Minuàrtia (Minuartia) és un gènere de plantes amb flor de la família de les cariofil·làcies.
Les espècies d'aquest gènere són plantes petites que viuen en llocs escabrossos i en condicions sovint inhòspites. Són natives d'Europa, Àsia, Groenlàndia i l'Amèrica del nord.
Es troben generalment creixent entre roques en hàbitats d'alta muntanya (alpins) i àrtics.
El gènere Minuartia està estretament emparentat amb el gènere Arenaria, gènere del qual formaven part abans moltes espècies.
El gènere va rebre el nom del botànic català Joan Minuart (1693-1768),[1] nascut a Barcelona d'una família de Sant Celoni, deixeble del boticari Jaume Salvador. Minuart fou farmacèutic a Sant Cugat del Vallès i després a Barcelona.[2]
Entre les espècies més importants cal mencionar:
Minuàrtia (Minuartia) és un gènere de plantes amb flor de la família de les cariofil·làcies.
Die Mieren (Minuartia) sind eine Pflanzengattung in der Familie der Nelkengewächse (Caryophyllaceae).[1]
Bei Minuartia-Arten handelt es sich um einjährige bis ausdauernde krautige Pflanzen, seltener Halbsträucher. Die niederliegenden, aufsteigenden bis aufrechten Stängel stehen einzeln oder zu mehreren in einem Bestand zusammen und sind oft aufsteigend bis aufrecht verzweigt.
Ihre Laubblätter sind fast immer sehr schmal, linealisch oder schmal lanzettlich mit ein oder drei Blattadern.
Die Blüten stehen einzeln oder in zymösen Blütenständen zusammen.
Die zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch und fünfzählig mit doppelter Blütenhülle (Perianth). Die fünf meist trockenhäutigen Kelchblätter besitzen ein oder drei Nerven. Die fünf weißen, oder selten rötlichen Kronblätter sind vorne abgerundet oder verschmälert, jedoch nicht ausgerandet oder gespalten. Es sind zwei Kreise mit je fünf Staubblättern vorhanden. Der einkammerige Fruchtknoten enthält viele Samenanlagen. Es sind drei Griffel vorhanden.
Die schmal eiförmigen oder eiförmig-zylindrischen Kapselfrüchte öffnen sich mit drei Klappen. Die Samen sind ei-, nieren- oder diskusförmig.
Die Chromosomengrundzahlen betragen x = 7, 9, 10, 12, 13, 14, 15 oder 23.[1]
Die Mieren-Arten bewohnen fast ausschließlich die Nordhalbkugel, und zwar von der Arktis bis in die subtropischen Gebiete. In den gemäßigten und wärmeren Gebieten sind sie von der collinen Höhenstufe bis in Höhenlagen von 3800 Meter anzutreffen (Zwerg-Miere). In Nordamerika kommen etwa 33 Arten vor.[1] Eine Art kommt auch in Chile vor.
Der Gattungsname Minuartia wurde 1753 von Carl von Linné in Species Plantarum, Tomus I, S. 89–90[2] aufgestellt. Der Gattungsname Minuartia ehrt den spanischen Arzt und Botaniker Juan Minuart y Peretes (1693–1768).[3] Typusart ist Minuartia dichotoma L. Synonyme für Minuartia L. sind: Alsinanthe (Fenzl) Rchb., Alsine Gaertn., Alsinopsis Small, Greniera J.Gay, Hymenella Moc. & Sessé, Lidia Á.Löve & D.Löve, Minuopsis W.A.Weber, Porsildia Á.Löve & D.Löve, Queria L., Rhodalsine J.Gay, Selleola Urb., Tryphane Rchb., Wierzbickia Rchb.
Die Gattung Minuartia gehört zur Tribus Alsineae in der Unterfamilie der Alsinoideae innerhalb der Familie der Caryophyllaceae.[4]
Die Gattung Minuartia enthält vor 2014 120 bis 175[1] Arten (hier eine Auswahl):
Die Gattung Minuartia s. l. ist im bisherigen Umfang nicht monophyletisch.[6] Deshalb hat man entsprechend molekulargenetischer Daten begonnen, Arten in andere Gattungen auszugliedern. Bei Dillenberger et al. 2014 wurde die Arten von Minuartia s. l. in elf Gattungen gestellt (Auswahl):[6]
Bei Moore et al. 2017 beispielsweise etwa 17 Arten in die reaktivierte Gattung Cherleria L. (Syn.: Minuartia sect. Cherleria (L.) Mattf., Minuartia subsect. Cherleria (L.) McNeill):[7]
Bei Dillenberger et al. 2015 wurden sechs bis etwa sieben Arten in die reaktivierte Gattung Facchinia Rchb. (Syn.: Assoella J.M.Monts., Dufourea Gren., Schmidtia Sieber, Siebera Hoppe, Somerauera Hoppe) ausgegliedert:[8]
Sehr viele Arten wurden in die Gattung Sabulina Rchb. gestellt,[6] die seit 2017 etwa 68 Arten enthält:
Etwa elf Arten wurden in die durch Dillenberger et al. 2014 neu aufgestellte Gattung Pseudocherleria Dillenb. & Kadereit ausgegliedert:[6]
Die Mieren (Minuartia) sind eine Pflanzengattung in der Familie der Nelkengewächse (Caryophyllaceae).
Ova kategorija sadrži samo sljedeću stranicu.
Minuartia l'è 'n zèner de piànte erbùze de dimensiù pesène che fà part de la famìa botànica de le Caryophyllaceae. L'è 'n zèner uriginàre de l'Asia, de l'Europa e de l'Amèrica setentriunàla.
I è piànte de dimensù pesène che crès en ambièncc con cundisiù che per le ótre spéci i è difìcii, compàgn de teré ruciùs. Le prefers el clìma alpì.
Divèrse spéci de Minuartia i éra tép endré clasificàde endèl zèner Arenaria, e 'ndèl zèner Alsine. Minuartia sedoides 'na ólta l'ìa clasificàda endèl zèner Cherleria.
Segont ITIS[1]
Minuartia l'è 'n zèner de piànte erbùze de dimensiù pesène che fà part de la famìa botànica de le Caryophyllaceae. L'è 'n zèner uriginàre de l'Asia, de l'Europa e de l'Amèrica setentriunàla.
I è piànte de dimensù pesène che crès en ambièncc con cundisiù che per le ótre spéci i è difìcii, compàgn de teré ruciùs. Le prefers el clìma alpì.
Divèrse spéci de Minuartia i éra tép endré clasificàde endèl zèner Arenaria, e 'ndèl zèner Alsine. Minuartia sedoides 'na ólta l'ìa clasificàda endèl zèner Cherleria.
Minuartia is a genus of flowering plants commonly known as sandworts in the family Caryophyllaceae.
Minuartias are small annual or perennial plants which grow in otherwise inhospitable conditions such as on rocky ledges and in stony soil. The genus is widely distributed in the northern hemisphere, mainly distributed in Europe, in the Mediterranean region, and north Africa, southwest Asia, and the Caucasus Mountains.[1][2]
Many Minuartia species were formerly classed in the genus Arenaria, and the obsolete genus Alsine. In 2014, the polyphyletic Minuartia sensu lato was recircumscribed, with many of the species transferred to other genera, including Cherleria, Eremogone, Facchinia, Mcneillia, Minuartiella, Mononeuria, Pseudocherleria, Rhodalsine, Sabulina, and Triplateia.[1] Minuartia sensu stricto is characterized by the following features: leaves linear-setaceous; 5 acute sepals with 3, 5, or 9-veins; 5 white petals; 3 styles, forming 3-parted capsules.[1]
The genus was named for Juan Minuart (1693–1768), a Spanish botanist and pharmacist.[3]
Minuartia is a genus of flowering plants commonly known as sandworts in the family Caryophyllaceae.
Minuartias are small annual or perennial plants which grow in otherwise inhospitable conditions such as on rocky ledges and in stony soil. The genus is widely distributed in the northern hemisphere, mainly distributed in Europe, in the Mediterranean region, and north Africa, southwest Asia, and the Caucasus Mountains.
Many Minuartia species were formerly classed in the genus Arenaria, and the obsolete genus Alsine. In 2014, the polyphyletic Minuartia sensu lato was recircumscribed, with many of the species transferred to other genera, including Cherleria, Eremogone, Facchinia, Mcneillia, Minuartiella, Mononeuria, Pseudocherleria, Rhodalsine, Sabulina, and Triplateia. Minuartia sensu stricto is characterized by the following features: leaves linear-setaceous; 5 acute sepals with 3, 5, or 9-veins; 5 white petals; 3 styles, forming 3-parted capsules.
The genus was named for Juan Minuart (1693–1768), a Spanish botanist and pharmacist.
Minuartia es un género de pequeñas plantas perteneciente a la familia Caryophyllaceae. El género está ampliamente distribuidos siendo nativo de Asia, Europa y Norteamérica. Comprende 301 especies descritas y de estas, solo 101 aceptadas.[2]
Son hierbas anuales o perennes o a veces arbustos enanos. Hojas opuestas, lineales o subuladas, raramente oblongas o lanceoladas, estipuladas. Flores pequeñas, en cimas dicasiales o solitarias, terminales. Sépalos 5 (4). Pétalos 5 (4 o 0), blanco o rosado, enteros o retusos. Estambres 10 o menos, rara vez insertados en el disco perigino con lóbulos simples. El fruto en cápsula dehiscente con 3 (-5) válvulas. Semillas muchas, casi reniformes.[3]
Son pequeñas plantas que crecen en condiciones inhóspitas, tales como roquedales o suelos pedregosos. Se encuentran en climas alpinos.
Muchas especies de Minuartia fueron anteriormente clasificadas en el género Arenaria, y en el obsoleto género Alsine. Minuartia sedoides estaba anteriormente en Cherleria.
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 89. 1753.[3] La especie tipo es: Minuartia dichotoma L.
Minuartia es un género de pequeñas plantas perteneciente a la familia Caryophyllaceae. El género está ampliamente distribuidos siendo nativo de Asia, Europa y Norteamérica. Comprende 301 especies descritas y de estas, solo 101 aceptadas.
Minuartia viscosaNädät (Minuartia) on kohokkikasveihin kuuluva kasvisuku, jossa on noin sata lajia. Muutamia nätälajeja käytetään monivuotisina koristekasveina.[1] Kolme nätien suvun lajia kasvaa luonnonvaraisena Suomessa: rusonätä, tunturinätä ja lapinnätä. Ne ovat harvinaisia Lapin tunturikasveja, jotka kasvavat kalkkipitoisilla paikoilla.[2]
Nädät (Minuartia) on kohokkikasveihin kuuluva kasvisuku, jossa on noin sata lajia. Muutamia nätälajeja käytetään monivuotisina koristekasveina. Kolme nätien suvun lajia kasvaa luonnonvaraisena Suomessa: rusonätä, tunturinätä ja lapinnätä. Ne ovat harvinaisia Lapin tunturikasveja, jotka kasvavat kalkkipitoisilla paikoilla.
Minuartia est un genre végétal qui regroupe des plantes herbacées de la famille des Caryophyllaceae.
Selon GRIN (23 janvier 2017)[2] :
Selon The Plant List (23 janvier 2017)[3] :
Selon Tropicos (23 janvier 2017)[4] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :
Minuartia est un genre végétal qui regroupe des plantes herbacées de la famille des Caryophyllaceae.
Myšonc[1][2] (Minuartia) je ród ze swójby nalikowych rostlinow (Caryophyllaceae).
Rodowe mjeno Minuartia bu w lěće 1753 wot Carl von Linné w Species Plantarum, 1, S. 89-90 [3] najprjedy wotzjewjene. Typusowa družina je Minuartia dichotoma L.. Synonymy za Minuartia L. su Alsinanthe (Fenzl) Rchb., Alsine Gaertn., Alsinopsis Small, Greniera J.Gay, Hymenella Moc. & Sessé, Lidia Á.Löve & D.Löve, Minuopsis W.A.Weber, Porsildia Á.Löve & D.Löve, Queria L., Rhodalsine J.Gay, Selleola Urb., Tryphane Rchb., Wierzbickia Rchb.. Ród Minuartia słuŝa k tribusej Alsineae w podswójbje Alsinoideae znutřka swójbje Caryophyllaceae. [4] Rodowe mjeno Minuartia česći španiskeho lěkarja a botanikarja Juan Minuart (1693–1768).
Myšonc (Minuartia) je ród ze swójby nalikowych rostlinow (Caryophyllaceae).
Veldmuur (Minuartia) is een geslacht van kruidachtige planten in de Anjerfamilie. Het geslacht is vernoemd naar Juan Minuart (1693–1768), een Spaanse plantkundige en apotheker.
Het geslacht wordt gekenmerkt door tegenoverstaande bladeren, witte (soms roze[1]) bloemen met 5 kroonbladen en 5 kelkbladen, 10 stuifmeeldraden[1] en 3 tot 4[1] stijlen. Het zijn kleine eenjarige of overblijvende planten. De stuifmeeldraden staan in twee kringen van vijf.[2]
Het geslacht is wijdverbreid op het Noordelijk Halfrond, en komt zowel in Europa, Azië als in Noord-Amerika voor. De soorten worden vooral in arctische en alpine gebieden aangetroffen. Eén soort komt in Chili voor.[2]
Het geslacht kent 120-175 soorten.[2] Van de 120-175 soorten komen er in de Europese bergen 15-20 soorten voor.[3][4]
Hier volgt een kleine selectie uit de soorten:
In Nederland staat de tengere veldmuur (Minuartia hybrida) op de rode lijst.
Bronnen, noten en/of referentiesVeldmuur (Minuartia) is een geslacht van kruidachtige planten in de Anjerfamilie. Het geslacht is vernoemd naar Juan Minuart (1693–1768), een Spaanse plantkundige en apotheker.
Het geslacht wordt gekenmerkt door tegenoverstaande bladeren, witte (soms roze) bloemen met 5 kroonbladen en 5 kelkbladen, 10 stuifmeeldraden en 3 tot 4 stijlen. Het zijn kleine eenjarige of overblijvende planten. De stuifmeeldraden staan in twee kringen van vijf.
Mokrzyca (Minuartia L.) – rodzaj roślin z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae Juss.) .
Gatunkiem typowym jest Minuartia dichotoma L.[2].
Należy do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae), rzędu goździkowców (Caryophyllales) w obrębie dwuliściennych właściwych. W obrębie goździkowatych należy do podrodziny Alsinoideae plemienia Alsineae[3].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa goździkowe (Caryophyllidae Takht.), nadrząd Caryophyllanae Takht., rząd goździkowce (Caryophyllales Perleb), podrząd Caryophyllineae Bessey in C.K. Adams, rodzina goździkowate (Caryophyllaceae Juss.), podrodzina Minuartioideae (DC.) Beilschm., plemię Minuartieae DC., rodzaj mokrzyca (Minuartia L.)[4].
Mokrzyca (Minuartia L.) – rodzaj roślin z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae Juss.) .
Gatunkiem typowym jest Minuartia dichotoma L..
Minuartia L. é um gênero botânico da família Caryophyllaceae.
Minuartia L. é um gênero botânico da família Caryophyllaceae.
Nörlar (Minuartia, tidigare Alsine) är ett växtsläkte i växtfamiljen nejlikväxter (Caryophyllaceae). Nörlarna finns på norra halvklotet och släktet består av cirka 100 arter, varav fem arter växer vilt i Norden. Plantorna är fleråriga tuvor, utom sandnörel som är smal, upprätt och ettårig. En nörel är en oansenlig nejlikväxt och påminner om andra småväxta släkten, som Sagina, smalnarvar, och Arenaria, narvar. De flesta är mycket nordliga, utom sandnörel.
I Sverige förekommer fyra ettåriga arter: sandnörel, fjällnörel, raknörel och rödnörel.
Nörlar (Minuartia, tidigare Alsine) är ett växtsläkte i växtfamiljen nejlikväxter (Caryophyllaceae). Nörlarna finns på norra halvklotet och släktet består av cirka 100 arter, varav fem arter växer vilt i Norden. Plantorna är fleråriga tuvor, utom sandnörel som är smal, upprätt och ettårig. En nörel är en oansenlig nejlikväxt och påminner om andra småväxta släkten, som Sagina, smalnarvar, och Arenaria, narvar. De flesta är mycket nordliga, utom sandnörel.
I Sverige förekommer fyra ettåriga arter: sandnörel, fjällnörel, raknörel och rödnörel.
Мокричник[1] або мінуарція[1] (Minuártia) — рід рослин родини Гвоздичних. Названо на честь іспанського ботаніка Хуана Мінуарта (ісп. Juan Minuart, 1693—1768).
Однорічні та багаторічні трав'янисті рослини з вузькими (від лінійних до ниткоподібних) листками та ниткоподібними стеблами.
Квітки 5-членні, з цільними або трохи виїмчастими нагорі пелюстками. Тичинок 10. Чашолистків та пелюсток 5. Плід — довгаста або яйцеподібна коробочка, при дозріванні розтріскується на 3 частини.
Види, що позначені зірочкою (*), поширені в Україні.
Включає в себе описані 301 вид і з них лише 101 прийнятий.[2]. Деякі види:
Мокричник або мінуарція (Minuártia) — рід рослин родини Гвоздичних. Названо на честь іспанського ботаніка Хуана Мінуарта (ісп. Juan Minuart, 1693—1768).
Минуа́рция, или минуа́ртия (лат. Minuártia) — род травянистых растений семейства Гвоздичные, включающий более ста видов.
Род назван в честь испанского ботаника Хуана Минуарта (исп. Juan Minuart, 1693—1768), профессора из Мадрида[2].
Однолетние и многолетние травянистые растения с узкими (от линейных до нитевидных) листьями и нитевидными стеблями.
Цветки 5-членные, с цельными или чуть выемчатыми наверху лепестками. Тычинок 10. Чашелистиков и лепестков 5. Плод — продолговатая или яйцевидная коробочка, при созревании растрескивающаяся на 3 части.
Иногда включается в род Arenaria.
Род Минуарция входит в семейство Гвоздичные (Caryophyllaceae) порядка Гвоздичноцветные (Caryophyllales)
ещё 28 семейств (согласно Системе APG II) около 100[3] видов порядок Гвоздичноцветные род Минуарция отдел Цветковые, или Покрытосеменные семейство Гвоздичные ещё 44 порядка цветковых растений (согласно Системе APG II) ещё около 80 родовПо информации базы данных The Plant List, род включает 108 видов[4]. Некоторые из них:
Минуа́рция, или минуа́ртия (лат. Minuártia) — род травянистых растений семейства Гвоздичные, включающий более ста видов.
タカネツメクサ属(タカネツメクサぞく、学名:Minuartia、和名漢字表記:高嶺爪草属)はナデシコ科の属の一つ。
ウィキメディア・コモンズには、タカネツメクサ属に関連するカテゴリがあります。小型の多年草で、高山に多い。よく分枝し、茎は株状になる。葉は対生し、針形で茎の下部は葉が密生する。花は単生するか2出集散花序をなす。萼片は離生し、5個あり、花弁も5個で縁は全縁、色は白色ときに淡紅色。雄蘂は10個で子房の周辺につく。子房は1室で花柱は3個。果実は蒴果となり浅く3裂する。
世界の高山帯や亜寒帯に約120種知られ、日本には4種ある。
タカネツメクサ属 Minuartia は、蒴果が3裂するが、蒴果が6裂するノミノツヅリ属 Arenaria に含める場合もある[1][2]。