Ranunculus bilobus Bertol. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje endemicznie w północnej części Włoch, w regionach Lombardia oraz Trydent-Górna Adyga[3][4]. Epitet gatunkowy „bilobus” pochodzi z języka greckiego i oznacza dwuklapowy – słowo bi oznacza dwa, natomiast słowo lobus oznacza klapkę, listek (w tym przypadku odnosi się do podwójnie klapowanych płatków tego gatunku)[4].
Występuje endemicznie w północnej części Włoch, w regionach Lombardia oraz Trydent-Górna Adyga[3][4]. Jest rzadko spotykany – rośnie tylko w Prealpach Włoskich, w grupie górskiej Prealpi Bresciane e Gardesane, u podnoży takich gór jak Monte Tremalzo, Corna Blacca, Dosso Alto czy Monte Tombea. W Lombardii występuje tylko w prowincjach Brescia i Bergamo[5][6].
Rośnie na skałach dolomitowych i terenach trawiastych, na stokach z ekspozycją na północ, gdzie śnieg zalega dłużej[6]. Najczęściej występuje na wysokości od 1400 do 2700 m n.p.m.[4], lecz w niektórych przypadkach jest spotykany w niższych partiach gór[6]. Kwitnie od czerwca do lipca[5][6]. Rośnie w 7 strefie mrozoodporności[8]. Niektóre części rośliny mają właściwości toksyczne[4].
Ranunculus bilobus Bertol. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje endemicznie w północnej części Włoch, w regionach Lombardia oraz Trydent-Górna Adyga. Epitet gatunkowy „bilobus” pochodzi z języka greckiego i oznacza dwuklapowy – słowo bi oznacza dwa, natomiast słowo lobus oznacza klapkę, listek (w tym przypadku odnosi się do podwójnie klapowanych płatków tego gatunku).