Casi un año después (en las noches del 19 y 20 de agosto), se efectuaron las siguientes observaciones en el mismo sitio: 4 individuos se encontraban repartidos a lo largo de una línea de 10 m.. Las ranas reposaban a 3.5 ó 4.5 m. sobre el suelo en hojas de palmas (Welfia georgii y Genonama congesta) y del árbol "anonillo" (Anaxagorea crassipetala).
El patrón general de coros para las dos noches consistió en lo siguiente: 1)- el período promedio de los coros duró aproximadamente 1 minuto, durante el cual 2 ó 4 machos emitieron entre 27.2 y 28.2 notas cada uno por cada noche, respectivamente, y 2)durante los períodos intermedios entre los coros, usualmente solo un macho canta y emite de 1 a 2 notas, solamente. A diferencia de las observaciones efectuadas durante la noche del 16 de octubre, en estas noches no se observó la existencia de ningún líder. Se observó durante las dos noches que las ranas no se movieron más de 50 cm. de su posición original.
Los machos, al cantar, pueden se escuchados desde un mínimo de 15 m. de la base de su percha. Durante la segunda noche se escuchó una segunda congregación a la distancia. Se estima que los individuos de esta especie se mantienen en la vecindad de los sitios de canto durante el día y que no migran al dosel, como previamente se había sugerido para las ranas tropicales.
Las agregaciones de canto de esta especie en la Estación Biológica La Selva no están asociadas con habitats acuáticos.
Dos puestas de huevos encontradas en La Selva, una se encontró en un claro de bosque sobre troncos que tenían huecos en los cuales se formaban charcas temporales. La segunda, (cerca de 70 huevos) estaba colgando de la hoja de un Philondendron sp., 2 cm. sobre un charco ubicado en un tronco. Este modo de reproducirse consiste en un estado larval acuático con un número relativamente pequeño de huevos pegados a la madera o a la vegetación y ubicados sobre huecos que contienen charcas de agua, no se habiá comunicado antes para las ranas del Nuevo Mundo.
Cruziohyla calcarifer és una espècie de granota de la família Hylidae. Habita a Colòmbia, Costa Rica, Equador, Nicaragua i Panamà. Els seus hàbitats naturals inclouen rius, aiguamolls d'aigua dolça i corrents intermitents d'aigua.
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Cruziohyla calcariferListovnice ostruhatá (Cruziohyla calcarifer, syn. Agalychnis calcarifer) je žába náležící do čeledi rosničkovití (Hylidae) a rodu Cruziohyla. Popsal ji George Albert Boulenger v roce 1902.[2] Obývá oblast Střední a Jižní Ameriky, konkrétně Kolumbii, Kostariku, Ekvádor, Honduras, Nikaraguu a Panamu. Žije zde v tamějších vlhkých nížinných lesích, přičemž preferuje baldachýn stromových porostů. Lze ji najít až do nadmořské výšky 750 metrů.[3]
Jedná se o velký druh s robustně stavěným tělem náležící k takzvaným „létajícím žábám”, samci mohou dorůst od čenichu (který má při pohledu seshora zkosený tvar) po kloaku 51 až 81 mm, samice 61 až 87 mm. Hlava tohoto druhu je širší než delší, samci mají jeden rezonanční měchýřek. Ve velkých očích jsou zornice vertikálního postavení. Okolo končetin žábě roste volná kůže, trojúhelníkový kus kůže se potom nachází na patách a slouží jako identifikační znak odlišující listovnici ostruhatou od jiných listovnic. Prsty měří zhruba 3,7 mm a jsou vybaveny zaoblenými „přísavkami”. Pokud žába roztáhne nohy, může i přes svou velikost plachtit. Tělo má barvu tmavozelenou, se žlutou spodní stranou, boky jsou potom oranžové a žába je zdobena černými pruhy. Tento noční živočich se ozývá převážně během období dešťů. Rozmnožování probíhá od března do dubna a poté od srpna do září.[4][5] Během této doby žáby slézají ze stromů.[3] Samice klade 10 až 54 vajíček na padlé stromy nad vodní hladinou, kde se z nich vylíhnou pulci vejcovitého tvaru, jež spláchne déšť do vody. Úmrtnost je vysoká a činí i 98 %. Žerou je například larvy vážek, ale někteří pulci mohou lovit i své méně vyvinuté protějšky. Pokud přežijí, žába se z nich stane asi za půl roku.[4][5]
Mezinárodní svaz ochrany přírody hodnotí listovnici ostruhatou jako málo dotčený druh kvůli jejímu velkému areálu rozšíření spojenému s velkou populací. Nebezpečí může způsobovat ztráta přirozeného prostředí a odchyt žab pro obchod se zvířaty.[3]
Listovnice ostruhatá (Cruziohyla calcarifer, syn. Agalychnis calcarifer) je žába náležící do čeledi rosničkovití (Hylidae) a rodu Cruziohyla. Popsal ji George Albert Boulenger v roce 1902. Obývá oblast Střední a Jižní Ameriky, konkrétně Kolumbii, Kostariku, Ekvádor, Honduras, Nikaraguu a Panamu. Žije zde v tamějších vlhkých nížinných lesích, přičemž preferuje baldachýn stromových porostů. Lze ji najít až do nadmořské výšky 750 metrů.
Jedná se o velký druh s robustně stavěným tělem náležící k takzvaným „létajícím žábám”, samci mohou dorůst od čenichu (který má při pohledu seshora zkosený tvar) po kloaku 51 až 81 mm, samice 61 až 87 mm. Hlava tohoto druhu je širší než delší, samci mají jeden rezonanční měchýřek. Ve velkých očích jsou zornice vertikálního postavení. Okolo končetin žábě roste volná kůže, trojúhelníkový kus kůže se potom nachází na patách a slouží jako identifikační znak odlišující listovnici ostruhatou od jiných listovnic. Prsty měří zhruba 3,7 mm a jsou vybaveny zaoblenými „přísavkami”. Pokud žába roztáhne nohy, může i přes svou velikost plachtit. Tělo má barvu tmavozelenou, se žlutou spodní stranou, boky jsou potom oranžové a žába je zdobena černými pruhy. Tento noční živočich se ozývá převážně během období dešťů. Rozmnožování probíhá od března do dubna a poté od srpna do září. Během této doby žáby slézají ze stromů. Samice klade 10 až 54 vajíček na padlé stromy nad vodní hladinou, kde se z nich vylíhnou pulci vejcovitého tvaru, jež spláchne déšť do vody. Úmrtnost je vysoká a činí i 98 %. Žerou je například larvy vážek, ale někteří pulci mohou lovit i své méně vyvinuté protějšky. Pokud přežijí, žába se z nich stane asi za půl roku.
Mezinárodní svaz ochrany přírody hodnotí listovnici ostruhatou jako málo dotčený druh kvůli jejímu velkému areálu rozšíření spojenému s velkou populací. Nebezpečí může způsobovat ztráta přirozeného prostředí a odchyt žab pro obchod se zvířaty.
Cruziohyla calcarifer, the splendid leaf frog or splendid treefrog, is a species of tree frog of the subfamily Phyllomedusinae described in 1902 by George Albert Boulenger. It has a distribution from Esmeraldas Province in northwestern Ecuador, through western Colombia and Panama to the most southerly part of Costa Rica. It is a nocturnal, arboreal frog inhabiting primary humid lowland forest.
Cruziohyla calcarifer is the most divergent species in the genus Cruziohyla. DNA analysis places Cruziohyla sylviae closer genetically to its sister species, Cruziohyla craspedopus, than to the true Cruziohyla calcarifer described by George A. Boulenger in 1902.[2]
Cruziohyla calcarifer, the splendid leaf frog or splendid treefrog, is a species of tree frog of the subfamily Phyllomedusinae described in 1902 by George Albert Boulenger. It has a distribution from Esmeraldas Province in northwestern Ecuador, through western Colombia and Panama to the most southerly part of Costa Rica. It is a nocturnal, arboreal frog inhabiting primary humid lowland forest.
La rana espléndida (Cruziohyla calcarifer)[1] es una especie de anfibio anuro de la familia de ranas arbóreas Hylidae.[2]
Se distribuye por Ecuador, Colombia, Panamá, Costa Rica, Honduras y Nicaragua. Habita en el dosel arbóreo de bosques tropicales primarios de tierras bajas, en altitudes inferiores a los 500 m. Es nocturna.
La rana espléndida (Cruziohyla calcarifer) es una especie de anfibio anuro de la familia de ranas arbóreas Hylidae.
Se distribuye por Ecuador, Colombia, Panamá, Costa Rica, Honduras y Nicaragua. Habita en el dosel arbóreo de bosques tropicales primarios de tierras bajas, en altitudes inferiores a los 500 m. Es nocturna.
Cruziohyla calcarifer Cruziohyla generoko animalia da. Anfibioen barruko Hylidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.
Cruziohyla calcarifer Cruziohyla generoko animalia da. Anfibioen barruko Hylidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.
Cruziohyla calcarifer est une espèce d'amphibiens de la famille des Phyllomedusidae[1].
Cette espèce se rencontre au Honduras, au Nicaragua, au Costa Rica, au Panamá, en Colombie dans le Chocó et au nord-ouest de l'Équateur jusqu'à 500 m d'altitude[1].
Cruziohyla calcarifer mesure de 51 à 81 mm en moyenne pour les mâles et de 61 à 87 mm pour les femelles. Son dos et la face externe de ses membres sont vert foncé. Ses flancs sont orange avec des barres noires. Son ventre est orange foncé[2].
Cruziohyla calcarifer est une espèce d'amphibiens de la famille des Phyllomedusidae.
Cruziohyla calcarifer is een kikker uit de familie Phyllomedusidae. De soort komt voor in zuidelijk Midden-Amerika en het noordwesten van Zuid-Amerika.
De soort werd lange tijd tot de familie boomkikkers (Hylidae) gerekend.[2] De kikker werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door George Albert Boulenger in 1902 en het type specimen uit Ecuador bevindt zich in het Natural History Museum in Londen. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Agalychnis calcarifer gebruikt.[3]
Bij een studie in 2018 bleek dat Cruziohyla calcarifer in feite uit twee soorten bestond, de eigenlijke Cruziohyla calcarifer en Cruziohyla sylviae. Het voornaamste onderscheid tussen de twee soorten is de donkere markering op de buikhuid bij Cruziohyla calcarifer.[4]
Voor de afsplitsing van Cruziohyla sylviae werd Cruziohyla calcarifer beschouwd als een algemene soort met een verspreidingsgebied dat liep van Honduras in het noorden tot Ecuador in het zuiden. Cruziohyla calcarifer blijkt echter een zeldzame soort. De boomkikker leeft op één locatie in het zuidoostelijke deel van de Caribische kust van Costa Rica, twee locaties in Panama, Colombia en de noordwestelijke provincie Esmeraldas van Ecuador.[5] Cruziohyla calcarifer is een bewoner van laaglandregenwouden beneden 500 meter boven zeeniveau.
Cruziohyla calcarifer is een kikker uit de familie Phyllomedusidae. De soort komt voor in zuidelijk Midden-Amerika en het noordwesten van Zuid-Amerika.
Cruziohyla calcarifer – gatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych.
Gatunek ten zaliczano do rodzaju Agalychnis w obrębie rodziny rzekotkowatych. Dopiero praca Faivovicha et al. z 2005 przeniosła go do rodzaju Cruziohyla[4][3]. Oba rodzaje umieszcza się w podrodzinie Phyllomedusinae[5].
Zwierzę wiedzie nocny tryb życia w koronach drzew. Schodzi niżej tylko w celu rozrodu. Przedłużaniu gatunku stanowią zagłębienia drzew, w tym powalonych, bądź niewielkie zbiorniki wodne, w których nie ma ryb. Samica składa jaja w szczelinach wypełnionych niezbędną do rozrodu wodą. Z jaj wylęgają się larwy (kijanki). Jedno miejsce rozrodu służy tym płazom, dopóki nie wypełni się ściółką[3].
Płaz ten ma cichy głos[3].
Płaza spotykano w izolowanych miejscach na rozległym terenie. International Union for Conservation of Nature zwraca jednak uwagę na jego siedlisko i cichy głos, wpływające na możliwość znalezienia okazów. W efekcie uznaje się, że gatunek cechuje się szerokim zasięgiem występowania, którego nie oddają udokumentowane spotkania[3].
Płaz zamieszkuje atlantyckie zbocza począwszy od Hondurasu (wschód kraju) na północy do środkowej Panamy, natomiast po stronie pacyficznej żyje od wzgórz wschodniej Panamy poprzez Kolumbię i jej niziny, gdzie stwierdzono go w dwóch miejscach w departamencie Chocó, aż do północnego zachodu Ekwadoru. Oprócz krajów wyżej wymienionych żyje także w Kostaryce i Nikaragui[3].
Płaz ten żyje na wysokościach poniżej 750 m nad poziomem morza. Jego siedliskiem są korony drzew wilgotnego, nizinnego, pierwotnego lasu. Prócz koron przedstawicieli tego gatunku spotykano też poniżej tego piętra. Płazy widywano na liściach bądź pniach. Spotkania te miały miejsce na brzegu lasu, w górnym biegu strumieni, a odbywały się w nocy. Zwierzęcia nie spotyka się w lasach zmienionych działalnością człowieka[3].
Całkowita liczebność jego populacji spada. Gatunek często uznaje się za rzadki, jednakże, jak już wspominano wyżej, może to wynikać z niedoszacowania. Spotykany jest tylko raz na jakiś czas, co IUCN tłumaczy cichym głosem i trudnym do eksploracji siedliskiem. Biorąc pod uwagę przewidywany szeroki zasięg występowania gatunku i małe prawdopodobieństwo, by jego liczebność ulegała znacznemu spadkowi, IUCN przyznało gatunkowi status najmniejszej troski (LC – Least Concern)[3].
International Union for Conservation of Nature wymienia następujące zagrożenia dla tego gatunku: wylesianie spowodowane rozwojem rolnictwa, nielegalna uprawa wiążąca się też z nielegalnym rozpylaniem substancji zanieczyszczających środowisko, pozysk drewna, osadnictwo ludzkie. Zwraca uwagę na dużą presję ze strony człowieka na ten gatunek w Ekwadorze. Z drugiej strony zauważa, że C. calcifer występuje w zbyt wielu miejscach, by stać się przedmiotem międzynarodowego handlu[3].
Płaz ten zamieszkuje obszary chronione zarówno w Ameryce Środkowej, jak i w Ekwadorze. Nie stwierdzono go jednak na żadnych terenach objętych ochroną w Kolumbii[3].
Cruziohyla calcarifer – gatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych.
화려청개구리(영어: splendid leaf frog)는 청개구리과의 청개구리 종으로, 1902년 조지 앨버트 보렝거가 기재했다. 에콰도르 서북부에서 콜롬비아 서부에 이르기까지 중앙아메리카에 분포하지만, 가장 흔한 곳은 코스타리카다. 야행성 수목생활 개구리로, 습한 저지대 우림에 산다.