Multimedia w Wikimedia Commons Alaktaga mała[4] (Allactaga elater) – mały gryzoń z rodzaju alaktaga, zamieszkujący tereny od Gruzji po zachodnie Chiny oraz od Rosji po Iran[2].
Alaktaga mała ma najmniejsze wymiary spośród gatunków z rodzaju alaktaga[3]. Dorosłe osobniki osiągają długość 5–15 cm bez ogona i 7–25 cm z ogonem[5], przy masie ciała 44–73 g. Stopy są zakończone pięcioma palcami. Alaktaga mała jest przystosowana do wykonywania długich skoków. Potrafi poruszać się z prędkością 48 km/h[3]. Ma stosunkowo małe uszy. Podczas stania podpiera się ogonem. Samce są większe od samic[6].
Ubarwienie futra tych gryzoni jest zróżnicowane: od koloru piaskowego, przez płowożółty, po ciemnorudy lub czarny. W części brzusznej umaszczenie jest jaśniejsze, a na biodrach widoczny jest biały pasek[3].
Wymiary A. elaterAlaktaga mała wiedzie samotny tryb życia. Wykazuje aktywność w porach wieczornych i nocnych. Większość populacji (oprócz alaktag małych z Zakaukazia) wykazuje zapada w sen zimowy na okres od połowy listopada do połowy marca. Po zakończeniu hibernacji zwierzęta przystępują do rozrodu: na Zakaukaziu w lutym, a na pozostałych terenach w kwietniu (z drugim szczytem reprodukcyjnym w okresie sierpnia i września. Samica wydaje na świat 2–6 młodych w każdym miocie[3].
Alaktagi są przystosowane do życia w wysokich temperaturach pustynnych. W dzień, narażone na palące słońce, zakopują się w ziemi[8]. Natomiast w trakcie zimnych nocy na pustyni są one w stanie obniżyć temperaturę swego ciała o 1–2 stopni Celsjusza względem temperatury optymalnej, dopasowując ją do temperatury otoczenia. Przy wzroście temperatury otoczenia do 40–42°C także i temperatura ciała alaktag małych wzrasta do zbliżonego poziomu[9].
Alaktaga mała zamieszkuje tereny Afganistanu, Armenii, Azerbejdżanu, Chin, Gruzji, Iranu, Kazachstanu, Kirgistanu, Mongolii, Pakistanu, Rosji, Tadżykistanu, Turcji, Turkmenistanu i Uzbekistanu[3].
Alaktaga mała żywi się ziołami, nasionami i owadami[3].
Siedlisko tych zwierząt obejmuje tereny pustynne i półpustynne, ale stronią od rzeczywistych pustyń. Alaktagi małe unikają zarówno gęstej roślinności, jak i otwartej przestrzeni, zaś chętniej wybierają tereny o gruncie piaszczystym lub gliniastym, porośnięte mieszaną roślinnością z udziałem krzewów. Alaktagi małe zamieszkują nory o głębokości do 70 cm i długości do 2 m[3].
Alaktaga mała (Allactaga elater) – mały gryzoń z rodzaju alaktaga, zamieszkujący tereny od Gruzji po zachodnie Chiny oraz od Rosji po Iran.
