Zachyłka (Phegopteris (C. Presl) Fée) – rodzaj paproci należących do rodziny zachylnikowatych (Thelypteridaceae Pic.Serm.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajduje się 15 gatunków o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy aż 248 kolejnych taksonów ma status gatunków niepewnych (niezweryfikowanych)[3]. Według części źródeł rodzaj w wąskim, monofiletycznym ujęciu obejmuje tylko 3[4]–4[5] gatunki. Przedstawiciele rodzaju występują naturalnie w strefie umiarkowanej Eurazji i Ameryki Północnej[6][5]. Jedynym przedstawicielem we florze Polski jest zachyłka oszczepowata (Phegopteris connectilis)[7]. Nazwa naukowa pochodzi od greckich słów phegos oznaczającego buka i pteris oznaczającego paproć[8].
Najlepiej rośnie na stanowiskach wilgotnych, częściowo zacienionych. Preferuje gleby dobrze przepuszczalne, bogate w próchnicę. Rozmnażanie następuje poprzez wysiew zarodników lub podział pędów[6].
Rodzaj klasyfikowany jest do rodziny zachylnikowatych Thelypteridaceae z rzędu paprotkowców Polypodiales[1]. Ujęcie systematyczne rodzajów w tej rodzinie jest bardzo zróżnicowane i waha się w zależności od ujęcia od 5 do 30, przy czym różnice w ujęciu dotyczą także rodzaju zachyłka Phegopteris[1].
W dawniejszych ujęciach systematycznych do rodzaju tego zaliczano gatunki wyodrębniane obecnie w rodzaj cienistka Gymnocarpium, m.in. występujące w Polsce: cienistkę trójkątną (zachyłkę trójkątną) Gymnocarpium dryopteris (syn. Phegopteris dryopteris Fée) i cienistkę Roberta, zachyłka Roberta (Gymnocarpium robertianum, syn. Phegopteris robertianum A.Braun)[7].
Zachyłka oszczepowata (P. connectilis) uprawiana jest jako roślina ozdobna[9].
Zachyłka (Phegopteris (C. Presl) Fée) – rodzaj paproci należących do rodziny zachylnikowatych (Thelypteridaceae Pic.Serm.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajduje się 15 gatunków o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy aż 248 kolejnych taksonów ma status gatunków niepewnych (niezweryfikowanych). Według części źródeł rodzaj w wąskim, monofiletycznym ujęciu obejmuje tylko 3–4 gatunki. Przedstawiciele rodzaju występują naturalnie w strefie umiarkowanej Eurazji i Ameryki Północnej. Jedynym przedstawicielem we florze Polski jest zachyłka oszczepowata (Phegopteris connectilis). Nazwa naukowa pochodzi od greckich słów phegos oznaczającego buka i pteris oznaczającego paproć.