Die Westliche Beißschrecke (Platycleis albopunctata) ist eine Langfühlerschrecke aus der Überfamilie der Laubheuschrecken (Tettigonioidea).
Die Tiere werden 18 bis 22 Millimeter lang, wobei Weibchen etwas größer als Männchen werden. Adulte Tiere sind braun bis grau gefärbt. Sie sind lang geflügelt und daher gut flugfähig. Die Flügel sind dunkelbraun und weiß gefleckt. An der Kopfoberseite und am Halsschild haben die Tiere meist eine rotbraune bis beige Färbung. Selten finden sich auch grünlich gefärbte Exemplare. Die Legeröhre (Ovipositor) des Weibchens ist etwa 10 Millimeter lang und deutlich nach oben gekrümmt. Die Cerci der Männchen haben kurz vor der Spitze Zähnchen.
Die äußerst wärmeliebenden Tiere kommen vor allem in Mittel- und Westeuropa vor. Ihr Verbreitungsgebiet reicht von Portugal und Spanien im Westen bis nach Polen im Osten. Im Norden Deutschlands sind ihre Bestände stark rückläufig, im Süden dagegen sind die Tiere häufig. Sie leben in trockenen, wenig bewachsenen Gegenden, insbesondere an steinigen Südhängen, auf Trockenrasen oder offenen Sandflächen und Stranddünen. Man findet sie von Juni bis September.
Die Westliche Beißschrecke ernährt sich von kleinen Insekten und zarten Pflanzenteilen. Die Eiablage erfolgt in trockene Pflanzenstängel oder Mulm. Die tagaktiven Tiere sind bei warmen Temperaturen sehr scheu und bewegen sich flink. Ihr Gesang besteht aus feinen Zirptönen, die normalerweise einen Vers aus vier Tönen bilden. Sind die Tiere wegen hoher Temperaturen aktiv, dauert ein solches „sisi-sisib“ nicht länger als etwa 0,2 Sekunden.
Die Westliche Beißschrecke (Platycleis albopunctata) ist eine Langfühlerschrecke aus der Überfamilie der Laubheuschrecken (Tettigonioidea).
Platycleis albopunctata[1] is a species of European bush cricket in the tribe Platycleidini.
This species occurs throughout Europe and in North Africa; several subspecies have been described (below). The nominate subspecies occurs in the British Isles where it is often called the grey bush cricket.[2]
In mainland Europe, grey bush crickets can be confused with the very similar to P. grisea. Their habitat includes areas with low and dry vegetation, such as sunny slopes and sandy open fields. The primary colour of the body is greyish to brownish, often with reddish brown elements on the upper side of the head and neck. The wings are long.
P. albopunctata is omnivorous, eating both plants and smaller insects. The males can be fairly aggressive and attract mates with a song consisting of a rather weak "zirr".
The Orthoptera Species File[3] lists:
female
male
Platycleis albopunctata is a species of European bush cricket in the tribe Platycleidini.
This species occurs throughout Europe and in North Africa; several subspecies have been described (below). The nominate subspecies occurs in the British Isles where it is often called the grey bush cricket.
Paahdehepokatti, aikaisemmalta nimeltään hietahepokatti[1], (Platycleis albopunctata) on Suomessa Ahvenanmaalla tavattava hepokattilaji. Se on luokiteltu uhanalaiseksi. Lajia saattaa myös esiintyä Manner-Suomessa hyvin harvinaisena.
Paahdehepokatti, aikaisemmalta nimeltään hietahepokatti, (Platycleis albopunctata) on Suomessa Ahvenanmaalla tavattava hepokattilaji. Se on luokiteltu uhanalaiseksi. Lajia saattaa myös esiintyä Manner-Suomessa hyvin harvinaisena.
Platycleis albopunctata
La decticelle chagrinée, Platycleis albopunctata, est une espèce de sauterelles de la famille des Tettigoniidae.
Decticelle chagrinée, Decticelle grisâtre.
Cette espèce se rencontre en Europe (presque partout en France, localisée en Belgique[1]) et en Afrique du Nord ; plusieurs sous-espèces ont été décrites notamment Platycleis albopunctata monticola Chopard, 1924 en Corse.
Corps gris-brunâtre mais parfois verdâtre sur le dessus. Les élytres sont ponctués de brun foncé et de blanc. Le mâle mesure de 18 à 22 mm. L'oviscapte recourbé de la femelle, de couleur brun foncé, atteint 8 à 11 mm.
L'espèce affectionne les endroits buissonnants et secs, à végétation clairsemée, notamment les pentes rocailleuses exposées au soleil ; les adultes sont visibles de juin à octobre.
La decticelle chagrinée est active l'après-midi et le soir. Farouche, elle s'enfuit d'un vol rapide surtout quand la température est élevée.
Son chant est constitué d'une longue série de cliquetis sourds très brefs généralement au nombre de quatre. Les pauses entre ces séries de notes sont très brèves[2].
Platycleis albopunctata
La decticelle chagrinée, Platycleis albopunctata, est une espèce de sauterelles de la famille des Tettigoniidae.
Baltataškis spragtukas (lot. Platycleis albopunctata, vok. Westliche Beißschrecke, angl. Grey bush cricket) – žiogų (Tettigoniidae) šeimos vabzdys. Paplitęs Europoje. Lietuvoje dažnesnis sauspievėse, smėlynuose, sausuose krūmynuose.
Kūnas 18-28 mm, rusvas, pilkas, margas. Išvaizda daug kuo panašus į margąjį žiogą, tik daug mažesnis ir neturi žalios spalvos. Užpakalinės kojos ilgos, stiprios, pritaikytos šokinėjimui. Antenos ilgos, viršija kūno ilgį. Sparnai ilgi, apie 15-20 mm ilgio, išsikiša už pilvelio galo, todėl gali skraidyti. Patinėliai turi svirpimo organus antsparnių pradžioje, o patelės turi apie 8-10 mm ilgio, lenktą kiaušdėtį.
Žiogas visaėdis, minta augalais bei smulkiais vabzdžiais. Aktyvus ir dieną, ir naktį. Patinėliai pateles kviečia čirpdami aukšto tono garsais. Patelės kiaušinius deda dirvoje, pūvančioje medienoje. Kiaušiniai žiemoja 1-2 kartus, nimfos ritasi kitų metų balandį arba gegužę. Perėjusios 7 ūgius virsta suaugėliais, kurie atsiranda birželį-liepą ir gyvena iki rugsėjo-spalio.
Baltataškis spragtukas (lot. Platycleis albopunctata, vok. Westliche Beißschrecke, angl. Grey bush cricket) – žiogų (Tettigoniidae) šeimos vabzdys. Paplitęs Europoje. Lietuvoje dažnesnis sauspievėse, smėlynuose, sausuose krūmynuose.
De duinsabelsprinkhaan (Platycleis albopunctata) is een insect uit de sprinkhanenfamilie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae).
De duinsabelsprinkhaan heeft een grijsbruine kleur met soms groenige vlekken, geheel groene exemplaren zijn zeer zeldzaam. De achterpoten zijn erg lang en de geribbelde structuur waarmee geluid wordt gemaakt (stridulatie) is goed zichtbaar. De vleugels hebben lichtere vlekken en reiken tot voorbij de achterlijfspunt, de twee voelsprieten zijn ongeveer zo lang als het lichaam inclusief vleugels. Het voorhoofd, het deel van de kop tussen de antennes, is bij deze soort relatief breed.
Mannetje worden 15 tot 23 millimeter lang, vrouwtjes 20 tot 24 mm[1]. Mannetjes zijn van de vrouwtjes te onderscheiden doordat deze laatsten een kleine, gekromde en meestal zwarte legbuis hebben die doet denken aan een angel. De sprinkhaan kan er echter niet mee steken en gebruikt de legbuis enkel om de eitjes in de grond af te zetten.
Deze soort komt met name voor in kustduinen, en leeft in gebieden met een kalk- of zandgrond en een wat schralere begroeiing met struiken en graspollen waar de sprinkhaan onder schuilt. In Nederland leeft deze soort alleen in de duinen, in België ook meer in het binnenland en verder komt de sprinkhaan voor tot in het Middellandse Zeegebied. De populaties zijn vaak erg groot en dicht zodat vele dieren opspringen als men door een door deze soort bewoond gebied loopt.
De soort is van juli tot september te zien en is vooral actief van één uur 's middags tot een uur 's nachts[1]. Het is een goede vlieger die ook goed kan springen.
Vrouwtje met legbuis.
Mannetje.
Referenties
Bronnen
De duinsabelsprinkhaan (Platycleis albopunctata) is een insect uit de sprinkhanenfamilie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae).
Podłatczyn białoplamy[3] (Platycleis albopunctata) – europejski gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae).
Występuje w środowiskach suchych, ciepłych, nasłonecznionych – w Polsce na obszarze całego kraju[4], z wyjątkiem krain karpackich[5].
W obrębie tego gatunku wyróżniono do 10 podgatunków, w tym:
Podłatczyn białoplamy (Platycleis albopunctata) – europejski gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae).
Występuje w środowiskach suchych, ciepłych, nasłonecznionych – w Polsce na obszarze całego kraju, z wyjątkiem krain karpackich.
W obrębie tego gatunku wyróżniono do 10 podgatunków, w tym:
Platycleis albopunctata albopunctata – podgatunek nominatywny, subatlantycki, Platycleis albopunctata grisea – o zasięgu występowania przesuniętym bardziej na wschód Europy, opisywany z Polski jako Platycleis grisea.Grå vårtbitare (Platycleis albopunctata) är en art i insektsordningen hopprätvingar som tillhör familjen vårtbitare.
Denna vårtbitare finns i delar av Europa, däribland i Sverige. Dess habitat är områden med låg och torr vegetation, som soliga sluttningar och sandiga, öppna marker. Grundfärgen på kroppen är gråaktig till brunaktig, ofta med rödbruna inslag på ovansidan av huvudet och nackskölden. Vingarna är långa.
Till levnadssättet är den grå vårtbitaren en omnivor, som både äter växter och tar andra mindre insekter. Hanen stridulerar, det vill säga spelar, för att locka till sig honor och sången består av ett ganska svagt ”zirr”.
Wikimedia Commons har media som rör Grå vårtbitare.
Grå vårtbitare (Platycleis albopunctata) är en art i insektsordningen hopprätvingar som tillhör familjen vårtbitare.
Denna vårtbitare finns i delar av Europa, däribland i Sverige. Dess habitat är områden med låg och torr vegetation, som soliga sluttningar och sandiga, öppna marker. Grundfärgen på kroppen är gråaktig till brunaktig, ofta med rödbruna inslag på ovansidan av huvudet och nackskölden. Vingarna är långa.
Till levnadssättet är den grå vårtbitaren en omnivor, som både äter växter och tar andra mindre insekter. Hanen stridulerar, det vill säga spelar, för att locka till sig honor och sången består av ett ganska svagt ”zirr”.
