nomes no trilho de navegação
Li blanc håvurna, c' est èn åbe parint do håvurna.
No d' l' indje e sincieus latén : Sorbus aria
A moixera[1] u mostallonero[2] (scientificament Sorbus aria (L., 1758)) ye una especie d'árbol de fuella caduca en o chenero Sorbus, d'a familia d'as Rosaceae, anque asobén se manifiesta só que como arbusto.
Ye un árbol de chicota mida (no pasa d'os 14 metros d'altaria), con a crosta tierca de color blanquinosa. As fuellas son ovals, simples (ixo el fa diferent d'altras especies en o chenero Sorbus, que las i tienen composatas) cadaguna con l'envés de color blanca per a tomentosidat (cerruta, de pel) que tienen, que en conchunta con as flors (chiquetas y blancas) le dan a l'árbol un aspecto archentato (per ixo l'apelativo scientifico d' aria). Os fruitos («moixes» u «mostallons») tienen poca sabor, y fan a boca enfarinata quan se minchan.
Ye la menos desichent d'as especies de Sorbus que sen puede trobar en Aragón, y per ixo ye la menos restrinchita a garra puesto concreto, podendo-se-ne trobar en totas as sierras fendo parte d'a flora tepica d'o mont mediterranio, dende lo nivel d'a mar dica os 1700 metros d'altitut. En os puestos més hostils no gosa desarrollar-se dica l'estato d'árbol y se i manifiesta més asobén coma arbusto. Ixa ye la presencia més regular en Aragón. A madera, que ye de color royisca, la fa bien dura y per ixo ye una especie muit quiesta ta fer-ne ferramientas.
Sorbus aria (лат. Sorbus aria) —быдмассэзлӧн роза котырись пелідз увтырын (Aria субувтырын) торья вид. Пелідзыс быдмӧ 3-15 метра вылына. Пелідз пантасьӧ Европаын.
A moixera u mostallonero (scientificament Sorbus aria (L., 1758)) ye una especie d'árbol de fuella caduca en o chenero Sorbus, d'a familia d'as Rosaceae, anque asobén se manifiesta só que como arbusto.
Ye un árbol de chicota mida (no pasa d'os 14 metros d'altaria), con a crosta tierca de color blanquinosa. As fuellas son ovals, simples (ixo el fa diferent d'altras especies en o chenero Sorbus, que las i tienen composatas) cadaguna con l'envés de color blanca per a tomentosidat (cerruta, de pel) que tienen, que en conchunta con as flors (chiquetas y blancas) le dan a l'árbol un aspecto archentato (per ixo l'apelativo scientifico d' aria). Os fruitos («moixes» u «mostallons») tienen poca sabor, y fan a boca enfarinata quan se minchan.
Ye la menos desichent d'as especies de Sorbus que sen puede trobar en Aragón, y per ixo ye la menos restrinchita a garra puesto concreto, podendo-se-ne trobar en totas as sierras fendo parte d'a flora tepica d'o mont mediterranio, dende lo nivel d'a mar dica os 1700 metros d'altitut. En os puestos més hostils no gosa desarrollar-se dica l'estato d'árbol y se i manifiesta més asobén coma arbusto. Ixa ye la presencia més regular en Aragón. A madera, que ye de color royisca, la fa bien dura y per ixo ye una especie muit quiesta ta fer-ne ferramientas.
Imachens
