Litoria infrafrenata és una espècie de granota que viu al nord de Queensland, a Nova Guinea i a l'Arxipèlag de Bismarck.
Litoria infrafrenata és una espècie de granota que viu al nord de Queensland, a Nova Guinea i a l'Arxipèlag de Bismarck.
Valkohuulilehtisammakko (Litoria infrafrenata) on suurimpia lehtisammakkolajeja kasvaen lähes 15 cm pitkäksi. Se on päältä yleensä vihreä, mutta voi olla pronssinvärinenkin. Vatsa on valkoinen. Nimensä mukaisesti sillä kulkee valkea juova ylähuulessa. Valkohuulilehtisammakolla on pitkät ja hoikat raajat ja tarttumalevyt varpaissa, joiden avulla se liikkuu ketterästi kasvillisuudessa, mutta on hidas maalla. Takajaloissa on raitoja, jotka ovat naaraalla valkoisia ja koiraalla vaaleanpunaisia. Koiraat kerääntyvät veden äärelle parittelemaan. Ne kurnuttavat 3-4 metrin korkeudessa oksilla. Munat lasketaan veteen. Valkohuulilehtisammakko elää melko yleisenä Uudessa-Guineassa ja ympäröivillä saarilla sekä Australian koilliskärjessä. Se elää metsissä ja puutarhoissa. [2]
Valkohuulilehtisammakko (Litoria infrafrenata) on suurimpia lehtisammakkolajeja kasvaen lähes 15 cm pitkäksi. Se on päältä yleensä vihreä, mutta voi olla pronssinvärinenkin. Vatsa on valkoinen. Nimensä mukaisesti sillä kulkee valkea juova ylähuulessa. Valkohuulilehtisammakolla on pitkät ja hoikat raajat ja tarttumalevyt varpaissa, joiden avulla se liikkuu ketterästi kasvillisuudessa, mutta on hidas maalla. Takajaloissa on raitoja, jotka ovat naaraalla valkoisia ja koiraalla vaaleanpunaisia. Koiraat kerääntyvät veden äärelle parittelemaan. Ne kurnuttavat 3-4 metrin korkeudessa oksilla. Munat lasketaan veteen. Valkohuulilehtisammakko elää melko yleisenä Uudessa-Guineassa ja ympäröivillä saarilla sekä Australian koilliskärjessä. Se elää metsissä ja puutarhoissa.
De reuzenboomkikker[2] (Nyctimystes infrafrenatus) is een kikker uit de familie Phyllomedusidae.[3]
Het is een van de grootste arboreale kikkersoorten en is een bewoner van tropische bossen in delen van Australië. In Panama en Cuba regio zijn vergelijkbare boomkikkers met eenzelfde morfologie.
De reuzenboomkikker komt net als alle soorten uit het geslacht Nyctimystes voor in en rond Nieuw-Guinea, deze soort leeft daarnaast in Queensland, Australië maar alleen in de uit-stekende 'punt' in het uiterst noordoostelijke deel van de provincie. Ook in Indonesië en Papoea-Nieuw-Guinea komt de soort voor, ook op de eilandengroepen Admiraliteitseilanden en de Bismarck-archipel. Op Java is de kikker geïntroduceerd. De habitat bestaat uit warme, begroeide streken waar de kikker leeft op de takken van struiken en palmen. Ook in bebouwde omgevingen zoals bebouwing in bossen of plantages is de soort te vinden. De dieren worden nog weleens aangetroffen in scheepsladingen bananen, en zo naar andere delen van Australië gebracht. Ze kunnen echter niet overleven in zuidelijk streken omdat het er te koud is.
Met een lengte van over de dertien centimeter is deze soort de grootste boomkikker ter wereld, vrouwtjes worden groter dan mannetjes. De soort lijkt sterk op de koraalteenboomkikker, maar wordt groter, is minder plomp en duidelijk te onderscheiden door de witte streep op de onderlip. De kleur is vrijwel altijd groen, de onderzijde wit en de tenen neigen vaak naar bruin. Alleen bij bepaalde omgevingsomstandigheden wordt de kikker soms bruin van kleur.
Na een storm of hevige regen zoeken de mannetjes elkaar op en gaan in takken aan de oevers van wateren als poelen en moerassen kwaken om vrouwtjes te lokken. Opmerkelijk zijn de geluiden die de mannetjes produceren; om een vrouwtje te lokken produceren ze een blaffend geluid, bij aanraking door een vijand worden miauw-achtige geluidjes gemaakt. Er worden tot meer dan 4000 eitjes afgezet, de kikkervisjes ontwikkelen zich in ongeveer 2 maanden.[4]
Het voedsel bestaat uit kleine dieren, meestal ongewervelden zoals insecten maar ook wel kleine gewervelden worden gegeten.
De reuzenboomkikker werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Albert Carl Lewis Gotthilf Günther in 1867. Oorspronkelijk werd de naam Hyla infrafrenata gebruikt, maar later werd de geslachtsnaam veranderd naar Litoria. Tegenwoordig wordt de soort tot het geslacht Nyctimystes gerekend. De soort werd lange tijd tot de familie boomkikkers (Hylidae) en het geslacht Litoria gerekend. In de literatuur wordt daarom vaak de verouderde situatie vermeld.
In de Engelse taal worden verschillende namen gebruikt, zoals giant tree frog (reuzenboomkikker), white-lipped tree frog (witlipboomkikker) en Australian giant treefrog (Australische reuzenboomkikker). Er is echter nog geen eenduidige Nederlandstalige naam voor de soort.
De reuzenboomkikker (Nyctimystes infrafrenatus) is een kikker uit de familie Phyllomedusidae.
Het is een van de grootste arboreale kikkersoorten en is een bewoner van tropische bossen in delen van Australië. In Panama en Cuba regio zijn vergelijkbare boomkikkers met eenzelfde morfologie.
Rzekotka nowogwinejska (Litoria infrafrenata) – gatunek płazów z rodzaju Litoria, należący do rodziny rzekotkowatych.
Rzekotka nowogwinejska (Litoria infrafrenata) – gatunek płazów z rodzaju Litoria, należący do rodziny rzekotkowatych.
Występowanie Północny Queensland.Vitläppad trädgroda (Litoria infrafrenata) är en groda från Oceanien som tillhör släktet Litoria och familjen lövgrodor.
Grodan kan bli upptill 11 cm lång, och är klargrön till brun på ryggen, med en vit strimma längs underläppen och nacken, samt vita strimmor längs bakbenens baksidor. Alla fötterna har simhud, framfötterna dock endast sparsamt, samt stora tådynor. Buken är vitaktig med en grynig struktur. Grodynglet är mörkbrunt med en beige strimma längs sidan.[2]
Den vitläppade trädgrodan lever i flera olika naturtyper, som regnskog, brukad mark och trädgårdar i förstadsområden. Den är aktiv under varma och fuktiga nätter.[3] Grodan livnär sig på ett flertal insektsarter, och är av betydelse för att hålla nere skadeinsekter. Lätet påpminner om en hunds skällande.[4]
Arten leker under vår och sommar, då honan kan lägga över 4 000 ägg[3] i skogstjärnar, djupa och långsamma vattendrag, i diken eller dammar, även i bebyggda områden. Ynglen förvandlas efter ungefär 8 veckor.[1]
Grodan finns i Australien (norra Queensland), Indonesien, Östtimor, Nya Guinea, Bismarckarkipelagen (Nya Irland) och Moluckerna.[1]
Den vitläppade trädgrodan är klassificerad som livskraftig ("LC") av IUCN, och populationen är stabil. Skogsavverkning och, framför allt i Indonesien, insamling som sällskapsdjur är dock potentiella hot.[1]
Vitläppad trädgroda (Litoria infrafrenata) är en groda från Oceanien som tillhör släktet Litoria och familjen lövgrodor.
Загальна довжина досягає 10—13,5 см. Спостерігається статевий диморфізм: самиці більші за самців. Відрізняється трохи шорсткою, зернистою шкірою. Пальці задніх лап повністю з плавальною перетинкою, передні — частково. Основний тон забарвлення трав'янисто-зелений. Черево світле. З боків рота проходять добре помітні контрастні білі смуги. Кінці пальців рожеві з великими круглими присосками. Очі золотаві з чорною горизонтальною зіницею.
Полюбляє вологі місцини, береги водойм, тропічні ліси, посівні площі. зустрічається на висоті до 1200 м над рівнем моря. Значну частину життя проводить на деревах. Втім за здобиччю може спускатися майже до землі. Активна вночі. Живиться комахами та членистоногими.
Парування починається навесні. Під час шлюбного періоду самці видають звуки, що нагадують мявкіт. Самиця відкладає 200–1000 яєць у повільні водойми. Пуголовки з'являються через 8 тижнів.
Мешкає на островах Тимор, Нова Гвінеї, Молуккських островах, архіпелазі Бісмарка, в Австралії (Квінсленд).
Ếch cây môi trắng hay Ếch cây khổng lồ (danh pháp hai phần: Litoria infrafrenata) là loài ếch cây lớn nhất thế giới. Đây là loài bản địa rừng mưa bắc Queensland, New Guinea, quần đảo Bismarck và quần đảo Admiralty.
Ếch cây môi trắng có thể dài hơn 13 xentimét (5,1 in). Con cái lớn hơn con đực, và con đực thường dài 10 cm (3,9 in)[Chuyển đổi: Tùy chọn không hợp lệ]. Lưng thường có màu xanh lá cây sáng dù màu thay đổi tùy theo nhiệt độ cảnh quan, và có thể chuyển sang màu nâu. Màu của bụng trắng nhờ. Môi dưới có mội dải trắng nổi bật kéo dài đến tận vai. Có các dải màu trắng trên rìa trên chân dưới mà có thể chuyển sang màu hồng ở con đực trong mùa sinh sản. Loài ếch này có màng chân lớn giúp nó leo trèo.
Ếch cây môi trắng phân bố ở Úc dọc theo khu vực ven biển của bán đảo Cape York và các vùng nhiệt đới ẩm ướt đông bắc Queensland. Đó là con ếch cây phân bố rộng rãi nhất trong khu vực New Guinea, kéo dài từ phía đông Indonesia, thông qua các lục địa New Guinea, Bismarck và các quần đảo Admiralty ở phía bắc. Nó sống trong các khu rừng mưa, khu vực canh tác và xung quanh nhà ở tại các khu vực ven biển, và được giới hạn khu vực bên dưới ở độ cao 1200 mét. Con kêu trong suốt mùa xuân và mùa hè sau khi mưa đổ xuống khu vực thực vật xung quanh khu vực sinh sản, thông thường ở một nơi vẫn còn nước. Chế độ ăn của nó là chủ yếu là côn trùng và động vật chân đốt. Nó có thể sống hơn mười năm trong tự nhiên.
Ếch cây môi trắng hay Ếch cây khổng lồ (danh pháp hai phần: Litoria infrafrenata) là loài ếch cây lớn nhất thế giới. Đây là loài bản địa rừng mưa bắc Queensland, New Guinea, quần đảo Bismarck và quần đảo Admiralty.
Litoria infrafrenata Günther, 1867
Охранный статусДлинноногая литория[1], или длинноногая квакша[1] (лат. Litoria infrafrenata) — земноводное семейства квакш.
Общая длина достигает 10—13,5 см. Наблюдается половой диморфизм — самки крупнее самцов. Отличается немного шероховатой, зернистой кожей. Пальцы задних лап полностью с плавательной перепонкой, передние - частично. Основной тон окраски травянисто-зелёный. Брюхо светлое. По бокам рта проходят хорошо заметные контрастные белые полосы. Концы пальцев розовые с большими круглыми присосками. Глаза золотистые с чёрным горизонтальным зрачком.
Любит влажные места, берега водоёмов, тропические леса, посевные площади. Встречается на высоте до 1200 метров над уровнем моря. Значительную часть жизни проводит на деревьях. Впрочем за добычей может спускаться почти до земли. Активная ночью. Питается насекомыми и членистоногими.
Спаривание начинается весной. Во время брачного периода самцы издают звуки, напоминающие мяуканье. Самка откладывает 200—1000 яиц в медленные водоёмы. Головастики появляются через 8 недель.
Вид распространён на островах Тимор, Новая Гвинея, Молуккских островах, архипелаге Бисмарка, в Австралии (Квинсленд).
Длинноногая литория, или длинноногая квакша (лат. Litoria infrafrenata) — земноводное семейства квакш.
Общая длина достигает 10—13,5 см. Наблюдается половой диморфизм — самки крупнее самцов. Отличается немного шероховатой, зернистой кожей. Пальцы задних лап полностью с плавательной перепонкой, передние - частично. Основной тон окраски травянисто-зелёный. Брюхо светлое. По бокам рта проходят хорошо заметные контрастные белые полосы. Концы пальцев розовые с большими круглыми присосками. Глаза золотистые с чёрным горизонтальным зрачком.
Любит влажные места, берега водоёмов, тропические леса, посевные площади. Встречается на высоте до 1200 метров над уровнем моря. Значительную часть жизни проводит на деревьях. Впрочем за добычей может спускаться почти до земли. Активная ночью. Питается насекомыми и членистоногими.
Спаривание начинается весной. Во время брачного периода самцы издают звуки, напоминающие мяуканье. Самка откладывает 200—1000 яиц в медленные водоёмы. Головастики появляются через 8 недель.
Вид распространён на островах Тимор, Новая Гвинея, Молуккских островах, архипелаге Бисмарка, в Австралии (Квинсленд).
巨雨濱蛙(學名:Litoria infrafrenata)为雨蛙科雨滨蛙属的一种,是世界上最大的雨蛙,一般名稱為「巨樹蛙」,分布在北昆士蘭、新幾內亞、俾斯麥群島和海軍部群島的雨林中。
母蛙能长到13厘米(5英寸)长,公蛙通常只到10厘米(4英寸)。
维基共享资源中相关的多媒体资源:巨雨濱蛙クツワアメガエル(Litoria infrafrenata)は、アマガエル科に分類されるカエル。
インドネシア(ニューギニア島南部)、オーストラリア(クイーンズランド州北部)、パプアニューギニア(ニューギニア島、ビスマルク諸島)に自然分布。インドネシア(ジャワ島)に移入。
体長6-13.5cm。体色は黄緑色から褐色。下顎の吻端から口に沿って白い筋模様があり、英名(White-lipped=白い唇をした)の由来である。
幼生は最大全長6.2cmに達する。背面は暗褐色で、体側面にオレンジ色の筋模様がある。
主に森林や農耕地や民家近くに生息する。樹上棲。
食性は肉食性で昆虫類や節足動物、ミミズ、両生類、小型爬虫類、小型の鳥類、小型哺乳類等を食べる。貪欲で目の前で動くものには飛びついて捕食する。
繁殖形態は卵生。オスは水面に浮かびながらで繁殖音(メイティングコール)を上げる。森林の中にある池沼等に200-400個の卵を産む。幼生は約2ヶ月で変態する
ペットとして飼育されることもあり、日本にも輸入されている。ニューギニア島からの野生個体が流通する。跳躍力が強いためか吻端を傷つけたまま流通する個体も多く、多湿で不衛生な環境では傷口から細菌が侵入し感染症を引き起こす可能性があるため注意が必要。テラリウムで飼育される。樹上棲のため、高さのあるケージで飼育するのが望ましい。蓋やケージの側面を金網等にして通気性を確保し、やや乾燥した環境で飼育する。枝や流木、観葉植物等を組んで活動場所や隠れ家にする。極度の低温には弱いため、冬季には暖房器具を使用したり、ケージを温室に収納する。日光浴を行うため、小型の保温用の電球等をケージの中へ照射する。水は全身が漬かれる程度の小さな水容器を用意し、夜間や照明を消した際に霧吹きで湿度を上げる。餌はコオロギ等を与える。餌に対しては事前に野菜等の餌を与えたり、爬虫類や両生類専用のサプリメントを振りかけて栄養価を上げる。餌に反撃されたり動きが緩怠なため逃げられるのを防ぐため、生きた餌の場合は顎や触角、後肢を潰したり折ってから与える。貪欲なため、多くの個体ではピンセットで餌を口先に近づけると食べる。しかし餌を多く与えすぎると内臓疾患や脱腸を引き起こす恐れがあるため、餌の量はある程度制限する。