Multimedia w Wikimedia Commons Dołczanka torbiasta (Solorina saccata (L.) Ach.) – gatunek grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Solorina, Peltigeraceae, Peltigerales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisany został w 1755 r. przez Linneusza jako Lichen saccatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1808 r. Erik Acharius[1].
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Średnica zazwyczaj do 6 cm, wyjątkowo do 10 cm. Plecha listkowata, o kształcie rozetkowatym lub nieregularnym, głęboko wcinana, lub składająca się z luźnych odcinków. Górna powierzchnia jest gładka, w stanie suchym szarozielona lub brunatnozielona, w stanie wilgotnym intensywnie zielona. Dolna powierzchnia pilśniowata, biaława, białoróżowawa lub brunatna, bez żyłek, z długimi chwytnikami. Odcinki plechy mają długość 1-3 cm i zaokrąglone końce, są wcinane i płaskie lub pofałdowane, czasami białawo oprószone[4].
Plecha zawiera dwa gatunki fotobiontów: w górnej warstwie są to glony Coccomyxa, w cefalodiach glony Nostoc[4]. Na górnej powierzchni często występują owocniki. Mają brunatną barwę, średnicę 2-4(5) mm i nie posiadają brzeżka. W jednym worku powstają po 4 dwukomórkowe, brązowe zarodniki. Mają rozmiar 30-60 × 18-28 μm[4].
Reakcje barwne: wszystkie negatywne[5].
Na kuli ziemskiej jest szeroko rozprzestrzeniona. Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie, Azji, Afryce, oraz na wielu wyspach. W Europie na północy sięga po północne wybrzeża Grenlandii i archipelag Svalbard. Występuje głównie w wysokich górach i w tundrze[6]. W Polsce w rozproszeniu występuje głównie w górach, na wyżynach i na niżu jest bardzo rzadka[4]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. W piśmiennictwie polskim po II wojnie światowej podano stanowiska tego gatunku w Tatrach, Sudetach, Pieninach i na Wyżynie Lubelskiej[2]. Ma status VU – gatunek w sytuacji wysokiego ryzyka wymarcia w stanie dzikim w regionie[7]. W Polsce podlega ścisłej ochronie[8].
Rozwija się głównie na podłożu wapiennym; w szczelinach skał, na drobnym gruzie, na skarpach, mchach i na ziemi[4].
Dołczanka torbiasta (Solorina saccata (L.) Ach.) – gatunek grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
