Ponikło słodkie, ponikło bulwiaste (Eleocharis dulcis) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Występuje na terenach podmokłych w Afryce tropikalnej i południowej, w Azji południowej i wschodniej, w Australii i na wyspach Oceanii. Poza tym rozpowszechniony jest w strefie tropikalnej jako roślina uprawna[2]. Jadalne podziemne bulwy nazywane są "kasztanami" lub "orzechami" (ang. chinese water-chestnut)[3]. Bulwy tworzą się na końcach poziomo rozrastających się kłączy, z nich też wyrastają nadziemne, rurkowate pędy i liście osiągające do 2 m wysokości[3]. Spożycie surowej rośliny grozi infekcją larwami przywry Fasciolopsis buski.
Bulwy cenione są jako składnik potraw orientalnych, wykorzystywane są np. w kuchni chińskiej i wietnamskiej. Lekko słodkawe w smaku, charakteryzują się trwałą chrupkością. Gotowane kasztany wodne podawane są z sosami lub przyprawami z daniami z ryżu. Wykorzystywane są też w nadzieniu pierogów.
Ponikło słodkie, ponikło bulwiaste (Eleocharis dulcis) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Występuje na terenach podmokłych w Afryce tropikalnej i południowej, w Azji południowej i wschodniej, w Australii i na wyspach Oceanii. Poza tym rozpowszechniony jest w strefie tropikalnej jako roślina uprawna. Jadalne podziemne bulwy nazywane są "kasztanami" lub "orzechami" (ang. chinese water-chestnut). Bulwy tworzą się na końcach poziomo rozrastających się kłączy, z nich też wyrastają nadziemne, rurkowate pędy i liście osiągające do 2 m wysokości. Spożycie surowej rośliny grozi infekcją larwami przywry Fasciolopsis buski.