Pellorneum ruficeps Swainson 1832

Dżunglak rudogłowy (Pellorneum ruficeps) – gatunek niewielkiego ptaka z rodziny dżunglaków (Pellorneidae). Występuje głównie w zaroślach i w lasach wilgotnych w górskich rejonach Azji. Żeruje w małych grupach na dnie lasu podnosząc elementy ściółki w poszukiwaniu zdobyczy. Zazwyczaj przebywa w niskich zaroślach, gdzie łatwo może się ukryć.

Systematyka

Wyróżniono ponad dwadzieścia podgatunków P. ruficeps^[3][4]:

• Pellorneum ruficeps olivaceum – południowo-zachodnie Indie.
• Pellorneum ruficeps ruficeps – zachodnie i środkowe Indie.
• Pellorneum ruficeps pallidum – południowo-wschodnie Indie.
• Pellorneum ruficeps punctatum – zachodnie Himalaje.
• Pellorneum ruficeps mandellii – Nepal do Arunachal Pradesh (północno-wschodnie Indie).
• Pellorneum ruficeps chamelum – południowy Asam (północno-wschodnie Indie) i wschodni Bangladesz.
• Pellorneum ruficeps pectorale – wschodni Arunachal Pradesh i północna Mjanma.
• Pellorneum ruficeps ripleyi – wschodni Asam.
• Pellorneum ruficeps vocale – Manipur (północno-wschodnie Indie).
• Pellorneum ruficeps stageri – północno-wschodnia Mjanma.
• Pellorneum ruficeps shanense – wschodnia Mjanma do południowych Chin.
• Pellorneum ruficeps hilarum – środkowa Mjanma.
• Pellorneum ruficeps victoriae – zachodnia Mjanma.
• Pellorneum ruficeps minus – południowa Mjanma.
• Pellorneum ruficeps subochraceum – południowo-wschodnia Mjanma i zachodnia Tajlandia.
• Pellorneum ruficeps insularum – Archipelag Mergui (skrajnie południowa Mjanma).
• Pellorneum ruficeps acrum – zachodnia i południowa Tajlandia do północnego Półwyspu Malajskiego.
• Pellorneum ruficeps chthonium – północno-zachodnia Tajlandia.
• Pellorneum ruficeps indistinctum – skrajnie północna Tajlandia.
• Pellorneum ruficeps elbeli – północno-wschodnia Tajlandia.
• Pellorneum ruficeps dusiti – wschodnio-środkowa Tajlandia.
• Pellorneum ruficeps oreum – południowy Junnan (południowe Chiny), północny Laos i północno-zachodni Wietnam.
• Pellorneum ruficeps vividum – południowo-wschodni Junnan, północny i środkowy Wietnam.
• Pellorneum ruficeps ubonense – północno-wschodnia Tajlandia, południowy Laos i północno-wschodnia Kambodża.
• Pellorneum ruficeps deignani – południowy Wietnam i wschodnia Kambodża.
• Pellorneum ruficeps dilloni – skrajnie południowy Wietnam i południowo-wschodnia Kambodża.
• Pellorneum ruficeps euroum – południowo-środkowa i południowo-wschodnia Tajlandia, zachodnia Kambodża.
• Pellorneum ruficeps smithi – wyspy południowo-wschodniej Tajlandii i Kambodży.

Charakterystyka

Dżunglak rudogowy ma brązowo-oliwkowe zabarwienie górnych części ciała oraz skrzydeł. Brzuch jest biały z brązowymi smugami. Górna część głowy jest ruda, policzki brązowe z rudą smugą poniżej oczu. Długość ciała wynosi około 15 centymetrów.

Występowanie

Jest szeroko rozpowszechniony na terenie Indii, w Asamie i Mjanmie, na wschodzie aż do półwyspu Malajskiego. Na zachodzie obserwowany do zachodnich krańców Himalajów. Występuje w kilku podgatunkach, różniących się od siebie jedynie tonacją ubarwienia. P. r. punctatum występuje na północy Indii i w zachodnich Himalajach, często spotykany jest na uprawach herbaty. W Nepalu, Birmie i Assamie występuje P. r. mandellii. Typowa forma gatunku obserwowana jest w południowych stanach Indii. Wszystkie podgatunki występują na wysokościach od 500 do 1200 metrów, czasami nawet wyżej. Nie migruje.

Zachowanie i rozród

Dżunglak rudogłowy jest częściej słyszany niż widziany, gdyż wydaje z siebie głośne dźwięki przypominające gwizd. Jego odgłos jest łatwy do powtórzenia, a ptak odpowiada na próby naśladowania go. Poza sezonem godowym żyje we wspólnie żerujących grupach. Większość swojego życia spędza na ziemi w poszukiwaniu drobnych insektów wśród opadłych liści i w kępkach trawy. Jest bardzo płochliwy, odgłos kroków powoduje natychmiastową ucieczkę i wydawanie odgłosów alarmujących resztę grupy.

Sezon godowy trwa od marca do maja, ale czasami obserwuje się drugi wychów w sierpniu. Gniazdo jest położone na ziemi, pośród skał i zarośli, a zbudowane jest z opadłych liści i innych organicznych odpadków. Gniazdo nie rzuca się w oczy w otoczeniu mchu i gałęzi. Zazwyczaj znosi od 2 do 5, półtoracentymetrowej długości jaj. Jaja są biało-zielone bądź biało-żółte pokryte brązowymi kropkami. Młode wylatują z gniazda około 13 dnia po wylęgu.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Popular Handbook of Indian Birds