Əzgil (lat. Mespilus)[1] — gülçiçəyikimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]
Azərbaycanın dağ-meşə rayonlarında geniş yayılmışdır. Almayabənzər meyvələri olan əzgil(muşmula) ağacı Zaqafqaziyada, eləcə də Krımda yayılmışdır. Yabanı halda yayılan əzgilin meyvələri sarı-qonur rəngdə olur, çox xırdadır, lət hissəsi kobud, dadı turşməzədir. Lakin becərilən əzgilin meyvələri isə sarı rəngli olub, iridir də dadı şirindir. Meyvəsində müxtəlif növ şəkərlər, üzvi turşular, aşı və pektin maddələri, eləcə də C vitamini, az miqdarda isə karotin vardır.
Xalq təbabətində tam yetişməyən əzgil meyvəsindən bişirmə və dəmləmə formasında şəkərlə qarışdırıb, uşaqlarda baş verən ishala və dezinteriyaya qarşı istifadə edirlər. Əzgilin meyvələrindən, həmçinin böyrək xəstəliklərində, şirəsindən isə xroniki mədə-bağırsaq xəstəliklərində, mədənin həzmolma prosesini yaxşılaşdıran və köpü azaldan dərman kimi işlədilir. Bundan başqa, əzgildən qənnadı sənayesində hazırlanan məmulatların tərkibində də qatıb işlədirlər.
Əzgilin mеyvəsinin illik еhtiyatı olduğca çoxdur. Qədim zamanlarda əzgil möcüzəli və sеhrli bir ağac sayılırdı. Məsələn, səyahətə çıxan dərvişlər, özlərini bədbəxtlikdən qorumaq üçün əzgil ağaçından əsa gəzdirirdilər. Hamilə qadınlar isə, hamiləliyin uğurlu kеçməsi üçün, boyunlarında bu ağacdan düzəlmiş həmayil gəzdirərmişlər.
Əzgili əsasən mеyvəsinə görə bеcərdirlər. Mədəni sortların mеyvələri daha iri və ətli olması ilə fərqlənirlər.
Əzgilnın mеyvəsi və yarpaqları mədəni bərkidir. Xalq təbabətində onu qanlı ishala (məsələn: dizеntеriyada) qarşı istifadə еdirlər. Bundan ötrü hər səhər 200-300 q qabığından təmizlənmiş əzgil mеyvəsini yеyirlər. 1 kq əzgil şirəsinə bir qədər şəkər qataraq şərbət hazırlayırlar və onu 4 gün ərzində hər gün 1 stəkan miqdarında içirlər. Sidikqovucu dərman hazırlamaq üçün əzgilnın toxumunu əzmək lazımdır. Sonra bu tozdan 1 çay qaşığı götürüb, cəfəri kökünün həlimi ilə qarışdırıb içirlər. Bu dərman böyrəklərdə və sidik kisəsində daş olduqda çox faydalı təsir göstərir.
Əzgilin mеyvəsini ağacdan dərib bir qədər saxladıqdan sonra yеyirlər. Bu müddət ərzində o, bir qədər qıcqırır, yumşalır və yеməli olur. Mеyvəni soyuducuda saxlamaqla da yumşaltmaq olur.
Yеtişmiş yumşaq mеyvəsinin tərkibində şəkər – 10-16% və alma turşusu – 1,2%, qabığında isə karotin və C vitamini vardır. Qabığı və yarpaqları aşılayıcı maddələrlə zəngindir. Mеyvəsi çiy halda yеyilir və cеmlər, içkilər hazırlamaq üçün istifadə еdilir.
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Əzgil (lat. Mespilus) — gülçiçəyikimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Azərbaycanın dağ-meşə rayonlarında geniş yayılmışdır. Almayabənzər meyvələri olan əzgil(muşmula) ağacı Zaqafqaziyada, eləcə də Krımda yayılmışdır. Yabanı halda yayılan əzgilin meyvələri sarı-qonur rəngdə olur, çox xırdadır, lət hissəsi kobud, dadı turşməzədir. Lakin becərilən əzgilin meyvələri isə sarı rəngli olub, iridir də dadı şirindir. Meyvəsində müxtəlif növ şəkərlər, üzvi turşular, aşı və pektin maddələri, eləcə də C vitamini, az miqdarda isə karotin vardır.
Els nesplers són un gènere de plantes amb flor de la família Rosaceae. Fins al segle XX hom tractava el gènere Mespilus com a tàxon monotípic. L'espècie Mespilus canescens es va trobar i descriure a l'estat d'Arkansas (USA).[1] [2] L'arbre Eriobotrya japonica també duu el nom de nespler. Per a distingir-lo dels nesplers del gènere Mespilus se li afegix l'adjectiu de japonès: Nesprer japonès.
Els nesplers són un gènere de plantes amb flor de la família Rosaceae. Fins al segle XX hom tractava el gènere Mespilus com a tàxon monotípic. L'espècie Mespilus canescens es va trobar i descriure a l'estat d'Arkansas (USA). L'arbre Eriobotrya japonica també duu el nom de nespler. Per a distingir-lo dels nesplers del gènere Mespilus se li afegix l'adjectiu de japonès: Nesprer japonès.
Mišpule (Mespilus) je rod rostlin patřící do čeledi růžovité (Rosaceae).
Lidové pojmenování „Japonská mišpule“ se používá pro strom lokvát japonský a jeho plody.
Mišpuli obecnou (Mespilus germanica) lze použít jako okrasnou rostlinu. Má sbírkový význam. Zralé plody jsou po zmrznutí chutné.[1]
Obrázky, zvuky či videa k tématu mišpule ve Wikimedia Commons
Mišpule (Mespilus) je rod rostlin patřící do čeledi růžovité (Rosaceae).
Slægten Mispel (Mespilus) findes kun i Europa og Lilleasien, og Arkansas i Forenede Stater. Det er små træer elle store buske med elliptiske blade. Blomsterne sidder enkeltvis ved spidsen af skuddet. De er flødehvide og store. Frugterne er kuglerunde, hårde "æbler".
Arter
Mushmula (Mespilus) — raʼnodoshlarga kiruvchi mevali daraxt. 2 turi mavjud: 1) Yapon Mxi yoki lokva — bu doim yashil oʻsimlik vatani — Sharqiy Osiyo. Daraxt balandligi 6–8 m, tanasining va shoxlarining rangi toʻqkulrang . Barglari yirik, dagʻal, shakli uzun-choq, baʼzan ovalsimon, uchi oʻtkir, yuzasi yaltiroq, yaproqning ostki tomoni tukli. M. kech kuzda yoki qish boshida gullaydi. Gullari gulshodaga toʻplangan boʻlib, juda nozik va xushboʻy, rangi ochsariq. Mevalari shingil boʻlib, har bir shingilda 12 tadan noksimon va, baʼzan, dumaloq shakldagi mevalar joylashgan. Mevaning yuzasi bir oz tukli. Eti sersuv, mayin, taʼmi shirin - nordon. Meva tarkibida 39% suv, 0,35% protein, 0,06% moy, 8,95% saharoza, 0,94% dekstroza va 0,26% kul mavjud. Har bir meva ichida 2—3 tadan yirik urugʻi boʻlib, meva ogʻirligining 20—25% ni tashkil etadi. Mevasi aprel oxiri — mayning boshlarida pishadi. M. daraxti 5—6-yili hosilga kiradi. 8—12 yoshligida 30–50 kg hosil beradi. Mevasi isteʼmol qilinadi, konserva sa-noatida qayta ishlanadi. Urugʻidan likyor tayyorlanadi, guli parfyumeri-yada ishlatiladi. 2) German M.si yoki oddiy M. — butasimon, baʼzan, daraxt shaklida boʻlib, boʻyi 3–6 m. Eron, Kichik Osiyo va Bolqon yarim orollarining sernam zonalarida, Kavkazda, Qrimda uchraydi va ekiladi. Shuningdek, AQSHda qam ekiladi. Yovvoyi turlarining novdalari tikanli. Barg shakli lentasimon yoki tuxumsimon, guli yakka, yirik, rangi oq. Mevasi danakcha, eti qattiq, pishgach yumshaydi. Taʼmi shirin. Meva tarkibida 10% kand, 1,1% olma kislotasi, 1,6—11,8 mg% vitamin S mavjud. M.ning ikkalaturi ham mevali ekinlarga kirmaydi. M., asosan, urugʻdan koʻpayadi, behi va doʻlanaga payvand qilish ham mumkin.[1]
Mushmula (Mespilus) — raʼnodoshlarga kiruvchi mevali daraxt. 2 turi mavjud: 1) Yapon Mxi yoki lokva — bu doim yashil oʻsimlik vatani — Sharqiy Osiyo. Daraxt balandligi 6–8 m, tanasining va shoxlarining rangi toʻqkulrang . Barglari yirik, dagʻal, shakli uzun-choq, baʼzan ovalsimon, uchi oʻtkir, yuzasi yaltiroq, yaproqning ostki tomoni tukli. M. kech kuzda yoki qish boshida gullaydi. Gullari gulshodaga toʻplangan boʻlib, juda nozik va xushboʻy, rangi ochsariq. Mevalari shingil boʻlib, har bir shingilda 12 tadan noksimon va, baʼzan, dumaloq shakldagi mevalar joylashgan. Mevaning yuzasi bir oz tukli. Eti sersuv, mayin, taʼmi shirin - nordon. Meva tarkibida 39% suv, 0,35% protein, 0,06% moy, 8,95% saharoza, 0,94% dekstroza va 0,26% kul mavjud. Har bir meva ichida 2—3 tadan yirik urugʻi boʻlib, meva ogʻirligining 20—25% ni tashkil etadi. Mevasi aprel oxiri — mayning boshlarida pishadi. M. daraxti 5—6-yili hosilga kiradi. 8—12 yoshligida 30–50 kg hosil beradi. Mevasi isteʼmol qilinadi, konserva sa-noatida qayta ishlanadi. Urugʻidan likyor tayyorlanadi, guli parfyumeri-yada ishlatiladi. 2) German M.si yoki oddiy M. — butasimon, baʼzan, daraxt shaklida boʻlib, boʻyi 3–6 m. Eron, Kichik Osiyo va Bolqon yarim orollarining sernam zonalarida, Kavkazda, Qrimda uchraydi va ekiladi. Shuningdek, AQSHda qam ekiladi. Yovvoyi turlarining novdalari tikanli. Barg shakli lentasimon yoki tuxumsimon, guli yakka, yirik, rangi oq. Mevasi danakcha, eti qattiq, pishgach yumshaydi. Taʼmi shirin. Meva tarkibida 10% kand, 1,1% olma kislotasi, 1,6—11,8 mg% vitamin S mavjud. M.ning ikkalaturi ham mevali ekinlarga kirmaydi. M., asosan, urugʻdan koʻpayadi, behi va doʻlanaga payvand qilish ham mumkin.
Wiswiru (Mespilus germanica, Mespilus canescens) nisqaqa huk wayuq mallkim. Rurunkunataqa mikhunchik.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Wiswiru
Wiswiru (Mespilus germanica, Mespilus canescens) nisqaqa huk wayuq mallkim. Rurunkunataqa mikhunchik.
Wušpula[1][2] (Mespilus) jo rod ze swójźby rožowych rostlinow (Rosaceae).
Wopśimjejo slědujucej družynje:
Wušpula (Mespilus) jo rod ze swójźby rožowych rostlinow (Rosaceae).
Wopśimjejo slědujucej družynje:
pšawa wušpula (Mespilus germanica) Mespilus canescensКъущхьэмышх (лат-бз.: Mespilus, ур-бз.: Мушмула) — тхьэмпэпыху къэкӀыгъэ, Хьацыбанэ-лъэпкъым ящыщу. ЛӀэужьыгъуитӀу зэхокӀхэ:
Мугæ (дыгуронау могæ, хуссар ныхасыздæхтыты мантъылы[1] дæр) у дыргъхæссæг бæлас. Латинаг классификацимæ гæсгæ ацы ботаникон хуызы ном у Mespilus. Уырыссагау хуыйны мушмула.
Мугæ дих кæнынц дыууæ хуызыл: гермайнаг (иуæй-иу ахуыргæндтæ равзарынц кавказаг мугæ дæр) æмæ америкаг Mespilus canescens (сырх дыргътимæ).
Æппæты хуыздæр зайæн бынат 500-1500 метры денджызы æмвæзæй уæлдæр. Фæлæ æстæм хатт уымæй уæлдæр бынаты дæр фæзайы. Кæны урс дидинæг.
Мугæйы дыргътæ сты морæ, сæ диаметр у 2—3 см. Фæлæ ис ахæм хуыз мугæ, æмæ йæ дыргъты диаметр у 7 см. Иу бæлас фæдæтты 12-16 киломæ ’ввахс дыргътæ.
Мугæйы дыргъты ис бирæ адæмы пайдайæн буаргъæдтæ, ахæмтæ куыд фруктозæ, глюкозæ, каротин, витамин C æмæ æндæртæ. Мугæйы дыргътæ пайда кæнынц сæн æмæ ликёр уадзынæн дæр.
Мугæ (дыгуронау могæ, хуссар ныхасыздæхтыты мантъылы дæр) у дыргъхæссæг бæлас. Латинаг классификацимæ гæсгæ ацы ботаникон хуызы ном у Mespilus. Уырыссагау хуыйны мушмула.
Мугæ дих кæнынц дыууæ хуызыл: гермайнаг (иуæй-иу ахуыргæндтæ равзарынц кавказаг мугæ дæр) æмæ америкаг Mespilus canescens (сырх дыргътимæ).
Æппæты хуыздæр зайæн бынат 500-1500 метры денджызы æмвæзæй уæлдæр. Фæлæ æстæм хатт уымæй уæлдæр бынаты дæр фæзайы. Кæны урс дидинæг.
Мушмула (Mespilus) – роза гүлдүүлөр тукумундагы күбүлмө жалбырактуу өсүмдүк уруусу. 1) – герман мушмуласы же кадимки мушмула (М. germanica). Бийиктиги 3–6 м дарак же бадал. Балкан жарым аралында, Кичи Азия, Иранда, КМШ өлкөлөрүндө – Кавказ, Крым, Түркмөнстанда өсөт. Бутагы тикендүү, эгилме мененыкы тикенсиз. Жалбырагы сүйрү, ланцет сымал, гүлү ак, чоң, жалгыздан жайгашат. Мөмөсү тоголок, катуу, ширелүү. Мөмөсүндө 10% кант, 1,1% алма кислотасы, 1,6–15,8% С витамини болот. Мөмөсү жаңы жана туздалгандан кийин желет. Пастила, шарап жасалат. Балдуу өсүмдүк. И. В. Мичурин өзүнүн ликёр четини менен герман мушмуласын гибриддештирип, сапаты жакшы, десерттүү четин – Мичурин четинин чыгарган; 2) субтропик же Япон мушмуласысы (Eriobotrya japonica) – субтропиктик дайыма жашыл дарак же бадал. Бийиктиги 6 мдей. Жалбырагы сүйрү, гүлү майда, жыттуу. Мөмөсү ширелүү, кычкыл, саргыч. Жапайы түрү Кытайда, Индиянын түндүгүндө жана башкалар. кездешет. КМШ өлкөлөрүндө Кавказ, Крым, Борбордук Азияда өстүрүлөт. Мөмөсүнөн компот, кыям жана башка кайнатылат; ошондой эле кооз өсүмдүк катары парк, гүлзарларда өстүрүлөт.
Мушмула (науч. Mespilus) е род од два вида скриеносеменици во потфамилијата јаткасто овошје на фамилијата Рози. Еден вид е Обичната мушмула Mespilus germanica, е долго познат и по потекло е од Азија и веројатно Балканскиот Полуостров, додека пак другиот е Стернова мушмула Mespilus canescens, откриен неодамна (1990) во Северна Америка.
Мушмулите се листопадни растенија во облик на големи грмушки или мали дрва кои растат до 8 м во височина. Листовите се елиптични и темнозелени, со должина од 6 до 15 см и широчина од 3-4 см. Пед да паднат на есен, лисјата стануваат спектакуларно црвени. Цвета доцна на пролет со бели цветови со пет ливчиња. Овошјето му е плод со дијаметар од 2-3 см, со силни, раширени венчени ливчиња кои оддават впечаток дека овошјето е шупливо.
Овошјето на мушмулата е многу тврдо и кисело. Станува јадливо одкога ќе омекне на мразот, или природно со складирање доволно долго време. Одкога ќе почне да омекнува, кожата набргу му се набира и потемнува и внатрешнбоста му станува прилично мека. Можат да се јаде пресно, или од него да се прави мармалад, желе и вино. Друго јадење е т.н. „мушмулино сирење“, кое се засирува со самата мушмула, а содржи и јајца и путер.
Мушмулата бил домашен вид во Персија и има долга историја на одгледување и кај Старите Грци и Римјани почнувајќи од II век н.е.
Мушмула (науч. Mespilus) е род од два вида скриеносеменици во потфамилијата јаткасто овошје на фамилијата Рози. Еден вид е Обичната мушмула Mespilus germanica, е долго познат и по потекло е од Азија и веројатно Балканскиот Полуостров, додека пак другиот е Стернова мушмула Mespilus canescens, откриен неодамна (1990) во Северна Америка.
Мушмулите се листопадни растенија во облик на големи грмушки или мали дрва кои растат до 8 м во височина. Листовите се елиптични и темнозелени, со должина од 6 до 15 см и широчина од 3-4 см. Пед да паднат на есен, лисјата стануваат спектакуларно црвени. Цвета доцна на пролет со бели цветови со пет ливчиња. Овошјето му е плод со дијаметар од 2-3 см, со силни, раширени венчени ливчиња кои оддават впечаток дека овошјето е шупливо.
Овошјето на мушмулата е многу тврдо и кисело. Станува јадливо одкога ќе омекне на мразот, или природно со складирање доволно долго време. Одкога ќе почне да омекнува, кожата набргу му се набира и потемнува и внатрешнбоста му станува прилично мека. Можат да се јаде пресно, или од него да се прави мармалад, желе и вино. Друго јадење е т.н. „мушмулино сирење“, кое се засирува со самата мушмула, а содржи и јајца и путер.
Мушмулата бил домашен вид во Персија и има долга историја на одгледување и кај Старите Грци и Римјани почнувајќи од II век н.е.
ცქუმუნტური ბაცუ (Mespilus) — ფურცელცჷმჷ ჩანარეფიშ გვარი ვარდიშობურეფიშ ფანიაშე. თიში აკა კაკალია ბუნა — ძაკი ცქუმუნტური (Mespilus germanuca) ტანდაბალი (3-6 მ-შახ სიმაღალაშ) კაკლარამი ჯა ვარა ბართვი რე. უღუ ლანცეტა ვარა მარქვალიშობური კუნტაყერწამი ფურცელეფი დო დიდი, ჩე ხვალახური პეულეფი; ნაჸოფი მოკვარკვალო კანკარი რე; ატატა მანგარი, უკვე გინომონჭებული ლიბუ დო გემუანი რე, იჭკომუ. ლუხუმას აფხვადუნა ირანს, მორჩილ აზიას, ბალკანეთიშ ჩქონს, კავკაციას, ყირიმს დო თურქმენეთის. საქორთუოს ირდუ თუდონტყათ გვალაშ თუდონი დო შქა ორტყაფუს, გჷშაკერძაფილო ჭყონონეფს. იშხუნებუ თასით, ჯიკიშ დო ფოსვიშ ნაჸალით, აშხუნენა ჸონუათ. ნაჸოფი იკათუანს შანქარეფს დო C ვიტამინს; ტყები, ფურცელეფი დო კოხუ ნაჸოფი - მათალარ ნაკათეფს. მერქანს ირინუანა ოხარატე ნაკეთებუშო. თოფურამიე. მუთმაშენენა ევროპაშ ნამთინე ქიანას დო ააშ-ს.
ცქუმუნტური ბაცუ (Mespilus) — ფურცელცჷმჷ ჩანარეფიშ გვარი ვარდიშობურეფიშ ფანიაშე. თიში აკა კაკალია ბუნა — ძაკი ცქუმუნტური (Mespilus germanuca) ტანდაბალი (3-6 მ-შახ სიმაღალაშ) კაკლარამი ჯა ვარა ბართვი რე. უღუ ლანცეტა ვარა მარქვალიშობური კუნტაყერწამი ფურცელეფი დო დიდი, ჩე ხვალახური პეულეფი; ნაჸოფი მოკვარკვალო კანკარი რე; ატატა მანგარი, უკვე გინომონჭებული ლიბუ დო გემუანი რე, იჭკომუ. ლუხუმას აფხვადუნა ირანს, მორჩილ აზიას, ბალკანეთიშ ჩქონს, კავკაციას, ყირიმს დო თურქმენეთის. საქორთუოს ირდუ თუდონტყათ გვალაშ თუდონი დო შქა ორტყაფუს, გჷშაკერძაფილო ჭყონონეფს. იშხუნებუ თასით, ჯიკიშ დო ფოსვიშ ნაჸალით, აშხუნენა ჸონუათ. ნაჸოფი იკათუანს შანქარეფს დო C ვიტამინს; ტყები, ფურცელეფი დო კოხუ ნაჸოფი - მათალარ ნაკათეფს. მერქანს ირინუანა ოხარატე ნაკეთებუშო. თოფურამიე. მუთმაშენენა ევროპაშ ნამთინე ქიანას დო ააშ-ს.
Mespilus, commonly called medlar, is a monotypic genus of flowering plants in the family Rosaceae containing the single species Mespilus germanica of southwest Asia. It is also found in some countries in the Balkans, especially in Albanian regions. A second proposed species, Mespilus canescens, discovered in North America in 1990, proved to be a hybrid between M. germanica and one or more species of hawthorn, and is properly known as ×Crataemespilus canescens.[1]
Mespilus forms deciduous large shrubs to small trees growing up to 8 m (26 ft) tall. The fruit is a matte brown pome.
Mespilus germanica is apparently native only to southwest Asia and southeastern Europe, i.e. near the Black Sea coast and western Mediterranean, and Asia Minor, as well as the Caucasus and northern Iran, but it has an ancient history of cultivation and wild plants exist in a much wider area; it was grown by the ancient Greeks and Romans, beginning in the second century BC. It was a very popular fruit in Western Europe during the Middle Ages, but has fallen out of favour there.[2]
Within the subfamily Amygdaloideae, Mespilus is most closely related to Crataegus, Amelanchier, Peraphyllum, and Malacomeles.[3]
The genus Eriobotrya was once considered to be closely related to Mespilus. The loquat, one of several Eriobotrya species, was formerly thought to be closely related to the genus Mespilus, and is still sometimes known in some European countries as a medlar and is still sometimes called the "Japanese medlar".
Many authors group Mespilus together with Crataegus in a single genus. When thus combined, the correct species name is Crataegus germanica (L.) Kuntze.[4][5][6][7][8][9]
The common name “snowy mespilus” attaches to certain species of Amelanchier, notably Amelanchier lamarckii and Amelanchier ovalis.
Mespilus germanica features an unusual apple-like fruit. In southern Europe, the medlar fruit ripen fully and can be eaten off the tree, but in northern climates, they require bletting to eat. [10] This involves ripening fruit off the tree, usually in a bowl, until soft. Each fruit contains a half dozen or so hard, irregularly shaped seeds that require stratification to germinate. Many cultivars exist, and they are increasingly popular selections carried by perennial and edible landscaping nurseries in North America.
Common medlar flowers 
Medlar fruit, cv. 'Nefle Precoce' Mespilus, commonly called medlar, is a monotypic genus of flowering plants in the family Rosaceae containing the single species Mespilus germanica of southwest Asia. It is also found in some countries in the Balkans, especially in Albanian regions. A second proposed species, Mespilus canescens, discovered in North America in 1990, proved to be a hybrid between M. germanica and one or more species of hawthorn, and is properly known as ×Crataemespilus canescens.
Mespilus es un género de plantas, perteneciente a la familia de las rosáceas.[2]
Son arbustos o pequeños árboles que alcanzan unos 8 m de altura, con hojas elípticas de 6 a 15 cm de largo y 3 o 4 cm de ancho, de color verde oscuro se tornan rojizas en otoño antes de la caída. Las flores blancas con cinco pétalos son hermafroditas, surgen a finales de la primavera y son polinizadas por las abejas. El fruto es un pomo de 2 a 3 cm de diámetro cuyos sépalos persistentes le dan un aspecto hueco. En M. germanica el fruto es de color marrón mate, el de M. canescens rojo brillante.
Este género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 478–479, en el año 1753.[3] La especie tipo es: Mespilus germanica L.
Mespilus es un género de plantas, perteneciente a la familia de las rosáceas.
Son arbustos o pequeños árboles que alcanzan unos 8 m de altura, con hojas elípticas de 6 a 15 cm de largo y 3 o 4 cm de ancho, de color verde oscuro se tornan rojizas en otoño antes de la caída. Las flores blancas con cinco pétalos son hermafroditas, surgen a finales de la primavera y son polinizadas por las abejas. El fruto es un pomo de 2 a 3 cm de diámetro cuyos sépalos persistentes le dan un aspecto hueco. En M. germanica el fruto es de color marrón mate, el de M. canescens rojo brillante.
Mespilus est un genre botanique de la famille des Rosaceae et de la sous-famille des Maloideae. Il est parfois considéré comme un sous-genre de Crataegus.
En classification de Cronquist le genre contient 2 espèces :
Cependant Mespilus canescens est depuis une étude parue en 2007 [1] classé en tant que ×Crataemespilus canescens (hybride entre Crataegus brachyacantha parent mère et Mespilus germanica parent père), faisant de Mespilus germanica l'unique espèce du genre.
Dans les anciennes classifications des XVIIIe et XIXe siècles on comptait près de 30 espèces. Par la suite, entre autres grâce aux corrections apportées par Friedrich Kasimir Medikus et John Lindley, de nombreuses espèces ont été reclassées dans les genres Cotoneaster, Amélanchier, Eriobotrya et Crataegus.
Selon Catalogue of Life (27 mai 2013)[2] :
Mespilus est un genre botanique de la famille des Rosaceae et de la sous-famille des Maloideae. Il est parfois considéré comme un sous-genre de Crataegus.
Myšpla[1] (Mespilus) je ród ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).
Wobsahuje sćěhowacej družinje:
Jeli sy jedyn z mjenowanych njedostatkow skorigował(a), wotstroń prošu potrjecheny parameter předłohi {{Předźěłuj}}. Podrobnosće namakaš w dokumentaciji.
Myšpla (Mespilus) je ród ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).
Wobsahuje sćěhowacej družinje:
prawa myšpla (Mespilus germanica) Mespilus canescensŠliandra (lot. Mespilus, angl. Medlar, vok. Mispeln) – erškėtinių (Rosaceae) šeimos obelinių (Maloideae) pošeimio augalų gentis.
Augalas dekoratyvinis, tinka gyvatvorėms.
Lietuvoje retai auginama viena rūšis – baltažiedė šliandra (Mespilus germanica).
Tai nedidelis medis ar krūmas su pražanginiais paprastais lapais ir pavieniais baltais žiedais, kurie išsidėstę šakelių viršūnėse. Žydi gegužės mėn. Vaisiai – rutuliškos ar kiaušiniškos formos obuolėliai – valgomi.
Baltažiedės šliandros žiedas
Šliandra (lot. Mespilus, angl. Medlar, vok. Mispeln) – erškėtinių (Rosaceae) šeimos obelinių (Maloideae) pošeimio augalų gentis.
Augalas dekoratyvinis, tinka gyvatvorėms.
Mespilus is een geslacht uit de rozenfamilie. Het geslacht bestaat uit twee soorten, waarvan de mispel (Mespilus germanica) de bekendste is. Mespilus canescens is een minder bekende soort die in 1990 voor het eerst werd beschreven.
Mespilus is een geslacht uit de rozenfamilie. Het geslacht bestaat uit twee soorten, waarvan de mispel (Mespilus germanica) de bekendste is. Mespilus canescens is een minder bekende soort die in 1990 voor het eerst werd beschreven.
Mespilus er ei slekt i rosefamilien. Artene er løvfellende trær og busker, og frukten er en kjernefrukt. Ekte mispel (M. germanica) er et frukttre som er blitt dyrket i Europa og Vest-Asia siden oldtiden. Mespilus canescens ble oppdaget i Arkansas i USA i 1990 og er sannsynligvis en hybrid mellom ekte mispel og en hagtornart. Noen botanikere mener at Mespilus ikke kan opprettholdes som egen slekt, og at den bør slås sammen med hagtornslekta (Crataegus).
Mespilus er ei slekt i rosefamilien. Artene er løvfellende trær og busker, og frukten er en kjernefrukt. Ekte mispel (M. germanica) er et frukttre som er blitt dyrket i Europa og Vest-Asia siden oldtiden. Mespilus canescens ble oppdaget i Arkansas i USA i 1990 og er sannsynligvis en hybrid mellom ekte mispel og en hagtornart. Noen botanikere mener at Mespilus ikke kan opprettholdes som egen slekt, og at den bør slås sammen med hagtornslekta (Crataegus).
Nieszpułka (Mespilus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny różowatych. Gatunkiem typowym jest Mespilus germanica L.[3].
Rodzaj należy do podplemienia Pyrinae, plemienia Pyreae, podrodziny tawułowych Spiraeoideae[4], rodziny różowatych (Rosaceae). Rodzina należy do obszernego rzędu różowców (Rosales) i wraz z nim do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych.
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa różowe (Rosidae Takht.), nadrząd Rosanae Takht., rząd różowce (Rosales Perleb), podrząd Rosineae Erchb., rodzina różowate (Rosaceae Juss.), rodzaj nieszpułka (Mespilus L.)[5].
Nieszpułka (Mespilus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny różowatych. Gatunkiem typowym jest Mespilus germanica L..
Mespilus L. é um género botânico pertencente à família Rosaceae.[1]
Esta espécie frutícola é hoje bastante rara. Os frutos só perdem a adstringência quando completamente maduros, ficando muito moles. O cálice (pentâmero) é persistente e bastante visível. Isso fez com que o fruto fosse conhecido como "nêspera de cinco orelhas", pelo menos, no sul de Portugal.
Mišpuľa (Mespilus) je rod ovocných drevín patriacich do čelede ružovité (Rosaceae).
Japonská mišpuľa je názov, pod ktorým sa pestuje eriobotrya japonská (Eriobotrya japonica) a patrí do rodu eriobotrya, nie mišpuľa[1].
Mišpuľa obyčajná (Mespilus germanica), môže byť použitá ako okrasná rastlina. Má zbierkový význam. Zrelé plody sú po premrznutí veľmi chutné.[2]
Tento článok je čiastočný alebo úplný preklad článku mišpule na českej Wikipédii.
Mišpuľa (Mespilus) je rod ovocných drevín patriacich do čelede ružovité (Rosaceae).
Mispelsläktet (Mespilus) är ett växtsläkte i familjen rosväxter från östra Europa och västra Asien med två arter. Arten Mispel (M. germanica) odlas ibland som trädgårdsväxt i Sverige.
Mespilus là một chi thực vật có hoa trong họ Hoa hồng.[1]
Mespilus là một chi thực vật có hoa trong họ Hoa hồng.
Mespilus L.
Виды
Мушмула́, чашковое (чишковое) дерево, эзгиль (лат. Mespilus) — род листопадных растений семейства Розовые.
По информации базы данных The Plant List, род включает 3 вида[2]:
Мушмула́, чашковое (чишковое) дерево, эзгиль (лат. Mespilus) — род листопадных растений семейства Розовые.
