Die Puppen-Kernkeule (Cordyceps militaris) ist ein Pilz aus der Abteilung der Schlauchpilze, der auf Schmetterlingspuppen parasitiert. Die Deutsche Gesellschaft für Mykologie wählte ihn zum Pilz des Jahres 2007.
Der Pilz bildet zwei bis fünf Zentimeter hohe, keulenförmige und gelborange Fruchtkörper, die aus den toten vergrabenen Puppen herauswachsen. Die Keule ist mit dem Stroma überzogen, in das die eigentlichen Fruchtkörper, die Perithecien eingesenkt sind. Dadurch erscheint die Oberfläche rau punktiert. Das Trama, also das innere Pilzgewebe, ist weißlich bis blassorange.
Die Sporen sind glatt, hyalin, lang fadenförmig und vielfach septiert. Sie zerfallen bei Reife in 3 bis 7 × 1 bis 1,2 μm große Teilsporen. Die Asci sind lang zylindrisch. Manchmal wird eine Anamorphe ausgebildet, die Isaria farinosa genannt wird. Sie bildet dünne weißlich bestäubte Formen auf den Puppen. Es ist allerdings nicht gesichert, dass es sich um dieselbe Art handelt.
Die Puppen-Kernkeule lebt auf toten Puppen verschiedener Großschmetterlinge, selten auch auf Raupen. Sie ist je nach Autor selten bis recht häufig, in der gesamten Nordhemisphäre verbreitet[1] und bildet in Europa von August bis November Fruchtkörper aus.
Der Pilz enthält entzündungshemmende Polysaccharide, die auch gegen Tumoren und deren Metastasen wirksam sind. Der Inhaltsstoff Cordycepin tötet Bakterien ab. Weiterhin wird ihm in der traditionellen chinesischen Medizin eine aphrodisierende sowie lungen- und nierenstärkende Wirkung zugeschrieben. Auch als Medizin gegen Erkältungen und als Dopingmittel wird der Pilz in Asien verwendet.
Die Puppen-Kernkeule (Cordyceps militaris) ist ein Pilz aus der Abteilung der Schlauchpilze, der auf Schmetterlingspuppen parasitiert. Die Deutsche Gesellschaft für Mykologie wählte ihn zum Pilz des Jahres 2007.
Cordyceps militaris is a species of fungus in the family Cordycipitaceae, and the type species of the genus Cordyceps. It was originally described by Carl Linnaeus in 1753 as Clavaria militaris.[1]
The fungus forms 1–8 cm high, club-shaped[2] and orange/red fruiting bodies, which grow out of dead underground pupae. The club is covered with the stroma, into which the actual fruit bodies, the perithecia, are inserted. The surface appears roughly punctured. The inner fungal tissue is whitish to pale orange.
The spores are smooth, hyaline, long-filiform, and often septate. They decompose to maturity in 3–7 μm × 1–1.2 μm subpores. The asci are long and cylindrical. Sometimes an anamorphic state, which is Isaria, is found. Masses of white mycelia form around the parasitised insect; however, these may not be of the same species.
Cordyceps militaris is a entomopathogenic fungus, meaning it parasitizes insects. Many authors consider it quite common, spread throughout the northern hemisphere,[3] and fruiting bodies appear in Europe from August to November.
C. militaris can be cultivated in a variety of media, including silkworm pupae, rice, and liquid nutrition.[4][5] It is considered inedible or "probably edible" by North American field guides.[6][2] In Asia the fruiting body is cooked as a mushroom in dishes like chicken soup,[7] pork bone soup[8] and hot pot.
C. militaris is a potential harbourer of bio-metabolites for herbal drugs and there is evidence from ancient times for its applications for revitalization of various systems of the body.[9] In traditional Chinese medicine, this fungus can serve as a cheap substitute for Ophiocordyceps sinensis. Both contain cordycepin.[4]
C. militaris contains a protein CMP18 which induces apoptosis in vitro via a mitochondrion-dependent pathway. It is thought that it might be toxic when eaten. Cooking destroys this protein.[10]
In June 2019, researchers discovered Cordyceps militaris at an altitude of 2500m in Hoàng Liên National Park Sa Pa- Lao Cai, Vietnam.[11]
Cordyceps in the wild has more than 400 different species.[12] Similar species include Cordyceps sobolifera, Elaphocordyceps capitata, and Elaphocordyceps ophioglossoides.[2]
Bai & Sheu 2018 find a new protein causing apoptosis.[13]: 22 Song et al., 2009 finds microwave-assisted extraction to be a good technique for polysaccharide extraction from this fungus.: 196 [13]
Like other members of the Cordyceps genus, Cordyceps Militaris produces the pharmacologically active compound cordycepin. Cordycepin is a nucleoside analogue of adenosine-differing by only a single hydroxyl group. It has been shown to induce apoptosis, reduce inflammation, and inhibit RNA transcription in cells. For these reasons, it is under study for its anti-metastatic properties.[14]
Cordyceps militaris is a species of fungus in the family Cordycipitaceae, and the type species of the genus Cordyceps. It was originally described by Carl Linnaeus in 1753 as Clavaria militaris.
Cordyceps militaris estas sakfungo el la familio de cordycipitaceae.
Cordyceps militaris es una especie de hongo de la familia Cordycipitaceae y la especie tipo del género Cordyceps. Fue descrita originalmente por Carl Linnaeus en 1753 como Clavaria militaris.[1]
El hongo se forma de 20 a 50 mm de altura, cuerpos fructíferos en forma de maza y de color naranja / rojo, que crecen a partir de pupas subterráneas muertas. El club está cubierto con el estroma, en el que se insertan los cuerpos frutales reales, los peritecios. La superficie parece haber sufrido una perforación. El tejido fúngico interno es de color blanquecino a naranja pálido.
Las esporas son lisas, hialinas, filiformes largas y, a menudo, septadas. Se descomponen hasta la madurez en subporos de 3-7 μm × 1-1.2 μm. Los asci son largos y cilíndricos. A veces se encuentra un estado anamórfico, que es Isaria . Se forman masas de micelio blanco alrededor del insecto parasitado; sin embargo, estos pueden no ser de la misma especie.
Cordyceps militaris es un hongo entomopatógeno, lo que significa que parasitan insectos. Muchos autores lo consideran bastante común, se extiende por todo el hemisferio norte, [2] y los cuerpos fructíferos aparecen en Europa de agosto a noviembre.
C. militaris se puede cultivar en una variedad de medios que incluyen pupas de gusanos de seda, arroz o nutrición líquida. [3] [4] Se considera no comestible en fuentes estadounidenses, [5] pero en Asia el cuerpo fructífero se cocina como un hongo en platos como la sopa de pollo. [6]
C. militaris es un potencial portador de bio-metabolitos para medicamentos a base de hierbas y hay evidencias disponibles sobre sus aplicaciones para la revitalización de varios sistemas del cuerpo desde la antigüedad.[7] En la medicina tradicional china, este hongo puede servir como un sustituto barato de Ophiocordyceps sinensis . Ambos contienen cordicepina. [3]
C. militaris contiene una proteína CMP18 que induce la apoptosis in vitro a través de una vía dependiente de la mitocondria. Se cree que puede resultar tóxico si se ingiere. Cocinar destruye esta proteína. [8]
Cordyceps militaris es una especie de hongo de la familia Cordycipitaceae y la especie tipo del género Cordyceps. Fue descrita originalmente por Carl Linnaeus en 1753 como Clavaria militaris.
Harilik kedristõlvik (Cordyceps militaris) on perekonda kedristõlvik kuuluv mittesöödav parasiitne seen.
Seene eosed asuvad mullas, kus leidub ka liblikate röövikuid. Eosed põhjustavad röövikutel surmahaigust: nad nukkuvad, aga seejärel surevad ja nukust kasvab välja hoopis seene viljakeha.[1]
Harilik kedristõlvik võib parasiteerida ka maa-alustel murumunadel.[1]
Seen võib kasvada nii üksi kui hulgakesi. Viljakeha on nuiakujuline, ülevalt jämedam kui alt, 2–8 cm kõrge ja sageli kõver. See on kollakasoranži värvi, sageli alt kahvatum, ülevalt vinniline ja alt sile.[1]
Seene eosed moodustavad pikki jadasid, mis lagunevad üksikuteks ellipsikujulisteks eosteks. Eose mõõtmed on 2–4,5 × 1–1,5 μm.[1]
Harilik kedristõlvik sisaldab põletikuvastaseid polüsahhariide, mis on tõhusad kasvajate ja nende metastaasi vastu. Seen sisaldab kordütsepiini, mis tapab baktereid.
Hiina rahvameditsiinis kasutatakse harilikku kedristõlvikut afrodisiaakumina, kopsude ja neerude raviks, külmetusest paranemiseks ja ergutina.
Saksamaa Mükoloogiaselts valis hariliku kedristõlviku 2007. aasta Saksamaa aasta seeneks.
Harilik kedristõlvik (Cordyceps militaris) on perekonda kedristõlvik kuuluv mittesöödav parasiitne seen.
Seene eosed asuvad mullas, kus leidub ka liblikate röövikuid. Eosed põhjustavad röövikutel surmahaigust: nad nukkuvad, aga seejärel surevad ja nukust kasvab välja hoopis seene viljakeha.
Harilik kedristõlvik võib parasiteerida ka maa-alustel murumunadel.
Seen võib kasvada nii üksi kui hulgakesi. Viljakeha on nuiakujuline, ülevalt jämedam kui alt, 2–8 cm kõrge ja sageli kõver. See on kollakasoranži värvi, sageli alt kahvatum, ülevalt vinniline ja alt sile.
Seene eosed moodustavad pikki jadasid, mis lagunevad üksikuteks ellipsikujulisteks eosteks. Eose mõõtmed on 2–4,5 × 1–1,5 μm.
Harilik kedristõlvik sisaldab põletikuvastaseid polüsahhariide, mis on tõhusad kasvajate ja nende metastaasi vastu. Seen sisaldab kordütsepiini, mis tapab baktereid.
Hiina rahvameditsiinis kasutatakse harilikku kedristõlvikut afrodisiaakumina, kopsude ja neerude raviks, külmetusest paranemiseks ja ergutina.
Saksamaa Mükoloogiaselts valis hariliku kedristõlviku 2007. aasta Saksamaa aasta seeneks.
Cordyceps militaris est un champignon ascomycète de la famille des cordycipitacées.
C'est un parasite de chenille. Il produit des stromas jaune-orangé. Il mesure de 5 à 6 cm de haut. Son pied est sinueux et s'élargit en une tête épaisse, finement rugueuse (ostioles).
Il parasite les larves et les nymphes des papillons, notamment les chenilles de Thaumetopoea pityocampa, la Processionnaire du pin[1]. et les chrysalides de Bombyx mori, le Ver à soie[2].
On en extrait la cordycépine[3] qui a une action anticancéreuse. D'après plusieurs études le Cordyceps aurait un effet bénéfique dans le traitement de certaines cellules cancéreuses[4],[5],[6]. Il permettrait de ralentir la croissance et la division cellulaire. Pour le cancer du sein, il aurait la capacité d'annuler l'activation de la Kinase Akt dans les cellules carcinomateuses[7].
Cordyceps militaris est un champignon ascomycète de la famille des cordycipitacées.
Cordyceps militaris (L.) Fr., 1818 è un fungo appartenente alla famiglia delle Cordycipitaceae.[1]
Piccolo ed esile fungo (0,3-1 cm) dalla forma clavata o pedicellata di colore rosso aranciato. Le sue ife si sviluppano nel corpo di larve e di pupe morte di lepidotteri che in breve tempo vengono completamente svuotate e ridotte al suo esoscheletro chitinoso.
Il micelio può infettare insetti vivi.
Poco frequente, questo fungo si rinviene nei boschi, nei prati e nei giardini, nel periodo estivo e autunnale.
Non presenta alcun interesse alimentare. Non è commestibile.
Cordyceps militaris (L.) Fr., 1818 è un fungo appartenente alla famiglia delle Cordycipitaceae.
De rupsendoder (Cordyceps militaris) is een paddenstoel uit de klasse van de Sordariomycetes, familie Cordycipitaceae.
De zwam wordt 2 tot 6 centimeter hoog, en is een half tot 1 centimeter dik. De kleur van de zwam is oranjegeel tot oranje, de steel is meestal wat bleker. Op de hoed bevinden zich fijne wratjes.
De zwam groeit op poppen van vlinders in diverse biotopen. In Nederland is de soort vrij algemeen.
De rupsendoder (Cordyceps militaris) is een paddenstoel uit de klasse van de Sordariomycetes, familie Cordycipitaceae.
De zwam wordt 2 tot 6 centimeter hoog, en is een half tot 1 centimeter dik. De kleur van de zwam is oranjegeel tot oranje, de steel is meestal wat bleker. Op de hoed bevinden zich fijne wratjes.
De zwam groeit op poppen van vlinders in diverse biotopen. In Nederland is de soort vrij algemeen.
Cost artìcol a l'é mach në sbòss. Da finì.
A chërs ëdzora a larve ëd bòje che a fà meuire, da l'istà a l'otonn.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.
Cost artìcol a l'é mach në sbòss. Da finì.
AmbientA chërs ëdzora a larve ëd bòje che a fà meuire, da l'istà a l'otonn.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.
Maczużnik bojowy (Cordyceps militaris (L.) Link) – gatunek grzybów z rodziny Cordycipitaceae[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cordycipitaceae, Hypocreales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1753 Karol Linneusz nadając mu nazwę Clavaria militaris. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1833 Johann Heinrich Link, przenosząc go do rodzaju Cordyceps[1].
Niektóre synonimy nazwy naukowej[2]:
W opracowaniu Barbary Gumińskiej i Władysława Wojewody z 1985 r. gatunek ten opisany został pod polską nazwą maczużnik bojowy[3]. W późniejszych opracowaniach mykologicznych nazwa maczużnik dla rodzaju Cordyceps jednak nie pojawia się, zaś Wiesław Fałtynowicz w 2003 r. podaje nazwę maczużnik dla innego rodzaju grzybów – Sphinctrina[4].
Maczugowaty, o wysokości 1-5 (do 10 cm) i grubości 0,2-1 cm. Ma pomarańczowożółtą lub pomarańczowoczerwoną główkę i białawy trzon[3].
Nitkowate, długości 150-200 μm, rozpadają się na zarodniki wtórne, o wymiarach 3,5-6×1-1,5 μm[3].
Gatunek spotykany w Europie (w Polsce, dość rzadki)[3].
Maczużnik bojowy (Cordyceps militaris (L.) Link) – gatunek grzybów z rodziny Cordycipitaceae.
Röd larvklubba (Cordyceps militaris) är en svampart[6] som först beskrevs av L., och fick sitt nu gällande namn av Heinrich Friedrich Link 1833. Röd larvklubba ingår i släktet Cordyceps, och familjen Cordycipitaceae.[7][8][9] Arten är reproducerande i Sverige.[9] Inga underarter finns listade.[7]
Röd larvklubba (Cordyceps militaris) är en svampart som först beskrevs av L., och fick sitt nu gällande namn av Heinrich Friedrich Link 1833. Röd larvklubba ingår i släktet Cordyceps, och familjen Cordycipitaceae. Arten är reproducerande i Sverige. Inga underarter finns listade.
サナギタケ(蛹茸 学名:Cordyceps militaris)はノムシタケ属に属する菌類の一種。
チョウ目の幼虫や蛹から発生する。子実体はオレンジ色の棍棒状である。発生時期は地域によって違いがあり、初夏から秋にかけて発生する。
本種には薬効成分のあるコルジセピンという成分を含んでおり、漢方薬として利用される。
高級中華料理食材や、漢方薬の原料として、カイコの蛹などで生産技術の開発が行われている[1]
サナギタケ(蛹茸 学名:Cordyceps militaris)はノムシタケ属に属する菌類の一種。