Naparstniczka stożkowata (Verpa conica) (O.F. Müll.) Sw.) – gatunek grzybów z rodziny smardzowatych (Morchellaceae) z klasy workowców[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Verpa, Morchellaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
Nazwa polska według checklist[3]. Nazwa anglojęzyczna naparstniczki stożkowatej to thimble morel, gdzie słowo thimble oznacza właśnie naparstek, natomiast słowo morel – smardz. Analogicznie jest w języku niemieckim, gdzie Fingerhut w Fingerhutverpel także oznacza naparstek.
Zbudowany z główki i trzonka. Osiąga wysokość do 10-20 cm.
Dzwonkowata, szeroko stożkowana. Gładka lub nieregularnie jamkowata. 2-4 cm wysoka, 1-1,5 cm szeroka. Barwa ochrowobrązowa do brązowej. Główka przyrośnięta do trzonu w górnej części[4].
5-10 cm długi. Bladożółty z poprzecznymi zmarszczkami i brązowymi ziarenkami. Wewnątrz pusty[4].
Kruchy, woskowaty, cienki. Smak łagodny, zapach przyjemny[4].
Gładkie, elipsoidalne, bezbarwne[4].
Od 2014 r. naparstniczka stożkowata w Polsce jest objęta ochroną częściową grzybów[5], dawniej podlegała ochronie ścisłej. W opracowaniu Czerwonej listy roślin i grzybów Polski jest zaliczona do kategorii grzybów rzadkich (R)[6].
Rośnie pojedynczo lub w grupach od kwietnia do maja na brzegach lasów i zarośli, w miejscach trawiastych[4].
Naparstniczka czeska (Verpa bohemica), która ma większe owocniki, a powierzchnia główki jest pofałdowana[4].
Naparstniczka stożkowata (Verpa conica) (O.F. Müll.) Sw.) – gatunek grzybów z rodziny smardzowatych (Morchellaceae) z klasy workowców.