Qalinsoqa (lat. Galinsoga)[1] - mürəkkəbçiçəklilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Qalinsoqa (lat. Galinsoga) - mürəkkəbçiçəklilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Galinsoga és un gènere de plantes amb flors asteràcies. Entre els seus membres s'inclouen Galinsoga parviflora, Galinsoga urticifolia, i Galinsoga quadriradiata.
El nom del gènere Galinsoga va ser dedicat a Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga, fundador de l'espanyola Real Academia Nacional de Medicina i que va ser director del Jardí botànic de Madrid.[1]
Galinsoga és un gènere de plantes amb flors asteràcies. Entre els seus membres s'inclouen Galinsoga parviflora, Galinsoga urticifolia, i Galinsoga quadriradiata.
El nom del gènere Galinsoga va ser dedicat a Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga, fundador de l'espanyola Real Academia Nacional de Medicina i que va ser director del Jardí botànic de Madrid.
Die Knopfkräuter (Galinsoga), umgangssprachlich auch Franzosenkräuter genannt, sind eine Pflanzengattung in der Familie der Korbblütler (Asteraceae).
Bei Galinsoga-Arten handelt es sich um oft nur kleine, einjährige krautige Pflanzen, die je nach Art Wuchshöhen von 2 bis 62 Zentimetern erreichen. Die gegenständig am Stängel verteilt angeordneten Laubblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert. Die Blattspreiten sind einfach. Die Blattränder sind glatt bis gesägt. Blattoberflächen sind unterschiedlich intensiv behaart.
Die in der Regel kleinen körbchenförmigen Teilblütenstände stehen in verzweigten Gesamtblütenständen zusammen. Die sechs bis neun, selten bis zu 16 Hüllblätter stehen in meist zwei, selten drei Reihen. Der Blütenstandsboden ist kegelförmig. Die Spreublätter bleiben erhalten oder sind schnell vergänglich. Die Blütenkörbe enthalten meist fünf, manchmal drei bis acht, selten keine bis 15 Zungenblüten und meist fünf bis 50 selten bis zu 150 Röhrenblüten. Die weiblichen, fertilen Zungenblüten sind relativ kurz und weiß bis rosa- oder purpurfarben mit Zungen, die mit bis zu drei Kronlappen enden. Die gelben Röhrenblüten sind zwittrig und fertil. Die Staubbeutel sind gelb.
Der Pappus der Achänen ist klein und besteht aus fünf bis zwanzig weißen oder grauen Schuppen und ist kaum zu erkennen oder fehlt.
Die Gattung Galinsoga wurde 1794 durch Hipólito Ruiz López und José Antonio Pavón y Jiménez in Florae peruvianae et chilensis prodromus ..., 110, Tafel 24 aufgestellt. Der wissenschaftliche Gattungsname Galinsoga ehrt Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga (1766–1797)[1], der Leibarzt des spanischen Hofes war und Gründer des Botanischen Gartens von Madrid ist. Synonyme für Galinsoga Ruiz & Pav. sind: Adventina Raf., Stemmatella Wedd. ex Benth.[2]
Das Verbreitungsgebiet der Gattung Galinsoga sind tropische und subtropische Gebiete der Neuen Welt (Neotropis). Einige Arten sind aber vom Menschen über die ganze Welt verschleppt worden (Neophyten). Zwei sehr ähnliche Arten, Kleinblütiges Knopfkraut oder Kleinblütiges Franzosenkraut (Galinsoga parviflora Cav.)[3] sowie Behaartes Knopfkraut, Bewimpertes Knopfkraut oder Zottiges Franzosenkraut (Galinsoga quadriradiata), kommen weltweit und auch in Mitteleuropa als Neophyten vor, sie sind oft auch bei Gärtnern unbeliebte „Unkräuter“
Die Gattung Galinsoga gehört heute zur Tribus Millerieae in der Unterfamilie der Asteroideae innerhalb der Familie der Korbblütler (Asteraceae).
Je nach Auffassung gibt es 10 bis mehr als 33 Galinsoga-Arten:[4]
Die Knopfkräuter (Galinsoga), umgangssprachlich auch Franzosenkräuter genannt, sind eine Pflanzengattung in der Familie der Korbblütler (Asteraceae).
Harderwieker ruut (Latien: Galinsoga) is een geslacht uut de composietefemilie (in 't Latien: Compositae of Asteraceae).
't Geslacht bevat kleine, eenjaorige kruudachtige planten mit tegenoverstaonde, ongedeelde blaojen.
De bloemkopjes bin haost altied klein en hen gele buisbloemen en witte lientbloemen. Disse bloemen bin bie de meeste soorten as vuuf kleine schienkroonblaodjes zichtbaor. De lientbloemen bin vrouwelijk en de buisbloemen tweeslachtig.
De pappus van de zaodjes is klein en schubvormig en je kunnen ze krap-an herkennen.
't Geslacht is ofkomstig uut de tropische en subtropische gebiejen van Amerika (Neotropis).
Harderwieker ruut is in Europa in-evoerd en komt noen gewoon in 't wild veur. Vrogger dochten ze op verschillende plaotsen op de Veluwe dat disse plant uut Harderwiek over was kommen weien, en umdat 't zo vaak veurkwam dochten ze dat 't een ruutsoort was. Van Putten/Niekark tot an Oldebroek heet 't dan oek harderwieker ruut.
Deurdat ze tegenoverstaonde blaojen hen, wat in de composietefemilie niet zo vaak veurkomt, denken ze an een nauwe verwantschap mit Ambrosia.
't Geslacht bevat werschienlijk tien tot dartien soorten.
Harderwieker ruut (Latien: Galinsoga) is een geslacht uut de composietefemilie (in 't Latien: Compositae of Asteraceae).
't Geslacht bevat kleine, eenjaorige kruudachtige planten mit tegenoverstaonde, ongedeelde blaojen.
De bloemkopjes bin haost altied klein en hen gele buisbloemen en witte lientbloemen. Disse bloemen bin bie de meeste soorten as vuuf kleine schienkroonblaodjes zichtbaor. De lientbloemen bin vrouwelijk en de buisbloemen tweeslachtig.
De pappus van de zaodjes is klein en schubvormig en je kunnen ze krap-an herkennen.
Аркат (лат. Galinsoga Ruiz & Pav., 1794) — кашкарыйчалар гаиләлегенә караган үсемлекләр ыруы.
Galinsoga is a genus of flowering plants in the family Asteraceae.[2][4][5] It is native to North and South America and the West Indies, and naturalized in Europe, Asia, Africa, and Australia.[6][7]
The name Galinsoga was dedicated to Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga, who founded the Spanish Real Academia Nacional de Medicina and was director of the Real Jardín Botánico de Madrid.[8]
Galinsoga is a genus of flowering plants in the family Asteraceae. It is native to North and South America and the West Indies, and naturalized in Europe, Asia, Africa, and Australia.
The name Galinsoga was dedicated to Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga, who founded the Spanish Real Academia Nacional de Medicina and was director of the Real Jardín Botánico de Madrid.
Species Galinsoga amboensis D.L.Schulz Galinsoga boliviensis Canne-Hill. Galinsoga caligensis Canne-Hill. Galinsoga calva Rusby Galinsoga crozierae Panero Galinsoga durangensis (Longpre) Canne-Hill. Galinsoga formosa Canne-Hill. Galinsoga longipes Canne Galinsoga macrocephala H.Rob. Galinsoga mandonii Sch.Bip. Galinsoga mollis McVaugh Galinsoga parviflora Cav. Galinsoga quadriradiata Ruiz & Pav. Galinsoga spellenbergii B.L.Turner Galinsoga subdiscoidea Cronquist Galinsoga triradiata Canne-Hill.Galinsoga es un género de plantas con flores perteneciente a la familia Asteraceae. Galinsoga parviflora fue traída desde Perú al Real Jardín Botánico de Kew en 1796, y más tarde se asilvestró en Gran Bretaña donde se le conoce popularmente como "soldado galante" o "soldado de la Reina". Comprende 59 especies descritas y de estas, solo 19 aceptadas.[2][3]
El género fue descrito por Ruiz & Pav. y publicado en Florae Peruvianae, et Chilensis Prodromus 110, pl. 24. 1794.[1]La especie tipo es: Galinsoga parviflora Cav.
A continuación se brinda un listado de las especies del género Galinsoga aceptadas hasta julio de 2012, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos.
Galinsoga es un género de plantas con flores perteneciente a la familia Asteraceae. Galinsoga parviflora fue traída desde Perú al Real Jardín Botánico de Kew en 1796, y más tarde se asilvestró en Gran Bretaña donde se le conoce popularmente como "soldado galante" o "soldado de la Reina". Comprende 59 especies descritas y de estas, solo 19 aceptadas.
Võõrkakar (Galinsoga Ruiz et Pav.) on taimede perekond korvõieliste sugukonnast.
Perekond on pärit troopilisest ja lähistroopilisest Ameerikast.
Taimeperekond on nimetatud Madridi botaanikaaia rajaja Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga (1766–1797) auks.
Perekonda kuuluvad kolm liiki:
Võõrkakar (Galinsoga Ruiz et Pav.) on taimede perekond korvõieliste sugukonnast.
Perekond on pärit troopilisest ja lähistroopilisest Ameerikast.
Taimeperekond on nimetatud Madridi botaanikaaia rajaja Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga (1766–1797) auks.
Saurikit (Galinsoga) on asterikasvien (Asteraceae) heimoon kuuluva kasvisuku. Sukuun kuuluu noin 15 lajia.[1]
Saurikit ovat yksivuotisia ruohovartisia kasveja. Niiden varret ovat pystyjä ja lehdet puikeita sekä hammaslaitaisia. Saurikkien kukintona ovat harvassa olevat pienet mykerökukinnot, jotka sijaitsevat varsien päissä. Mykeröiden laitakukkia on neljästä kahdeksaan kappaletta ja ne ovat valkoisia sekä lyhyitä emikukkia. Mykeröiden kehräkukat ovat puolestaan keltaisia, torvimaisia ja kaksineuvoisia.[2]
Suvun lajeista Suomessa ja Ruotsissa tavataan kahta, ripsisaurikkia (Galinsoga quadriradiata) ja tarhasaurikkia (Galinsoga parviflora), joskaan kumpikaan niistä ei ole kovin yleinen.
Saurikkien (Galinsoga) suku on nimetty espanjalaisen Mariano Martinez Galinsogan mukaan, joka oli Madridin kasvitieteellisen puutarhan johtajana 1700-luvulla.[2]
Saurikit (Galinsoga) on asterikasvien (Asteraceae) heimoon kuuluva kasvisuku. Sukuun kuuluu noin 15 lajia.
Saurikit ovat yksivuotisia ruohovartisia kasveja. Niiden varret ovat pystyjä ja lehdet puikeita sekä hammaslaitaisia. Saurikkien kukintona ovat harvassa olevat pienet mykerökukinnot, jotka sijaitsevat varsien päissä. Mykeröiden laitakukkia on neljästä kahdeksaan kappaletta ja ne ovat valkoisia sekä lyhyitä emikukkia. Mykeröiden kehräkukat ovat puolestaan keltaisia, torvimaisia ja kaksineuvoisia.
Suvun lajeista Suomessa ja Ruotsissa tavataan kahta, ripsisaurikkia (Galinsoga quadriradiata) ja tarhasaurikkia (Galinsoga parviflora), joskaan kumpikaan niistä ei ole kovin yleinen.
Saurikkien (Galinsoga) suku on nimetty espanjalaisen Mariano Martinez Galinsogan mukaan, joka oli Madridin kasvitieteellisen puutarhan johtajana 1700-luvulla.
Le genre botanique Galinsoga (les galinsoges) appartient à la famille des Astéracées (ou Composées). Il est dédié à Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga, fondateur de la Real Academia Nacional de Medicina et directeur du jardin botanique de Madrid[1]. Les galinsoges, ou galinsogas, sont des petites plantes annuelles originaires d'Amérique du Sud tropicale. Les deux espèces sont naturalisées en Europe occidentale et poussent spontanément à proximité des cultures, principalement dans les sols acides. Ces plantes sont invasives un peu partout dans le monde.
Selon ITIS :
À noter aussi l'existence d'un hybride naturel, Galinsoga × mixta J. Murr (parviflora × quadriradiata).
Certaines classifications mentionnent aussi Galinsoga urticifolia (Kunth) Benth[2].
Le capitule (5 mm environ) est formé d'un disque central de fleurs jaunes tubulées entourées de quelques fleurs ligulées blanches à trois dents.
La floraison a lieu en été et en automne. Les capitules sont groupés en racèmes. Pollinisation entomogame ou autogame. Les fruits sont des akènes.
Le Galinsoge cilié est difficile à éliminer car chaque plant peut produire des milliers de graines capables de survivre plusieurs années, il fleurit rapidement et les tiges coupées sont capables de s'enraciner.
La saveur des galinsoges se rapproche de celle de l'artichaut ou du topinambour[3].
Les deux espèces, mais principalement Galinsoga parviflora, sont connues en Colombie sous le nom de guasca et sont utilisées pour aromatiser le plat national nommé Ajiaco. Feuilles, tiges et fleurs sont prélevées sur les jeunes plantes. En Asie du Sud-Est, Galinsoga parviflora est consommé cuit[3].
On peut aussi faire une soupe savoureuse avec les feuilles.
Une fois séchée, la plante peut être conservée ou commercialisée en sachets comme condiment.
Le genre botanique Galinsoga (les galinsoges) appartient à la famille des Astéracées (ou Composées). Il est dédié à Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga, fondateur de la Real Academia Nacional de Medicina et directeur du jardin botanique de Madrid. Les galinsoges, ou galinsogas, sont des petites plantes annuelles originaires d'Amérique du Sud tropicale. Les deux espèces sont naturalisées en Europe occidentale et poussent spontanément à proximité des cultures, principalement dans les sols acides. Ces plantes sont invasives un peu partout dans le monde.
Galinsoga Ruiz & Pav., 1794 è un genere di piante spermatofite dicotiledoni appartenenti alla famiglia delle Asteraceae e dall'aspetto di piccole erbacee annuali.
L'etimologia del nome generico (Galinsoga) deriva dal medico spagnolo Mariano Martinez de Galinsoga (1766-1797), medico a Madrid e Soprintendente per il Giardino Botanico di Madrid[1].
Il nome scientifico attualmente accettato (Galinsoga) è stato proposto dai botanici Hipólito Ruiz López (1754-1815) e José Antonio Pavón (1754-1844) nella pubblicazione ”Florae Peruvianae, et Chilensis Prodromus” del 1794.[2]
I dati morfologici si riferiscono soprattutto alle specie europee e in particolare a quelle spontanee italiane.
Le “galinsoghe” sono piante basse, la cui altezza arriva al massimo a 1 – 5 dm. La forma biologica delle specie del genere è terofita scaposa (T scap); ossia sono piante erbacee che differiscono dalle altre forme biologiche poiché, essendo annuali, superano la stagione avversa sotto forma di seme; sono inoltre munite di asse fiorale eretto, spesso con poche foglie. Queste Asteraceae sono senza latice.
Le radici sono di tipo fittonante.
Le foglie, picciolate, sono disposte in modo opposto. La lamina è intera a forma rombico-lanceolata (o anche ovata) con margine grossolanamente dentato o intero, apice acuminato, consistenza ruvida e superficie pubescente (peli ispidi) oppure glabra. La lamina è percorsa da tre nervi principali.
Le infiorescenze sono dei capolini terminali su brevi peduncoli. La struttura dei capolini è quella tipica delle Asteraceae: un peduncolo sorregge un involucro emisferico (o campanulato) composto da più squame (da 6 a 9) a disposizione embricata, persistenti o caduche, e disposte in una (o più) serie che fanno da protezione al ricettacolo conico, sul quale s'inseriscono due tipi di fiori: quelli esterni ligulati (normalmente 5, ma possono arrivare fino a 9) di colore bianco, disposti in un unico rango; quelli interni tubulosi (da 30 a 50) di colore giallo-arancio. Le squame (o brattee) esterne (1 o 2) sono da largamente ellittiche a obovate e più piccole, mentre quelle interne sono da lanceolate a lineari; possono essere intere o lobate. Diametro dell'involucro: 2 ,5 – 6 mm.
I fiori sono simpetali, zigomorfi (quelli ligulati) e attinomorfi(quelli tubulosi); sono inoltre tetra-ciclici (formati cioè da 4 verticilli: calice – corolla – androceo – gineceo) e pentameri (calice e corolla formati da 5 elementi). Sono inoltre ermafroditi, più precisamente i fiori del raggio (quelli ligulati) sono femminili (e fertili); mentre quelli del disco centrale (tubulosi) sono bisessuali.
I frutti sono degli acheni a forma obconica o obpiramidale, pelosi o glabri e con un minuto pappo bianco composto da 5 – 10 squame lineari-acute (quasi pennate) e persistenti; a volte il pappo può essere assente.
Quelle di questo genere sono specie invasive ed hanno una distribuzione in Italia abbastanza completa; come habitat prediligono le colture e i campi.
Le due uniche specie spontanee italiane vivono sull'arco alpino. La tabella seguente mette in evidenza alcuni dati relativi all'habitat, al substrato e alla distribuzione delle specie alpine[4].
La famiglia di appartenenza del genere (Asteraceae o Compositae, nomen conservandum) è la più numerosa del mondo vegetale, comprende oltre 23000 specie distribuite su 1535 generi[5] (22750 specie e 1530 generi secondo altre fonti[6]). Questo genere è composto da un paio di specie (in Sud America, secondo i vari Autori, il numero varia da 15 a 33[7] [8][9]).
La specie tipo è Galinsoga parviflora Cav. (1794).
Alcuni generi (Sabazia e Willdenow) dell'America centrale (Messico) e Sud America sono strettamente collegati al genere di questa voce. Alcuni botanici hanno in effetti proposto di trattare queste tre gruppi come un unico grande genere.[7]
Il seguente elenco è stato compilato in base alle specie riconosciute come valide dalla “Checklist” dei Royal Botanic Garden Edinburgh[10]
Per meglio comprendere ed individuare le varie specie del genere (solamente per le specie spontanee della flora italiana) l'elenco che segue utilizza in parte il sistema delle chiavi analitiche (vengono cioè indicate solamente quelle caratteristiche utili a distingue una specie dall'altra)[11].
Sono possibili ibridi tra le due specie italiane (denominato Galinsoga × mixta J. Murr (1931)) specialmente quando abitano lo stesso areale.
Galinsoga Ruiz & Pav., 1794 è un genere di piante spermatofite dicotiledoni appartenenti alla famiglia delle Asteraceae e dall'aspetto di piccole erbacee annuali.
Galinsoga (Galinsoga) – astrinių (Asteraceae) šeimos augalų gentis. Gentis pavadinta Madrido karališkojo botanikos sodo direktoriaus ir Ispanijos karalienės gydytojo Galinsongo (Mariano Martinez Galinsoga, gyveno apie 1800 m.) garbei. Augalai žoliniai, vienmečiai. Lapai trigysliai. Graižai smulkūs, ant ilgų žiedynkočių. Žiedai graiže skirtingi: kraštiniai liežuviški balti, viduriniai geltoni. Vaisiai plaukuoti, suploti ir su skriestukais.
Gentyje 9 rūšys. Lietuvoje auga dvi:
Knopkruid (Galinsoga) is een geslacht uit de composietenfamilie (Compositae oftewel Asteraceae). Het geslacht bevat kleine, eenjarige kruidachtige planten met tegenoverstaande, ongedeelde bladeren. De bloemhoofdjes zijn in de regel klein, met gele buisbloemen en witte lintbloemen die bij de meeste soorten als vijf kleine schijnkroonblaadjes zichtbaar zijn. Deze zijn vrouwelijk, de buisbloemen tweeslachtig. Het pappus van de zaadjes is klein en schubvormig en nauwelijks als zodanig te herkennen.
In delen van de Achterhoek en Twente staat kaal knopkruid (Galinsoga parviflora) wel bekend als "cycloonkruid", omdat het in het voorjaar volgend op de stormramp van 1925 overal in het getroffen gebied weelderig bloeide.[1]
Het geslacht is afkomstig uit het neotropisch gebied van Amerika. Het harig knopkruid (Galinsoga quadriradiata) en het kaal knopkruid (Galinsoga parviflora) zijn in Europa geïntroduceerd en komen ook in de Benelux in het wild voor.
Het geslacht bevat waarschijnlijk tien tot dertien soorten.
Omdat de soorten tegenoverstaande bladeren hebben, wat in de composietenfamilie een zeldzaamheid is, wordt een nauwe verwantschap met Alsemambrosia verondersteld.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Knopkruid op Wikimedia Commons. Knopkruid (Galinsoga) is een geslacht uit de composietenfamilie (Compositae oftewel Asteraceae). Het geslacht bevat kleine, eenjarige kruidachtige planten met tegenoverstaande, ongedeelde bladeren. De bloemhoofdjes zijn in de regel klein, met gele buisbloemen en witte lintbloemen die bij de meeste soorten als vijf kleine schijnkroonblaadjes zichtbaar zijn. Deze zijn vrouwelijk, de buisbloemen tweeslachtig. Het pappus van de zaadjes is klein en schubvormig en nauwelijks als zodanig te herkennen.
Żółtlica, żółtliczka[4] (Galinsoga Ruiz & Pav.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Obejmuje około 15 gatunków pochodzących ze strefy klimatu umiarkowanego i subtropikalnego Ameryki Południowej i Środkowej, niektóre gatunki rozprzestrzeniły się na świecie. W Polsce dwa gatunki są pospolitymi chwastami w uprawach[4]. Nazwa naukowa upamiętnia Mariano Martíneza de Galinsogę (1766–1797) – nadwornego lekarza i dyrektora Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Madrycie[5].
Rodzaj Galinsoga jest blisko spokrewniony z rodzajami Sabazia Cassini i Alloispermum Willdenow z Ameryki Południowej. Rodzaj Galinsoga w szerszych ujęciach bywa łączony z przedstawicielami rodzajów Sabazia i Alloispermum[5].
Angiosperm Phylogeny Website adoptuje podział na podrodziny astrowatych (Asteraceae) opracowany przez Panero i Funk w 2002[6], z późniejszymi uzupełnieniami[7]. Zgodnie z tym ujęciem rodzaj Galinsoga należy do plemienia Millerieae Bentham, podrodziny Asteroideae (Juss.) Chev. W systemie APG III astrowate są jedną z kilkunastu rodzin rzędu astrowców (Asterales), wchodzącego w skład kladu astrowych w obrębie dwuliściennych właściwych[1].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa astrowe (Asteridae Takht.), nadrząd astropodobne (Asteranae Takht.), rząd astrowce (Asterales Lindl), rodzina astrowate (Asteraceae Dumort.), podplemię Galinsoginae Benth. & Hook.f., rodzaj żółtlica (Galinsoga Ruiz & Pav.)[8].
Żółtlica, żółtliczka (Galinsoga Ruiz & Pav.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Obejmuje około 15 gatunków pochodzących ze strefy klimatu umiarkowanego i subtropikalnego Ameryki Południowej i Środkowej, niektóre gatunki rozprzestrzeniły się na świecie. W Polsce dwa gatunki są pospolitymi chwastami w uprawach. Nazwa naukowa upamiętnia Mariano Martíneza de Galinsogę (1766–1797) – nadwornego lekarza i dyrektora Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Madrycie.
Galinsoga é um género botânico pertencente à família Asteraceae. São ervas anuais de folhas postas e flores dispostas em cimeiras. A espécie mais importante é a Galinsoga parviflora, de folhas levemente felpudas e flores brancas e amarelas. Sua origem é o Peru, mas foi introduzida na Europa no século XIX e de lá para o mundo. Serve como forragem para o gado. Em alguns lugares tornou-se invasora.[1]
Galinsoga é um género botânico pertencente à família Asteraceae. São ervas anuais de folhas postas e flores dispostas em cimeiras. A espécie mais importante é a Galinsoga parviflora, de folhas levemente felpudas e flores brancas e amarelas. Sua origem é o Peru, mas foi introduzida na Europa no século XIX e de lá para o mundo. Serve como forragem para o gado. Em alguns lugares tornou-se invasora.
Galinsoga là một chi thực vật có hoa trong họ Cúc (Asteraceae).[1]
Chi Galinsoga gồm các loài:
Galinsoga là một chi thực vật có hoa trong họ Cúc (Asteraceae).
Галинзо́га, также галинсо́га (лат. Galinsoga), — род растений семейства Астровые, включает в себя 20 видов растений[2], произрастающих в Южной и Центральной Америке.
Впервые были завезены в Европу из Перу в 1796 году, после чего начали активно распространяться благодаря своей высокой плодовитости[3]. Два вида — галинзога мелкоцветковая (Galinsoga parviflora) и галинзога четырёхлучевая (Galinsoga quadriradiata) — широко распространённые сорняки в Евразии[3].
Научное название рода дано в честь хранителя ботанического сада в Мадриде Мартинеса Галинсоги (исп. Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga)[4].
По информации базы данных The Plant List, род включает 15 видов[5]:
Галинзо́га, также галинсо́га (лат. Galinsoga), — род растений семейства Астровые, включает в себя 20 видов растений, произрастающих в Южной и Центральной Америке.
Впервые были завезены в Европу из Перу в 1796 году, после чего начали активно распространяться благодаря своей высокой плодовитости. Два вида — галинзога мелкоцветковая (Galinsoga parviflora) и галинзога четырёхлучевая (Galinsoga quadriradiata) — широко распространённые сорняки в Евразии.
Научное название рода дано в честь хранителя ботанического сада в Мадриде Мартинеса Галинсоги (исп. Ignacio Mariano Martinez de Galinsoga).
牛膝菊属（学名：Galinsoga）是菊科下的一个属，为一年生草本植物。该属共有5种，分布于南北美洲[4]，後來被引種到世界各地。[5][6]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
별꽃아재비속은 국화과의 한 속이다.
하위 종으로 별꽃아재비(Galinsoga parviflora), 털별꽃아재비(Galinsoga quadriradiata), Galinsoga urticifolia가 있다.
별꽃아재비속은 국화과의 한 속이다.
하위 종으로 별꽃아재비(Galinsoga parviflora), 털별꽃아재비(Galinsoga quadriradiata), Galinsoga urticifolia가 있다.
