Associations
(
İngilizce
)
BioImages, the virtual fieldguide, UK tarafından sağlandı
Foodplant / feeds on
adult of Donacia dentata feeds on leaf (upper surface) of Alisma
Remarks: season: (3-)5-8
Other: uncertain
Plant / resting place / within
puparium of Hydrellia flavicornis may be found in stem of Alisma
In Great Britain and/or Ireland:
Plant / resting place / within
puparium of Hydrellia mutata may be found in leaf midrib of Alisma
Foodplant / miner
larva of Hydronomus alismatis mines live leaf of Alisma
Other: minor host/prey
Description
(
İngilizce
)
Flora of Zimbabwe tarafından sağlandı
Leaves erect. Inflorescence compound,
pyramidal; flowers and branches in whorls of 4 or more, each whorl
subtended by 3 bracts and several smaller bracteoles. Flowers
bisexual. Sepals 3, appressed in fruit. Petals 3, longer than
the sepals. Stamens 6. Carpels many, free. Achenes many,
in a whorl, flattened laterally, ridged abaxially.
- lisans
- cc-by-nc
- telif hakkı
- Mark Hyde, Bart Wursten and Petra Ballings
- bibliyografik atıf
- Hyde, M.A., Wursten, B.T. and Ballings, P. (2002-2014). Alisma Flora of Zimbabwe website. Accessed 28 August 2014 at http://www.zimbabweflora.co.zw/speciesdata/genus.php?genus_id=102
- yazar
- Mark Hyde
- yazar
- Bart Wursten
- yazar
- Petra Ballings
Baqəvər
(
Azerice
)
wikipedia AZ tarafından sağlandı
Baqəvər (lat. Alisma) — baqəvərçiçəklilər sırasının baqəvərkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Təbii yayılması
Botaniki təsviri
Növləri
Azərbaycanın dərman bitkiləri
Digər növləri
Ekologiyası
Azərbaycanda yayılması
İstifadəsi
Ədəbiyyat
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Vikipediya müəllifləri və redaktorları
Baqəvər: Brief Summary
(
Azerice
)
wikipedia AZ tarafından sağlandı
Baqəvər (lat. Alisma) — baqəvərçiçəklilər sırasının baqəvərkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Vikipediya müəllifləri və redaktorları
Alisma
(
Katalanca; Valensiyaca
)
wikipedia CA tarafından sağlandı
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autors i editors de Wikipedia
Alisma: Brief Summary
(
Katalanca; Valensiyaca
)
wikipedia CA tarafından sağlandı
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autors i editors de Wikipedia
Žabník
(
Çekçe
)
wikipedia CZ tarafından sağlandı
Žabník (Alisma) je rod jednoděložných rostlin z čeledi žabníkovité (Alismataceae).
Popis
Jedná se o vytrvalé, zpravidla vodní nebo bažinné rostliny, většinou s oddenky. Listy jsou ponořené, na hladině plovoucí nebo nad hladinou (popř. terestrické), jsou jednoduché, přisedlé nebo řapíkaté, řapík je na průřezu trojhranný, čepele jsou celistvé, čárkovité až vejčité. Květy jsou uspořádány do květenství, většinou se jedná o latu, jsou zpravidla oboupohlavné a jsou podepřeny listeny. Okvětí je rozlišeno na kalich a korunu. Kališní lístky jsou 3 v jednom přeslenu, korunní jsou také 3 v 1 přeslenu, u korunních lístků převažuje bílá nebo růžová barva. Tyčinek je 6-9. Gyneceum je apokarpní, složené z 15-20 víceméně do kruhu uspořádaných plodolistů. Semeník je svrchní. Plody jsou v souplodí a jedná se o nažky, které jsou bez křídel, silně bočně zploštělé.
Rozšíření ve světě
Je známo asi 9 druhů, které jsou rozšířeny skoro po celém světě [1].
Rozšíření v ČR
V ČR rostou 3 druhy žabníků. Nejběžnější je žabník jitrocelový (Alisma plantago-aquatica), roste od nížin do podhůří na březích vod a bahnitých místech. O něco vzácnější je dosti podobný žabník kopinatý (Alisma lanceolatum), který roste na obdobných místech hlavně v teplejších oblastech. Více odlišný je žabník trávolistý (Alisma gramineum), který má na rozdíl od předchozích pouze páskovité ponořené listy nerozlišené na řapík a čepel a i květenství mívá často ponořené.
Seznam druhů
-
Alisma canaliculatum – východní Asie
-
Alisma gramineum - Evropa, Asie, severní Afrika, Severní Amerika
-
Alisma lanceolatum - Evropa, Asie, severní Afrika, adventivně Severní Amerika
-
Alisma orientale - Asie
-
Alisma plantago-aquatica – Evropa, Asie, severní Afrika, adventivně Severní Amerika, Mexiko, Čile, Austrálie, Nový Zéland
-
Alisma subcordatum – Severní Amerika, Mexiko
-
Alisma triviale - Severní Amerika, Mexiko
-
Alisma wahlenbergii – severní Evropa
- a možná další
Reference
-
↑ http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=1&taxon_id=101042
Literatura
-
Klíč ke Květeně České republiky, Kubát K. et al. (eds.), Academia, Praha
- Nová Květena ČSSR, vol. 2, Dostál J. (1989), Academia, Praha
Externí odkazy
Žabník: Brief Summary
(
Çekçe
)
wikipedia CZ tarafından sağlandı
Žabník (Alisma) je rod jednoděložných rostlin z čeledi žabníkovité (Alismataceae).
Skeblad
(
Danca
)
wikipedia DA tarafından sağlandı
Slægten Skeblad (Alisma) er udbredt i den nordlige halvkugles tempererede egne. Den er kendetegnet ved, at blomsterstandene ofte er forgrenede. Desuden er frøene flade og kransstillede. Her nævnes kun de arter, som ses i Danmark.
Beskrevne arter
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia-forfattere og redaktører
Froschlöffel
(
Almanca
)
wikipedia DE tarafından sağlandı
Froschlöffel (Alisma) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Froschlöffelgewächse (Alismataceae). Die seit 2013 neun beschriebenen Arten kommen in Feuchtgebieten der gemäßigten bis subtropischen Zonen vor.
Beschreibung
Unreife Sammelfrucht des Gewöhnlichen Froschlöffels (
Alisma plantago-aquatica)
Erscheinungsbild und Blätter
Alisma-Arten wachsen als ausdauernde krautige Pflanzen. Als Überdauerungsorgane werden meist Knollen[1] oder Rhizome gebildet.[2] Diese Sumpf- und Wasserpflanzen können vollständig an Land bis untergetaucht wachsen.[1] Die oberirdischen Pflanzenteile sind kahl.[2]
Es können Luftblätter, flutende oder untergetauchte Wasserblätter vorhanden sein. Die Laubblätter stehen immer in einer grundständigen Rosette. Die Luftblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert.[1] Der relativ lange Blattstiel besitzt einen dreieckigen Querschnitt.[2] Die einfache Blattspreite ist ganzrandig, linealisch bis eiförmig mit verschmälerter bis gerundeter Spreitenbasis und stumpfem bis spitzem oberen Ende.[2]
Blütenstände und Blüten
Endständig auf einem aufrechten, langen, unbeblätterten Blütenstandsschaft befinden sich rispige oder seltener doldige Gesamtblütenstände mit wirteligen Verzweigungen, die meist jeweils über einem Tragblatt eine Verzweigung zweiter Ordnung.[1] Die Blütenstände sind meist emers. Die kahlen und glatten Tragblätter sind lanzettlich mit zugespitztem oberen Ende. Die Tragblätter sind kürzer als die aufsteigenden Blütenstiele.[2]
Die zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch und dreizählig.[3] Der Blütenboden (Rezeptakel) ist flach.[2] Die Kelchblätter sind meist kleiner als Kronblätter.[1] Die drei grünen[3] Kelchblätter sind krautig und aufrecht. Die drei weißen bis dunkel-rosafarbenen[3] Kronblätter sind ganzrandig.[2] Es sind zwei Kreise mit jeweils drei Staubblättern vorhanden. Die fadenförmigen Staubfäden sind kahl.[2] In einem Kreis sind viele (15 bis 20[2]) freie Fruchtblätter angeordnet. Jedes Fruchtblatt enthält nur eine Samenanlage.[1] Der Griffel befindet sich seitlich am Fruchtblatt.[3]
Früchte
Achänen des Gewöhnlichen Froschlöffels
Je Blüte entwickelt sich eine Sammelfrucht mit in einem Kreis stehenden vielen Achänen.[3] Sie sind seitlich abgeflacht sowie meist auf der Rückenseite geschnäbelt und besitzen auf der Bauchseite eine oder zwei Rillen.[1]
Chromosomensatz
Die Chromosomengrundzahl beträgt x = 7.[2] Die Erbanlagen sind also auf sieben Abschnitte aufgeteilt, dabei können Abschnitte mehrfach vorkommen, siehe Diploidie beziehungsweise Polyploidie.
Systematik
Die Gattung Alisma wurde 1753 durch Carl von Linné in Species Plantarum[4] aufgestellt. Der Name Alisma wurde schon in der griechischen Antike verwendet und Linné übernahm ihn von Dioscorides.[2] Als Lectotypusart wurde 1909 Alisma plantago-aquatica L. durch John Kunkel Small in North American Flora, Volume 17, S. 43 festgelegt.[5]
Es gibt seit 2013 etwa neun Alisma-Arten und drei Hybriden:[6][7]
-
Alisma ×bjoerkqvistii Tzvelev: Es handelt sich um eine Naturhybride aus Alisma gramineum und Alisma plantago-aquatica, die von Osteuropa bis Sibirien vorkommt.[6]
-
Alisma canaliculatum A.Braun & C.D.Bouché (Syn.: Alisma plantago-aquatica var. canaliculatum (A.Braun & C.D.Bouché) Miyabe & Kudo, Alisma canaliculatum var. harimense Makino, Alisma rariflorum Sam., Alisma canaliculatum var. azuminoense Kadono & Hamashima):
Diese Art ist weitverbreitet in Korea, China, Taiwan und Japan (inklusive der Ryukyu-Inseln und der Kurilen).[6]
-
Grasblättriger Froschlöffel (Alisma gramineum Lej., Syn.: Alisma plantago-aquatica var. angustissimum DC., Alisma plantago-aquatica var. graminifolium Wahlenb., Alisma loeselii Gorski, Alisma geyeri Torr., Alisma plantago-aquatica var. pumilum Nolte ex Sond., Alisma graminifolium (Wahlenb.) Ehrh. ex Ledeb., Alisma arcuatum Michalet, Alisma plantago-aquatica f. aestuosum Bolle, Alisma plantago-aquatica var. arcuatum (Michalet) Buchenau, Alisma plantago-aquatica var. micropetalum Celak., Alisma plantago-aquatica subsp. arcuatum (Michalet) Nyman, Alisma plantago-aquatica var. decumbens Boiss., Alisma arcuatum var. graminifolium (Wahlenb.) Casp., Alisma arcuatum var. pumilum Prahl, Alisma validum Greene, Alisma plantago-aquatica f. angustissimum (DC.) Asch. & Graebn., Alisma plantago-aquatica f. lanceolatum Buchenau, Alisma plantago-aquatica f. micropetalum (Celak.) Buchenau, Alisma graminifolium f. angustissimum (DC.) Glück, Alisma graminifolium f. pumilum (Nolte ex Sond.) Glück, Alisma graminifolium f. terrestre Glück, Alisma arcuatum var. angustissimum (DC.) Lunell, Alisma arcuatum var. lanceolatum (Buchenau) Lunell, Alisma plantago-aquatica subsp. graminifolium (Wahlenb.) Hegi, Alisma plantago-aquatica var. terrestre (Glück) Hegi, Alisma geyeri var. angustissimum Lunell, Alisma geyeri var. giganteum Lunell, Alisma geyeri var. pumilum (Prahl) Lunell, Alisma gramineum var. geyeri (Torr.) Sam., Alisma loeselii Gorski ex Juzep., Alisma graminifolium f. semimersum Glück, Alisma graminifolium f. strictum Glück in A.Pascher, Alisma graminifolium f. submersum Glück, Alisma gramineum f. arcuatum (Michalet) Tournay & Lawalrée, Alisma gramineum var. angustissimum (DC.) Hendricks, Alisma gramineum var. graminifolium (Wahlenb.) Hendricks, Alisma gramineum f. aestuosum (Bolle) Soó):
Diese Art ist in den gemäßigten Zonen der Nordhalbkugel weitverbreitet.[6]
-
Alisma ×juzepczukii Tzvelev: Es handelt sich um eine Naturhybride aus Alisma ×bjoerkqvistii und Alisma plantago-aquatica, die in Osteuropa vorkommt.[6]
-
Lanzettblättriger Froschlöffel (Alisma lanceolatum With., Syn.: Alisma plantago-aquatica var. lanceolatum (With.) Lej., Alisma plantago-aquatica var. stenophyllum Asch. & Graebn., Alisma plantago-aquatica f. stenophyllum (Asch. & Graebn.) Buchenau, Alisma plantago-aquatica f. aquaticum Glück, Alisma plantago-aquatica f. terrestris Glück, Alisma subcordatum var. stenophyllum (Asch. & Graebn.) Lunell, Alisma stenophyllum Sam., Alisma plantago-aquatica f. pumilum Glück):
Diese Art ist ursprünglich in Makaronesien, Eurasien und Nordafrika weitverbreitet.[6]
-
Alisma nanum D.F.Cui: Diese Art kommt nur in Sümpfen in Höhenlagen von etwa 600 Metern nur im chinesischen Xinjiang vor.
-
Gewöhnlicher Froschlöffel (Alisma plantago-aquatica L.): Diese Art ist auf der Nordhalbkugel im gemäßigten Eurasien und von Nordafrika bis Tansania weitverbreitet.[6] Es gibt zwei Unterarten.[6]
-
Alisma praecox Skuratovicz: Diese Art wurde 2013 aus Weißrussland erstbeschrieben.[6]
-
Alisma ×rhicnocarpum Schotsman: Es handelt sich um eine Naturhybride aus Alisma lanceolatum und Alisma plantago-aquatica, die in Europa vorkommt.[6]
-
Rundblättriger Froschlöffel (Alisma subcordatum Raf., Syn.: Alisma plantago-aquatica subsp. subcordatum (Raf.) Hultén, Alisma parviflorum Pursh, Alisma plantago-aquatica var. parviflorum (Pursh) Torr. nom. illeg., Alisma montanum Raf.):
Diese Art ist vom südöstlichen Kanada bis in die zentralen und östlichen Vereinigten Staaten verbreitet.[6]
-
Alisma triviale Pursh (Syn.: Alisma plantago-aquatica var. triviale (Pursh) Britton, Sterns & Poggenb., Alisma roseum Raf. nom. nud., Alisma odoratum Raf., Alisma plantago-aquatica var. americanum Schult. & Schult. f., Alisma brevipes Greene, Alisma superbum Lunell, Alisma superbum var. angustissimum Lunell, Alisma superbum var. lanceolatum Lunell, Alisma subcordatum var. superbum (Lunell) Lunell, Alisma plantago-aquatica subsp. brevipes (Greene) Sam., Alisma plantago-aquatica var. brevipes (Greene) Vict.):
Das Verbreitungsgebiet dieser Art reicht von Alaska und Kanada bis in die nördlichen und westlichen Vereinigten Staaten.[6]
-
Alisma wahlenbergii (Holmb.) Juz. (Syn.: Alisma gramineum subsp. wahlenbergii Holmb., Alisma graminifolium f. submersum Glück in A.Pascher, Alisma graminifolium var. wahlenbergii (Holmb.) Glück in A.Pascher, Alisma gramineum var. wahlenbergii (Holmb.) Raymond & Kucyn.):
Diese Art kommt nur entlang der Ostsee und angrenzenden Seen von Finnland, Schweden, dem Baltikum und Russland vor.[6] Sie wird als „endangered“ = „stark gefährdet“ in Schweden (Red List 2005), „vulnerable“ = „gefährdet“ in Finnland (Red List 2000) und „endangered“ = „stark gefährdet“ in der Region Leningrad (Red List 2000) bewertet.
Nutzung
Der Gewöhnliche Froschlöffel (Alisma plantago-aquatica) wird als Zierpflanze in Parks und Gärten verwendet. Er ist in Mitteleuropa winterhart.[8]
Quellen
- Qingfeng Wang, Robert R. Haynes, C. Barre Hellquist: Alismataceae In: Wu Zheng-yi, Peter H. Raven, Deyuan Hong (Hrsg.): Flora of China. Volume 23: Acoraceae through Cyperaceae. Science Press/Missouri Botanical Garden Press, Beijing/St. Louis 2010, ISBN 978-1-930723-99-3, Alisma, S. 87 (englisch, online). (Abschnitte Systematik und Beschreibung)
- Robert R. Haynes, C. Barre Hellquist: Alismataceae. In: Flora of North America Editorial Committee (Hrsg.): Flora of North America North of Mexico. Volume 22: Magnoliophyta: Alismatidae, Arecidae, Commelinidae (in part), and Zingiberidae. Oxford University Press, New York / Oxford u. a. 2000, ISBN 0-19-513729-9, Alisma, S. 23–25 (englisch, online). (Abschnitte Systematik und Beschreibung)
- S. W. L. Jacobs: Alisma. In: Gwen Jean Harden (Hrsg.): Flora of New South Wales. Band 4, New South Wales University Press, Kensington 1993, ISBN 0-86840-188-9, S. 18 (leicht veränderte html-Version), eingeschränkte Vorschau in der Google-Buchsuche.
Einzelnachweise
-
↑ a b c d e f g Qingfeng Wang, Robert R. Haynes, C. Barre Hellquist: Alismataceae In: Wu Zheng-yi, Peter H. Raven, Deyuan Hong (Hrsg.): Flora of China. Volume 23: Acoraceae through Cyperaceae. Science Press/Missouri Botanical Garden Press, Beijing/St. Louis 2010, ISBN 978-1-930723-99-3, Alisma, S. 87 (englisch, online).
-
↑ a b c d e f g h i j k Robert R. Haynes, C. Barre Hellquist: Alismataceae. In: Flora of North America Editorial Committee (Hrsg.): Flora of North America North of Mexico. Volume 22: Magnoliophyta: Alismatidae, Arecidae, Commelinidae (in part), and Zingiberidae. Oxford University Press, New York / Oxford u. a. 2000, ISBN 0-19-513729-9, Alisma, S. 23–25 (englisch, online).
-
↑ a b c d e S. W. L. Jacobs: Alisma. In: Gwen Jean Harden (Hrsg.): Flora of New South Wales. Band 4, New South Wales University Press, Kensington 1993, ISBN 0-86840-188-9, S. 18 (leicht veränderte html-Version), eingeschränkte Vorschau in der Google-Buchsuche.
-
↑ Carl von Linné: Species Plantarum. Band 1, Lars Salvius, Stockholm 1753, S. 342 (http://vorlage_digitalisat.test/1%3Dhttp%3A%2F%2Fwww.biodiversitylibrary.org%2Fopenurl%3Fpid%3Dtitle%3A669%26volume%3D1%26issue%3D%26spage%3D342%26date%3D1753~GB%3D~IA%3D~MDZ%3D%0A~SZ%3D~doppelseitig%3D~LT%3D~PUR%3D).
-
↑ Alisma bei Tropicos.org. Missouri Botanical Garden, St. Louis Abgerufen am 29. Januar 2013.
-
↑ a b c d e f g h i j k l m Rafaël Govaerts (Hrsg.): Alisma. In: World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) – The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, abgerufen am 18. Juni 2019.
-
↑ Alisma im Germplasm Resources Information Network (GRIN), USDA, ARS, National Genetic Resources Program. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. Abgerufen am 29. Januar 2013.
-
↑ Gordon Cheers (Hrsg.): Botanica. Das ABC der Pflanzen. 10.000 Arten in Text und Bild. Könemann, Köln 2003, ISBN 3-8331-1600-5, S. 74.
Weblinks
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autoren und Herausgeber von Wikipedia
Froschlöffel: Brief Summary
(
Almanca
)
wikipedia DE tarafından sağlandı
Froschlöffel (Alisma) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Froschlöffelgewächse (Alismataceae). Die seit 2013 neun beschriebenen Arten kommen in Feuchtgebieten der gemäßigten bis subtropischen Zonen vor.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autoren und Herausgeber von Wikipedia
Ведев цирейлопа
(
Erzyanca
)
wikipedia emerging languages tarafından sağlandı
Ведев цирейлопа[1] (лат. Alísma, руз. Часту́ха, или Водяно́й ши́льник, Али́сма) — ламоиень тикшень касовкс Частуховонь семиястонть (Alismataceae).
Тикшесь ядов, кода ломанне, истя ракшатненень[2].
Тикшень лемтне
Фотокувт
Ведев цирейлопа (Alisma plantago-aquatica)
Ведев цирейлопанть цецясь
Содамоёвкст
Лисьмапря
-
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Русско-эрзянский ботанический словарь (названия сосудистых): Ок. 1600 назв. /А. М. Гребнева, В. В. Лещанкина.— Саранск: Тип. «Крас. Окт.», 2002.— 60 с.— Рус, эрзян. ISBN 5-7493-0433-7.,(руз.),(эрз.)
-
↑ Большая советская энциклопедия. — М.: Советская энциклопедия. 1969—1978. Частуха (руз.)
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
Alisma
(
İngilizce
)
wikipedia EN tarafından sağlandı
Alisma is a genus of flowering plants in the family Alismataceae, members of which are commonly known as water-plantains. The genus consists of aquatic plants with leaves either floating or submerged, found in a variety of still water habitats around the world (nearly worldwide).[1][2] The flowers are hermaphrodite, and are arranged in panicles, racemes, or umbels. Alisma flowers have six stamens, numerous free carpels in a single whorl, each with 1 ovule, and subventral styles. The fruit is an achene with a short beak.
The nineteenth century British art and social critic John Ruskin believed that the particular curve of the leaf-ribs of Alisma represented a model of 'divine proportion' and helped shape his theory of Gothic architecture.[3]
Copóg Phádraig ("Patrick's leaf") is the Irish name for the water-plantain. It is reputed to ward off fairies.
Water plantains are perennial plants. These herbs are usually emergent plants 0.1–1 m (4–40 in) high. They have broad leaves that can be either tapered or rounded at the base. When submerged, the plant produces ribbon-like leaves. Inflorescences are highly branched. They produce whorls of perfect flowers either white or pinkish. The fruits are flat-sided nutlets 2.5–3 mm (0.098–0.118 in) in length. These herbs usually flower in late May to early September, but this can vary with conditions.[4]
Water-plantains are wetland plants and found in saturated soils and shallow water as well as marshes, wooded swamps, shrub swamps and flooded farmland. When introduced to an area, water plantain can rapidly reproduce.
Species and subspecies
The following taxa are recognized as of May 2014:[2]
References
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
Alisma: Brief Summary
(
İngilizce
)
wikipedia EN tarafından sağlandı
Alisma is a genus of flowering plants in the family Alismataceae, members of which are commonly known as water-plantains. The genus consists of aquatic plants with leaves either floating or submerged, found in a variety of still water habitats around the world (nearly worldwide). The flowers are hermaphrodite, and are arranged in panicles, racemes, or umbels. Alisma flowers have six stamens, numerous free carpels in a single whorl, each with 1 ovule, and subventral styles. The fruit is an achene with a short beak.
The nineteenth century British art and social critic John Ruskin believed that the particular curve of the leaf-ribs of Alisma represented a model of 'divine proportion' and helped shape his theory of Gothic architecture.
Copóg Phádraig ("Patrick's leaf") is the Irish name for the water-plantain. It is reputed to ward off fairies.
Water plantains are perennial plants. These herbs are usually emergent plants 0.1–1 m (4–40 in) high. They have broad leaves that can be either tapered or rounded at the base. When submerged, the plant produces ribbon-like leaves. Inflorescences are highly branched. They produce whorls of perfect flowers either white or pinkish. The fruits are flat-sided nutlets 2.5–3 mm (0.098–0.118 in) in length. These herbs usually flower in late May to early September, but this can vary with conditions.
Water-plantains are wetland plants and found in saturated soils and shallow water as well as marshes, wooded swamps, shrub swamps and flooded farmland. When introduced to an area, water plantain can rapidly reproduce.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
Alismo
(
Esperanto
)
wikipedia EO tarafından sağlandı
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
Alismo: Brief Summary
(
Esperanto
)
wikipedia EO tarafından sağlandı
Alismo (latine Alisma) estas genro de akvoplantoj.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
Alisma
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
wikipedia ES tarafından sağlandı
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autores y editores de Wikipedia
Alisma: Brief Summary
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
wikipedia ES tarafından sağlandı
Alisma es un género de plantas acuáticas de la familia Alismataceae. Comprende 105 especies descritas y de estas, solo 11 aceptadas.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autores y editores de Wikipedia
Konnarohi (perekond)
(
Estonyaca
)
wikipedia ET tarafından sağlandı
Konnarohi (Alisma L.) on taimede perekond konnarohuliste sugukonnast.
Eestis on levinud kaks liiki:
Liigid
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Vikipeedia autorid ja toimetajad
Konnarohi (perekond): Brief Summary
(
Estonyaca
)
wikipedia ET tarafından sağlandı
Konnarohi (Alisma L.) on taimede perekond konnarohuliste sugukonnast.
Eestis on levinud kaks liiki:
Alisma plantago-aquatica –
harilik konnarohi (sage) Alisma gramineum –
väike konnarohi (harva)
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Vikipeedia autorid ja toimetajad
Sarpiot
(
Fince
)
wikipedia FI tarafından sağlandı
Sarpiot (Alisma) on kasvisuku sarpiokasvien heimossa ja sarpiokasvien tyyppisuku. Siihen kuuluu kahdeksan lajia ja joitain lajiristeymiä.[1]
Sarpiolajeja
Pohjoismaissa kasvavat neljä lajia, heinä-, suikea-, ratamo- ja upossarpio, ovat pystykasvuisia ilmaversoisia vesikasveja tai uposkasveja. Ratamosarpio on yleinen, muut lajit harvinaisia.[2] Suomessa esiintyy ratamo- ja upossarpio, joista jälkimmäinen on sekä kansallisesti että kansainvälisesti uhanalainen laji.
Lähteet
-
↑ The Plant List: Alisma (englanniksi) Viitattu 1.10.2017.
-
↑ Mossberg, B. & Stenberg, L.: Suuri Pohjolan kasvio, 2. painos, s. 744–745. Suomentanut Vuokko, S. & Väre, H. Helsinki: Tammi, 2005. ISBN 951-31-2924-1.
Aiheesta muualla
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedian tekijät ja toimittajat
Sarpiot: Brief Summary
(
Fince
)
wikipedia FI tarafından sağlandı
Sarpiot (Alisma) on kasvisuku sarpiokasvien heimossa ja sarpiokasvien tyyppisuku. Siihen kuuluu kahdeksan lajia ja joitain lajiristeymiä.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedian tekijät ja toimittajat
Alisma
(
Fransızca
)
wikipedia FR tarafından sağlandı
Alisma (du grec alisma, « plantain d'eau »[1]) est un genre de plantes herbacées monocotylédones de la famille des Alismataceae.
Selon l'ethnobotaniste François Couplan, le rhizome d'au moins une espèce (Alisma plantago-aquatica) a autrefois été consommé par l'être humain, en dépit de son âcreté (qui peut être diminuée par le séchage)[2].
Liste d'espèces
Selon Catalogue of Life (18 mai 2016)[3] :
Selon ITIS (18 mai 2016)[4] :
Liste des espèces et sous-espèces
Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (18 mai 2016)[5] :
Selon NCBI (18 mai 2016)[6] :
Selon The Plant List (18 mai 2016)[7] :
Selon Tropicos (18 mai 2016)[8] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :
Selon World Register of Marine Species (18 mai 2016)[9] :
Notes et références
-
↑ Bernard Boullard, Plantes & champignons, Estem, 1997, p. 25
-
↑ Couplan, François (2009) Le régal végétal : plantes sauvages comestibles ; Editions Ellebore, 527 pages
-
↑ Bánki, O., Roskov, Y., Vandepitte, L., DeWalt, R. E., Remsen, D., Schalk, P., Orrell, T., Keping, M., Miller, J., Aalbu, R., Adlard, R., Adriaenssens, E., Aedo, C., Aescht, E., Akkari, N., Alonso-Zarazaga, M. A., Alvarez, B., Alvarez, F., Anderson, G., et al. (2021). Catalogue of Life Checklist (Version 2021-10-18). Catalogue of Life. https://doi.org/10.48580/d4t2, consulté le 18 mai 2016
-
↑ Integrated Taxonomic Information System (ITIS), www.itis.gov, CC0 https://doi.org/10.5066/F7KH0KBK, consulté le 18 mai 2016
-
↑ WCSP. World Checklist of Selected Plant Families. Facilitated by the Royal Botanic Gardens, Kew. Published on the Internet ; http://wcsp.science.kew.org/, consulté le 18 mai 2016
-
↑ NCBI, consulté le 18 mai 2016
-
↑ The Plant List (2013). Version 1.1. Published on the Internet; http://www.theplantlist.org/, consulté le 18 mai 2016
-
↑ Tropicos.org. Missouri Botanical Garden., consulté le 18 mai 2016
-
↑ World Register of Marine Species, consulté le 18 mai 2016
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Alisma: Brief Summary
(
Fransızca
)
wikipedia FR tarafından sağlandı
Alisma (du grec alisma, « plantain d'eau ») est un genre de plantes herbacées monocotylédones de la famille des Alismataceae.
Selon l'ethnobotaniste François Couplan, le rhizome d'au moins une espèce (Alisma plantago-aquatica) a autrefois été consommé par l'être humain, en dépit de son âcreté (qui peut être diminuée par le séchage).
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Žabočun
(
Hırvatça
)
wikipedia hr Croatian tarafından sağlandı
Žabočun (vodena bokvica, lat. Alisma), rod vodenih trajnica iz porodice žabočunovki, red žabočunolike, razred jednosupnica. Pripadaju mu 12 vrsta[1] od kojih tri rastu i u Hrvatskoj, to su obični žabočun (A. plantago-aquatica), suličastolisni žabočun (A. lanceolatum) i travoliki žabočun (A. gramineum)[2]. Pripadnci ovog roda prisutni su u cijeloj Europi, Aziji i sjevernoj i srednjoj Africi. Uobičajen staništa su im močvarne livade i pličaci rijeka i jezera.
Stabljika žabočuna je uspravna i gola, a u gornjem dijelu razgranata. Gomolj običnog žabočun a je jestiv, pun je škroba, a može se peči ili kuhati.[3]
Vrste
-
Alisma × bjoerkqvistii Tzvelev
-
Alisma canaliculatum A.Braun & C.D.Bouché
-
Alisma gramineum Lej.
-
Alisma × juzepczukii Tzvelev
-
Alisma lanceolatum With.
-
Alisma nanum D.F.Cui
-
Alisma plantago-aquatica L.
-
Alisma praecox Skuratovicz
-
Alisma × rhicnocarpum Schotsman
-
Alisma subcordatum Raf.
-
Alisma triviale Pursh
-
Alisma wahlenbergii (Holmb.) Juz. in V.L.Komarov
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Žabočun Wikivrste imaju podatke o:
Alisma Izvori
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autori i urednici Wikipedije
Žabočun: Brief Summary
(
Hırvatça
)
wikipedia hr Croatian tarafından sağlandı
Žabočun (vodena bokvica, lat. Alisma), rod vodenih trajnica iz porodice žabočunovki, red žabočunolike, razred jednosupnica. Pripadaju mu 12 vrsta od kojih tri rastu i u Hrvatskoj, to su obični žabočun (A. plantago-aquatica), suličastolisni žabočun (A. lanceolatum) i travoliki žabočun (A. gramineum). Pripadnci ovog roda prisutni su u cijeloj Europi, Aziji i sjevernoj i srednjoj Africi. Uobičajen staništa su im močvarne livade i pličaci rijeka i jezera.
Stabljika žabočuna je uspravna i gola, a u gornjem dijelu razgranata. Gomolj običnog žabočun a je jestiv, pun je škroba, a može se peči ili kuhati.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autori i urednici Wikipedije
Žabnik
(
Yukarı Sorbca
)
wikipedia HSB tarafından sağlandı
Žabnik[1][2] (Alisma) je ród ze swójby žabnikowe rostliny (Alismataceae). Druhe serbske mjena su wódnomužowe łopatki[2], wódnomužowe łžički[2], žabjace łopatki[2] a žabjace łžički[2].
Wobsahuje sćěhowace družiny:
-
Wšědny žabnik (Alisma plantago-aquatica)
- (Alisma lanceolatum)
- (Alisma subcordatum, Syn. Alisma parviflora)
- (Alisma gramineum)
Nóžki
-
↑ 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 671.
-
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 W internetowym słowniku: Froschlöffel
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
Žabnik: Brief Summary
(
Yukarı Sorbca
)
wikipedia HSB tarafından sağlandı
Žabnik (Alisma) je ród ze swójby žabnikowe rostliny (Alismataceae). Druhe serbske mjena su wódnomužowe łopatki, wódnomužowe łžički, žabjace łopatki a žabjace łžički.
Wobsahuje sćěhowace družiny:
Wšědny žabnik (Alisma plantago-aquatica) (Alisma lanceolatum) (Alisma subcordatum, Syn. Alisma parviflora) (Alisma gramineum)
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
Dumblialaiškis
(
Litvanca
)
wikipedia LT tarafından sağlandı
Dumblialaiškis (lot. Alisma, vok. Froschlöffel) – dumblialaiškiečių (Alismatales) eilės dumblialaiškinių (Alismataceae) šeimos augalų gentis.
Priklauso vandens arba pelkų augalai su trumpu šakniastiebiu. Lapai lancetiški su ryškiomis išilginėmis gyslomis, išsidėstę skrotele. Žiedynas menturiškai šakotas.
Rūšys:
- Alisma acanthocarpa
- Alisma acanthocarpum
- Alisma alpestre
- Alisma ancile
- Alisma andrieuxii
- Alisma angustifolium
- Alisma annuum
- Alisma apetalum
- Alisma aphylla
- Alisma arcuatum
- Alisma batrachiocarpum
- Alisma berterii
- Alisma berteroanum
- Alisma berteroi
- Alisma bjorkqvistii
- Alisma boliviana
- Alisma bolivianum
- Alisma bourgaei
- Alisma brevipes
- Alisma californicum xxx
- Alisma canaliculatum
- Alisma cordifolium
- Alisma flavum
-
Siauralapis dumblialaiškis (Alisma gramineum)
- Alisma grandiflorum
-
Lancetinis dumblialaiškis (Alisma lanceolatum)
- Alisma natans
- Alisma orientale
- Alisma parnassifolium
-
Gyslotinis dumblialaiškis (Alisma plantago-aquatica)
- Alisma rostratum
- Alisma subcordatum
- Alisma tenellum
- Alisma triviale
- Alisma wahlenbergii
Lietuvoje aptinkamos 3 rūšys:
Vikiteka
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
Waterweegbree
(
Felemenkçe; Flemish
)
wikipedia NL tarafından sağlandı
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia-auteurs en -editors
Waterweegbree: Brief Summary
(
Felemenkçe; Flemish
)
wikipedia NL tarafından sağlandı
Waterweegbree (Alisma) is een geslacht van kruidachtige waterplanten uit de waterweegbreefamilie (Alismataceae). Het geslacht kent negen soorten.
Deze soorten komen van nature voor in de Benelux:
Grote waterweegbree (Alisma plantago-aquatica).
Smalle waterweegbree (Alisma gramineum)
Slanke waterweegbree (Alisma lanceolatum)
Deze zijn waardplant voor de nachtvlinder Parapoynx stratiotatum.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia-auteurs en -editors
Vassgroslekten
(
Norveççe
)
wikipedia NO tarafından sağlandı
Vassgroslekten (latin: Alisma) er en slekt av minst seks ulike enfrøbladete planter i vassgrofamilien. De er akvatiske. I Norge vokser arten vassgro (Alisma plantago-aquatica) som tilhører denne slekten. ordet Alisma er visstnok keltisk og betyr «vann».
Bladene til vanlig vassgro har visse medisinske egenskaper. I Irland trodde man i eldre tider at «St. Patrick-blad» (copóg Phádraig) kunne skremme bort onde feer.
Arter
Noen av artene i denne slekten omfatter:
-
Alisma canaliculatum – Kina, Japan
-
Alisma gramineum – Nord-Amerika, Europa, Nord-Afrika
-
Alisma lanceolatum – Europa, Asia, Nord-Afrika
- Alisma michaletii
-
Vassgro (Alisma plantago-aquatica) – Europa, Asia, Nord-Amerika
-
Amerikansk vassgro (Alisma subcordatum) – Canada, USA, Mexico
-
Alisma triviale – Canada, USA, Mexico
- Alisma wahlenbergii
Eksterne lenker
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia forfattere og redaktører
Vassgroslekten: Brief Summary
(
Norveççe
)
wikipedia NO tarafından sağlandı
Vassgroslekten (latin: Alisma) er en slekt av minst seks ulike enfrøbladete planter i vassgrofamilien. De er akvatiske. I Norge vokser arten vassgro (Alisma plantago-aquatica) som tilhører denne slekten. ordet Alisma er visstnok keltisk og betyr «vann».
Bladene til vanlig vassgro har visse medisinske egenskaper. I Irland trodde man i eldre tider at «St. Patrick-blad» (copóg Phádraig) kunne skremme bort onde feer.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia forfattere og redaktører
Żabieniec (roślina)
(
Lehçe
)
wikipedia POL tarafından sağlandı
Żabieniec (Alisma L.) – rodzaj roślin z rodziny żabieńcowatych (Alismataceae). Należy tu osiem gatunków[2], spośród których typowym jest Alisma plantago-aquatica L.[3].
Systematyka
-
Synonimy taksonom.[3]
Plantaginastrum Heister ex Fabricius
- Systematyka według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009)
Jeden z rodzajów rodziny żabieńcowatych (Alismataceae) w obrębie rzędu żabieńcowców (Alismatales) należących do kladu jednoliściennych[1].
- Pozycja rodzaju w systemie Reveala (1993–1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa żabieńcowe (Alismatidae Takht.), nadrząd Alismatanae Takht., rząd żabieńcowce (Alismatales Dumort.), podrząd Alismatineae Engl., rodzina żabieńcowate (Alismataceae Vent.), podrodzina Alismatoideae (Lam. & DC.) Arn., plemię Alismateae Dumort., rodzaj żabieniec (Alisma L.)[4].
- Gatunki flory Polski[5]
- Pozostałe gatunki i mieszańce międzygatunkowe[2]
-
Alisma × bjoerkqvistii Tzvelev, Novosti Sist. Vyssh. Rast. 15: 17 (1979)
-
Alisma canaliculatum A.Braun & C.D.Bouché, Index Seminum (B) 1867(App.): 4 (1867)
-
Alisma × juzepczukii Tzvelev, Novosti Sist. Vyssh. Rast. 15: 16 (1979)
-
Alisma nanum D.F.Cui, Bull. Bot. Res., Harbin 12: 369 (1992)
-
Alisma × rhicnocarpum Schotsman, Ned. Kruidk. Arch. 56: 202 (1949)
-
Alisma subcordatum Raf., Med. Repos. 5: 362 (1808)
-
Alisma triviale Pursh, Fl. Amer. Sept. 1: 252 (1813)
-
Alisma wahlenbergii (Holmb.) Juz. in V.L.Komarov (ed.), Fl. URSS 1: 283 (1933)
Przypisy
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autorzy i redaktorzy Wikipedii
Żabieniec (roślina): Brief Summary
(
Lehçe
)
wikipedia POL tarafından sağlandı
Żabieniec (Alisma L.) – rodzaj roślin z rodziny żabieńcowatych (Alismataceae). Należy tu osiem gatunków, spośród których typowym jest Alisma plantago-aquatica L..
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autorzy i redaktorzy Wikipedii
Alisma
(
Portekizce
)
wikipedia PT tarafından sağlandı
Alisma L. é um gênero botânico da família Alismataceae. Inclui espécies conhecidas popularmente como alisma, colhereira, colhereiro, orelha-de-mula e tanchagem, entre outros nomes.[1]
Espécies
Classificação do gênero
Referências
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autores e editores de Wikipedia
Alisma: Brief Summary
(
Portekizce
)
wikipedia PT tarafından sağlandı
Alisma L. é um gênero botânico da família Alismataceae. Inclui espécies conhecidas popularmente como alisma, colhereira, colhereiro, orelha-de-mula e tanchagem, entre outros nomes.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autores e editores de Wikipedia
Svaltingsläktet
(
İsveççe
)
wikipedia SV tarafından sağlandı
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia författare och redaktörer
Svaltingsläktet: Brief Summary
(
İsveççe
)
wikipedia SV tarafından sağlandı
Svaltingsläktet (Alisma) är ett släkte i växtfamiljen svaltingväxter nio arter. De förekommer numera över hela världen, men är ursprungligen från den norra hemisfären.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia författare och redaktörer
Chi Trạch tả
(
Vietnamca
)
wikipedia VI tarafından sağlandı
Alisma là chi thực vật có hoa trong họ Alismataceae.[1]
Các loài
Các loài tự nhiên gồm:
Các loài lai ghép gồm:
Hình ảnh
Chú thích
-
^ “Alisma”. The Plant List. Truy cập ngày 16 tháng 6 năm 2013.
Tham khảo
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Chi Trạch tả: Brief Summary
(
Vietnamca
)
wikipedia VI tarafından sağlandı
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Частуха
(
Rusça
)
wikipedia русскую Википедию tarafından sağlandı
Частуха: диаграмма цветка
Некоторые виды — сорняки сельскохозяйственных культур, выращиваемых в условиях ирригации[7].
Биологическое описание
Представители рода — многолетние (реже однолетние) травянистые растения[6].
Корневище очень короткое, толстое[6].
Листья с длинными черешками, собраны в прикорневые розетки. Для частухи характерна существенная гетерофиллия (разнолистность): подводные листья — линейные, с параллельным жилкованием; надземные — с ланцетной или яйцевидной пластинкой, с клиновидным или сердцевидным основанием[6], с кампилодромным жилкованием (при таком виде жилкования боковые жилки отходят лишь от центральной жилки и направлены к краю листа)[10].
Цветоносы появляются из центра листовых розеток. Цветки актиноморфные, с двойным околоцветником. Чашелистиков три, они зеленоватые, остаются на плодах. лепестков также три; они свободные, опадающие; белые или розовато-белые; у растений, растущих под водой, лепестки иногда недоразвиты. Цветки обоеполые, с шестью тычинками и многочисленными плодолистиками, расположенными на почти плоском цветоложе. Плодолистик — с одним семязачатком. Цветки расположены мутовчато в пазухах брактей (листьев верховой формации в области соцветия); собраны в пирамидальное метельчатое соцветие, в мутовках которого может быть от 3 до 11 веточек. Пыльники обычно экстрорзные (то есть вскрываются щелью, образующейся с внешней стороны пыльцевых гнёзд, в результате пыльца высыпается большей частью за пределы цветка)[6]. Опыление короткохоботковыми насекомыми[11].
Плоды — мелкие, по бокам сплюснутые многоорешки[8] зелёного цвета; на спинке имеют одну-две бороздки[6]; распадаются на плавающие сегменты (плодики), каждый из которых содержит по одному семени[7].
Химический состав
Представители рода в свежем виде ядовиты для скота; содержат вещества, которые могут вызывать раздражение при контакте с кожей человека[8].
Значение и применение
Некоторые виды частухи используются в декоративном садоводстве — их сажают по краям прудов или в заболоченных местах садов и парков; растения ценятся в том числе и по той причине, что практически не требуют ухода. Размножение — семенами и делением[7].
Корневище частухи обыкновенной (Alisma plantago-aquatica) богато крахмалом, съедобно[8] после термической обработки (например, в печёном виде).
Частуха служит кормом для ондатры и уток[11].
Список видов
По данным Королевских ботанических садов в Кью в род входят восемь видов частухи, а также три естественных гибрида[12] (звёздочкой * выделены виды и гибриды, произрастающие на территории России и сопредельных стран[13]):
-
Подвиды:
-
Alisma plantago-aquatica subsp. orientale (Sam.) Sam.
-
Alisma plantago-aquatica subsp. plantago-aquatica
Некоторые авторы считают, что род состоит из двух или даже из одного вида с подвидами[8].
Описание некоторых видов
Ниже приведено краткое описание некоторых видов частухи (в алфавитном порядке научных названий):
-
Alisma ×bjorkqvistii Tzvelev (1978) — Частуха Бьёрквиста. Гибридный вид, являющийся, по всей видимости, результатом гибридизации Alisma plantago-aquatica L. × Alisma gramineum Lej. Встречается в Западной Сибири (в бассейне реки Оби), спорадически в Европейской России[15], в Оренбургской области. Листья у растений этого вида похожи на Alisma plantago-aquatica, стилодии же похожи на Alisma gramineum. Пыльники недоразвитые, длиной 0,2—0,3 мм. Растения, вероятно, стерильны — в отличие от частухи Юзепчука Tzvelev — Alisma juzepczukii, также, по-видимому, являющемуся результатом гибридизации тех же двух видов. Вид назван в честь шведского ботаника Ингемара Бьёрквиста (швед. Ingemar Björkqvist), автора многих работ, посвящённых роду Частуха[6].
-
Alisma gramineum Lej. (1811) — Частуха злаковидная. Растение распространено в Евразии от атлантического побережья до Восточной Сибири и Монголии, встречается также в Африке (в Эфиопии) и в Северной Америке. У растения имеется как подводная, так и наземная форма. У подводной формы листья линейные, шириной от 1 до 3,5 мм; у надземной — листья ланцетные, обычно с клиновидным основанием. Стилодий короткий, во время цветения существенно короче завязи; при плодах — крючковидно согнутый. Пыльники имеют длину от 0,3 до 0,6 мм. У подводной формы лепестки и пыльники часто недоразвиты. Длина плодов — от 1,7 до 2,3 мм. Число хромосом: 2n = 14[6].
-
Alisma ×juzepczukii Tzvelev (1978) — Частуха Юзепчука. Вид, распространённый в Скандинавии; на территории России встречается по берегам Финского залива, а также по берегам некоторых озёр. По числу хромосом (2n = 14) и по строению плодов частуха Юзепчука сходна с частухой обыкновенной — Alisma plantago-aquatica, хотя по внешним признакам этот вид практически не отличается от частухи ланцетолистной (Alisma lanceolatum) (2n = 26, 28). Возможно, частуха Юзепчука является результатом гибридизации Alisma plantago-aquatica L. × Alisma gramineum Lej., как и Alisma ×bjorkqvistii, но, в отличие от последнего, растения которого стерильны, частуха Юзепчука успешно плодоносит. Листья ланцетные, часто с сизоватым оттенком; к основанию клиновидно сужаются; собраны в прикорневую розетку. Стилодии во время цветения длиннее или равны по длине завязи. Длина пыльников — от 0,7 до 1,1 мм. Плодики с гладкой поверхностью, с почти прямой брюшной стороной, с тонкокожистыми, не прозрачными боками, постепенно переходящими в утолщённую спинную часть. Число хромосом: 2n = 14[6]. В русскоязычной литературе вид обычно не рассматривается как гибридный и не помечается знаком знаком гибридного происхождения (×).
-
Alisma lanceolatum With. (1796) — Частуха ланцетолистная. Вид распространён в Евразии от атлантического побережья до Средней Азии, а также в Северной Африке. Листья ланцетные, часто с сизоватым оттенком; к основанию клиновидно сужаются; собраны в прикорневую розетку. Стилодии во время цветения длиннее или равны по длине завязи. Длина пыльников — от 0,7 до 1,1 мм. Плодики по бокам перепончатые, полупрозрачные; спинная часть сильно утолщённая. Поверхность плодиков покрыта многочисленными поперечными рядами неправильных бугорков. Число хромосом: 2n = 26, 28[6].
-
Alisma plantago-aquatica L. (1753) — Частуха обыкновенная, или Частуха подорожниковая. Наиболее известный и широко распространённый вид. Встречается в различных местах с повышенным увлажнением — по берегам водоёмов и на мелководьях, на болотистых лугах, в канавах[8] во всех умеренных регионах Северного полушария; встречается также в Африке и Южной Австралии[7]. Листья с длинным черешком, ланцетно-яйцевидной пластинкой[6], могут достигать в длину 20 см[7]; собраны в прикорневую розетку. Как и для других видов частухи, для частухи обыкновенной характерна гетерофиллия (разнолистность): подводная форма растения имеет линейные листья. Стилодии во время цветения длиннее или равны по длине завязи. Длина пыльников — от 0,7 до 1,1 мм. Плодики с гладкой поверхностью, с почти прямой брюшной стороной, с тонкокожистыми, не прозрачными боками. Число хромосом: 2n = 14[6].
-
Alisma wahlenbergii (Holmb.) Juz. (1934) — Частуха Валенберга. Вид распространён в Скандинавии; в России встречается на побережье Финского залива. У растения имеется только подводная форма. Листья узкие, шириной от 0,6 до 2 мм. Ножка соцветия имеет дуговидную форму, по причине чего соцветия нередко углублены в песок. Стилодий короткий, во время цветения существенно короче завязи; при плодах — крючковидно согнутый. Пыльники имеют длину от 0,3 до 0,6 мм. Лепестки и пыльники часто недоразвиты. Цветки всегда клейстогамные (то есть нераспускающиеся цветки, самоопыление в которых происходит внутри бутонов). Длина плодов — от 1,4 до 1,7 мм[6].
Виды, ранее относимые к роду Частуха
Несколько видов, которые ранее относили к роду Частуха, сейчас входят в состав других родов:
Примечания
-
↑ Об условности указания класса однодольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Однодольные».
-
↑ Species Plantarum: 342 (1753)
-
↑ Частый // Толковый словарь живого великорусского языка : в 4 т. / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд. — СПб. : Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
-
↑ Водяной шильник, частуха // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
-
↑ Алисма // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
-
↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Цвелёв Н. Н. Род Частуха — Alisma L. // Флора европейской части СССР / Отв. ред. Ан. А. Фёдоров. — Л.: Наука, 1979. — Т. IV. Редактор тома Ю. Д. Гусев. — С. 158—162. — 355 с. — 3950 экз. УДК 582.683.2 (470.1/.6)
-
↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Ботаника. Энциклопедия «Все растения мира»: Пер. с англ. = Botanica / ред. Д. Григорьев и др. — М.: Könemann, 2006 (русское издание). — С. 74. — 1020 с. — ISBN 3-8331-1621-8.
-
↑ 1 2 3 4 5 6 Частуха — статья из Большой советской энциклопедии.
-
↑ Вахтовник // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
-
↑ Коровкин О. А. Анатомия и морфология высших растений: словарь терминов. — М.: Дрофа, 2007. — С. 71. — 268, [4] с. — (Биологические науки: Словари терминов). — 3000 экз. — ISBN 978-5-358-01214-1.
-
↑ 1 2 Биологический энциклопедический словарь (Проверено 29 сентября 2009)
-
↑ Полный список таксонов рода Alisma в базе данных Королевских ботанических садов в Кью (англ.) (Проверено 22 сентября 2009)
-
↑ Черепанов С. К. Сосудистые растения России и сопредельных государств (в пределах бывшего СССР) = Vascular Plants of Russia and Adjacent States (the former USSR). — Русское издание. — СПб.: Мир и семья, 1996. — С. 8—9.
-
↑ NCU-3e. Names in current use for extant plant genera. Electronic version 1.0. Entry for Alisma L. (англ.) (Проверено 11 октября 2009)
-
↑ Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. Иллюстрированный определитель растений Средней России. — М.: Т-во научных изданий КМК, Ин-т технологических исследований, 2002. — Т. 1. — С. 157. — ISBN 5-87317-091-6.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Авторы и редакторы Википедии
Частуха: Brief Summary
(
Rusça
)
wikipedia русскую Википедию tarafından sağlandı
Лист и центральная часть прикорневой розетки
частухи обыкновенной (Alisma plantago-aquatica)
Частуха: диаграмма цветка
Некоторые виды — сорняки сельскохозяйственных культур, выращиваемых в условиях ирригации.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Авторы и редакторы Википедии
泽泻属
(
Çince
)
wikipedia 中文维基百科 tarafından sağlandı
泽泻属: Brief Summary
(
Çince
)
wikipedia 中文维基百科 tarafından sağlandı
泽泻属(学名:Alisma)是泽泻科下的一个属,为水生草本植物。该属共有10种,分布于北温带和大洋洲。
サジオモダカ属
(
Japonca
)
wikipedia 日本語 tarafından sağlandı
サジオモダカ属: Brief Summary
(
Japonca
)
wikipedia 日本語 tarafından sağlandı
サジオモダカ属(サジオモダカぞく、Alisma)は、オモダカ科の属。約10種類の湿性植物で構成されている。葉の形がさじ(スプーン)に似ていることから、サジオモダカという和名がある。オモダカ科の模式属で、世界中に広く分布する属である。