dcsimg
灰核盤菌的圖片
Life » » Fungi » » 子囊菌門 » » 核盤菌科 »

灰核盤菌

Monilinia laxa (Aderh. & Ruhland) Honey 1945

Associations ( 英語 )

由BioImages, the virtual fieldguide, UK提供
Foodplant / pathogen
Monilia dematiaceous anamorph of Monilinia laxa infects and damages live twig of Prunus domestica
Other: major host/prey

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages live, wilted flower of Prunus armeniaca

Foodplant / pathogen
Monilia dematiaceous anamorph of Monilinia laxa infects and damages live twig of Prunus cerasus
Other: minor host/prey

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages live, wilted flower of Prunus persica

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages withered leaf of Prunus avium cv
Other: unusual host/prey

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages withered leaf of Prunus domestica ssp. domestica

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages live, wilted flower of Prunus persica var nectarina

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages live, brown-rotten fruit of Mespilus germanica

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages live, wilted flower of Pyrus communis sens. str.

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages live, cankered spur shoot of Prunus

Foodplant / pathogen
Monilinia laxa infects and damages withered, drooping terminal shoot of Prunus amygdalus

許可
cc-by-nc-sa-3.0
版權
BioImages
專題
BioImages
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
BioImages, the virtual fieldguide, UK

Sclerotinia cinerea ( 加泰隆語 )

由wikipedia CA提供

Sclerotinia cinerea és un patogen de les plantes, i és l’agent que causa la podridura marró dels fruiters de pinyol.[1] A diferència de la Sclerotinia fructigena, ataca tots els òrgans de les plantes: branques, fulles, flors i fruits. La seva forma conidica és la Monilia cinerea o Monilia laxa.

Simptòmes

  • Branques: formació de xancres i forma un abundant exsudat de goma;
  • Fulles: taques vermelloses en els dos extrems dendents a dessecar-se amb formació de butllofes cendroses a l’anvers de la fulla;
  • Flors: queden atacades durant la floració avançada: l'atac provoca l'enfosquiment i després l’assecat;
  • Fruits: apareixen marques de conidis circulars groguenques.

Lluita

  • Lluita química, feta amb tractaments a l’hivern i a la primavera amb diversos productes fungicides químics;
  • Lluita mecànica, durant l’esporga s’han de treure les branques assecades i destruir-les (enterrades o cremades) lluny de les plantacions frutícoles.

Bibliografia

G. Govi: Patologia Vegetale

Referències

Enllaços externs

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Sclerotinia cinerea Modifica l'enllaç a Wikidata
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autors i editors de Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia CA

Sclerotinia cinerea: Brief Summary ( 加泰隆語 )

由wikipedia CA提供

Sclerotinia cinerea és un patogen de les plantes, i és l’agent que causa la podridura marró dels fruiters de pinyol. A diferència de la Sclerotinia fructigena, ataca tots els òrgans de les plantes: branques, fulles, flors i fruits. La seva forma conidica és la Monilia cinerea o Monilia laxa.

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autors i editors de Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia CA

Monilinia laxa ( 英語 )

由wikipedia EN提供

Monilinia laxa is a plant pathogen that is the causal agent of brown rot of stone fruits.[1]

Typical Monilinia laxa infection of apple fruit

Disease cycle

Monilinia laxa is an ascomycete fungus that is responsible for the brown rot blossom blight disease that infects many different types of stone fruit trees, such as apricots, cherries and peaches.[2] It can also occasionally affect some pome fruits; for example, apples and pears.[3] The pathogen overwinters on infected plant parts, particularly on infected twigs, branches, old flower parts or mummified fruits. In spring, the pathogen produces asexual conidia on the aforementioned infected plant debris. In addition, apothecia, which are small, open cup, mushroom-like sexual propagative structures of M. laxa that produce ascospores, also develop on the fallen fruits on the ground.[4] Both asexual (conidia) and sexual (ascospores) spore types are spread during the spring[4] via wind and rain in which they infect blossoms and young shoots.[5] Floral tissue is the most susceptible to both spores’ infection when the trees are in full bloom. The infected floral tissues are responsible for the production of the secondary inoculums that further continues the disease cycle during the spring season. If the environmental conditions are very conducive (i.e. warm and wet environments), infection can also occur in non-flowering shoots or leaves. Infection is sometimes not visible until after the fruit begins to ripen and the pit hardens. These ripe fruits are at a high risk of being infected and passing the disease onto other plants during harvest.[4]

Importance

Throughout the entire world, brown rot is arguably the most common reason for crop loss of stone fruits both before and after harvest, especially in regions with warmer temperatures and wet climates.[5] This disease has actually been shown to have a variety of incidence from year to year due to environmental variation. Before the discovery of extremely effective fungicides, when fruit ripened during a period of high rainfall, there were significant losses due to Brown rot blossom blight.[5] After centuries of studying this disease in both Europe and North America, the use of fungicides have more recently become effective. Demethylation inhibitor (DMI) fungicides and Benzimidazole (BZI) fungicides are both examples of common fungicides that have been used to treat brown rot. However, since the beginning of these fungicides, another set of problems arose. After time, brown rot has become resistant to a few fungicides including both DMI and BZI. Luckily, scientists have been able to develop strategies for managing or delaying fungicide resistance to Brown rot blossom blight.[6]

In addition to this, brown rot has been shown to be of serious economic importance even though it has been harder to estimate. Brown rot can cause detrimental losses to stone fruits in very wet seasons during flowering or immediately pre-harvest. Brown rot mostly occurs on maturing fruit close to harvest. Moreover, these losses may occur to fruit after postharvest. For example, post harvest decay of fruits have been approximated to be about 9% loss during transporting and marketing just in the US.[6]

Environment

Monilinia laxa proliferates the most in warm and wet weather.[3] Therefore, it is unsurprising to find that it is most commonly found in California as well as the midwestern and northeastern states. Conversely, the disease has not been found in the southeastern states. Outside of the United States, M. laxa is commonly found in Europe, South Africa, and Chile.[3]

Conidia begin to develop on infected plant debris once the temperature reaches 40 °F (4 °C). While infection does not occur below 50 °F (10 °C), it does occur once the temperature increases beyond that point.[4] The ideal temperature for M. laxa infection is between 59–77 °F (15–25 °C).[7] The spores produced by this pathogen can be dispersed by both wind and rain. However, the fungus is also able to proliferate in dry and highly humid conditions. Compared to in cooler conditions, at high humidity ash-gray-brown spore masses[3] can form on the diseased flowers and twig cankers.[8] Typically fruit susceptibility to brown rot increases about two to three weeks prior to harvest.[3]

References

  1. ^ Brown rot of stone fruits, Monilinia fructicola and Monilinia laxa at State of Victoria
  2. ^ "Blossom wilt/RHS Gardening". www.rhs.org.uk.
  3. ^ a b c d e "Brown rot of stone fruits". www.apsnet.org.
  4. ^ a b c d "Cherry (Prunus spp.)-Brown Rot Blossom Blight and Fruit Rot | Pacific Northwest Plant Disease Handbook". pnwhandbooks.org. Archived from the original on 2016-03-05.
  5. ^ "Brown Rot Blossom Blight - Disease, Wilt, Fungus, Cherry Tree". www.collierarbor.com.
  6. ^ Victoria, Department of Environment and Primary Industries. "Brown-rot of stone fruits". agriculture.vic.gov.au.
  7. ^ Casals, C.; et al. (2010). "Effect of temperature and water activity on in vitro germination of Monilinia spp". Journal of Applied Microbiology. The Society for Applied Microbiology. 108 (1): 47–54. doi:10.1111/j.1365-2672.2009.04402.x. PMID 19519666. S2CID 11427357.
  8. ^ "UC IPM: UC Management Guidelines for Brown Rot Blossom Blight on Almond". www.ipm.ucdavis.edu.

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Wikipedia authors and editors
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia EN

Monilinia laxa: Brief Summary ( 英語 )

由wikipedia EN提供

Monilinia laxa is a plant pathogen that is the causal agent of brown rot of stone fruits.

Typical Monilinia laxa infection of apple fruit
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Wikipedia authors and editors
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia EN

Monilinia laxa ( 西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語 )

由wikipedia ES提供

Monilinia laxa es un patógeno vegetal, agente causal de la podredumbre parda de las frutas de hueso.[1]

 src=
La típica infección de Monilinia laxa en la manzana

Ciclo de la infección

Monilinia laxa es un hongo ascomiceto que es responsable de la enfermedad del tizón de la flor de la podredumbre parda que infecta muchos tipos diferentes de árboles frutales de hueso, como albaricoques, cerezas y duraznos.[2]​ También puede ocasionalmente afectar algunas frutas de pepita; por ejemplo, manzanas y peras.[3]​ El patógeno pasa el invierno en las partes infectadas de la planta, particularmente en las ramas infectadas, ramas, flores viejas o frutos momificados. En primavera, el patógeno produce conidias asexuales en los restos de plantas infectadas antes mencionados. Además, la apotecia, que son estructuras propagativas sexuales pequeñas, de copa abierta, en forma de hongo de M. laxa que produce ascosporas, también se desarrolla en los frutos caídos en el suelo.[4]​ Los tipos de esporas asexuales (conidios) y sexuales (ascosporas) se propagan durante la primavera[4]​ a través del viento y la lluvia en el que infectan flores y brotes jóvenes.[5]​ El tejido floral es el más susceptible a la infección de ambas esporas cuando los árboles están en plena floración. Los tejidos florales infectados son responsables de la producción de los inóculos secundarios que continúa el ciclo de la enfermedad durante la temporada de primavera. Si las condiciones ambientales son muy propicias (es decir, ambientes cálidos y húmedos), la infección también puede ocurrir en brotes u hojas que no florecen. La infección a veces no es visible hasta que la fruta comienza a madurar y el hueso se endurece. Estas frutas maduras tienen un alto riesgo de infectarse y transmitir la enfermedad a otras plantas durante la cosecha.[4]

Importancia

En todo el mundo, la podredumbre parda es posiblemente la razón más común para la pérdida de cosechas de frutas de hueso, tanto antes como después de la cosecha, especialmente en regiones con temperaturas más cálidas y climas húmedos.[5] Se ha demostrado que esta enfermedad tiene una variedad de incidencia de año en año debido a la variación ambiental. Antes del descubrimiento de fungicidas extremadamente efectivos, cuando la fruta maduró durante un período de alta precipitación, hubo pérdidas significativas debido al tizón de la podredumbre parda.[5] Después de siglos de estudiar esta enfermedad en Europa y América del Norte, el uso de fungicidas se está utilizando recientemente. Los fungicidas inhibidores de la desmetilación (DMI) y los fungicidas de benzimidazol (BZI) son ejemplos de fungicidas comunes que se han utilizado para tratar la podredumbre marrón. Sin embargo, desde el comienzo de estos fungicidas, surgió otro conjunto de problemas. Después de un tiempo, la podredumbre marrón se ha vuelto resistente a algunos fungicidas, incluidos DMI y BZI. Afortunadamente, los científicos han podido desarrollar estrategias para controlar o retrasar la resistencia a los fungicidas contra el tizón de la podredumbre parda..[6]

Además de esto, se ha demostrado que la podredumbre marrón es de gran importancia económica a pesar de que ha sido difícil de estimar. La podredumbre parda puede causar pérdidas perjudiciales para las frutas con hueso en temporadas muy húmedas durante la floración o inmediatamente antes de la cosecha. La podredumbre parda ocurre principalmente en la fruta madura cerca de la cosecha. Además, estas pérdidas pueden ocurrir a la fruta después de la postcosecha. Por ejemplo, la descomposición de las frutas después de la cosecha se ha aproximado a una pérdida de aproximadamente el 9% durante el transporte y la comercialización solo en los EE. UU..[6]

Hábitat

Monilinia laxa prolifera más en climas cálidos y húmedos.[3]​ Por lo tanto, no es sorprendente encontrar que se encuentra más comúnmente en California, así como en los estados del medio oeste y noreste. Por el contrario, la enfermedad no se ha encontrado en los estados del sureste. Fuera de los Estados Unidos, M. laxa se encuentra comúnmente en Europa, Sudáfrica y Chile.[3]

Los conidios comienzan a desarrollarse en los restos de plantas infectadas una vez que la temperatura alcanza 40 °F (4 °C). Si bien la infección no ocurre a continuación 50 °F (10 °C), ocurre una vez que la temperatura aumenta más allá de ese punto.[4]​ La temperatura ideal para la infección de M. laxa está entre 15 y 25 °C (59 y 77 °F).[7]​ Las esporas producidas por este patógeno pueden ser dispersadas por el viento y la lluvia. Sin embargo, el hongo también puede proliferar en condiciones secas y muy húmedas. En comparación con condiciones más frías, a alta humedad masas de esporas de color gris ceniza-marrón[3]​ pueden formarse en las flores enfermas y en las ramitas.[8]​ Por lo general, la susceptibilidad de la fruta a la podredumbre parda aumenta aproximadamente dos o tres semanas antes de la cosecha.[3]

Referencias

  1. Brown rot of stone fruits, Monilinia fructicola y Monilinia laxa en el Estado de Victoria
  2. «Blossom wilt/RHS Gardening». www.rhs.org.uk.
  3. a b c d e «Brown rot of stone fruits». www.apsnet.org.
  4. a b c d «Cherry (Prunus spp.)-Brown Rot Blossom Blight and Fruit Rot | Pacific Northwest Plant Disease Handbook». pnwhandbooks.org. Archivado desde el original el 5 de marzo de 2016.
  5. «Brown Rot Blossom Blight - Disease, Wilt, Fungus, Cherry Tree». www.collierarbor.com.
  6. Victoria, Department of Environment and Primary Industries. «Brown-rot of stone fruits». agriculture.vic.gov.au (en inglés australiano).
  7. Casals, C. (2010). «Effect of temperature and water activity on in vitro germination of Monilinia spp». Journal of Applied Microbiology (The Society for Applied Microbiology) 108 (1): 47-54. PMID 19519666. doi:10.1111/j.1365-2672.2009.04402.x.
  8. «UC IPM: UC Management Guidelines for Brown Rot Blossom Blight on Almond». www.ipm.ucdavis.edu.

 title=
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autores y editores de Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia ES

Monilinia laxa: Brief Summary ( 西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語 )

由wikipedia ES提供

Monilinia laxa es un patógeno vegetal, agente causal de la podredumbre parda de las frutas de hueso.​

 src= La típica infección de Monilinia laxa en la manzana
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autores y editores de Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia ES

Monilinia laxa ( 法語 )

由wikipedia FR提供

Monilinia laxa est une espèce de champignons ascomycètes de la famille des Sclerotiniaceae. Le stade anamorphe de cette espèce est Monilia laxa. Ce champignon est responsable d'une maladie cryptogamique, une forme de moniliose, la moniliose des arbres fruitiers.

Synonymes

Selon Catalogue of Life (21 septembre 2014)[1] :

  • Acrosporium laxum (Ehrenb.) Pers. 1822,
  • Monilia cinerea Bonord. 1851,
  • Monilia laxa (Ehrenb.) Sacc. & Voglino 1886,
  • Oidium laxum Ehrenb. 1818,
  • Oospora laxa (Ehrenb.) Wallr. 1833,
  • Sclerotinia cinerea (Bonord.) J. Schröt. 1893,
  • Sclerotinia cinerea Wormald 1919,
  • Sclerotinia cinerea f. cinerea Wormald 1919,
  • Sclerotinia cinerea f. mali Wormald 1919,
  • Sclerotinia cinerea f. pruni Wormald 1919,
  • Sclerotinia laxa Aderh. & Ruhland 1905 (synonyme)
  • Sclerotinia laxa f. laxa Aderh. & Ruhland 1905,
  • Stromatinia laxa (Ehrenb.) Naumov 1964.

Notes et références

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia FR

Monilinia laxa: Brief Summary ( 法語 )

由wikipedia FR提供

Monilinia laxa est une espèce de champignons ascomycètes de la famille des Sclerotiniaceae. Le stade anamorphe de cette espèce est Monilia laxa. Ce champignon est responsable d'une maladie cryptogamique, une forme de moniliose, la moniliose des arbres fruitiers.

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia FR

Monilinia laxa ( 義大利語 )

由wikipedia IT提供

La Monilinia laxa o Sclerotinia cinerea, o anche Sclerotinia laxa , è un fungo parassita che attacca le piante da frutto, Drupacee e Pomacee. A differenza della Monilinia fructigena, colpisce tutti gli organi della pianta: rami, foglie, fiori e frutti. La forma conidica è la Monilia cinerea o Monilia laxa.

Sintomi

  • Rami: formazione di cancri rameali con fuoriuscita di abbondante essudato gommoso;
  • Foglie: macchie rossastre su entrambi i lembi, tendenti al disseccamento con formazione di muffa cinerea sul lembo superiore;
  • Fiori: vengono colpiti a fioritura avanzata: l'attacco provoca l'imbrunimento e poi il disseccamento;
  • Frutti: comparsa di cuscinetti conidici circolari di colore giallastro.

Lotta

  • Chimica - attuata con trattamenti invernali e primaverili a base di fitofarmaci;
  • Biologica - ottenuta mediante asportazione, con la potatura, dei rametti disseccati, o recanti i cancri rameali e loro interramento o bruciatura.

Bibliografia

G. Govi: Patologia Vegetale

 title=
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autori e redattori di Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia IT

Monilinia laxa: Brief Summary ( 義大利語 )

由wikipedia IT提供

La Monilinia laxa o Sclerotinia cinerea, o anche Sclerotinia laxa , è un fungo parassita che attacca le piante da frutto, Drupacee e Pomacee. A differenza della Monilinia fructigena, colpisce tutti gli organi della pianta: rami, foglie, fiori e frutti. La forma conidica è la Monilia cinerea o Monilia laxa.

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autori e redattori di Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia IT

Paciornica pestkowcowa ( 波蘭語 )

由wikipedia POL提供
 src=
Monilioza na owocach wiśni

Paciornica pestkowcowa (Monilinia laxa (Aderh. & Ruhland) Honey) – gatunek grzybów z rodziny twardnicowatych (Sclerotiniaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Monilinia, Sclerotiniaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi [1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1905 r. Aderh. i Ruhland nadając mu nazwę Sclerotinia laxa. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1945 r. Honey, przenosząc go do rodzaju Monilinia[1].

Niektóre synonimy[2]:

  • Acrosporium laxum (Ehrenb.) Pers. 1822
  • Monilia cinerea Bonord. 1851
  • Monilia laxa (Ehrenb.) Sacc. & Voglino 1886
  • Oidium laxum Ehrenb. 1818
  • Oospora cinerea (Bonord.) Sacc. & Voglino 1886
  • Oospora laxa (Ehrenb.) Wallr. 1833
  • Sclerotinia cinerea (Bonord.) J. Schröt. 1893
  • Sclerotinia cinerea Wormald 1919
  • Sclerotinia laxa Ehrenb.
  • Sclerotinia laxa Aderh. & Ruhland 1905
  • Stromatinia laxa (Ehrenb.) Naumov 1964
  • Torula cinerea (Bonord.) Bonord. 1853
  • Torula laxa (Ehrenb.) Rabenh. 1844

Nazwa polska według M.A. Chmiel[3].

Rozmnażanie

Przezimowuje w pseudosklerocjach na porażonych pędach rośliny, na pozostających na drzewie mumiach owoców oraz w pseudosklerocjach na opadłych na ziemię i gnijących owocach. Wiosną na sporodochiach w pseudosklerocjach wytwarzane są bezpłciowo zarodniki konidialne. Konidia te dokonują infekcji pierwotnej. Są bezbarwne i mają bardzo zróżnicowane rozmiary: 5–23 × 4–16 μm. W czasie sezonu wegetacyjnego powstaje ich kilka pokoleń, przy czym konidia powstające latem są dużo większe od wiosennych. Przy sprzyjającej pogodzie (duża wilgotność powietrza, deszcze) wnikają do kwiatów przez znamiona słupków lub pręciki. Rozwijająca się z nich grzybnia poraża cały wierzchołek pędu, a następnie pęd. Bardzo wyraźnie objawy wczesnej infekcji widoczne są na kwiatach wiśni, które zasychają, lecz nie opadają i pozostają długi czas na pędach. Stają się źródłem infekcji wtórnej. Powstałe na nich konidia zakażają owoce. Wnikają do nich przez uszkodzenia mechaniczne (np. pęknięcia powstałe w czasie deszczów)[4] i tworzą jasnobrunatne, poduszeczkowate sporodochia. Wyrastają z nich trzonki konidialne z jednokomórkowymi zarodnikami o cytrynkowatym kształcie, dzięki którym szybko się rozprzestrzenia, zwłaszcza przy dużej wilgotności i dużej liczbie uszkodzonych owoców[5].

Rozmnażanie płciowe występuje bardzo rzadko, w polskich warunkach praktycznie nie spotyka się wcale i grzyb rozwija się jako anamorfa pod nazwą Monilia laxa[5]. Owocniki typu apotecjum powstają tylko na mumiach, które dwukrotnie przezimowały. Mają brunatne zabarwienie, rozmiar 5-30 mm i wyrastają na trzonkach o wysokości 5-30 mm. Powstają w nich bezbarwne, jednokomórkowe askospory o rozmiarach 7–19 × 4,5–8,5 μm[4].

Znaczenie

Pasożyt, atakujący głównie wiśnie, czereśnie i śliwy, rzadziej morele, brzoskwinie i leszczynę pospolitą[6]. Wywołuje chorobę zwaną brunatną zgnilizną drzew pestkowych (moniliozą). Choroba ta powoduje duże szkody w sadach. Najsilniejsze objawy widoczne są na wiśniach[4].

Gatunki podobne

Monilia laxa
Monilia laxa na śliwce
Monilia fructigena
Monilia fructigena na gruszkach
Choć objawy zgnilizny owoców wywołane przez Monilia laxa i Monilia fructigena są podobne, rozkład sporochodiów u Monilia fructigena jest bardziej regularny i koncentrycznie ułożony[5].

Trudna do odróżnienia jest paciornica owocowa (Monilinia fructigena), która wywołuje brunatną zgniliznę drzew ziarnkowych. M. fructigena atakuje głównie owoce jabłoni i gruszy. W czasie dużej wilgotności powietrza (długotrwałe deszcze) następuje porażenie także kwiatów, pędów i gałęzi. Porażone pędy i gałęzie zamierają. M. fructigena atakuje jednak także drzewa pestkowe i wywołuje u nich brunatną zgniliznę drzew pestkowych. Najłatwiej gatunki te odróżnić po roślinie, na której występują, objawach jakie wywołują i sposobie rozwoju choroby. W praktyce sadowniczej rozróżnienie tych gatunków nie jest jednak konieczne, gdyż metody ich zwalczania są identyczne[4]. Bardzo podobne morfologicznie są także Monilinia polystroma i Monilinia yunnanensis. Ich odróżnienie jest trudne i często daje niejednoznaczny wynik. Mikroskopowo gatunki te różnią się nieznacznie budową zarodników, średnicą i długością strzępek. Central Science Laboratories (CSL), York w Wielkiej Brytanii opracowało molekularne metody ich rozróżnienia[7].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2016-05-29].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2013-11-12].
  3. Maria Alicja Chmiel: Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. a b c d Marek Grabowski: Choroby drzew owocowych. Kraków: Wyd. Plantpress, 1999. ISBN 83-85982-28-0.
  5. a b c Selim Kryczyński, Zbigniew Weber: Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych. Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 385–385. ISBN 978-83-09-01077-7.
  6. Wiesław Mulenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska: A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski. Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-75-4.
  7. The methods in this protocol are being updated to incorporate new tests developed to separate M. fructigena from recently described species.. [dostęp 2015-05-29].
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia POL

Paciornica pestkowcowa: Brief Summary ( 波蘭語 )

由wikipedia POL提供
 src= Monilioza na owocach wiśni

Paciornica pestkowcowa (Monilinia laxa (Aderh. & Ruhland) Honey) – gatunek grzybów z rodziny twardnicowatych (Sclerotiniaceae).

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia POL

Monilia laxa ( Szl )

由wikipedia SZL提供

Monilia laxa je grzib[2], co go nojprzōd ôpisoł Christian Gottfried Ehrenberg, a terŏźnõ nazwã doł mu Sacc. & Voglino 1886. Monilia laxa nŏleży do zorty Monilia i familije Sclerotiniaceae.[3][4] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[3]

Przipisy

  1. Ehrenb. (1818), In: Sylv. mycol. berol. (Berlin):10
  2. Saccardo (1886), In: Syll. fung. (Abellini) 4:35
  3. 3,0 3,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
  4. Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Wikipedia authors and editors
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia SZL

Monilia laxa: Brief Summary ( Szl )

由wikipedia SZL提供

Monilia laxa je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Christian Gottfried Ehrenberg, a terŏźnõ nazwã doł mu Sacc. & Voglino 1886. Monilia laxa nŏleży do zorty Monilia i familije Sclerotiniaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Wikipedia authors and editors
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia SZL