Mucronella calva est une espèce de champignons (Fungi) basidiomycètes de la famille des Clavariaceae et du genre Mucronella.
Mucronella calva, relativement rare dans l'hémisphère nord, se rencontre dans ses régions froides de la Belgique, de la France, du nord de l'Angleterre et de la Scandinavie où il se développe durant les mois d'hiver. C'est une espèce lignicole, qui se développe typiquement sur des bois de conifères en décomposition.
Inconnue, il est sans valeur culinaire par son côté minuscule. Le goût est fade. Son odeur est indistincte.
Les dimensions de son carpophore sont de 2 à 7 mm de long et d'environ 1 mm de large. Il est mince, conique par-dessus et en dessous. En forme de fuseau, sa coupe transversale est ronde ; il ressemble à des glaçons semblables à des épines, solitaires ou en grappes, pendu directement au substrat.[incompréhensible]
Il présente trois variétés :
Mucronella calva est décrite par Albertini & Schweinitz en 1805 et classée par Fries dans le genre Mucronella en 1874.
Hydnum calvum (Albertini & Schweinitz 1805[4])
Mucronella calva est une espèce de champignons (Fungi) basidiomycètes de la famille des Clavariaceae et du genre Mucronella.
Drobnokolec zółknący (Mucronella calva (Alb. & Schwein.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae)[1]. Grzyb nadrzewny hydnoidalny[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mucronella, Clavariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozowali go w 1805 r. J.B. Albertini i L.D. Schweinitz nadając mu nazwę Hydnum calvum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Elias Fries w 1874 r[1].
Nazwę polską nadał Władysław Wojewoda w 1999 r.[4].
Złożony z licznych, białych, gęsto obok siebie wyrastających kolców o rozmiarach 0,3-0,5 × 0,1-0,2 mm[5]. U starszych okazów podstawa kolców żółknie. Kolce mają miękki i delikatny miąższ i są łatwe do oddzielenia od podłoża[6].
System strzępkowy monomityczny. Strzępki hialinowe, faliste ze sprzążkami, o średnicy 3-6 μm. Brak cystyd. Podstawki mniej lub bardziej maczugowate, o zmiennej wielkości, zwykle 15-20 × 5-6 μm, z 4-sterygmami i sprzążkami bazalnymi. Zarodniki elipsoidalne, o rozmiarach 4-6 (-7) × 2,5-3,5 (-4) μm, gładkie, hialinowe, amyloidalne[5].
Opisano występowanie tego gatunku głównie w Ameryce Północne i Europie. Na obydwu tych kontynentach jest szeroko rozprzestrzeniony. W Europie występuje od Hiszpanii po około 64° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim. Występuje również w Rosji, Ugandzie i na Filipinach[7]. W Polsce gatunek bardzo rzadki. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 4 stanowiska[4]. Aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[8]. Gatunek ten znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[9]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Czechach, Niemczech, Danii, Anglii, Norwegii, Szwecji i Finlandii[4].
Saprotrof. W Polsce rośnie w lasach iglastych i w parkach na martwym drewnie świerka pospolitego. Owocniki pojawiają się od wiosny do jesieni[4].
Drobnokolec zółknący (Mucronella calva (Alb. & Schwein.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae). Grzyb nadrzewny hydnoidalny.
