Forsythia suspensa (Thunb.) Vahl

Forsycja zwisła (Forsythia suspensa) – gatunek rośliny z rodziny oliwkowatych. Pochodzi z Chin^[2], nie występuje jednak w stanie dzikim, znana jest jedynie jako uprawiana roślina ozdobna.

Morfologia

Pokrój

Krzew do 3 m wysokości, dość szeroko rozrośnięty z łukowatymi pędami. Są one oliwkowobrązowe, wewnątrz puste i jedynie w węzłach mają gęsty rdzeń.

Liście

Ulistnienie nakrzyżległe, liście jajowate z piłkowanymi brzegami, przeważnie pojedyncze, czasmi tylko 3-listkowe.

Kwiaty

Żółte, lejkowate, o średnicy do 3 cm, 4-łatkowe, przeważnie z krótką szyjką słupka. Wyrastają na dłuższych szypułkach, niż u innych uprawianych gatunków forsycji. Są obupłciowe i owadopylne. Okres kwitnienia przypada jeszcze przed ulistnieniem się krzewu.

Owoce

Owocem jest torebka. Nasiona dojrzewają już na początku lata.

Zmienność

• Występuje w 2 odmianach:
  • F. suspensa var. fortunei o pędach wyprostowanych, dopiero starsze pędy są zwisające.
  • F. suspensa var sieboldii o pędach zwisających lub pokładających się.
• W wyniku skrzyżowania forsycji zwisającej z forsycją zieloną (Forsythia viridissima) otrzymano znacznie częściej uprawianego mieszańca – forsycję pośrednią.

Zastosowanie

Jest uprawiana w parkach i przydomowych ogrodach, zarówno pojedynczo (soliter), jak i w grupach. Kwitnie mniej obficie, niż inne gatunki forsycji i ma mniejsze kwiaty. Kwitnące gałązki wykorzystywane są na kwiat cięty; w wodzie dość długo zachowują żywotność. Można również uzyskać ich przyspieszone kwitnienie na Boże Narodzenie. W tym celu ścina się je przed 4 grudnia i umieszcza zanurzone końcami w wodzie w chłodnym miejscu. Gdy nabrzmieją już pąki przenosi się je do ciepłego pomieszczenia i wówczas zakwitają.

Kwiaty forsycji zwisłej

Uprawa

• Wymagania. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, rośnie dobrze niemal na każdej, ale na żyznej rozwija się szybciej i bujniej kwitnie. Wymaga stanowiska słonecznego. W polskich warunkach jest całkowicie mrozoodporna (strefa klimatyczna 5A), ale nie w każdym rejonie Polski kwitnie corocznie. Wynika to z tego, że w niektórych miejscach (np. w kotlinach rzek górskich) występują szczególnie silne wiosenne przymrozki, które uszkadzają jej kwiaty.
• Sposób uprawy. Nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Co 3–4 lata po przekwitnięciu należy silnie prześwietlić krzew, gdyż na starszych pędach kwitnie słabo.Wiosną i latem (nie dłużej niż do końca sierpnia) wskazane jest nawożenie.

Przypisy

Bibliografia

1. Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.
2. Forsycja. [dostęp 2009-04-16].