Pecten jacobaeus é unha especie de molusco bivalvo mariño da subclase dos pteriomorfios, orde dos ostreidos, superfamilia dos pectinoideos e familia dos pectínidos,[1] unha das 15 integradas actualmente (2020) no xénero Pecten.[2]
Moi semellante a Pecten maximus, é coñecida na bibliografía internacional como vieira do Mediterráneo, debido á súa área de distribución.
Moitas veces ambas as especies confúndense, porque nas partes comúns das súas distribucións, desenvolvéronse individuos híbridos.[3]
A especie foi descrita en 1758 por Linnaeus na 10ª edición do seu Systema Naturae,[4] baixo o nome de Ostrea jacobaea.[1]
Ademais de polo seu nome actualmente válido, a especie coñceuse tamén polos seguintes sinónimos:[1]
Pecten jacobaeus pode alcanzar un tamaño máximo de 15 cm. As dúas valvas son asimétricas. A inferior (a dereita), sobre a cal o animal descansa no fondo do substrato, é moi convexa e de cor clara, branca cremosa, mentres que a superior (a esquerda) é plana e de cor apardazada. Ambas as valvas mostran de 14 a 16 costelas radiais, cunha sección transversal máis ou menos rectangular. O interior das valvas é branco anacarado.
Este molusco ten no bordo do manto numerosos tentáculos curtos, que lles serven para decectaren estímulos químicos, entre os cales hai un total de 60 ollos diminutos sensíbeis á luz.[3]
Ao pechar rapidamente as dúas valvas, pode desprazarse varios metros en caso de perigo.
Pecten jacobaeus vive sobre substratos brandos (area, areas de cunchas ou fondos lamacentos), xeralmente entre os 15 e os 50 m de profundidade. O animal descansa sobre a súa valva convexa (a dereita).[3]
Esta especie parece ser endémica de todo o mar Mediterráneo,[5] incluído o mar Negro, pero tamén se encontra no océano Atlántico, desde as costas de Portugal até as de Marrocos.
Esta vieira é un animal planctonófago e detritívoro, é dicir, aliméntase de organismos planctónicos e de partículas de materia orgánica en suspensión. É un molusco puramente filtrante, xa que atrapa o seu alimento filtrando a auga de mar coas súas branquias. O seu alimento principal son algas microscópicas.[3]
Pecten jacobaeus é un animal hermafrodita. Alcanza a madurez sexual entre os 2 e os 4 anos de vida. A glándula xenital única (ben coñecida polos gastrónomos co nome de coral), está formada por unha parte masculina branca e unha parte feminina alaranxada. Os gametos prodúcense sucesivamente para evitar a autofecundación. Despois da desova, a fecundación é externa e as larvas son transportadas no plancto e a metamorfose prodúcese entre as 3 e as 4 semanas. Cando alcanzan entre 20 e 30 mm, a pequena cuncha fíxase ao substrato mediante un biso que logo perde.[3]
Pecten jacobaeus é unha especie de molusco bivalvo mariño da subclase dos pteriomorfios, orde dos ostreidos, superfamilia dos pectinoideos e familia dos pectínidos, unha das 15 integradas actualmente (2020) no xénero Pecten.
Moi semellante a Pecten maximus, é coñecida na bibliografía internacional como vieira do Mediterráneo, debido á súa área de distribución.
Moitas veces ambas as especies confúndense, porque nas partes comúns das súas distribucións, desenvolvéronse individuos híbridos.
