Ursus is 'n genus in die familie van bere (Ursidae). Hierdie genus omvat die bruinbere, ysbere en swartbere wat oor Eurasië en Noord-Amerika versprei is. Die naam is van die Latynse woord ursus afgelei, wat beer beteken.[3][4]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Ursus.
Wikispecies het meer inligting verwant aan: Ursus
Ursus is 'n genus in die familie van bere (Ursidae). Hierdie genus omvat die bruinbere, ysbere en swartbere wat oor Eurasië en Noord-Amerika versprei is. Die naam is van die Latynse woord ursus afgelei, wat beer beteken.
Ayı (lat. Ursus) – ayıkimilər fəsiləsinə aid heyvan cinsi. Ayılar Şimali Amerikada, Avropanın şimalında və Asiyada yayılmışdır.
Ağ ayının kütləsi 1000 kq-a çatır.
Ağdöş ayının uzunluğu 1.3–2 m, qara ayının 1.5-1.8 m, qonur ayının müxtəlif yarımnövlərinin uzunluğu 1.2–3 m, ağ ayının uzunluğu isə 1.6–3 m-dir.
Ayı (lat. Ursus) – ayıkimilər fəsiləsinə aid heyvan cinsi. Ayılar Şimali Amerikada, Avropanın şimalında və Asiyada yayılmışdır.
Ağ ayının kütləsi 1000 kq-a çatır.
Ağdöş ayının uzunluğu 1.3–2 m, qara ayının 1.5-1.8 m, qonur ayının müxtəlif yarımnövlərinin uzunluğu 1.2–3 m, ağ ayının uzunluğu isə 1.6–3 m-dir.
Ursus a zo ur genad e rummatadur ar bronneged, ennañ 4 spesad arzhed bev hiziv an deiz.
Ursus és un gènere de la família Ursidae (óssos) que inclou els óssos amb una distribució més ampla arreu del món, especialment l'ós bru, l'ós polar i l'ós negre. El nom prové del llatí ursus, que significa precisament 'ós'.
Al gènere Ursus es distingeixen diverses espècies, tres d'elles extintes i una l'existència de la qual no ha estat provada):
L'ursus deningeri evolucionà a partir de l'ursus etruscus, apareixent a l'ionià, i es caracteritzava per tindre hàbits alimentaris menys carnívors.[1] L'ursus deningeri desaparegué el 18é mil·lenni abans de Crist aproximadament. Al pleistocé superior aparegué l'evolució de l'u. deningeri, l'ursus spelaeus.[2]
L'ós negre és una espècie bastant abundant que viu a boscos i muntanyes des d'Alaska fins a l'Oest, a les costes de la badia de Hudson, Labrador, Nova Escòcia i des del límit Nord fins al Sud de Florida, Mèxic i Califòrnia. Tot i que el nom comú d'"ós negre americà" indica una característica del color, el seu color canvia a les diferents regions, i fins i tot hi ha poblacions d'óssos negres de color blanc a una illa de la Colúmbia Britànica, al Canadà, conegut com a ursus americanus kermodei.
L'ós negre acostuma a viure uns 30 anys i els mascles pesen al voltant de 200 quilograms. La UICN el considera com de "risc mínim".
L'ós bru és una espècie que viu als boscos d'Europa, Àsia i Nord-amèrica. Són omnívors a la primavera, i a la tardor la seva alimentació es basa en vegetals. També cacen petits vertebrats i insectes. Viu entre 25 i 30 anys (màxim 47 en captivitat). La seva longitud corporal canvia entre 1,50 i 2,95 metres, depenent de cada subespècie, i l'alçada de fins a 1,30 metres. El seu pes també canvia, des dels 100 als 675 kg. El color és molt variable d'un individu a un altre; pot canviar entre el marró molt fosc i el daurat clar, passant per diversos tipus de grisos. Les cries acostumen a tenir un color blanc al voltant del coll, que desapareix a partir de la primera muda al primer any. El seu estat és "vulnerable" segons la UICN.
Hi ha 11 subespècies d'ós bru; tres es van extingir, i 8 són actuals.
No existeixen subespècies d'ós polar,[3] a causa del recent origen de l'espècie i la gran mobilitat dels individus als camps de gel, que en redueix l'aïllament. Tot i això, els científics en distingeixen sis poblacions principals:
L'ós tibetà (Ursus thibetanus o Selenarctos thibetanus), també anomenat ós de l'Himalàia o ós negre asiàtic, és una espècie que habita als boscos asiàtics, des de l'Iran fin al Japó). Està emparentat amb l'ós negre i en menor mesura amb l'ós polar i l'ós bru. Fa entre 1,30 i 1,90 metres de longitud, amb un pes d'entre 100 i 200 quilograms. L'esperança de vida en llibertat de l'ós tibetà és d'uns 25 anys.
La seva alimentació es basa en fruites, nous, arrels, petits invertebrats, mel, peixos, aus i mamífers petits. L'espècie, en perill d'extinció, està en estat "vulnerable" a la Llista Vermella de la UICN
Ursus és un gènere de la família Ursidae (óssos) que inclou els óssos amb una distribució més ampla arreu del món, especialment l'ós bru, l'ós polar i l'ós negre. El nom prové del llatí ursus, que significa precisament 'ós'.
Al gènere Ursus es distingeixen diverses espècies, tres d'elles extintes i una l'existència de la qual no ha estat provada):
Ós negre (Ursus americanus) Ós bru (Ursus arctos) Ós polar (Ursus maritimus) Ós tibetà (Ursus thibetanus) Ursus minimus (extingit) Ursus spelaeus (extingit) Ursus etruscus (extingit) Ursus inopinatus (existència no provada)[cal citació] Ursus deningeri (extingit)L'ursus deningeri evolucionà a partir de l'ursus etruscus, apareixent a l'ionià, i es caracteritzava per tindre hàbits alimentaris menys carnívors. L'ursus deningeri desaparegué el 18é mil·lenni abans de Crist aproximadament. Al pleistocé superior aparegué l'evolució de l'u. deningeri, l'ursus spelaeus.
Ursus je rod medvědovitých šelem. Obsahuje čtyři žijící druhy a několik vyhynulých druhů. V dřívějších dobách se za medvědy rodu Ursus považovali pouze dva – medvěd hnědý (Ursus arctos) a medvěd baribal (Ursus americanus).
Ursus je rod medvědovitých šelem. Obsahuje čtyři žijící druhy a několik vyhynulých druhů. V dřívějších dobách se za medvědy rodu Ursus považovali pouze dva – medvěd hnědý (Ursus arctos) a medvěd baribal (Ursus americanus).
Ursus oder Eigentliche Bären ist eine Gattung aus der Familie der Bären (Ursidae) innerhalb der Ordnung der Raubtiere (Carnivora).
Folgende rezente Arten werden zur Gattung Ursus gezählt:
Die Zuordnung des Malaienbären (häufig in einer eigenen Gattung Helarctos) und des Lippenbären (häufig in einer eigenen Gattung Melursus) zur Gattung Ursus ist umstritten.
Diese sechs genannten Arten bilden gleichzeitig die Unterfamilie Ursinae innerhalb der Bären. Stammesgeschichtlich sind die beiden Schwarzbärarten Schwestertaxa. Ebenso verhält es sich mit Eis- und Braunbär, welche sich aus einem gemeinsamen Vorfahren zu eigenständigen Schwesterarten entwickelt haben. Frühere Vermutungen, der Eisbär sei nur eine, vergleichsweise junge, Sonderlinie des Braunbären (der dadurch paraphyletisch wäre), beruhen nach neueren Erkenntnissen auf Fehldeutung einer unerkannten Hybridisierung (mit Introgression).[1]
Ausgestorbene Vertreter dieser Gattung sind unter anderem:
Ursus oder Eigentliche Bären ist eine Gattung aus der Familie der Bären (Ursidae) innerhalb der Ordnung der Raubtiere (Carnivora).
De echte bearen (wittenskiplike namme: Ursus) foarmje in skaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e rôfdieren (Carnivora), it ûnderskift fan 'e hûndieren (Caniformia), it tuskenskift fan 'e poalrôfdieren (Arctoidea), de boppefamylje fan 'e beardieren of beareftigen (Ursoidea), de famylje fan 'e bearen (Ursidae) en de lyknammige ûnderfamylje fan 'e echte bearen (Ursinae). Ta dit skaai hearre 4 libbene soarten bearen, dy't foarkomme yn Jeraazje en Noard-Amearika, mei dêropta in hantsjefol útstoarne soarten. De libbene soarten binne de brune bear (Ursus arctos), de Amerikaanske swarte bear (Ursus americanus), de Aziatyske swarte bear of kraachbear (Ursus thibetanus) en de iisbear (Ursus maritimus). Fan 'e útstoarne soarten is de reuseftige mar fegetaryske hoalebear (Ursus spelaeus) it bekendst, dy't oant de lêste iistiid yn Jeropa foarkaam.
By guon taksonomyske yndielings wurde alle libbene soarten fan 'e echte bearen ûnderbrocht yn aparte ûnderskaaien. Dêrby giet it om Ursus foar de brune bear; Euarctos foar de Amerikaanske swarte bear; Selenarctos foar de Aziatyske swarte bear; en Thalassarctos foar de iisbear. Dy yndieling is lykwols net gongber. Fan 'e fjouwer oare libbene bearesoarten binne de lippebear (Melursus ursinus) en de hunichbear (Helarctos malayanus) nei alle gedachten it naust besibbe oan 'e echte bearen. De oare beide soarten, de brilbear (Tremarctos ursinus) en de reuzepanda (Ailuropoda melanoleuca) binne folle minder nau mei de echte bearen besibbe.
(ûndersoarten binne yn lytsere letters werjûn)
Fierders bestiet der ek in seldsume, mar natuerlik foarkommende krusing tusken de grizzlybear (in ûndersoarte fan 'e brune bear) en de iisbear. Yn it Ingelsk wurdt nei sokke krusingen ferwiisd mei de nammen pizzly, prizzly en grolar bear, dat gearlûkings binne fan grizzly bear en polar bear ("iisbear"). De offisjele namme fan sokke krusingen is grizzly-iisbearkrusing.
De echte bearen (wittenskiplike namme: Ursus) foarmje in skaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e rôfdieren (Carnivora), it ûnderskift fan 'e hûndieren (Caniformia), it tuskenskift fan 'e poalrôfdieren (Arctoidea), de boppefamylje fan 'e beardieren of beareftigen (Ursoidea), de famylje fan 'e bearen (Ursidae) en de lyknammige ûnderfamylje fan 'e echte bearen (Ursinae). Ta dit skaai hearre 4 libbene soarten bearen, dy't foarkomme yn Jeraazje en Noard-Amearika, mei dêropta in hantsjefol útstoarne soarten. De libbene soarten binne de brune bear (Ursus arctos), de Amerikaanske swarte bear (Ursus americanus), de Aziatyske swarte bear of kraachbear (Ursus thibetanus) en de iisbear (Ursus maritimus). Fan 'e útstoarne soarten is de reuseftige mar fegetaryske hoalebear (Ursus spelaeus) it bekendst, dy't oant de lêste iistiid yn Jeropa foarkaam.
L' ursu è nu mammìfiru dû gèniri Ursus e dâ famigghia di l'Ursidi. Stu grossu mammìfiru dû corpu tozzu e dû pilu futu, cu ciampi e artigghi ribbusti, onnìvuru, ca campa speci ntê vòschira. Ci piaci li cosi duci (p'asempiu lu meli).
Ursus (L., 1758), que significa «onso» en latín, ye un chenero de mamiferos placentarios carnivoros d'a familia Ursidae, d'a qual en ye o chenero tipo. Ye o chenero con más especies vivas en a subfamilia Ursinae.
Ursus is a genus in the faimily Ursidae (beirs) that includes the widely distributit broun beirs,[3] the polar beir,[4] and black beirs.
Ursus is a genus in the faimily Ursidae (beirs) that includes the widely distributit broun beirs, the polar beir, and black beirs.
Ursus (L., 1758), que significa «onso» en latín, ye un chenero de mamiferos placentarios carnivoros d'a familia Ursidae, d'a qual en ye o chenero tipo. Ye o chenero con más especies vivas en a subfamilia Ursinae.
Άρκτος είναι το γένος της οικογένειας των Αρκτιδών (Ursidae) (αρκούδες) που περιλαμβάνει τις Καφέ αρκούδες, τις Μαύρες αρκούδες και τις Πολικές αρκούδες. Το όνομα αυτό προέρχεται από τη λατινική λέξη Ursus που σημαίνει αρκούδα.
Άρκτος είναι το γένος της οικογένειας των Αρκτιδών (Ursidae) (αρκούδες) που περιλαμβάνει τις Καφέ αρκούδες, τις Μαύρες αρκούδες και τις Πολικές αρκούδες. Το όνομα αυτό προέρχεται από τη λατινική λέξη Ursus που σημαίνει αρκούδα.
Аюлар (лат. Ursus) — ерткычлар отрядына керүче имезүчеләр ыругы.
Палеонтологик мәгълүматларга күрә, аюлар ыругы 5—6 миллион ел элек барлыкка килде. Беренче вәкиле дип Франция территориясендә табылган сөякләре нигезендә чагыштырмача кечкенә Ursus minimus аюсы санала. Хәзер яши бирүче дүрт төре дә, берничә юкка чыкканнары да (мәсәлән мәгарә аюсы Ursus spelaeus) — 2-1 миллион ел элек яшәгән этруск аюсы (Ursus etruscus) торуннары.
Иң яш төре — якынча 200 000 ел элек көрән аюлардан аерылып чыккан ак аю булып тора.
Озынлыгы: 1,3—2 м (ак түшле аю), 1,5—1,8 м (кара аю), 1,2—3 м (төрле соры (көрән) аюлары астөрләре), 1,6—3 м (ак аю). Ак аюның авырлыгы 800 кг-га, соры аюның кадьяк астөренең — 750 кг кадәргә җитә. Хромосомаларның диплоид саны 74.[3]
Төньяк Америка, Аурупаның төньягы һәм Азия.
Хәзерге көндә ыругка 4 төр һәм берничә дистә астөр керә - элегрәк кайбер галимнәр аларны да аерым төр дип санаганнар иде (78 төргә кадәр).[3]
Барибал, көрән һәм ак аюлары арасындагы җенси якынлыктан гибридлар туа.
* — элек гризли соры аюның астөре түгел, аерым төр дип белдерелгән иде. Әлегә гризли статусы (аерым төрме, астөрме) бәхәсле кала.
Аюлар (лат. Ursus) — ерткычлар отрядына керүче имезүчеләр ыругы.
Палеонтологик мәгълүматларга күрә, аюлар ыругы 5—6 миллион ел элек барлыкка килде. Беренче вәкиле дип Франция территориясендә табылган сөякләре нигезендә чагыштырмача кечкенә Ursus minimus аюсы санала. Хәзер яши бирүче дүрт төре дә, берничә юкка чыкканнары да (мәсәлән мәгарә аюсы Ursus spelaeus) — 2-1 миллион ел элек яшәгән этруск аюсы (Ursus etruscus) торуннары.
Иң яш төре — якынча 200 000 ел элек көрән аюлардан аерылып чыккан ак аю булып тора.
கரடி (
ஒலிப்பு ) (Ursus) என்பது ஊர்சிடீ என்னும் கரடிக் குடும்பத்தில் உள்ள கரடிப் பேரின வகைப்பாடு. இதனுள் பரவலாகக் காணப்படும் பழுப்புக்கரடிகளும் [1] பனிக்கரடிகளும்,[2] அமெரிக்கக் கருங்கரடிகளும், ஆசியக் கருங்கரடிகளும் (Ursus thibetanus) அடங்கும். அறிவியற்பெயராகிய ஊர்சுசு (Ursus) என்பது இலத்தீன மொழியில் கரடி எனப் பொருள்படும் சொல்லில் இருந்து பெற்றது.[3][4]
கரடி (ஒலிப்பு ) (Ursus) என்பது ஊர்சிடீ என்னும் கரடிக் குடும்பத்தில் உள்ள கரடிப் பேரின வகைப்பாடு. இதனுள் பரவலாகக் காணப்படும் பழுப்புக்கரடிகளும் பனிக்கரடிகளும், அமெரிக்கக் கருங்கரடிகளும், ஆசியக் கருங்கரடிகளும் (Ursus thibetanus) அடங்கும். அறிவியற்பெயராகிய ஊர்சுசு (Ursus) என்பது இலத்தீன மொழியில் கரடி எனப் பொருள்படும் சொல்லில் இருந்து பெற்றது.
Ursus yw genas a arth. Yma teyr eghen ow pewa, Arth du Amerika, Arth du Asi, Arth gell hag Arth gwynn, trigys ens yn Amerika Gledh, Asi hag Europa.
Ursus yw genas a arth. Yma teyr eghen ow pewa, Arth du Amerika, Arth du Asi, Arth gell hag Arth gwynn, trigys ens yn Amerika Gledh, Asi hag Europa.
Ursus is a genus in the family Ursidae (bears) that includes the widely distributed brown bear,[3] the polar bear,[4] the American black bear, and the Asian black bear. The name is derived from the Latin ursus, meaning bear.[5][6]
A hybrid between grizzly bears and polar bears has also been recorded. Known commonly as a pizzly, prizzly, or grolar bear, the official name is simply "grizzly–polar bear hybrid".
The mating systems within the genus Ursus are primarily classified as polygynous, polyandrous and promiscuous.[10] Both males and females mate with more than one partner and use various strategies to increase their reproductive success.[10] Since bears are sexually dimorphic, sexual conflict is a primary driving force behind sexual selection influencing intra-sexual and inter-sexual competition.[10] Unlike more social species bears, being solitary mammals, have wide-ranging habitats to locate potential mates.[11] Due to the asynchrony of oestrous phases and lengthy parental care by females, bear populations are usually male-biased, meaning that females are more choosy and males are more competitive.[12] Intra-sexual selection is then characterized by male-male competitions influenced by female mate choice.[10]
Mating seasons fluctuate based on species dependent on geographical location.[12][13] American black bears (Ursus amercanus), brown bears (Ursus arctos) and polar bears (Ursus maritimus) all have mating seasons occurring within a three-month duration during the spring and summer months (approximately May – July), with delayed implantation occurring in late fall (November), and cubs born within the den during early winter (January).[12][13] Females, on average, mate with three to four males during a mating season and mating males have more variation, mating with one to eight females during a mating season.[10] Since reproductive success is positively correlated with age and size in bear populations, there are also males that do not mate at all until they are able to compete with larger males.[10] There is a very loose dominance hierarchy within bear mating systems due to their solitary nature.[10] Majority of dominance hierarchies are found at food congregations in which population density is high and individuals are ranked based on size, mass, aggressiveness and willingness to fight.[10] Overall, dominance hierarchies have lower adaptive strategies in solitary species and dominance is established based on encounters during the breeding season.[11]
The mating system is generally characterised by two main components, the search phase and the encounter phase.[13] During the breeding season, both males and females expand their home ranges to help increase the likelihood of finding potential mates.[12][14] Males, especially, adapt a roaming strategy, covering a large geographic range to find receptive females and tracking them via chemoreceptors.[12] Male bears are not considered to be territorial, but they do have large home ranges that may overlap with female home ranges, giving them access to a range of 3–15 females.[14]
Males compete for females using contest competition, scramble competition and sperm competition as mechanisms for sexual selection.[12] The pre-copulatory mechanisms, including contest and scramble competition, are conditional mating tactics that are used based on an individual's phenotype.[11] Males that are larger in size compete more in physical contests to access potential mates, while males that are smaller or medium-sized use scramble competition as a strategy by increasing their ranges to encounter potential mates.[11] Age and size are positively correlated and as males mature, they grow in size and experience, monopolizing receptive females.[11] Observations of broken canines, cuts, wounds and scars demonstrate the costs associated with contests and the importance of physical intra-sexual conflict within polygamous mating systems.[12]
There is also post-copulatory male-male competition that has been documented in species within the genus Ursus. The presence of dual paternity within a litter implies that sperm competition may take place after copulation.[11][14]
Another male strategy observed by male bears is sexually selected infanticide.[13] This results in males killing the offspring of other males to directly and indirectly improve their own reproductive success.[13] This can directly influence their success by mating with the female when she re-enters oestrus or indirectly by lowering intra-sexual competition with other males and resources.[10]
Female choice is based on the cost of searching for a mate and the quality of a mate.[13] Since females are induced ovulators, studies suggest that they may have control over the paternity of their offspring.[13] This may be done through pre- and post-copulatory counter-strategies that involve cryptic female choice and sexually selected infanticide.[13] The hypothesis of sexually selected infanticide is a female counterstrategy that can directly and indirectly improve their fitness.[10] This is done by selecting for infanticidal males to enforce mate and offspring recognition and indirectly by mating with multiple males in order to have multiple paternity.[10][11][14]
Within Ursus, there may be a high variation within the mating strategies observed by both females and males, demonstrating overall plasticity depending on external factors.[10][11] This demonstrates the conditional mating tactics that male bears may consider based on their age and size,[11] as well as the counter-strategies of females, including sexually selected infanticide and cryptic female choice.[10]
_running.jpg)
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) Ursus is a genus in the family Ursidae (bears) that includes the widely distributed brown bear, the polar bear, the American black bear, and the Asian black bear. The name is derived from the Latin ursus, meaning bear.
La veraj ursoj estas la plej konata genro de la familio Ursedoj. La genro Ursus estas la taksonaro de ursoj kiu inkludas la tre amplekse distribuatan brunajn ursojn,[1] la polusajn ursojn,[2] kaj la nigrajn ursojn. La nomo estas derivata el la Latina ursus, signife urso.[3][4]
Iam la genroj Melursus kaj Helarktos ankaŭ estas inkluditaj en Ursus. La azia nigra urso kaj la polusa urso, laŭ pli malnovaj sistematikoj, havis siajn proprajn genrojn, laŭorde, Selenarctos kaj Thalarctos. Nun estas ĝenerala konsento ke tiuj taksonoj havas rangon de subgenro. Amerika nigra urso, bruna urso kaj polusa urso povas interpariĝi kaj ekzistas iu kvanto de interspeciaj hibridoj inter ili (Ursedaj hibridoj).
La veraj ursoj estas la plej konata genro de la familio Ursedoj. La genro Ursus estas la taksonaro de ursoj kiu inkludas la tre amplekse distribuatan brunajn ursojn, la polusajn ursojn, kaj la nigrajn ursojn. La nomo estas derivata el la Latina ursus, signife urso.
Ursus es un género de mamíferos carnívoros de la familia de los úrsidos que incluye los osos pardos, los osos negros y el oso polar. El nombre deriva del latín ursus, que significa oso (que en griego es arctos).
Se reconocen las siguientes:[1]
También existe un híbrido entre Ursus arctos y Ursus maritimus, comúnmente llamado "Grolar".
Ursus es un género de mamíferos carnívoros de la familia de los úrsidos que incluye los osos pardos, los osos negros y el oso polar. El nombre deriva del latín ursus, que significa oso (que en griego es arctos).
Ursus hartzen familiako generoa da. Egun lau espezie besterik ez ditu: hartz arrea, zuria, beltza eta asiar hartz beltza. Bere izenak latinez hartz esan nahi du.
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Ursus hartzen familiako generoa da. Egun lau espezie besterik ez ditu: hartz arrea, zuria, beltza eta asiar hartz beltza. Bere izenak latinez hartz esan nahi du.
Karhut (Ursus) on karhujen heimoon kuuluva suku. Nykyisin suvun lajeista neljä on elossa.[1][2] Karhujen suvun lajeilla on useita alalajeja.
Karhut (Ursus) on karhujen heimoon kuuluva suku. Nykyisin suvun lajeista neljä on elossa. Karhujen suvun lajeilla on useita alalajeja.
Ursus est un genre de mammifères carnivores de la famille des ursidés, les ours.
Il comprend les espèces suivantes :
Reconstitution d'Ursus spelaeus †
Crâne d'Ursus deningeri †
Crâne d'Ursus etruscus †
Ursus est un genre de mammifères carnivores de la famille des ursidés, les ours.
Ursus é un xénero de mamíferos carnívoros da familia dos úrsidos que inclúe os osos pardos, os osos negros e o oso polar. O nome deriva do latín ursus, que significa oso (que en grego é arctos).
Ursus é un xénero de mamíferos carnívoros da familia dos úrsidos que inclúe os osos pardos, os osos negros e o oso polar. O nome deriva do latín ursus, que significa oso (que en grego é arctos).
Ursus, rod zvijeri iz pordice Ursidae. Obuhvaća više vrsta, a uz rodove Melursus i Helarctos čini jedine preživjele medvjede potporodice ursinae, dok su ostali rodovi izumrli to su Amphicticeps †, Amphicynodon † Kolponomos † i Parictis †[1].
Usprkos svojoj tjelesnoj težini medvjedi si izuzetno brze životinje, a hrana je i biljnog i životinjskog porijekla, a neke vrste poznte po vještini hvatanja lososa.
Ursus, rod zvijeri iz pordice Ursidae. Obuhvaća više vrsta, a uz rodove Melursus i Helarctos čini jedine preživjele medvjede potporodice ursinae, dok su ostali rodovi izumrli to su Amphicticeps †, Amphicynodon † Kolponomos † i Parictis †.
Usprkos svojoj tjelesnoj težini medvjedi si izuzetno brze životinje, a hrana je i biljnog i životinjskog porijekla, a neke vrste poznte po vještini hvatanja lososa.
Ursus merupakan genus dalam familia Ursidae (beruang) yang mencakup beruang cokelat, beruang kutub, dan beruang hitam. Nama ini berasal dari bahasa Latin Ursus, yang berarti beruang.
Seekor hibrida antara beruang grizzly dan beruang kutub juga telah tercatat (umumnya dikenal sebagai beruang pizzly). Nama resminya adalah hibrida beruang grizzly-kutub.
Ursus merupakan genus dalam familia Ursidae (beruang) yang mencakup beruang cokelat, beruang kutub, dan beruang hitam. Nama ini berasal dari bahasa Latin Ursus, yang berarti beruang.
Ursus è un genere della famiglia Ursidae (orsi) che comprende la maggior parte delle specie viventi di ursidi. Il genere contiene l'orso bruno,[3] l'orso polare,[4] l'orso nero americano e l'orso dal collare, e le loro relative sottospecie, ma non l'orso dagli occhiali ed il panda gigante, che appartengono a delle proprie sottofamiglie. Questo genere si è evoluto circa 5,333 milioni di anni fa, durante il Pliocene.[5][6]
Ursus, ‘orso’ in latino, deriva da una forma latina arcaica *orcsos, risalente al tema indoeuropeo ṛkyo- ‘orso’[7]. Si può accostare al greco ἄρκτος árktos e al gallico artos[8]. Forme simili (dalla stessa radice) s'incontrano anche nell'area indoiranica (cfr. sanscrito ऋक्ष ṛ́kṣa, persiano خرس xers) e in quella armena[7].
L'orso labiato (gen. Melursus) e l'orso malese (gen. Helarctos) sono talvolta anch'essi inclusi nel genere Ursus. Al contrario, originariamente, l'orso nero asiatico e l'orso polare aveva un proprio genere, rispettivamente Selenarctos e Thalarctos; tuttavia oggi sono classificati al rango di sottogeneri.
Di seguito sono riportate tutte le specie e sottospecie riconosciute del genere Ursus:
Di seguito sono riportate tutte le specie fossili riconosciute del genere Ursus:
Ursus è un genere della famiglia Ursidae (orsi) che comprende la maggior parte delle specie viventi di ursidi. Il genere contiene l'orso bruno, l'orso polare, l'orso nero americano e l'orso dal collare, e le loro relative sottospecie, ma non l'orso dagli occhiali ed il panda gigante, che appartengono a delle proprie sottofamiglie. Questo genere si è evoluto circa 5,333 milioni di anni fa, durante il Pliocene.
Vide etiam paginam discretivam: Ursus (discretiva)
Ursus est genus mammalium familiae Ursidarum quod Ursum americanum, Ursum arctos, et Ursum maritimum, omnes late distributos, comprehendit. Ursus, vocabulum Latinum classicum, ex quo nomen generis deducitur, speciem Ursum arcton (solum antiquis cognitum) significat.
Hybrida inter Ursos arctos horribiles et Ursos maritimos observata est, Anglice pizzly, prizzly, et grolar bear vulgo appellata.
Haec stipula ad mammale spectat. Amplifica, si potes! Vide etiam paginam discretivam: Ursus (discretiva)
Ursus est genus mammalium familiae Ursidarum quod Ursum americanum, Ursum arctos, et Ursum maritimum, omnes late distributos, comprehendit. Ursus, vocabulum Latinum classicum, ex quo nomen generis deducitur, speciem Ursum arcton (solum antiquis cognitum) significat.
Meškos, arba lokiai (lot. Ursus) – lokinių šeimos plėšriųjų žinduolių gentis.
Gentyje yra 4 rūšys:
Meškos, arba lokiai (lot. Ursus) – lokinių šeimos plėšriųjų žinduolių gentis.
Lāči (Ursus) ir viena no lāču dzimtas (Ursidae) ģintīm. Lāču ģintī ir 4 mūsdienās dzīvojošas sugas: brūnie lāči (Ursus arctos), polārlāči (Ursus maritimus), Amerikas melnie lāči (Ursus americanus) un Āzijas melnie lāči (Ursus thibetanus).[1] Zinātniskais nosaukums Ursus latīņu valodā nozīmē "lācis" vīriešu dzimtē.[2]
Ģintī ir arī 7 izmirušas sugas. Senākās lāču sugas dzīvoja pirms 5—6 miljoniem gadu. No tām vecākā ir mazais lācis (Ursus minimus), neliela auguma lācis, kura fosilijas atrastas Francijas teritorijā. Visu mūsdienu sugu priekštecis bija Etrusku lācis (Ursus etruscus), kas dzīvoja pirms 1—2 miljoniem gadu. Visjaunākā suga ģintī ir polārlācis, kas radās apmēram pirms 200 000 gadiem. Turklāt polārlācis ir ne tikai ģints lielākais lācis, bet arī lielākais sauszemes plēsējs pasaulē.[3] Tēviņa garums ir apmēram 2,6 m, bet lielākie indivīdi var sasniegt gandrīz 4 metru garumu.[4]
Kermoda lācis (Ursus americanus kermodei)
Formozas melnais lācis (Ursus thibetanus formosanus)
Kadjakas lācis (Ursus arctos middendorffi)
Polārlācis (Ursus maritimus)
Lāči (Ursus) ir viena no lāču dzimtas (Ursidae) ģintīm. Lāču ģintī ir 4 mūsdienās dzīvojošas sugas: brūnie lāči (Ursus arctos), polārlāči (Ursus maritimus), Amerikas melnie lāči (Ursus americanus) un Āzijas melnie lāči (Ursus thibetanus). Zinātniskais nosaukums Ursus latīņu valodā nozīmē "lācis" vīriešu dzimtē.
Ģintī ir arī 7 izmirušas sugas. Senākās lāču sugas dzīvoja pirms 5—6 miljoniem gadu. No tām vecākā ir mazais lācis (Ursus minimus), neliela auguma lācis, kura fosilijas atrastas Francijas teritorijā. Visu mūsdienu sugu priekštecis bija Etrusku lācis (Ursus etruscus), kas dzīvoja pirms 1—2 miljoniem gadu. Visjaunākā suga ģintī ir polārlācis, kas radās apmēram pirms 200 000 gadiem. Turklāt polārlācis ir ne tikai ģints lielākais lācis, bet arī lielākais sauszemes plēsējs pasaulē. Tēviņa garums ir apmēram 2,6 m, bet lielākie indivīdi var sasniegt gandrīz 4 metru garumu.
Ursus is een geslacht van roofdieren uit de familie van de beren (Ursidae). Vertegenwoordigers van dit geslacht komen voor in Eurazië en Noord-Amerika.
De wetenschappelijke naam van het geslacht werd 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[1] "Ursus" is Latijn voor "beer". Linnaeus verwees naar onder meer Conrad Gesner,[2] Ulisse Aldrovandi, Jan Jonston[3] en John Ray,[4] die allen ook al de naam "Ursus" gebruikten.
Soms worden alle soorten in aparte ondergeslachten geplaatst (Euarctos voor de Amerikaanse zwarte beer, Ursus voor de bruine beer, Thalassarctos voor de ijsbeer en Selenarctos voor de kraagbeer), maar dat is niet gebruikelijk.
De lippenbeer (Melursus ursinus) en de Maleise beer (Helarctos malayanus) zijn naar alle waarschijnlijkheid het nauwste verwant, terwijl de twee andere nog levende grote beren, de reuzenpanda (Ailuropoda melanoleuca) en de brilbeer (Tremarctos ursinus), zich op grotere afstand bevinden.
Ursus is een geslacht van roofdieren uit de familie van de beren (Ursidae). Vertegenwoordigers van dit geslacht komen voor in Eurazië en Noord-Amerika.
Multimedia w Wikimedia Commons Niedźwiedź[10] (Ursus) – rodzaj dużego ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Ameryce Północnej oraz Arktyce[11][12].
Długość ciała 110–280 cm, ogona około 6–21 cm; masa ciała samców 60–800 kg, samic 35–340 kg (dotyczy tylko żyjących współcześnie gatunków)[11].
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[10][12]:
oraz wymarłe:
Niedźwiedź (Ursus) – rodzaj dużego ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae).
O gênero Ursus Linnaeus, 1758 é aquele que dá nome à família Ursidae, geralmente de grande porte, pertencentes à ordem Carnivora. Teve origem na espécie pliocênica de pequeno porte "Ursus minimus", que deu origem às espécies Ursus etruscus, Ursus thibetanus e Ursus americanus. Da espécie U. etruscus surgiram o Ursus deningeri, ancestral do urso-das-cavernas (U. spelaeus), e o urso-pardo (U. arctos), ancestral do urso-polar (U. maritimus). As espécies U. spelaeus e U. deningeri são às vezes reunidas em um subgênero Spelaearctos.
O gênero Ursus Linnaeus, 1758 é aquele que dá nome à família Ursidae, geralmente de grande porte, pertencentes à ordem Carnivora. Teve origem na espécie pliocênica de pequeno porte "Ursus minimus", que deu origem às espécies Ursus etruscus, Ursus thibetanus e Ursus americanus. Da espécie U. etruscus surgiram o Ursus deningeri, ancestral do urso-das-cavernas (U. spelaeus), e o urso-pardo (U. arctos), ancestral do urso-polar (U. maritimus). As espécies U. spelaeus e U. deningeri são às vezes reunidas em um subgênero Spelaearctos.
Ursus, po slovensky medveď, je rod z čeľade medveďovité. Do rodu sa často zaraďujú aj druhy rodov Melursus a Helarctos.
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Ursus (rod)
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Ursus (rod)
Ursus, po slovensky medveď, je rod z čeľade medveďovité. Do rodu sa často zaraďujú aj druhy rodov Melursus a Helarctos.
Ursus je rod v družini Ursidae (medvedi), ki vključuje rjave medvede in črne medvede (vključno z polarnim medvedom).
Ursus je rod v družini Ursidae (medvedi), ki vključuje rjave medvede in črne medvede (vključno z polarnim medvedom).
Ursus är ett släkte i familjen björnar (Ursidae). Släktet är uppkallad efter det latinska ordet för "björnhane".
Arter enligt Mammal Species of the World[1]:
Av några zoologer räknas dessutom arten läppbjörn till detta släkte men oftast placeras arten i det egna släktet Melursus.[1]
Även malajbjörnen blev tidvis infogad i släktet. Nyare avhandlingar listar arten i släktet Helarctos.[1]
Ursus är ett släkte i familjen björnar (Ursidae). Släktet är uppkallad efter det latinska ordet för "björnhane".
Українська назва цієї тварини співзвучна її назвам в інших слов'янських мовах: рос. медведь, болг. медве́д, серб. мѐдвjед/medvjed, словен. médvẹd, чеськ. medvěd, nedvěd'', пол. niedźwiedź, діал. miedźwiedź, в.-луж. mjedwjédź, н.-луж. mjadwjeź. Праслов'янське *medvědь утворене зі слів *medъ («мед») та *ěd- («поїдач», «їд») і являє собою заміну питомо слов'янської назви, яка була похідною від праіндоєвропейського *h₂ŕ̥tḱos (інше написання — *r̥kÞos)[1][2], пов'язаною з давньою заброною (табу) на вимову його уголос. Українське «ведмідь» утворилося від *medvědь у результаті метатези (у діалектах засвідчена також форма «медвідь»)[3][1].
Ранньопраслов'янська незбережена назва походить від праіндоєвропейської назви ведмедя *h₂ŕ̥tḱos, яка буквально значить «руїнівник». Похідні від неї збереглися у багатьох індоєвропейських мовах: алб. ari («ведмідь») і arushë («ведмедиця»), хет. ḫartaggas («танцівник у шкурі ведмедя»), вірм. արջ, «арж» («ведмідь»), лит. irštva («барліг»), грец. άρκτος та αρκούδα («ведмідь», звідси й «Арктика»), санскритське ऋक्ष, ṛkṣá (ведмідь), циг. rish, перс. خرس «хірс», тадж. хирс, осет. арс, авест. arša-, согд. ašša, лат. ursus («ведмідь») та ursa («ведмедиця») — від давніших форм *orssos < *orksos. У деяких індоєвропейських мовах питома назва ведмедя була, аналогічно ранньопраслов'янській назві, табуйована: лит. lokys походить від klakis і буквально значить «тупотун»; нім. Bär та англ. bear буквально значать «бурий»[4], дав.-інд. madhuvád також значить «медоїд», «поїдач солодкого», а лит. mėsė̃dis — «м'ясоїд».
Незважаючи на те, що слово «ведмідь» саме є за походженням евфемізмом, воно надалі теж піддалося певній табуїзації: цю тварину уникали звати «ведмедем», заміняючи це слово різними іносказаннями. Українці уживали слова «вуйко», «великий»[5] (Карпати), «бурмило», «Михайло». Деякі припускають, що поширене найменування ведмедя — «Мишко», «Міша» утворилося від слова «мѣхъ» і пов'язане з тим, що його масивне тіло нагадує формою мішок[6].
Склад їжі ведмедя залежить від сезону і урожаю тих чи інших кормів. Зразу після сплячки тварини харчуються мурахами, пагонами осики, бігають за лосями, але в основному живуть за рахунок жиру, який залишився після зимової сплячки. Коли сходить сніг, ведмеді їдять ягоди, які перезимували, молоду траву, трохи пізніше — молоді листя осики, різні трави, а також дрібних тварин і пташині яйця. В середині літа харчуються різноманітними ягодами в міру їх дозрівання. Суттєвим кормом служать ліщина, жолуді, каштани, плоди диких фруктових дерев (на Камчатці ведмеді їдять лососеву рибу, яка йде на нерест, в тайзі полюбляють кедрові горіхи).
Рід включає кілька видів, у тому числі
"За останнім зведенням «Види ссавців світу» (2005), в межах цього роду розрізняють такі 4 сучасні види і підвиди роду Ursus:
Хутро та шкіра усіх видів віддавна вважається знаним трофеєм та використовується при пошитті одягу чи як прикраса у цільному вигляді, зокрема у Коменешті є традиційним одягом під час параду[7].
Chi Gấu, danh pháp khoa học Ursus, là một chi động vật có vú trong họ Ursidae, bộ Ăn thịt. Chi này được Linnaeus miêu tả năm 1758.[3] Loài điển hình của chi này là Ursus arctos Linnaeus, 1758.
Chi này gồm các loài và phân loài:
.png){kind=small}
Bài viết về các loài trong bộ thú ăn thịt này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Chi Gấu, danh pháp khoa học Ursus, là một chi động vật có vú trong họ Ursidae, bộ Ăn thịt. Chi này được Linnaeus miêu tả năm 1758. Loài điển hình của chi này là Ursus arctos Linnaeus, 1758.
Медведи (лат. Ursus) — род млекопитающих отряда хищных.
Согласно палеонтологическим сведениям, род медведей появился 5—6 миллионов лет назад. Первым его представителем в настоящее время считают медведя Ursus minimus — относительно небольшое животное, чьи ископаемые останки найдены на территории Франции. Все современные четыре вида рода, а также ряд вымерших (таких, например, как пещерный медведь Ursus spelaeus) происходят от этрусского медведя (Ursus etruscus), жившего 1—2 миллиона лет назад.
Самым молодым видом рода является белый медведь, который отделился от бурого медведя примерно 200 000 лет назад.
Длина: 1,3—2 м (белогрудый медведь), 1,5—1,8 м (чёрный медведь), 1,2—3 м (бурый медведь разных подвидов), 1,6—3 м (белый медведь). Масса до 800 кг у белого медведя и 750 у кадьяка. Диплоидное число хромосом 74.[1]
Северная Америка, север Европы и Азия.
В роде 4 современных вида и несколько десятков подвидов, которым ранее некоторые авторы придавали видовой статус (до 78 видов).[1]
Барибал, бурый и белый медведи скрещиваются и дают гибриды.
* — ранее гризли выделяли в отдельный вид, а не в подвид бурого медведя. В настоящий момент статус гризли (вид или подвид) оспаривается.
Медведи в Викисловаре 
Медведи в Викицитатнике 
Медведи в Викитеке 
Медведи на Викискладе 
Медведи в Викиновостях Медведи (лат. Ursus) — род млекопитающих отряда хищных.
Согласно палеонтологическим сведениям, род медведей появился 5—6 миллионов лет назад. Первым его представителем в настоящее время считают медведя Ursus minimus — относительно небольшое животное, чьи ископаемые останки найдены на территории Франции. Все современные четыре вида рода, а также ряд вымерших (таких, например, как пещерный медведь Ursus spelaeus) происходят от этрусского медведя (Ursus etruscus), жившего 1—2 миллиона лет назад.
Самым молодым видом рода является белый медведь, который отделился от бурого медведя примерно 200 000 лет назад.
熊属（学名：Ursus）是熊科熊亚科下的一个属，它包括分布很广的棕熊[1]、亚洲黑熊、美洲黑熊和北极熊[2]。
棕熊 
北極熊 
亞洲黑熊 
本文参照
クマ属（Ursus ）はクマ科に含まれる属で、ヒグマやホッキョクグマが含まれる。学名は、クマを表すラテン語のursusから来た。
곰속(Ursus)은 곰과의 한 속으로, 불곰, 북극곰, 아메리카흑곰, 반달가슴곰 등을 포함한다.
