Nemertoscolex parasiticus Greeff 1879

Nemertoscolex parasiticus – gatunek endopasożytniczego wstężniaka zaliczanego do gromady Anopla, pasożytujący na szczetnicy z gatunku Echiurus echiurus. Jedyny znany nauce pasożyt wewnętrzny w typie Nemertea ^[1] i jedyny gatunek z rodzaju Nemertoscolex^[2]

Anatomia i morfologia

Zwierzę o robakowatym kształcie ciała, długości 3-5 mm. Ciało przejrzyste, bladożółtawe lub białawe, brązowo-żółte jelito widoczne przez otaczające tkanki. Odcinek głowowy nieznacznie poszerzony z pojedynczą parą bocznie położonych urzęsionych szczelin o funkcji czuciowej. Brak oczu. Ryjek (proboscis) jest nierozgałęziony i stanowi około 25% długości ciała. Otwór ryjka położony jest po brzusznej stronie przodu ciała, przed jego przednim końcem. Rynchocel rozciąga się prawie na całą długość ciała. W przedniej części, gdzie znajduje się ryjek, rynchocel zajmuje około 1/3 szerokości ciała, dalej gwałtownie się zwęża. Otwór gębowy położony brzusznie, na wysokości mózgu. Układ wydalniczy obecny. Składają się na niego nieliczne drobne protonefrydia łączące się w parzyste kanały biegnące wzdłuż bocznych ścian ciała. Każdy z wysłanych nabłonkiem sześciennym kanałów uchodzi po bocznej stronie ciała pojedynczym nefroporem.

Ekologia

Wszystkie znane osobniki Nemertoscolex parasiticus były znajdowane w płynie celomatycznym szczetnic z gatunku Echiurus echiurus. Choć brak dokładniejszych informacji na temat trybu życia tej wstężnicy przypuszcza się, że jest ona endopasożytem. Nie wiadomo w jaki sposób Nemertoscolex parasiticus infekuje swojego żywiciela ani jak pobiera pokarm. Wszystkie znalezione dotychczas osobniki były niedojrzałe płciowo, nie wiadomo zatem nic na temat ich biologii rozrodu.

Występowanie

Pierwszy opisany przez Greeffa osobnik został znaleziony w szczetnicy złowionej w wodach otaczających Helgoland. Kolejne osobniki znaleziono w żywicielach złapanych u wybrzeży zachodniej Szwecji. ^[1]

Przypisy