Els cepòlids (Cepolidae) constitueixen una família de peixos de l'ordre dels perciformes.
La família Cepolidae és l'única família de la superfamília Cepoloidea. A la Mediterrània en viu una sola espècie, Cepola rubescens, coneguda amb els noms de pixota vermella, veta, flàmula, lligacama, etc.[3]
Mengen zooplàncton.
Es troba als oceans Atlàntic (incloent-hi la Mediterrània), Índic i Pacífic, i a les seues mars respectives.[1]
Els cepòlids (Cepolidae) constitueixen una família de peixos de l'ordre dels perciformes.
Die Bandfische (Cepolidae) sind eine Familie der Barschverwandten (Percomorphaceae). Die meist roten oder rosafarbenen Fische leben im östlichen Atlantik und im Indopazifik über schlammigen und sandigen Böden.
Bandfische werden 10 bis 80 Zentimeter lang und sind gewöhnlich rötlich oder rosa. Ihre Rückenflosse ist durchgehend und hat keinen oder bis vier Flossenstacheln, üblicherweise drei. Die Afterflosse hat keinen oder bis zwei Flossenstacheln. Die Kiefer sind mit kleinen Zähnen besetzt. Pflugscharbein und Gaumenbein sind zahnlos. Die Zahl der Branchiostegalstrahlen liegt bei sechs. Die Seitenlinie verläuft dicht unterhalb der Rückenflossenbasis.
Alle Bandfische ernähren sich von Zooplankton. Sie legen pelagische Eier.
Es gibt zwei Unterfamilien, drei Gattungen und 44 Arten:
Die Bandfische der Unterfamilie Cepolinae leben solitär oder in kleinen Gruppen, ähnlich wie Röhrenaale und Kieferfische in selbstgegrabenen Wohnröhren im Meeresboden. Die Röhren werden vor allem in schlammigen, von Muschelgrus oder Kies bedeckten Böden gebaut. Bandfische ernähren sich von kleinen, planktonischen Krebstieren, bentisch lebende Wirbellose werden nicht gefressen.
Da sie vor allem unterhalb der von Tauchern aufgesuchten Wassertiefen leben, werden Bandfische kaum einmal gesehen. In vielen Gebieten sind sie aber häufig, werden kommerziell befischt und auf Märkten angeboten.
Die Bandfische (Cepolidae) sind eine Familie der Barschverwandten (Percomorphaceae). Die meist roten oder rosafarbenen Fische leben im östlichen Atlantik und im Indopazifik über schlammigen und sandigen Böden.
The bandfishes, family Cepolidae, are 23 species of marine ray-finned fishes, They are native to the East Atlantic and Indo-Pacific wherethey dig burrows in sandy or muddy seabeds and eat zooplankton.
The bandfishes belong to the family Cepolidae, which is the only member of the superfamily Cepoloidea in the suborder Percoidei of the order Perciformes.[2] The family was created in 1810 by the French naturalist Constantine Samuel Rafinesque.[1] The placement of the Cepolidae within the Perciformes is not agreed by all authors, some authors place the family with the Priacanthidae in the order Priacanthiformes, an order which is considered to be incertae sedis within the series Eupercaria.[3]
The family Cepolidae has 23 species which are arranged into two subfamilies and three genera as follows:[2][3][1][4]
Some authorities recognise an additional two genera Pseudocephala and Sphenanthias[2] but these are regarded as synonyms of Owstonia by others.[4]
The family name, Cepolidae, is derived from the name coined in 1764 by Linnaeus for the type genus, Cepola and means "little onion", Linnaeus did not explain why he chose this name. It is likely derived from cepollam or cepulam, which in 1686 was said by Francis Willughby to be local names among Roman fishermen for the similar "Fierasfer", a pearlfish, to which Linnaeus believed Cepola macrophthalma was related. As well as this, in 1872 Giovanni Canestrini reported that in Naples the common name for C. macropthalma is Pesce cipolia meaning “onion fish”.[5]
The name Cepolidae Rafinesque, 1815 is a senior homonym for the family Cepolidae Ihering, 1909 a family of land snails belonging to the superfamily Helicoidea. The case needs be submitted to the International Commission on Zoological Nomenclature to resolve the homonymy.[6]
The bandfishes are characterised by the possession of a continuous dorsal fin with anything between 0 and 4 spines, frequently 3, spines and an anal fin which has 0 to 2 spines.[3] The lanceolate caudal fin is usually joined to the dorsal and anal fins.[7] There is a single pair of postcleithra and there are 6 branchiostegal rays. The lateral line lies along the base of the dorsal fin. The epineural ribs in some of the vertebrae of the trunk are fused where they are closest to the corresponding pleural ribs. The overall colour of the body s normally red or pink. The maximum length attained is 70 cm (28 in) in Cepola rubescens.[3] They have a large oblique mouth,[8] normally equipped with a single row of thin weakly curved teeth on each jaw,[7] there are no vomerine teeth or palatine teeth.[3] They have large eyes.[8] They have cycloid scales which have crenulated edges. The distal pelvic fin rays are unbranched, the remaining proximal four rays are branched.[7]
The bandfishes are found in the Eastern Atlantic Ocean, including the Mediterranean Sea and the Indo-West Pacific region, as far south as New Zealand.[3]
The bandfishes are mostly fossorial, creating burrows in areas with fine sand or mud substrates. They leave these burrows to feed on zooplankton in the water column. The lay pelagic eggs.[3]
The oldest recipe by a named author involves the preparation of a bandfish. The original recipe book, by Mithaecus, is now lost, but the recipe itself survives thanks to being quoted in the Deipnosophistae.[9][10]
The bandfishes, family Cepolidae, are 23 species of marine ray-finned fishes, They are native to the East Atlantic and Indo-Pacific wherethey dig burrows in sandy or muddy seabeds and eat zooplankton.
Los Cepolidae (cepólidos) es una familia de peces marinos, la única incluida en la superfamilia Cepoloidea dentro del orden Perciformes.
Color del cuerpo rojo o rosado. Las aletas dorsal, caudal y anal fusionadas en una delgada. La línea lateral discurre a lo largo de la base de la aleta dorsal. El tamaño máximo del cuerpo es de 70 cm, que se da en la especie común en el mar Mediterráneo, Cepola macrophthalma.
La mayoría de las especies viven en agujeros en el fango o arena, hechos por ellas mismas. Se alimentan normalmente de zooplancton.
Hay 21 especies en cinco géneros:
Los Cepolidae (cepólidos) es una familia de peces marinos, la única incluida en la superfamilia Cepoloidea dentro del orden Perciformes.
Color del cuerpo rojo o rosado. Las aletas dorsal, caudal y anal fusionadas en una delgada. La línea lateral discurre a lo largo de la base de la aleta dorsal. El tamaño máximo del cuerpo es de 70 cm, que se da en la especie común en el mar Mediterráneo, Cepola macrophthalma.
La mayoría de las especies viven en agujeros en el fango o arena, hechos por ellas mismas. Se alimentan normalmente de zooplancton.
Cepolidae arrain pertziformeen familia da, ekialdeko Atlantikoko, Indiako eta Ozeano Bareko itsasoetan bizi dena.[1].
FishBaseren arabera, familiak egun 23 espezie ditu, 5 generotan banaturik:[2]
Hona hemen generoen bilakaera:[3]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Cepolidae arrain pertziformeen familia da, ekialdeko Atlantikoko, Indiako eta Ozeano Bareko itsasoetan bizi dena..
Liekkikalat (Cepolidae) on ahvenkaloihin kuuluva kalaheimo. Heimon lajeja tavataan Välimerestä, Atlantista ja indopasifiselta merialueelta.
Varhaisimmat liekkikalafossiilit on ajoitettu myöhäiselle eoseenikaudelle. Heimo voidaan jakaa kahteen alaheimoon Cepolinae ja Owstoninae, joissa kummassakin on kaksi sukua. Lajeja heimossa on lähteestä riippuen 7–20, muun muassa intianliekkikala (Acanthocephala indica), liekkikala (Cepola macrophthalma) ja punanuolipyrstö (Owstonia grammodon). Liekkikalat ovat pääasiassa melko pieniä ja harva laji kasvaa yli 40 cm:n mittaiseksi. Suurin laji Cepola rubescens voi saavuttaa 70 cm:n pituuden. Ruumiinrakenteeltaan liekkikalalajit ovat pitkulaisia ja kapenevat pyrstöä kohti. Selkäevä on hyvin pitkä ja melko korkea, ja on eräillä lajeilla yhtenäinen perä- ja pyrstöevän kanssa. Kuono kaloilla on lyhyt ja suu sekä silmät kookkaat. Väriltään liekkikalalajit ovat tyypillisesti keltaisia tai vaaleanpunaisia.[2][3][4][5]
Liekkikaloja tavataan Atlantin Euroopan rannikolta, Välimerestä sekä indopasifiselta merialueelta ja Uuden-Seelannin rannikolta. Ne elävät tyypillisesti 30–475 metrin syvyydessä hiekka- tai mutapohjilla. Kalat kaivelevat pehmeään pohjaan käytäviä ja ovat usein kaivautuneena hiekkaan tai mutaan. Lajien ravintoa on eläinplankton. Paikoitellen liekkikaloja kalastetaan ravinnoksi, mutta kaupallisesti ne eivät ole erityisen merkittäviä.[2][5][3][4]
Liekkikalat (Cepolidae) on ahvenkaloihin kuuluva kalaheimo. Heimon lajeja tavataan Välimerestä, Atlantista ja indopasifiselta merialueelta.
Les Cepolidae sont une famille de poissons marins de l'ordre des Perciformes. Cette famille regroupe quatre genres, subdivisés en deux sous-familles, pour un total de 21 espèces.
Selon FishBase (17 février 2015)[2] :
Les Cepolidae sont une famille de poissons marins de l'ordre des Perciformes. Cette famille regroupe quatre genres, subdivisés en deux sous-familles, pour un total de 21 espèces.
Os cepólidos (Cepolidae) son unha familia de peixes mariños, a única incluída na superfamilia Cepoloidea dentro da orde Perciformes.
Teñen un corpo alargado, comprimido e aguzado cara á rexión caudal. As aletas dorsal e anal conflúen coa caudal nunha longa e baixa aleta única; aquelas non posúen radios espiñosos ou, como moito 4 a primeira e 1 a segunda. A liña lateral segue o perfil do dorso ó longo da base da aleta dorsal.
Alcanzan tamaños de ata 70 cm de lonxitude, no caso da Cepola macrophthalma (antes C. rubescens [1]), común no mar Mediterráneo.
Son peixes mariños distribuídos polo Atlántico oriental, incluído o Mediterráneo, e Indo-Pacífico oriental ata Nova Zelandia. Adoitan vivir en buratos que escavan na area ou na lama, e aliméntanse de zooplancto. Os ovos son peláxicos.
Divídense en 5 xéneros:
Os cepólidos (Cepolidae) son unha familia de peixes mariños, a única incluída na superfamilia Cepoloidea dentro da orde Perciformes.
I Cepolidae sono una famiglia di pesci ossei marini dell'ordine Perciformes.
Questa famiglia è diffusa nell'Oceano Atlantico orientale, nell'Oceano Indiano e nell'Oceano Pacifico occidentale, dove si trova il maggior numero di specie. Popolano soprattutto i mari tropicali e subtropicali, nel mar Mediterraneo è comune Cepola macrophthalma.
I Cepolidae sono strettamente legati ai fondali sabbiosi e fangosi a una certa profondità: si incontrano di solito nel piano circalitorale e nel piano batiale.
Si tratta di Percoidea dal corpo molto allungato e compresso, in molte specie sottile come un nastro e appuntito all'estremità caudale. La pinna dorsale e la pinna anale sono allungate e terminano sul peduncolo caudale ma non sono unite alla caudale, che possiede dai 9 ai 10 raggi. La bocca, più o meno grande, è armata di senti acuti. Le scaglie sono presenti, molto piccole. La linea laterale decorre lungo il profilo dorsale del corpo, vicino alla base della pinna dorsale. Hanno un numero elevato di vertebre (65-100).
Il colore è rosso o rosa.
La misura massima è raggiunta da Cepola macrophthalma ed è di 80 cm (eccezionalmente).
Vivono quasi tutti infossati nel sedimento fangoso o sabbioso tranne alcune specie che hanno assunto uno stile di vita semipelagico.
La dieta è carnivora, si cibano di invertebrati planctonici.
Uova e larve sono pelagiche.
Sono pescate comunemente con le reti a strascico ma non hanno grande valore commerciale. La specie mediterranea viene impiegata nella frittura di paranza.
La famiglia comprende le seguenti specie[1]:
I Cepolidae sono una famiglia di pesci ossei marini dell'ordine Perciformes.
Kaspinuotinės (lot. Cepolidae, angl. Bandfishes) – ešeržuvių (Perciformes) būrio žuvų šeima. Paplitusios Atlanto vandenyne ties Europos pakrantėmis ir Ramiojo vandenyno vakarinėje dalyje prie Naujosios Zelandijos. Rausia urvus smėlėtame ir dumblėtame dugne. Minta zooplanktonu.
Šeimoje yra 5 gentys, 21 rūšis.
Kaspinuotinės (lot. Cepolidae, angl. Bandfishes) – ešeržuvių (Perciformes) būrio žuvų šeima. Paplitusios Atlanto vandenyne ties Europos pakrantėmis ir Ramiojo vandenyno vakarinėje dalyje prie Naujosios Zelandijos. Rausia urvus smėlėtame ir dumblėtame dugne. Minta zooplanktonu.
Šeimoje yra 5 gentys, 21 rūšis.
Cepolidae zijn een familie van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
De volgende geslachten zijn in de familie ingedeeld:
Cepolidae zijn een familie van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
Lintvissen (Cepolidae) vormen een familie van vissen die tot de orde van baarsachtigen (Perciformes) behoren. Het is de enige familie in de superfamilie Cepoloidea. Ze worden aangetroffen in de Atlantische Oceaan, bij Europa en het westen van de Grote Oceaan, inclusief Nieuw-Zeeland. Ze graven holen in zanderige of modderige zeebodems en eten zoöplankton.
Lintvissen (Cepolidae) vormen een familie van vissen die tot de orde van baarsachtigen (Perciformes) behoren. Het is de enige familie in de superfamilie Cepoloidea. Ze worden aangetroffen in de Atlantische Oceaan, bij Europa en het westen van de Grote Oceaan, inclusief Nieuw-Zeeland. Ze graven holen in zanderige of modderige zeebodems en eten zoöplankton.
Cepolider er en familie av abborfisker. De er antakelig ikke så nært beslektet med andre abborfisker, og plasseres som regel alene i overfamilien Cepoloidea.
Disse fiskene har en langstrakt kropp på opptil 70 cm, som er sammentrykt fra siden. De fleste artene lever i huler som de graver på bløt bunn.
Familien forekommer, med to unntak, kun i det indopasifiske området inkludert New Zealand. Rød cepola er utbredt i det nordøstlige Atlanterhavet og Middelhavet, og Cepola pauciradiata finnes langs Afrikas atlanterhavskyst.
Cepolider er en familie av abborfisker. De er antakelig ikke så nært beslektet med andre abborfisker, og plasseres som regel alene i overfamilien Cepoloidea.
Disse fiskene har en langstrakt kropp på opptil 70 cm, som er sammentrykt fra siden. De fleste artene lever i huler som de graver på bløt bunn.
Familien forekommer, med to unntak, kun i det indopasifiske området inkludert New Zealand. Rød cepola er utbredt i det nordøstlige Atlanterhavet og Middelhavet, og Cepola pauciradiata finnes langs Afrikas atlanterhavskyst.
Multimedia w Wikimedia Commons Wstęgówkowate[2] (Cepolidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes).
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[3]:
Wstęgówkowate (Cepolidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes).
Cepolidae é uma família de peixes da subordem Percoidei, superfamília Cepoloidea.
Existem 21 espécies em cinco géneros:
Cepolidae é uma família de peixes da subordem Percoidei, superfamília Cepoloidea.
Bandfiskar (Cepolidae) är en familj i underordningen abborrlika fiskar (Percoidei). Dessa fiskar som huvudsakligen är rödaktiga lever på havsbotten i östra Atlanten, Indiska oceanen och västra Stilla havet.[1] Det finns fem släkten med 23 arter som blir 10 till 70 centimeter långa.[1]
Bandfiskarna har bandformad kropp, ett stort antal kotor och förlängd rygg- och analfena.[2]
Alla bandfiskar livnär sig av djurplankton. De lämnar sina ägg i öppna havsområden.
Bandfiskar (Cepolidae) är en familj i underordningen abborrlika fiskar (Percoidei). Dessa fiskar som huvudsakligen är rödaktiga lever på havsbotten i östra Atlanten, Indiska oceanen och västra Stilla havet. Det finns fem släkten med 23 arter som blir 10 till 70 centimeter långa.
Bandfiskarna har bandformad kropp, ett stort antal kotor och förlängd rygg- och analfena.
Alla bandfiskar livnär sig av djurplankton. De lämnar sina ägg i öppna havsområden.
Вони мають дуже довге тіло, що поступово звужується у напрямку до заднього кінця і сильно стиснуте з боків. Луска дуже дрібна. Довгі спинний і анальний плавці, позбавлені колючих променів, зливаються з хвостовим. Всі цеполові мають яскраве забарвлення, в якому переважають ті чи інші відтінки червоного кольору.
Родина поширена в Індійському, Тихому та на сході Атлантичного океанів, у Середземному морі.
赤刀魚科（学名：Cepolidae）為輻鰭魚綱大眼鲷目的其中一個科[1][2]。
赤刀魚科下分5個屬，如下[1]：
.gif)
アカタチ科（Cepolidae）は、スズキ目スズキ亜目に所属する魚類の分類群の一つ。2亜科4属で構成され、イッテンアカタチ・ソコアマダイなど19種が含まれる。
アカタチ科はニュージーランド近海を含む西部太平洋・インド洋と、地中海・東部大西洋に分布する海水魚のグループである。すべて海底付近で生活する底生魚で、水深80m以深の大陸棚で暮らす種類が多い[1]。
スズキ亜目は3つの上科に分けられ、本科はそのうちのアカタチ上科に所属する唯一の科となっている。やや深みに分布するため目にする機会は少ないが、日本ではイッテンアカタチなど一部の種類が底引き網で漁獲され、練製品や塩焼きなどにして利用される[1]。
アカタチ科の仲間は赤やピンクを基調とした体色をもち、体は左右に平たく側扁する。体長は数十cm程度の種類が多い。口は端位で、やや上を向く。
背鰭は1つで、通常は3本の棘条をもつが、4本あるいは欠く種類もいる。臀鰭の棘条は0-2本。鋤骨と口蓋骨の歯を欠く。後擬鎖骨は1つで、鰓条骨は6本。側線は背鰭のすぐ下を走行する。
アカタチ科は4属19種で構成され、暫定的にアカタチ亜科・ソコアマダイ亜科の2亜科に細分される[2]。日本近海からは4属8種が報告されている[1]。
アカタチ亜科 Cepolinae は2属7種からなる。著しく側扁して細長く、尾鰭に向かって先細りした体型をもつことが特徴。背鰭と臀鰭の基底は非常に長く、それぞれ65本以上の鰭条をもち、尾鰭と連続する。鱗は小さく、椎骨の数は65-80個。
ソコアマダイ亜科 Owstoniinae は2属12種を含み、ほとんどが深海に生息する。かつては独立のソコアマダイ科 Owstoniidae として分類されていた[3]。
体はアカタチ亜科のように極端に細長くはならない。背鰭・臀鰭の鰭条は32 本以下で、尾鰭とは連続しない。腹鰭と尾鰭の鰭条は長く発達する。アカタチモドキは日本のみから報告されている稀な魚類で、アカタチ類とソコアマダイ類の中間的な形態をもつとされる。
홍갈치과(Cepolidae)는 에우페르카리아류에 속하는 조기어류 과의 하나이다.[1] 약 21종을 포함하고 있다.[1] 페르카목으로 분류하기도 하는 해양 어류이다. 지중해와 오스트레일리아와 뉴질랜드를 포함하는 동대서양과 인도-태평양에서 발견된다. 몸길이는 최대 80cm이다.[1] 수심 80~500m에서 주로 발견되지만 먹줄홍갈치속(Acanthocepola)과 홍갈치속(Cepola)에 속하는 대부분의 종은 좀더 얕은 곳에서 발견된다. 홍갈치와 남방홍갈치, 점줄홍갈치, 먹점홍갈치 등을 포함하고 있다.
홍갈치과(Cepolidae)는 에우페르카리아류에 속하는 조기어류 과의 하나이다. 약 21종을 포함하고 있다. 페르카목으로 분류하기도 하는 해양 어류이다. 지중해와 오스트레일리아와 뉴질랜드를 포함하는 동대서양과 인도-태평양에서 발견된다. 몸길이는 최대 80cm이다. 수심 80~500m에서 주로 발견되지만 먹줄홍갈치속(Acanthocepola)과 홍갈치속(Cepola)에 속하는 대부분의 종은 좀더 얕은 곳에서 발견된다. 홍갈치와 남방홍갈치, 점줄홍갈치, 먹점홍갈치 등을 포함하고 있다.
