Die Teichschlange oder Teichschlänglein (Stylaria lacustris) ist ein zu den Naididae gehörender Ringelwurm (Annelida). Die schon im 18. Jahrhundert entdeckte Art ist ein typischer Vertreter der Unterfamilie Naidinae.
Einzeltiere erreichen eine Länge von 10 mm, Tierketten bis 20 mm. Die Teichschlange ist durchsichtig und von bräunlicher Färbung. Am Darm dunkle Pigmentringe. Die Art ist mit zwei Augen ausgestattet. Der lange Fühler am Vorderende ist unpaarig, scharf abgesetzt und beweglich. Teichschlangen können gut schwimmen.
Der Vermehrung erfolgt meist ungeschlechtlich durch Kettenbildung. Im Herbst findet auch eine geschlechtliche Vermehrung statt. Die schleimumhüllten Kokons findet man an Wasserpflanzen.
Nordeuropa, Nordamerika und Panama.[1] Teichschlangen kommen an Wasserpflanzen und im Schlamm von Flüssen und stehenden Gewässern vor. Sie ernähren sich von Algen. Der Saprobienindex für diese Art beträgt 2,3.[2]
Die Teichschlange oder Teichschlänglein (Stylaria lacustris) ist ein zu den Naididae gehörender Ringelwurm (Annelida). Die schon im 18. Jahrhundert entdeckte Art ist ein typischer Vertreter der Unterfamilie Naidinae.
Het waterdraakje (Stylaria lacustris) is een ringworm uit de familie van de Tubificidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1767 door Linnaeus.
Bronnen, noten en/of referenties
Stylaria[3][4] (Stylaria lacustris (Linnaeus, 1767)[2]) – gatunek wolno żyjącej wodnej[5][3][4] pierścienicy z rodziny Naididae z podgromady skąposzczetów[2]. Zwierzę można łatwo rozpoznać po długim, skierowanym do przodu czułku znajdującym się na główce[6][3].
Stylaria jest rozpowszechniona w Europie, Afryce, Azji, Ameryce Północnej[4], Ameryce Południowej[7] i Australii[8]. W Polsce jest liczna w całym kraju[4], również na wybrzeżu Bałtyku[3][4].
Stylaria zamieszkuje wody słodkie płynące i stojące[4]. Występuje też na wybrzeżu Bałtyku[4] w wodzie o zasoleniu do 7,5‰[3].
Można ją spotkać na roślinach[3] lub pływającą wśród nich w planktonie[5][3]. Występuje też na dnie[3] lub w mule[4].
Stylaria, podobnie jak inne skąposzczety, ma ciało wydłużone[4]. Zbudowane jest ono z około 15-30 segmentów[9]. Według części źródeł osiąga długość do 18 mm[4], według innych ok. 10 mm, natomiast łańcuszek osobników tworzący się podczas rozmnażania się bezpłciowego ok. 15 mm[10]. Zwierzę jest przejrzyste, koloru brunatnawego[4]
Pierwszych 5 segmentów oraz ostatni są wyspecjalizowane, pomiędzy nimi znajduje się nieokreślona liczba pozostałych segmentów[9].
Stylarię można łatwo rozpoznać[3] po bardzo długim, skierowanym do przodu czułku, znajdującym się na płacie głowowym (główce[3])[4]. Wyrostek ten jest bardzo ruchliwy[3]. Nosi on nazwę proboscis. Znajduje się na prostomium[9][11][12]. Prostomium jest to pierwszy segment ciała pierścienic (płat przedgębowy, akron)[13].
U stylarii na prostomium[9] umieszczona jest też zwykle para plamek ocznych[3] (oczy[4][9]).
Prawie na każdym segmencie z wyjątkiem pierwszego[9] (drugiego[4]) i ostatniego ma pęczki szczecin[9]:
Ponadto na segmencie VI zwierzę ma dwie pary szczecin przekształcone w prącie[3][9].
Stylaria wytwarza w ciągu roku kilka pokoleń bezpłciowych (rozmnażających się bezpłciowo) i jedno pokolenie płciowe (rozmnażające się płciowo)[4].
Przez większą część roku stylaria rozmnaża się bezpłciowo, przez podział poprzeczny[3][4]. Osobniki bezpłciowe żyją około 1 miesiąca[4]. Tą drogą wytwarzanych jest kilka pokoleń rocznie[4]. Osobniki bezpłciowe dzielą się poprzecznie na dwa lub więcej[3] potomnych, tworzących początkowo łańcuszek (kolonię zooidów[3]), który następnie rozpada się na pojedyncze osobniki[4].
Ostatnie pokolenie powstałe w wyniku podziału rozmnaża się płciowo. Ma to miejsce jesienią. Osobniki płciowe żyją 1–2 miesiące[4]. Wytwarzają na V–VII segmencie siodełko[3][9]. Otoczone śluzem kokony z jajami przyczepiają do roślin[3]. Kokony te zimują[4].
Stylaria jest zwierzęciem bardzo ruchliwym[5][3], sprawnie pływa[5][4] wykonując wężykowate ruchy[3].
Odżywia się zielenicami, okrzemkami i detrytusem. Zielenic, w przeciwieństwie do okrzemek, niemal nie przyswaja, ale pobiera je w większej ilości i być może rekompensuje w ten sposób słabsze przyswajanie[14].
Ma zdolność do regeneracji nawet kilkudziesięciu procent ciała[15].
Zdjęcia stylarii:
Stylaria (Stylaria lacustris (Linnaeus, 1767)) – gatunek wolno żyjącej wodnej pierścienicy z rodziny Naididae z podgromady skąposzczetów. Zwierzę można łatwo rozpoznać po długim, skierowanym do przodu czułku znajdującym się na główce.
Stylaria lacustris é uma espécie de anelídeo pertencente à família Tubificidae.
A autoridade científica da espécie é Linnaeus, tendo sido descrita no ano de 1767.
Trata-se de uma espécie presente no território português, incluindo a sua zona económica exclusiva.
Stylaria lacustris é uma espécie de anelídeo pertencente à família Tubificidae.
A autoridade científica da espécie é Linnaeus, tendo sido descrita no ano de 1767.
Trata-se de uma espécie presente no território português, incluindo a sua zona económica exclusiva.
