Ceratiomyxa fruticulosa

Owocniki tworzą często zwarte, kolumnowate grupy

Śluzek krzaczkowaty (Ceratiomyxa fruticulosa (O.F. Müll.) T. Macbr.) – gatunek śluzowca^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji: Ceratiomyxaceae, Protostelida, Incertae sedis, Protostelea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa (według Index Fungorum)^[1].

Synonimy naukowe:

Morfologia

Owocniki bardzo małe, najczęściej białe, rzadziej żółtawe lub niebieskawe. Mają postać pręcików o wysokości ok. 1-6 mm i grubości 0,3 mm. Czasami rozgałęziają się u podstawy na kilka (do 5) pręcikóow. Owocniki zazwyczaj tworzą luźne lub zwarte grupy składające się z dziesiątków i setek pojedynczych pręcików tworzących kolumny^[2]. Mają miękką, gąbczastą konsystencję^[3].

Zarodniki wyrastają na zewnętrznej powierzchni owocników. Mają rozmiar 7-20 × 1,5-3 μm. Są bezbarwne lub bladozielonkawe i mają w środku granulowatą zawartość.

Plazmodium jest wodniste, białożółtawe^[2]. Chociaż śluzek krzaczkowaty występuje na powierzchni drzew, mchów itp., nie jest pasożytem i nie wnika w głąb organizmów, na których występuje. Jego plasmodium powoli pełznie po podłożu pochłaniając i trawiąc znajdujące się na nim cząstki organiczne, bakterie, grzyby^[4].

Występowanie

Gatunek ten jest rozprzestrzeniony na całym świecie. Występuje we wszystkich strefach klimatycznych, od Arktyki do tropików i prawdopodobnie jest najczęściej występującym na świecie gatunkiem śluzowca^[2]. Rozwija się na starych pniach, przeważnie w pęknięciach drewna lub na mchach. Może pokrywać powierzchnie o średnicy talerza. W lecie i po deszczach bardzo częsty, ale często przeoczany. W Polsce bardzo pospolity^[3].

Przypisy