Centropus sinensis[3] ye una especie d'ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive n'Asia. Ta llargamente estendíu dende la India hasta'l sur de China ya Indonesia. Estremar en delles subespecies, y dalgunes d'elles son consideraes especies estreme por dalgunos. Ye una ave de tamañu considerable de color negru, con ales castañes y llarga cola. Atopar nuna gran variedá de hábitats dende la xungla hasta los campos de cultivu y los xardinos. Nun volar ágilmente y de cutiu reparar engatando y andando pel suelu buscando inseutos, güevos y pitucos d'otres aves p'alimentase. Tienen un carauterísticu cantar resonante que se asocial colos badagüeyos en munches partes de la so área de distribución.
Mide alredor de 48 cm de llargu. La so cabeza, mantu cimeru y partes inferiores son negros con rellumos moraos. La parte inferior del llombu y les ales son de color castañu. Nun presenta vetes clares nes coberteras. L'iris de los sos güeyos ye coloráu o castañal. Los xuveniles son coritos y con llixos claros nel pileu y llistes y vetes ablancazaes nes partes inferiores y la cola tamién llistada. Hai delles races y dalgunes d'estes poblaciones son consideraes especies estreme por dalgunos. Ente elles alcuéntrase C. (s.) andamanensis. Rasmussen & Anderton (2005) suxure que la subespecie parroti que s'atopa na India peninsular podría ser una especie estreme. La raza intermedius de Assam y Bangladesh ye más pequeña que la nominal que s'atopa na zona al sur del Himalaya. El cantar de les distintes races varia considerablemente. Race parroti del sur de la India tien la cabeza negra y les partes inferiors tienen rellumos azules, y tienen daqué de parduzu na cara y gargüelu.[4] Dambos sexos tienen un plumaxe similar anque les femes son ligéramente más grandes.[5]
Rexistráronse exemplares con leucismo.[6]
y distribución ===
La subespecie nominal atopar dende'l valle del Indo poles estribaciones del Himalayatodos, los altiplanos del Ganges, les faldes de los montes de Nepal , Assam y Buthán, hasta'l sur de China (Guangxi, Zhejiang, Fujian).[7]
Los pitucos al eclosionar tienen la piel negro y un flequillu de plumón blancu piloso sobre los güeyos y el picu.[8][9] El centru del so banduyu ye rosado y el so quexal cimeru ye negra cola punta rosa. El so iris ye marrón, l'interior de la so boca mariellu y les sos pates de color pardu buxu.[7]
Los xuveniles de la subespecie parroti tienen les partes inferiores de color negru mate ensin marques (a diferencia de les demás subespecies que les tienen llistaes) y coles ales de color marrón más escuru. La subespecie bubutus que s'atopa nel sudeste asiáticu tien un cantar carauterístico. Dellos individuos de los Ghats Occidentales son bien similares en tamañu al cucal bengalí (Centropus bengalensis) anque tienen el picu más curtiu y gruesu, la cola más curtia, les puntes de les sos ales estiéndense más allá de les terciaries, los güeyos escuros y la cola tien un rellumu verdosu/broncíneo.[4] Les femes de la subespecie parroti desenvuelven coberteras de les ales abuxáu y coritu ente payares y xineru y nel llende norte d'esta raza que ta nes planicies de Punjab presenta formes entemedies coles subespecies del norte.[10]
El cucal chinu alimentar d'una amplia variedá d'inseutos, gates y pequeños vertebraos como les víbores.[11] Sábese que tamién comen los güevos d'otres aves y los sos pollos, frutos y granes. En Tamil Nadu aliméntense principalmente de cascoxos Helix vittata. Tamién s'alimenten de los frutos tóxicos de la Thevetia peruviana (Yellow Oleander).[7][12] Nos cultivos de palma aceitera cultivation considérense una plaga pola so costume de comese la magaya de los frutos maduros.[13]
Suelen afarase peles mañanes en solitariu o por pareyes a lo cimero de la vexetación coles sos ales estendíes. Determinóse que'l territoriu d'una pareya reproductora ocupa ente 0,9 y 7,2 hai (principalmente unes 3,8 hai).[14] Son más activos nes hores templaes de la mañana y de finales de la tarde.[15]
El so cantar ye un repitíu cup-cup-cup con delles variaciones y duetos ente individuos.[4] Cuando canten a dúu les femes tienen un tonu más baxu. Ente otres llamaes inclúyese un rápidu "lotok, lotok ...", un caltriante berru d'alvertencia en forma de "skiaaaw" y una especie de xiblíu d'amenaza.[5]
La dómina de cría producir tres los monzones nel sur de la India anque varia n'otres partes de la so área de distribución produzse principalmente ente xunu y setiembre.[14] Los cucales chinos son monógamos, y ente los rituales de la so exhibición de cortexu inclúyense persecuciones pel suelu y que'l machu agasaye a la fema con comida. La fema suel baxar la so cola y dexar cayíes les ales en señal d'aceptación. El nial ye construyíu principalmente pol machu anque dambos miembros de la pareya participen na construcción y tarden ente trés y ocho díes.[14][16] El nial tien forma de concu fondu con techu escondíu ente'l marayos d'enredaderes, matos de bambú o Pandanus. Pueden llegar a construyilo hasta a 6 metros del suelu y suelen poner ente 3 y 5 güevos. Los güevos (de 36–28 mm y un pesu mediu de 14,8 g ) son ablancazaos con un rellumu mariellu.[17] Los güevos tarden ente 15–16 díes en guarase. Los pitucos tarden ente 18–22 díes en desenvolvese. Nun estudiu nel sur de la India atopóse qu'el 77% de los güevos eclosionaban y el 67% llegaben a desenvolvese. Los niales con güevos dacuando son abandonaos o escalaos polos cuervos de la xungla (Corvus macrorhynchos).[14]
Haemosporidia cercanamente emparentada cola que causa la malaria humana foi atopada nos sos glóbulos coloraos. Describióse la presencia d'una especie, Haemoproteus centropi, en cuculiformes como Clamator jacobinus y Centropus sinensis y ye estendida polos mosquitos.[18] Atopáronse garrapanas neñones del xéneru Haemaphysalis nos cucales chinos.[19]
Esta ave se asocial con delles creencies y supersticiones. El so grave cantar se asocial colos espíritos y badagüeyos.[20][21]
Na dómina de la India británica recuéyese que dellos reclutes novatos confundir con faisanes y en disparándolos afayaben qu'el so sabor yera desagradable.[22]
Tradicionalmente creíase que la so carne curaba la tuberculosis y otres enfermedaes pulmonares.[23]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Centropus sinensis ye una especie d'ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive n'Asia. Ta llargamente estendíu dende la India hasta'l sur de China ya Indonesia. Estremar en delles subespecies, y dalgunes d'elles son consideraes especies estreme por dalgunos. Ye una ave de tamañu considerable de color negru, con ales castañes y llarga cola. Atopar nuna gran variedá de hábitats dende la xungla hasta los campos de cultivu y los xardinos. Nun volar ágilmente y de cutiu reparar engatando y andando pel suelu buscando inseutos, güevos y pitucos d'otres aves p'alimentase. Tienen un carauterísticu cantar resonante que se asocial colos badagüeyos en munches partes de la so área de distribución.
_in_Kolkata_I_IMG_3240.jpg)
_-_Immature_at_Hodal_Iws_IMG_1207.jpg)
-_Drying_%26_sunning_after_rains_in_Kolkata_I_IMG_9091.jpg)
