La polluelo burrito[3](Laterallus melanophaius), tamién denomada burrín común (Arxentina), burrín pates verdes (Uruguái), burrín xiblón (Paraguái), pituca pechiblanca (Colombia), cotarita pechiblanca (Venezuela) o sanã-parda (en portugués, Brasil),[2] ye una especie d'ave gruiforme perteneciente al xéneru Laterallus qu'integra la familia Rallidae. Ye nativa d'América del Sur.
Tien un llargor total de 17 cm. La corona ye pardu abuxada; mexelles, llaos del pescuezu y pechu y subcaudales, ablondu leonados; lladrales barrados de blancu y negru; gargüelu y restu ventral blancu, pates pardu olivacees.[4] El color de les subcaudales y de les pates estremar de Laterallus leucopyrrhus, que presenta subcaudales blanques y pates coloraes. Les pates son pardu olivacees (y non verdes) como s'esprendería del nome popular burrín pates verdes. El xuvenil de la especie presenta un plumaxe más pálida que l'adultu.[5]
Alcuéntrase en tolos países d'América del Sur, sacante Chile.[1]
Habita en pajonales, carbes, xuncales na redolada anegadizo de llagunes, esteros, regueros, ríos, con o ensin árboles cercanos.[4]
Solitariu o en pares, alimentar d'artrópodos, granes y fueyes nel suelu.[5]
Constrúi un nial globular, con entrada llateral, afitándolo en parrotales a un altor de 1 m penriba de l'agua. La postura ye d'hasta 5 güevos de color crema, chiscaos de marrón, castañal o violeta.[5]
Vocaliza un trinado aspru descendiente, “tri-r-r-r-r-r-r-r” de dellos segundos, al qual fai ecu otru individuu, seique'l so par. Emite tamién un cricrí agudu y un “triiiiiing” curtiu.[6]
La especie L. melanophaius describióse per primer vegada pol ornitólogu francés Louis Jean Pierre Vieillot en 1819 sol nome científicu Rallus melanophaius; llocalidá tipo «Paraguái».
Delles vegaes considérase qu'inclúi a la especie Laterallus albigularis (Lawrence, 1861) como subespecie.[7][8]
Reconócense 2 subespecies, cola so correspondiente distribución xeográfica:[7]
La polluelo burrito(Laterallus melanophaius), tamién denomada burrín común (Arxentina), burrín pates verdes (Uruguái), burrín xiblón (Paraguái), pituca pechiblanca (Colombia), cotarita pechiblanca (Venezuela) o sanã-parda (en portugués, Brasil), ye una especie d'ave gruiforme perteneciente al xéneru Laterallus qu'integra la familia Rallidae. Ye nativa d'América del Sur.
El rasclet de flancs rogencs (Laterallus melanophaius) és un ocell de la família dels ràl·lids (Rallidae) que habita pantans, boscos i praderies de la zona Neotropical, des del sud-est de Colòmbia, Veneçuela, Guyana i Surinam, cap al sud, a través de l'est de Perú, Bolívia i Amazònia de Brasil, fins a Paraguai, Uruguai i nord de l'Argentina.
El rasclet de flancs rogencs (Laterallus melanophaius) és un ocell de la família dels ràl·lids (Rallidae) que habita pantans, boscos i praderies de la zona Neotropical, des del sud-est de Colòmbia, Veneçuela, Guyana i Surinam, cap al sud, a través de l'est de Perú, Bolívia i Amazònia de Brasil, fins a Paraguai, Uruguai i nord de l'Argentina.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Rhegen ystlys-goch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: rhegennod ystlys-goch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Laterallus melanophaius; yr enw Saesneg arno yw Rufous-sided crake. Mae'n perthyn i deulu'r Rhegennod (Lladin: Rallidae) sydd yn urdd y Gruiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn L. melanophaius, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r rhegen ystlys-goch yn perthyn i deulu'r Rhegennod (Lladin: Rallidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Corsiar Porphyrio porphyrio Iâr ddŵr Allen Porphyrio alleni Rhegen adeinresog Nesoclopeus poecilopterus Rhegen Andaman Rallina canningi Rhegen dywyll Pardirallus nigricans Rhegen goeslwyd Rallina eurizonoides Rhegen Ynys Inaccessible Atlantisia rogersi Tacahe Porphyrio mantelliAderyn a rhywogaeth o adar yw Rhegen ystlys-goch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: rhegennod ystlys-goch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Laterallus melanophaius; yr enw Saesneg arno yw Rufous-sided crake. Mae'n perthyn i deulu'r Rhegennod (Lladin: Rallidae) sydd yn urdd y Gruiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn L. melanophaius, sef enw'r rhywogaeth.
The rufous-sided crake (Laterallus melanophaius) is a species of bird in subfamily Rallinae of family Rallidae, the rails, gallinules, and coots.[2][3] It is found in every mainland South American country except Chile.[4]
The rufous-sided crake has two subspecies, the nominate L. m. melanophaius and L. m. oenops.[2] What is now the white-throated crake (L. albigularis) was for a time treated as a third subspecies.[5]
The rufous-sided crake is 14 to 18 cm (5.5 to 7.1 in) long and weighs about 50 to 60 g (1.8 to 2.1 oz). The sexes are alike. Both subspecies' bills have a gray maxilla with a pea green cutting edge and a pale pea green mandible with a white tip. Their legs and feet are light gray brown to olive brown. The nominate subspecies has dark olive brown upperparts with a gray tinge around the eye. The face and sides of the breast are rufous to cinnamon rufous. The throat and center of the breast are white, the flanks and belly barred white and blackish brown, and the undertail coverts are dark cinnamon rufous. Subspecies L. m. oenops is similar to the nominate, but has paler upperparts and is rufous on the forecrown and around the eye.[6]
The nominate subspecies of rufous-sided crake has much the larger range of the two. It is found from coastal Venezuela east through the Guianas and separately from central and eastern Brazil south through eastern Bolivia, Paraguay, and Uruguay into northern Argentina. Subspecies L. m. oenops is found from southern Colombia south through eastern Ecuador into eastern Peru and east into western Brazil. The species primarily inhabits freshwater marshes and similar landscapes such as flooded pastures and the edges of ponds and oxbow lakes .[2][6]
The rufous-sided crake is not known to migrate.[6]
The rufous-sided crake usually forages in dense grassy vegetation but also in the open close to cover. It forages in mud and vegetation for its primary diet of small arthropods; seeds and leaves are also eaten.[6]
Only fragments are known about the rufous-sided crake's breeding biology. Its nesting season(s) are not known for most of its range but include September and October in Argentina. Its nest is a globe of leaves lined with leaf shreds, dry grass, and feathers. It is placed on or just above the ground and has a side entrance. The incubation period is about 20 days.[6]
The rufous-sided crake's song is "a rubbery musical trill" much like those of other Laterallus crakes. Its calls include ""high-pitched tinkling calls[,] [a] short treeeeeng[, and] a harsh, descending djreer."[6]
The IUCN has assessed the rufous-sided crake as being of Least Concern. It has a very large range but its population size and trend are not known. No immediate threats have been identified.[1] It is thought uncommon to locally common in Ecuador and fairly common in Peru. "Human activity has little short-term direct effect on Rufous-sided Crake, other than the local effects of habitat destruction."[6]
The rufous-sided crake (Laterallus melanophaius) is a species of bird in subfamily Rallinae of family Rallidae, the rails, gallinules, and coots. It is found in every mainland South American country except Chile.
La polluela burrito[3](Laterallus melanophaius), también denominada burrito común (Argentina), burrito patas verdes (Uruguay), burrito silbón (Paraguay), polluela pechiblanca (Colombia) o cotarita pechiblanca (Venezuela),[2] es una especie de ave gruiforme perteneciente al género Laterallus que integra la familia Rallidae. Es nativa de América del Sur.
Tiene una longitud total de 17 cm. La corona es pardo grisácea; mejillas, lados del cuello y pecho y subcaudales, rufo leonados; flancos barrados de blanco y negro; garganta y resto ventral blanco, patas pardo oliváceas.[4] El color de las subcaudales y de las patas lo distinguen de Laterallus leucopyrrhus, que presenta subcaudales blancas y patas rojas. Las patas son pardo oliváceas (y no verdes) como se desprendería del nombre popular burrito patas verdes. El juvenil de la especie presenta un plumaje más pálida que el adulto.[5]
Se encuentra en todos los países de América del Sur, excepto Chile.[1]
Habita en pajonales, matorrales, juncales en el entorno anegadizo de lagunas, esteros, arroyos, ríos, con o sin árboles cercanos.[4]
Solitario o en pares, se alimenta de artrópodos, semillas y hojas en el suelo.[5]
Construye un nido globular, con entrada lateral, fijándolo en arbustos a una altura de 1 m por arriba del agua. La postura es de hasta 5 huevos de color crema, salpicados de marrón, castaño o violeta.[5]
Vocaliza un trinado áspero descendiente, “tri-r-r-r-r-r-r-r” de varios segundos, al cual hace eco otro individuo, tal vez su par. Emite también un cricrí agudo y un “triiiiiing” corto.[6]
La especie L. melanophaius fue descrita por primera vez por el ornitólogo francés Louis Jean Pierre Vieillot en 1819 bajo el nombre científico Rallus melanophaius; localidad tipo «Paraguay».
Algunas veces se considera que incluye a la especie Laterallus albigularis (Lawrence, 1861) como subespecie.[7][8]
Se reconocen 2 subespecies, con su correspondiente distribución geográfica:[7]
La polluela burrito(Laterallus melanophaius), también denominada burrito común (Argentina), burrito patas verdes (Uruguay), burrito silbón (Paraguay), polluela pechiblanca (Colombia) o cotarita pechiblanca (Venezuela), es una especie de ave gruiforme perteneciente al género Laterallus que integra la familia Rallidae. Es nativa de América del Sur.
Laterallus melanophaius Laterallus generoko animalia da. Hegaztien barruko Rallidae familian sailkatua dago.
Laterallus melanophaius Laterallus generoko animalia da. Hegaztien barruko Rallidae familian sailkatua dago.
Eteläamerikanrääkkä (Laterallus melanophaius) on eteläamerikkalainen rantakana. Sen elinympäristö käsittää suuren osan mantereesta, Kolumbian kaakkoisosista Brasiliaan, Argentiinaan, Paraguayhin, Boliviaan, Peruun ja Uruguayhin. Lajista tunnetaan kaksi alalajia. Louis Jean Pierre Vieillot kuvaili lajin holotyypin Paraguaysta vuonna 1819.[2]
Eteläamerikanrääkkä (Laterallus melanophaius) on eteläamerikkalainen rantakana. Sen elinympäristö käsittää suuren osan mantereesta, Kolumbian kaakkoisosista Brasiliaan, Argentiinaan, Paraguayhin, Boliviaan, Peruun ja Uruguayhin. Lajista tunnetaan kaksi alalajia. Louis Jean Pierre Vieillot kuvaili lajin holotyypin Paraguaysta vuonna 1819.
Laterallus melanophaius
Le Râle brunoir (Laterallus melanophaius) est une espèce d'oiseaux de la famille des Rallidae.
Cette espèce vit en Argentine, en Bolivie, au Brésil, en Colombie, en Équateur, au Guyana, au Paraguay, au Pérou, au Suriname, en Uruguay et au Venezuela.
Laterallus melanophaius
Le Râle brunoir (Laterallus melanophaius) est une espèce d'oiseaux de la famille des Rallidae.
Il rallo fianchirossicci (Laterallus melanophaius Vieillot, 1819) è un uccello della famiglia dei Rallidi diffuso in gran parte del Sudamerica[2].
Attualmente vengono riconosciute due sottospecie di rallo fianchirossicci[2]:
Il rallo fianchirossicci, con i suoi 14–18 cm di lunghezza, è una delle specie più grandi del genere Laterallus. Si distingue dai congeneri e da altri piccoli Rallidi di palude per la colorazione marrone-oliva scuro delle regioni superiori (più scura tra groppa e coda), la regione sopracciliare bianca, i lati di testa, collo e petto rossicci (grigiastri nella regione oculare in L. m. melanophaius), il mento, la gola e il centro del petto bianchi, le barre bianche e nere sui fianchi e la colorazione rossiccio-cannella uniforme del sottocoda. Alcuni esemplari presentano delle sottili strisce bianche sulle ali e la regione scapolare, mentre altri hanno la regione che va dal mento al centro del petto color camoscio o rossiccio. L'iride è rossa o rosso-bruna; il becco, relativamente lungo e abbastanza sottile, può essere bruno-nerastro, ma verde sui lati, o grigiastro con la base dai toni più gialli. Le zampe e i piedi sono marrone-oliva o color carne. I sessi sono simili.
Il rallo fianchirossicci è la specie sudamericana di Laterallus dall'areale più vasto. Vive nelle regioni pianeggianti tropicali e subtropicali a est delle Ande, dalle coste del Venezuela fino alle regioni orientali di Ecuador e Perù, e dal Brasile settentrionale e orientale alle regioni centrali dell'Argentina (Provincia di Buenos Aires).
Popola le paludi e le praterie umide.
Sebbene descritto generalmente come timido e riservato, il rallo fianchirossicci è meno sfuggente di altri Rallidi delle sue dimensioni, e malgrado trascorra gran parte del tempo tra la fitta vegetazione, talvolta, soprattutto quando va in cerca di cibo, si spinge anche in zone aperte. Nonostante sia in grado di volare, è piuttosto sgraziato e vola solo per brevi distanze. Gli esemplari in cattività si appollaiano talvolta sugli alberi.
Si nutre di insetti, specialmente Coleotteri (Curculionidi), Omotteri, Ortotteri e Ditteri, e ragni, ma mangia anche semi e larve. Va in cerca di cibo sul terreno, nelle acque basse o tra la vegetazione galleggiante.
Il rallo fianchirossicci vive da solo o in coppia. La stagione degli amori, nella parte meridionale dell'areale, va da ottobre a gennaio. Nel nido, costruito in prossimità dell'acqua, vengono deposte 4-5 uova (2-3 in cattività), ovoidali e di colore variabile dal bianco al crema. L'incubazione dura 19-20 giorni.
Il rallo fianchirossicci (Laterallus melanophaius Vieillot, 1819) è un uccello della famiglia dei Rallidi diffuso in gran parte del Sudamerica.
De Braziliaanse dwergral (Laterallus melanophaius) is een vogel uit de familie van de Rallen, koeten en waterhoentjes (Rallidae).
De Braziliaanse dwergral is een vrij kleine vogel met een lengte van circa 16 cm. De vogel heeft een donkergrijsbruin verenkleed en overwegend witte onderzijde en aan de flanken is de vogel bruin en zwart-wit gestreept. De vogel heeft een groenachtige snavel.
Deze soort komt wijdverspreid voor in Zuid-Amerika bij waterrijke gebieden en telt twee ondersoorten:
De Braziliaanse dwergral (Laterallus melanophaius) is een vogel uit de familie van de Rallen, koeten en waterhoentjes (Rallidae).
O sanã-parda (Laterallus melanophaius) é uma espécie de ave da família Rallidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Argentina, Bolívia, Brasil, Colômbia, Equador, Guiana, Paraguai, Peru, Suriname, Uruguai e Venezuela.
Os seus habitats naturais são: pântanos.
São reconhecidas duas subespécies:[1]
O sanã-parda (Laterallus melanophaius) é uma espécie de ave da família Rallidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Argentina, Bolívia, Brasil, Colômbia, Equador, Guiana, Paraguai, Peru, Suriname, Uruguai e Venezuela.
Rödsidig dvärgrall[2] (Laterallus melanophaius) är en fågel i familjen rallar inom ordningen tran- och rallfåglar.[3]
Rödsidig dvärgrall delas in i två underarter:[3]
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Rödsidig dvärgrall (Laterallus melanophaius) är en fågel i familjen rallar inom ordningen tran- och rallfåglar.
Laterallus melanophaius là một loài chim trong họ Rallidae.[1]
ノドジロコクイナ(喉白小水鶏、学名:Laterallus melanophaius) は、ツル目クイナ科に分類される鳥類の一種である。別名ノドジロコビトクイナとも呼ばれる。
コロンビア東南部からブラジル北西部にかけてと、アルゼンチン北部までの地域に分布する。
体長14-18cm。体の上面は暗いオリーブ色がかった褐色で、顔は灰色をおびている。頸や上胸の側面は赤みをおびた褐色である。喉から上胸にかけては白色(これが和名の由来となっている)だが、体の下部に近づくにつれて赤みをおびる。体の側面と脇は黒色で白色の横縞がはいる。虹彩は明るい赤色、嘴は黒褐色で、脚はオリーブ色がかった褐色である。
森林や湿地に生息する。
飼育下では昆虫類や植物の種子を食べる。
以下の2亜種に分類される。
基亜種。ベネズエラ、ガイアナからボリビア東部、アルゼンチン北部に分布する。
コロンビア東南部からエクアドル東部、ペルー東部、ブラジル北西部に分布する。