Leonotis leonurus (L.) R. Br.

Leonotis leonurus ye una especie de la familia de les lamiacees.

Descripción

Esta planta perenne, arbustiva semiperennifolia de Sudáfrica ye popular en tolos países con clima templáu más templáu o subtropical. Ye una planta llamativa qu'algama 1,8 m d'altu, con tarmos rectos que dan verticiloss de flores tubulares peludas d'un naranxa leonáu a finales de branu y na seronda. Les fueyes son llanceolaes y arumoses. Ye abondo resistente a les condiciones de seca y dase bien en situaciones costeres.

Propiedaes

Leonurina

Inflorescencia

Tamién conocida como cola de lleón. Les sos fueyes yeren bebíes en fervinchos n'África Central, pa llograr un efeutu relaxante. Crez sobremanera nel Sur y Este d'África. La cola de lleón ye una de les yerbes llegales conocíes que más eficientemente resuelven los problemes de stress y velea ensin efeutos secundarios apreciables. El so alcaloide principal ye la leonurina.

Na medicina tradicional africana, la leonotis foi usada enforma en bastante tratamientos distintos. Tamién ye usada en casu de taragañada de cobra y como amuleto pa caltener les cobres a distancia.

Cultivu

Ye llargamente cultivada como planta ornamental por cuenta de les sos formoses y estrañes flores de color naranxa. Magar el so cultivu nun resulta bien dificultosu, rique dellos cuidos. Puede cultivar direutamente na tierra o en tiestos, ye bien importante que'l suelu tea bien drenáu (2 partes de tierra y 1 de sable funciona bien) y que-y dea abondosa lluz solar (recuerden que ye una planta del desiertu sudafricano). Precisa pocu riego, regar namái cuando la tierra ensugóse por completu.

Taxonomía

Leonotis leonurus describióse por L. R.Br. y espublizóse en Hortus Kewensis; or, a Catalogue of the Plants Cultivated in the Royal Botanic Garden at Kew. London (2nd ed.) 3: 410. 1811.^[1]

Sinonimia

• Phlomis leonurus L., Sp. Pl.: 587 (1753).
• Hemisodon leonurus (L.) Raf., Fl. Tellur. 3: 88 (1837).
• Leonurus africanus Mill., Gard. Dict. ed. 8: 1 (1768).
• Leonurus superbus Medik., Bot. Beob. 1783: 127 (1784).
• Leonurus grandiflorus Moench, Methodus: 400 (1794).
• Phlomis speciosa Salisb., Prodr. Stirp. Chap. Allerton: 84 (1796).
• Leonotis leonurus var. albiflora Benth. in Y.H.F.Meyer,^[2] Comm. Pl. Afr. Austr.: 243 (1838).

Ver tamién

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Cronoloxía de la botánica
• Hestoria de la Botánica
• Carauterístiques de les lamiacees

Referencies

Bibliografía

1. Abrams, L. 1951. Geraniums to Figworts. 3: 866 pp. In L. Abrams (ed.) Ill. Fl. Pacific States. Stanford University Press, Stanford.
2. AFPD. 2008. African Flowering Plants Database - Base de Donnees des Plantes a Fleurs D'Afrique.
3. Anonymous. 1986. List-Based Rec., Soil Conserv. Serv., O.S.D.A. Database of the O.S.D.A., Beltsville.
4. Gibbs Russell, G. Y., W. G. M. Welman, Y. Retief, K. L. Immelman, G. Germishuizen, B. J. Pienaar, M. Van Wyk & A. Nicholas. 1987. List of species of southern African plants. Mem. Bot. Surv. S. Africa 2(1–2): 1–152(pt. 1), 1–270(pt. 2).
5. Munz, P. A. 1974. Fl. S. Calif. 1–1086. University of California Press, Berkeley.
6. Munz, P. A. & D. D. Keck. 1959. Cal. Fl. 1–1681. University of California Press, Berkeley.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Leonotis leonurus.
• «Semilla de Wild Dagga» (español). Consultáu'l 8 d'abril de 2011.