La dama de nueche, galán de nueche, (Cestrum nocturnum) ye una planta de la familia de les solanacees.
Ye un parrotal o árbol qu'algama un tamañu d'hasta 5 m d'altu, con ramines menudamente pubescentes, glabrescentes. Les fueyes ovaes o elíptiques, de 6-11 cm de llargu, el ápiz acumináu, la base obtusa, glabres cuando madures; y con peciolos de 1-2 cm de llargu, glabros. Les inflorescencies presentar en forma de recímanos curtios con munches flores, axilares o terminales, frecuentemente nes cañes frondosas, de cutiu atropaes o formando panícules, el raquis dacuando puberulento, allargar nel frutu, pedicelos subobsoletos, flores nocherniegues y conspicuamente fragantes; mota cupuliforme, de 2-3 mm de llargu, glabro, llobos angostamente deltoides, 0.4 (–1.5) mm de llargu; la corola mariella o verdosa, en forma de tubu delgáu, de 14-19 mm de llargu, espandiéndose nel 1/3 apical, piloso per dientro nel puntu d'insertamientu de los filamentos, glabro per fora, los llobos de 3 mm de llargu, puberulentos; filamentos llibres por 3-5 mm del so llargor, denticulaos, glabros. El frutu ye un baga globosa, d'hasta 7-10 mm de llargu, blanca; con granes de 3-6 mm de llargu.[1]
Orixinaria del Continente Americanu, alcuéntrase-y dende'l centru-sur de Méxicu hasta Suramérica.
En xardinos, cerca de les viviendes, pa esfrutar del fondu golor que se produz nes nueches de branu; tamién en patios.
Clima templáu-templáu. Esposición a plenu sol o semisombra. Pel iviernu débese-yos apurrir una fradadura de rebaxe nes cañes.
Esta planta indicar con mayor frecuencia pal dolor de cabeza en Puebla, Oaxaca y Tabasco; y pal plasmu en Veracruz y Puebla. Tamién en casu de dolor estomacal encamiéntase un bañu col té de les fueyes o les fueyes resfregaes n'alcohol y asitiaes como chiquiadores.
Per otru llau, úsase-y en carecimientos de la piel como son los granos y mezquinos y nel sarampión; amás, tien la cualidá desinfestante pa feríes y encamiéntase-y como antinflamatorio y como anticrotálico. Inclusive se-y emplega pa enfermedaes de los pulmones y como antitusígeno; tamién pa los neños enfermos del embelicu, pal sudu frío, pa evitar la cangrena y curar la rabia. Méntase la so utilidá como desodorante.
Nel sieglu XX Maximino Martínez refier al güel de nueche como antiepiléptico. Darréu la Sociedá Farmacéutica de Méxicu señala'l so usu tamién como antiepiléptico y como sedante.
Les fueyes de C. nocturnum contienen les sapogeninas esteroidales trigogenina, smilagenina y yucagenina.[2]
Cestrum nocturnum describióse por Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 191 nel añu 1753.[1]
Cestrum: nome xenéricu que remanez del griegu kestron = "puntu, picadura, buril", nome utilizáu por Dioscórides pa dalgún miembru de la familia de la menta.[3]
nocturnum: epítetu llatín que significa "nocherniegu".[4]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. La dama de nueche, galán de nueche, (Cestrum nocturnum) ye una planta de la familia de les solanacees.
Der Nachtjasmin (Cestrum nocturnum, Syn.: Cestrum suberosum Jacq.) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Hammersträucher (Cestrum) in der Familie der Nachtschattengewächse (Solanaceae). Diese in der Karibik[1] und in Zentralamerika beheimatete Art ist in vielen tropischen und subtropischen Ländern verwildert.[2] Nachtjasmin wird auch als Zierpflanze verwendet, besonders wegen des starken Dufts, den sie hauptsächlich nachts und in den Abendstunden[3] verbreitet.
Der Nachtjasmin ist ein gelegentlich kletternder Strauch mit schlanken Zweigen, der Wuchshöhen von bis zu 5 Metern erreicht. Die Pflanze ist schwach flaumhaarig behaart und stark beblättert. Die ganzrandigen Laubblätter werden 6 bis 15 cm lang und 2 bis 4,5 cm breit. Nach vorn hin sind sie zugespitzt oder spitz zulaufend, die Basis ist abgerundet oder abgestumpft. Zunächst sind die Blätter fein behaart, verkahlen jedoch im Alter. Die Blattstiele sind 0,8 bis 2 cm lang.
Die meist vielblütigen, herabhängenden Blütenstände stehen endständig oder in den Achseln. Es sind zusammengedrängte, spärlich verzweigte Rispen, an deren Blütenstandsachsen vereinzelt krautige Tragblätter stehen. Die Blütenstiele sind von linear-lanzettlichen Deckblättern begleitet und werden 2 bis 3 mm lang. Die Blüten duften nachts sehr stark. Die fünf Kelchblätter sind zu einem glockenförmigen, etwa 2 mm langen Kelch verwachsen und mit fünf zugespitzten Zipfeln besetzt, die sich an der Frucht leicht vergrößern, gerippt und stachelspitzig werden. Innen- und Außenseite des Kelchs sind fein behaart. Die Krone ist grünlich oder gelblich weiß gefärbt, in getrockneten Herbarbelegen ist sie gelblich. Die Kronröhre hat eine Länge von 14 bis 17 mm, ist auf der Außenseite unbehaart und auf der Innenseite gelegentlich am Ansatzpunkt der Staubfäden mit feinen Härchen besetzt. Die fünf Staubblätter sind gleichgestaltig, die Staubfäden stehen auf etwa 3 mm Länge frei und sind am oder kurz oberhalb des Ansatzpunktes zur Krone deutlich gezähnt. Die Narbe steht leicht über die Krone hinaus.
Die Frucht ist eine weiße, elliptische Beere von etwa 1 cm Länge, die nur wenige Samen enthält.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 16.[4]
Der Nachtjasmin ist auf den Antillen sowie in Teilen Mittelamerikas beheimatet. Der Standort des Typusexemplars ist Jamaika. In vielen Gärten der gesamten tropischen Region wird die Art oft wegen ihres starken Duftes als Zierpflanze gezogen.
Die Pflanze wächst an feuchten und nassen Standorten in Dickichten und Wäldern, nur gelegentlich auch an offenen Standorten. Sie findet sich in Höhenlagen unterhalb 1800 m.
Cestrum nocturnum ist die Typusart der Gattung der Hammersträucher (Cestrum).
Der Nachtjasmin (Cestrum nocturnum, Syn.: Cestrum suberosum Jacq.) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Hammersträucher (Cestrum) in der Familie der Nachtschattengewächse (Solanaceae). Diese in der Karibik und in Zentralamerika beheimatete Art ist in vielen tropischen und subtropischen Ländern verwildert. Nachtjasmin wird auch als Zierpflanze verwendet, besonders wegen des starken Dufts, den sie hauptsächlich nachts und in den Abendstunden verbreitet.
Ko e laukau poʻuli ko e fuʻu ʻakau lahi ia mo e ngaahi matalaʻiʻakau hinehina pea mo e foʻi fua ʻoku hinehina. Taimi ʻe niʻihi ko e matalaʻiʻakau kiʻi engeenga (fakakeheʻi kehekehe?). ʻOku fonu he matalaʻiʻakau ʻi heʻene tangitangi, mo e manongi lahi (lolotonga he pō pe), ko e meʻa fakaʻofoʻofa. Neongo ko e ʻakau fakakona mo e vao ʻaupito. Ko e ʻakau ʻomi mei he Kalipea, ʻoku taʻefuoloa. ʻOku kona ʻa e ʻū foʻi fua.
Ko e laukau poʻuli ko e fuʻu ʻakau lahi ia mo e ngaahi matalaʻiʻakau hinehina pea mo e foʻi fua ʻoku hinehina. Taimi ʻe niʻihi ko e matalaʻiʻakau kiʻi engeenga (fakakeheʻi kehekehe?). ʻOku fonu he matalaʻiʻakau ʻi heʻene tangitangi, mo e manongi lahi (lolotonga he pō pe), ko e meʻa fakaʻofoʻofa. Neongo ko e ʻakau fakakona mo e vao ʻaupito. Ko e ʻakau ʻomi mei he Kalipea, ʻoku taʻefuoloa. ʻOku kona ʻa e ʻū foʻi fua.
हसना फूल अथवा रातकी रानी अत्यन्तै वासनादार फूल फुल्ने वनस्पति हो ।
मेक्सिको र क्यारेबियन क्षेत्रबाट विश्वको धेरै भागमा फैलन र फस्टाउन सफल हसना नेपालमा कहिले र कसरी आइपुग्यो, यकिन भइसकेको छैन। यो फूल राणा दरबारका बगैंचामा सय वर्ष भन्दा पहिले नै फुलिसकेको थियो। त्यसबेला अरबी नाम हसना नै प्रिय भयो। तसर्थ हसना हाम्री रातकी रानी हुन्। त्यसलाई वनस्पति विज्ञानले 'सेस्ट्रम नोक्टरनम' भन्ने संज्ञा दिइएको छ। रातमा फुल्ने भएकोले 'नोक्टरनम' शब्द चयन भएको हो। यो वनस्पति आलु, गोलभेंडा र भान्टाको परिवार 'सोलानेसी' भित्र पर्छ।
[१]-रातकी रानीहरु
हसना फूल अथवा रातकी रानी अत्यन्तै वासनादार फूल फुल्ने वनस्पति हो ।
मेक्सिको र क्यारेबियन क्षेत्रबाट विश्वको धेरै भागमा फैलन र फस्टाउन सफल हसना नेपालमा कहिले र कसरी आइपुग्यो, यकिन भइसकेको छैन। यो फूल राणा दरबारका बगैंचामा सय वर्ष भन्दा पहिले नै फुलिसकेको थियो। त्यसबेला अरबी नाम हसना नै प्रिय भयो। तसर्थ हसना हाम्री रातकी रानी हुन्। त्यसलाई वनस्पति विज्ञानले 'सेस्ट्रम नोक्टरनम' भन्ने संज्ञा दिइएको छ। रातमा फुल्ने भएकोले 'नोक्टरनम' शब्द चयन भएको हो। यो वनस्पति आलु, गोलभेंडा र भान्टाको परिवार 'सोलानेसी' भित्र पर्छ।
ହେନା ଫୁଲ (ଜୀବବିଜ୍ଞାନ ନାମ Cestrum nocturnum, ଈଂରାଜୀରେ night-blooming jasmine ବା night-blooming cestrum ଏବଂ ହିନ୍ଦୀରେ रातरानी) ସେଷ୍ଟ୍ରମ୍ ପ୍ରଜାତି ଓ ସୋଲେନେସିଆ ପରିବାରର ଏକ ଉଦ୍ଭିଦ । ଏହି ଫୁଲଗଛ ପଶ୍ଚିମ ଭାରତୀୟ ଦ୍ୱୀପପୁଞ୍ଜର ସ୍ଥାନୀୟ ବୃକ୍ଷ କିନ୍ତୁ ଦକ୍ଷିଣ ଏସିଆରେ ଏହା ପ୍ରାକୃତିକ ଭାବେ ବଢ଼ିଥାଏ ।[୧]
ହେନା ଫୁଲର ଗଛ ବୁଦାଳିଆ, ଚିରହରିତ୍ ଓ ଏହା ପ୍ରାୟ ୪ ମିଟର୍ (୧୩ ଫୁଟ୍) ଉଚ୍ଚତା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବଢ଼ିଥାଏ । ଏହାର ପତ୍ର ପତଳା, ୬-୨୦ ସେ.ମି. (୨.୪-୭.୯ ଇଞ୍ଚ୍) ଲମ୍ବା, ୨-୪.୫ ସେ.ମି. (୦.୭୯-୧.୭୭ ଇଞ୍ଚ୍) ଓସାରର ଏବଂ ଚିକ୍କଣିଆ । କାହାଳୀ ସଦୃଶ ପାଞ୍ଚଟି ପାଖୁଡ଼ାବିଶିଷ୍ଟ ଫୁଲଗୁଡ଼ିକ ଈଷତ୍ ସବୁଜ-ଶ୍ୱେତ ରଙ୍ଗର, ୨-୨.୫ ସେ.ମି. (୦.୭୯-୦.୯୮ ଇଞ୍ଚ୍) ଲମ୍ବା, ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଫୁଟିଥିବା ପାଖୁଡ଼ାର ଉପର ପାଖର ଗୋଲେଇ ବ୍ୟାସ ପ୍ରାୟ ୧୦-୧୩ ମି.ମି. (୦.୩୯-୦.୫୧ ଇଞ୍ଚ୍) । ଏହି ଫୁଲ ରାତିରେ ଫୁଟେ ଓ ଏକ ଅପୂର୍ବ ସୁଗନ୍ଧ ନିର୍ଗତ ହୋଇଥାଏ ଯାହା ଆଖପାଖର ପରିବେଶକୁ ଚହଟାଇ ଦିଏ । ଏହି ଗଛର ଫଳ ବା କୋଳି ୧୦ ମି.ମି. (୦.୩୯ ଇଞ୍ଚ୍) ଲମ୍ବା, ୫ ମି.ମି. (୦.୨୦ ଇଞ୍ଚ୍) ବ୍ୟାସ ବିଶିଷ୍ଟ ଏବଂ ବାଇଗଣୀ କିମ୍ବା ସବୁଜ-ହଳଦିଆ ମିଶା ଧଳା ରଙ୍ଗର । ଆଉ ଏକ ପ୍ରଜାତିର ହେନା ଫଲର ରଙ୍ଗ ହଳଦିଆ ହୋଇଥାଏ । କେତେକ ସ୍ଥାନରେ ଏହାର ପତ୍ର ଓ ଫଳ ବିଷାକ୍ତ ହୋଇପାରେ, କାରଣ ଏହାର ବିଷାକ୍ତତାକୁ ନେଇ ମିଶ୍ରିତ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଓ ତଥ୍ୟ ମିଳିଛି ।[୨][୩]
ରାତିରେ ଫୁଟୁଥିବା ହେନା ଫୁଲର ଅପୂର୍ବ ସୁଗନ୍ଧ ପାଇଁ ଉପ-କ୍ରାନ୍ତୀୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ବିଭିନ୍ନ ଘର ଗମଳା, ଉଦ୍ୟାନ ଇତ୍ୟାଦିରେ ହେନା ଫୁଲ ଗଛ ରୋପଣ କରାଯାଇଥାଏ । ସାମାନ୍ୟରୁ ଆର୍ଦ୍ର ବାଲିମିଶା ଢିଲା (୬.୬-୭.୫ pH) ମାଟିରେ ଏହି ଗଛ ଭଲ ଭାବେ ବଢ଼ିଥାଏ ।
ହେନା ଫୁଲର ଅର୍କ ବା ତେଲର ରସାୟନିକ ଉପାଦାନଗୁଡ଼ିକ ହେଲେ – ୨୭% ଫିନାଇଲ୍ ଇଥାଇଲ୍ ଆଲ୍କହଲ୍, ୧୨% ବେଞ୍ଜାଇଲ୍ ଆଲ୍କହଲ୍, ୫.୬% ଐକୋସିନ୍, ୫.୬% ୟୁଗେନୋଲ୍, ୪.୪% ଏନ୍-ଟେଟ୍ରାକୋସିନ୍, ୩.୧% କ୍ୟାରିଓଫାଇଲିନ୍ ଅକ୍ସାଇଡ୍, ୨.୭% ୧-ହେକ୍ସାଡେକାନଲ୍, ୨.୪୫% ମିଥୋକ୍ସିୟୁଗେନୋଲ୍, ୨.୩୨% ବେଞ୍ଜାଲ୍ଡିହାଇଡ୍ ।[୪] ହେନା ଫୁଲରୁ ଆଲ୍କହଲ୍ (ମଧୁମଦ୍ୟ) ବାହାର କରାଯାଇ ତାହାର ପରୀକ୍ଷଣରୁ ସେଥିରେ ସାଇଟୋଟକ୍ସିକ୍ ଷ୍ଟେରଏଡ୍ ଥିବା ଜଣା ପଡ଼ିଛି ।[୫]
ରାତିରେ ଫୁଟୁଥିବା ହେନା ଫୁଲ
ଅଫୁଟା ହେନା ଫୁଲ
ହେନା ଫୁଲ
ଫୁଲରେ ଲଦି ହୋଇ ରହିଥିବା ହେନା ଫୁଲ ଗଛ
ଫ୍ଲୋରିଡ଼ାର ରକଲେଜ୍ଠାରେ ଲଗାଯାଇଥିବା ଏକ ହେନା ଫୁଲ ଗଛ
ହେନା ଫୁଲ
ନିକାରାଗୁଆ ଦେଶରେ ହେନାଫୁଲ ଗଛ
ହେନା ଫୁଲ (ଜୀବବିଜ୍ଞାନ ନାମ Cestrum nocturnum, ଈଂରାଜୀରେ night-blooming jasmine ବା night-blooming cestrum ଏବଂ ହିନ୍ଦୀରେ रातरानी) ସେଷ୍ଟ୍ରମ୍ ପ୍ରଜାତି ଓ ସୋଲେନେସିଆ ପରିବାରର ଏକ ଉଦ୍ଭିଦ । ଏହି ଫୁଲଗଛ ପଶ୍ଚିମ ଭାରତୀୟ ଦ୍ୱୀପପୁଞ୍ଜର ସ୍ଥାନୀୟ ବୃକ୍ଷ କିନ୍ତୁ ଦକ୍ଷିଣ ଏସିଆରେ ଏହା ପ୍ରାକୃତିକ ଭାବେ ବଢ଼ିଥାଏ ।
రాత్రి రాణి (Night queen) సువాసనభరితమైన పుష్పం. ఈ వృక్షాన్ని సువాసన కోసం పెంఛుతారు. దీని శాస్త్రీయ నామము సెస్ట్రమ్ నాక్టర్నమ్ (Cestrum nocturnum). ఇది మెక్సికో, మధ్య అమెరికా, భారతదేశం, క్యూబా దేశాలలో విరివిగా పెరుగుతుంది.
రేరాణి పూలు
ರಾತ್ರಿರಾಣಿ ಸೊಲನೇಸಿಯೀ (ಆಲೂಗಡ್ಡೆ ಕುಟುಂಬ) ಸಸ್ಯ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿನ ಸೆಸ್ಟ್ರಮ್ನ ಒಂದು ಪ್ರಜಾತಿ. ಇದು ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸ್ಗೆ ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ದೇಶೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.[೧]
ರಾತ್ರಿರಾಣಿಯು ಮರದಂಥ ನಿತ್ಯಹರಿದ್ವರ್ಣ ಪೊದೆಯಾಗಿದ್ದು ೪ ಮೀ.ವರೆಗೆ ಎತ್ತರವಿರುತ್ತದೆ. ಹೂವುಗಳು ಹಸಿರು ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣ ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ತೆಳ್ಳನೆಯ ಕೊಳವೆಯಾಕಾರದ ೨-೨.೫ ಸೆ.ಮೀ. ಉದ್ದದ ಎಸಳು ಇರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ತೆರೆದುಕೊಂಡಾಗ ಐದು ಕಿರಿದಾದ ಹಾಲೆಗಳಿರುತ್ತವೆ. ರಾತ್ರಿಯ ವೇಳೆ ಪ್ರಬಲವಾದ, ಸಿಹಿ ಸುಗಂಧ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ರಾತ್ರಿರಾಣಿಯನ್ನು ಉಪೋಷ್ಣವಲಯದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ಸುಗಂಧ ಬೀರುವ ಅದರ ಹೂವುಗಳಿಗಾಗಿ ಅಲಂಕಾರಿಕ ಸಸ್ಯವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಹಗುರ ಹಾಗೂ ಮರಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸಾಧಾರಣದಿಂದ ತೇವದ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.
ರಾತ್ರಿರಾಣಿಯು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ನ್ಯೂ ಜ಼ೀಲಂಡ್, ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ಼್ರಿಕಾ, ದಕ್ಷಿಣ ಚೀನಾ ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ದಕ್ಷಿಣದ ಅಮೇರಿಕ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತದ ಉಷ್ಣ ಮತ್ತು ಉಪೋಷ್ಣವಲಯದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ದೇಶೀಕರಣಗೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲ ಮಾಡುವುದು ಕಠಿಣವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಕಳೆಯೆಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ರಾತ್ರಿರಾಣಿ ಸೊಲನೇಸಿಯೀ (ಆಲೂಗಡ್ಡೆ ಕುಟುಂಬ) ಸಸ್ಯ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿನ ಸೆಸ್ಟ್ರಮ್ನ ಒಂದು ಪ್ರಜಾತಿ. ಇದು ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸ್ಗೆ ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ದೇಶೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
Cestrum nocturnum, the lady of the night, night-blooming jasmine, night-blooming jessamine, night-scented jessamine, night-scented cestrum or poisonberry,[2] is a species of plant in the potato family Solanaceae. It is native to the West Indies, but naturalized in South Asia.[3]
Despite its common name, the species is not a "true jasmine" and not of the genus Jasminum.
Cestrum nocturnum is an evergreen woody shrub with slender branches growing to 4 m (13 ft) tall. The plant is multi-branched and heavily foliated. The leaves are simple, narrow lanceolate, 6–20 cm (2.4–7.9 in) long and 2–4.5 cm (0.79–1.77 in) broad, smooth and glossy, with an entire margin. Towards the front they are pointed or tapered, the base is rounded or blunt. The leaf stalks are 0.8 to 2 cm long.
The flowers are greenish-white, with a slender tubular corolla 2–2.5 cm (0.79–0.98 in) long with five acute lobes, 10–13 mm (0.39–0.51 in) diameter when open at night, and are produced in cymose inflorescences. A powerful, sweet perfume is released at night. The mostly multi-flowered, drooping inflorescences are terminal or axillary. They are clustered, sparsely branched panicles, on the inflorescence axes of which there are herbaceous bracts. The five sepals are fused to form a bell-shaped, approximately 2 mm long calyx and have five pointed tips, which are slightly enlarged, ribbed and acutely pointed on the fruit. The inside and outside of the calyx are finely haired.
The fruit is a white berry 10 millimetres (0.39 in) long by 5 mm (0.20 in) diameter. There is also a variety with yellowish flowers. There are mixed reports regarding the toxicity of foliage and fruit.[4][5]
Cestrum nocturnum is grown in subtropical regions as an ornamental plant for its flowers that are heavily perfumed at night. It grows best in average to moist soil that is light and sandy, with a neutral pH of 6.6 to 7.5, and is hardy to hardiness zone 8. C. nocturnum can be fertilized biweekly with a weak dilution of seaweed and fish emulsion fertilizer.
Flowers distilled oil contains phenylethyl alcohol (27%), benzyl alcohol (12%), eicosane (5.6%), eugenol (5.6%), n-tetracosane (4.4%), caryophyllene oxide (3.1%), 1-hexadecanol (2.7%), methoxyeugenol (2.45%), benzaldehyde (2.32%).[6] Flowers alcohol extract contains cytotoxic steroids.[7]
Ingestion of C. nocturnum has not been well documented, but there is some reason to believe that caution is in order. All members of the family Solanaceae contain an alkaloid toxin called solanine,[8] though some members of the family are routinely eaten without ill-effect. The most commonly reported problems associated with C. nocturnum are respiratory problems from the scent, and feverish symptoms following ingestion.[9]
Some people, especially those with respiratory sensitivities or asthma, have reported difficulty breathing, irritation of the nose and throat, headache, nausea, or other symptoms when exposed to the blossom's powerful scent.[10] Some Cestrum species contain chlorogenic acid, and the presence of this potent sensitizer may be responsible for this effect in C. nocturnum.
Some plant guides describe C. nocturnum as "toxic" and warn that ingesting plant parts, especially fruit, may result in elevated temperature, rapid pulse, excess salivation and gastritis.[11]
Spoerke & Smolinske (1990)[12] noted the following: "Ingesting 15 lb of plant material caused a cow to salivate, clamp its jaws, collapse, and eventually die. A postmortem showed gastroenteritis and congestion of liver, kidneys, brain, and spinal cord. Although the berries and the sap are suspected of being toxic,[13] several cases of ingestion of the berries have not shown them to be a problem, with one exception. Morton[14] cites two cases where children ate significant quantities (handfuls) of berries and had no significant effects and another two where berries were ingested in smaller amounts, with similar negative results." ; and in a new paragraph noted that "Ingestion of green berries over several weeks by a 2-year-old child resulted in diarrhea, vomiting, and blood clots in the stool. Anemia and purpura [discoloration of the skin caused by subcutaneous bleeding] were also noted. A solanine alkaloid isolated from the stool was hemolytic to human erythrocytes.[15] "
Plant extracts have shown larvicidal activity against the mosquito Aedes aegypti while showing no toxicity to fish.[16][17] Plant extracts cause hematological changes in the freshwater fish when exposed to sub lethal concentrations.[18][19]
The mechanisms of the plant's putative psychoactive effects are currently unknown, and anecdotal data are extremely limited and include an aphrodisiac power.[20] In a rare discussion of traditional entheogenic use of the plant, Müller-Ebeling, Rätsch, and Shahi describe shamanic use of C. nocturnum in Nepal.[21] They describe experiencing "trippy" effects without mentioning unpleasant physical side effects. Rätsch's Encyclopedia of Psychoactive Plants also describes a handful of reports of ingestion of the plant without mentioning serious adverse side effects.
Cestrum nocturnum has become widely naturalized in tropical and subtropical regions throughout the world, including Australia, New Zealand, South Africa, southern China and the southernmost United States, and is difficult to eradicate. It is classed as a weed in some countries.
In Auckland, New Zealand, it has been reported as a seriously invasive weed to the Auckland Regional Council and is under investigation. NS Forest and Bird is compiling an inventory of wild cestrum sites in order to place the plant on the banned list. The inventory can be viewed via Google Maps.[22] Some nurseries still sell it without warning customers of the dangers to native bush reserves.
Cestrum nocturnum buds
Cestrum nocturnum fruit
Cestrum nocturnum, the lady of the night, night-blooming jasmine, night-blooming jessamine, night-scented jessamine, night-scented cestrum or poisonberry, is a species of plant in the potato family Solanaceae. It is native to the West Indies, but naturalized in South Asia.
Despite its common name, the species is not a "true jasmine" and not of the genus Jasminum.
Galán de noche (Cestrum nocturnum) llamado también dama de noche[1] es una planta de la familia de las solanáceas. Nativa de América, se ha naturalizado en Asia Meridional y se cultiva ampliamente en los trópicos.[2]
Es un arbusto o árbol semiperennifolio que alcanza un tamaño de hasta 5 m de alto, con ramitas menudamente pubescentes, glabrescentes. Las hojas oblongo-ovadas o lanceoladas, de 6-15 cm de largo, ápice acuminado, y glabras; con pecíolos de 1-2 cm de largo, glabros. Las inflorescencias se presentan en forma de racimos cortos axilares o terminales que a menudo forman panículas de hasta 10 cm de largo con numerosas flores. El raquis, a veces puberulento, se alarga en el fruto. Las flores, extremadamente perfumadas, se mantienen abiertas durante toda la noche. Tienen 2-3 mm de largo con cáliz glabro en forma de campana, corola amarilla o verdosa, en forma de tubo delgado, de 14-19 mm de largo, expandiéndose en el primer tercio apical, piloso por dentro en el punto de inserción de los filamentos, glabro por fuera. El fruto es un baya globosa, de hasta 7-10 mm de largo, blanca; con semillas de 3-6 mm de largo.[3]
Se utiliza como ornamental en jardines por la fragancia de sus flores. Clasificada en ciertos países como planta invasora.[cita requerida]
Ampliamente cultivada en los trópicos y en climas templados sin severas heladas. Se adapta casi a cualquier sustrato bien drenado y en una exposición a semisombra.[4]
Se utiliza en la industria farmacéutica por su contenidos en saponinas: gitonina y digitonina.
Debido a su alto contenido en alcaloides: nicotina, atropina, hiosciamina y escopolamina principalmente, es altamente tóxica.
Cestrum nocturnum fue descrita por Carlos Linneo y publicada en Species Plantarum 1: 191 (1753).[5]
Cestrum: nombre genérico que deriva del griego kestron = "punto, picadura, buril", nombre utilizado por Dioscórides para algún miembro de la familia de la menta.[6]
nocturnum: epíteto latino que significa "nocturno".[7]
Datos: Q36125
Multimedia:
Especies: Cestrum nocturnum
Galán de noche (Cestrum nocturnum) llamado también dama de noche es una planta de la familia de las solanáceas. Nativa de América, se ha naturalizado en Asia Meridional y se cultiva ampliamente en los trópicos.
Gaueko dama (Cestrum nocturnum) Solanaceae familiako landare bat da.
Zuhaixka edo zuhaitz honek, gehienez 5 metroko garaiera izan dezake; hostoak, obalatuak edo eliptikoak, 6-11 cm eta pezioloak 1-2 cm luze izan dezakete. Fruitua globo itxurako baia 7-10 mm luzeran, zuria eta haziak 3-6 mm luze [1] izan ohi du.
Amerikako kontinentekoa da jatorriz; Mexiko hego-erdialdetik Hego Amerikara.
Lorategietan, etxetatik gertu, udako gauetan zuhaitzak jariatzen duen usain sakonaz gozatzeko .
Lur osasuntsua. Klima epel eta beroa. Eguzkitara edo erdi-itzalean. Neguan adarrak kimatu behar dira.
Landarearen zati guztiak oso toxikoak dira. Zenbait herrialdetan landare inbaditzaile gisa sailkatuta da.
Artikulu hau landareei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
Cestrum nocturnum, appelé courammment jasmin de nuit, galant de nuit, cestreau nocturne, dame de nuit, reine de nuit ou jasmin bâtard, est une espèce de solanacées du genre Cestrum, originaire des Antilles et d'Amérique centrale. Cette plante arbustive est abondamment cultivée dans les régions subtropicales pour le parfum très intense de ses fleurs, qui ne s'ouvrent que durant la nuit.
C'est un arbuste ligneux à feuilles persistantes pouvant atteindre environ 4 mètres de haut. Ses feuilles sont simples, lancéolées de 6 à 20 cm de long et de 2 à 4.5 cm de large, lisses et luisantes; leur limbe est à bord uni. Les fleurs sont vert pâle à blanches et se composent d'une corolle fine et allongée de 2 à 2.5 cm de long, terminée en 5 lobes à bouts pointus leur diamètre étant d'environ 10 à 13 mm lorsqu'ils sont ouverts, durant la nuit. Les fleurs sont produites en inflorescences cymeuses et sont fortement parfumées. Elles répandent leur parfum durant la nuit uniquement. Le fruit est une baie blanche toxique. Il existe une variété de C. nocturnum à fleurs jaunes.
Elles s'est largement naturalisée dans les régions tropicales et subtropicales du monde entier, notamment en Australie, en Chine méridionale, au sud des États-Unis.
Cestrum nocturnum est connu, à travers le monde, sous de nombreux noms vernaculaires :
Toutes les parties de la plante sont hautement toxiques. Elle est classée dans certains pays comme plante envahissante.
Le jasmin de nuit se cultive de préférence sur un sol humide, léger et sablonneux à pH neutre compris entre 6.6 et 7.5. La plante est rustique jusqu'à la zone de rusticité 8. Une fois installée elle est difficile à éradiquer.
Cestrum nocturnum, appelé courammment jasmin de nuit, galant de nuit, cestreau nocturne, dame de nuit, reine de nuit ou jasmin bâtard, est une espèce de solanacées du genre Cestrum, originaire des Antilles et d'Amérique centrale. Cette plante arbustive est abondamment cultivée dans les régions subtropicales pour le parfum très intense de ses fleurs, qui ne s'ouvrent que durant la nuit.
Arum dalu (Cestrum nocturnum L.) adalah tanaman hias, dan tumbuhan obat yang banyak tumbuh di Indonesia. Ia berasal dari Amerika, dan dikatakan sebagai tanaman pendatang. Sering pula dikatakan sedap malam, karena bunga-bunganya mekar di waktu malam. Diketahui juga bermanfaat sebagai Tanaman obat.
Arum dalu (Cestrum nocturnum L.) adalah tanaman hias, dan tumbuhan obat yang banyak tumbuh di Indonesia. Ia berasal dari Amerika, dan dikatakan sebagai tanaman pendatang. Sering pula dikatakan sedap malam, karena bunga-bunganya mekar di waktu malam. Diketahui juga bermanfaat sebagai Tanaman obat.
Il Cestrum nocturnum è una pianta sempreverde appartenente della famiglia delle Solanaceae. Il suo nome sembrerebbe derivare dal greco kestron, termine che significa asta o giavellotto[1] e che veniva usato comunemente dal botanico Dioscoride per indicare le piante della famiglia della menta. La pianta è chiamata anche Gelsomino notturno, ma non fa parte del genere Jasminum.
Si tratta di un arbusto che può raggiungere i 5 metri d'altezza i cui rami pubescenti tendono alla glabrescenza man mano che crescono e diventano più grossi e legnosi. È costituito da foglie ovali o ellittiche che raggiungono i 6-11 centimetri di lunghezza e dai relativi piccioli lunghi circa uno o due centimetri. L'infiorescenza racemosa si sviluppa all'estremità dei rami ed è costituita da un alto numero di fiori notturni che emanano un intenso odore molto caratteristico; essi sono formati da un calice cupuliforme al cui interno si sviluppa la corolla gialla, simile ad un finissimo tubo lungo fra i 14 ed i 19 millimetri. Il frutto è una bacca globosa bianca e contiene i semi.
È una pianta diffusa in tutto il continente Mesoamericano e nelle isole Caraibiche, dove cresce ad altitudini fra i 100 e i 2500 metri, in particolare sembra essere nativa di Cuba.[2][3] La sua diffusione si è però spinta in molte aree dell'Oceano Pacifico toccando Oceania, Cina e Singapore, ma anche India e Madagascar.[2] Il Cestrum Nocturnum è ovunque considerato una specie infestante ed in alcuni luoghi è considerata una minaccia per i pascoli a causa della sua tossicità.[4]
Si tratta di una pianta molto apprezzata per la decorazione dei giardini, giacché la fioritura risulta molto attrattiva alla vista, ma anche all'olfatto: i fiori del Cestrum nocturnum emanano un intenso e dolce odore[2][5] capace di profumare ambienti molto ampi, ma tanto forte da poter risultare addirittura fastidioso per alcune persone, talvolta provocando mal di testa e nausea. Cresce con facilità anche in vaso, senza eccessivi accorgimenti da seguire, se non quello di assicurarle almeno qualche ora di luce solare al giorno. Sopporta senza problemi le abbondanti piogge tipiche dei climi tropicali, dopo le quali fiorisce copiosamente.
In natura la pianta si propaga attraverso i pochi semi racchiusi nelle bacche prodotte in seguito alla fioritura. La germinazione è, a volte, molto lenta, i semi infatti possono rimanere dormienti nel terreno per parecchi anni prima di dar vita ad un nuovo arbusto. Un altro valido metodo di propagazione è per talea, sia essa di un ramo (se già legnoso si procede direttamente in terra) o della radice.[2]
Il cestrum nocturnum è una pianta dai molteplici usi, soprattutto in Messico dove viene usata, secondo la cultura popolare, come medicamento contro i dolori polmonari o della testa, ma anche contro le irritazioni della pelle ed i brufoli, nonché come disinfettante per le ferite. La Sociedad Farmaceutica Mexicana ne conferma l'uso come antiepilettico, corroborando così le teorie del botanico Maximino Martínez, che a tal proposito ne aveva già proposto l'uso fin dal secolo scorso.[5]
Attualmente si svolgono numerose sperimentazioni con composti estratti da questa particolare pianta: nei ratti ha infatti rilevato il rilassamento del muscolo liscio intestinale mentre nei gatti, trattati per via intravenosa, si sono registrate reazioni come ipotensione, vasodilatazione e stimolazione della respirazione.[5]
Il Cestrum nocturnum è una pianta sempreverde appartenente della famiglia delle Solanaceae. Il suo nome sembrerebbe derivare dal greco kestron, termine che significa asta o giavellotto e che veniva usato comunemente dal botanico Dioscoride per indicare le piante della famiglia della menta. La pianta è chiamata anche Gelsomino notturno, ma non fa parte del genere Jasminum.
Cestrum nocturnum, popularmente dama-da-noite[1] é um arbusto da família das solanáceas, originário das Antilhas. Possui folhas lanceoladas e pequenas flores amareladas que exalam exuberante e peculiar perfume. Esse perfume é derivado do morcego, o polinizador padrão da planta. Como o morcego tem células olfativas bem desenvolvidas, a planta tem um cheiro forte para atraí-lo. Também é conhecido pelos nomes de coirana, dama-da-noite e jasmim-verde.
Cestrum nocturnum, popularmente dama-da-noite é um arbusto da família das solanáceas, originário das Antilhas. Possui folhas lanceoladas e pequenas flores amareladas que exalam exuberante e peculiar perfume. Esse perfume é derivado do morcego, o polinizador padrão da planta. Como o morcego tem células olfativas bem desenvolvidas, a planta tem um cheiro forte para atraí-lo. Também é conhecido pelos nomes de coirana, dama-da-noite e jasmim-verde.
Vit nattjasmin (Cestrum nocturnum) är en art i familjen potatisväxter från Västindien. Arten odlas ibland som krukväxt i Sverige och är en vanlig prydnadsväxt i varma länder.
Wikimedia Commons har media som rör Vit nattjasmin.
Vit nattjasmin (Cestrum nocturnum) är en art i familjen potatisväxter från Västindien. Arten odlas ibland som krukväxt i Sverige och är en vanlig prydnadsväxt i varma länder.
Dạ lý hương hay dạ lai hương (danh pháp hai phần: Cestrum nocturnum) là một loài cây thuộc họ Cà có nguồn gốc từ Tây Ấn. Loài này được Carl Linnaeus mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1] Tên gọi loại cây này có nhiều tên theo từng quốc gia. Như: Hasnuhana (হাসনুহানা) trong tiếng Bengal, Raat ki Rani (रात की रानी) trong tiếng Urdu, Raat Rani (रातराणी) trong tiếng Marathi, 夜來香 (yè lái xiāng) hay 夜香木 (yè xiāng mù) trong tiếng Tàu, Dama de Noche trong tiếng Tây Ban Nha, Dok Ratree (ดอกราตรี) trong tiếng Thái, và مسك الليل «Mesk el-laal» trong tiếng Ả Rập.
Cây có đặc điểm là bùi dày, cành và nhánh vươn dài, sống dựa, lá đơn, mọc cách, màu xanh nhạt, nhẵn bóng, gốc thuôn dài có cuống ngắn. Hoa nhiều, tập hợp thành chùy ở đầu cành hay nách lá. Hoa màu vàng lục nhạt, hay lục nhạt, thơm ngát về đêm. Cánh tràng hợp thành ống dài, trên loe thành phễu chia thành năm thùy trái xoan nhọn. Quả mọng màu lam hay đen nhạt, hạt dẹt. Cây rất dễ trồng bằng giâm cành, mọc khỏe đâm ra nhiều chồi và mùa hoa gần như quanh năm.
Bài viết liên quan đến họ Cà (Solanaceae) này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Dạ lý hương hay dạ lai hương (danh pháp hai phần: Cestrum nocturnum) là một loài cây thuộc họ Cà có nguồn gốc từ Tây Ấn. Loài này được Carl Linnaeus mô tả khoa học đầu tiên năm 1753. Tên gọi loại cây này có nhiều tên theo từng quốc gia. Như: Hasnuhana (হাসনুহানা) trong tiếng Bengal, Raat ki Rani (रात की रानी) trong tiếng Urdu, Raat Rani (रातराणी) trong tiếng Marathi, 夜來香 (yè lái xiāng) hay 夜香木 (yè xiāng mù) trong tiếng Tàu, Dama de Noche trong tiếng Tây Ban Nha, Dok Ratree (ดอกราตรี) trong tiếng Thái, và مسك الليل «Mesk el-laal» trong tiếng Ả Rập.
Cây có đặc điểm là bùi dày, cành và nhánh vươn dài, sống dựa, lá đơn, mọc cách, màu xanh nhạt, nhẵn bóng, gốc thuôn dài có cuống ngắn. Hoa nhiều, tập hợp thành chùy ở đầu cành hay nách lá. Hoa màu vàng lục nhạt, hay lục nhạt, thơm ngát về đêm. Cánh tràng hợp thành ống dài, trên loe thành phễu chia thành năm thùy trái xoan nhọn. Quả mọng màu lam hay đen nhạt, hạt dẹt. Cây rất dễ trồng bằng giâm cành, mọc khỏe đâm ra nhiều chồi và mùa hoa gần như quanh năm.
夜香木（学名：Cestrum nocturnum），又稱夜香樹、夜來香、夜香花、夜光花、木本夜來香、夜香玉，属茄科植物。供观赏，花可用作芳香原料。
常綠性灌木，直立或近攀援狀，原產地為熱帶美洲及西印度。植株可達２公尺以上，分枝多而柔軟，長而下垂，呈蔓性。葉互生，披針狀長橢圓形。腋生或顶生的繖房花序 corymb，細長管狀的花冠，上部5淺裂，花色黃綠或潔白，白晝閉合無香氣，夜晚開放、香氣極濃。漿果小形，內藏種子一至數粒，生性強健，耐熱耐旱，適合庭植或盆栽。
謠傳夜來香的香氣，是在釋放廢氣，無益環境與動物呼吸，這部分在國際各大學或研究中心查無實驗與數據，可能是不喜歡者在網路上惡意散布。
其原产于热带美洲及西印度，现广植各热带地区，中国的两广、福建、云南等地有栽培。
栽培土质不拘，但以肥沃的壤土为佳。性喜高温多湿，可用扦插法繁殖。
夜香木（学名：Cestrum nocturnum），又稱夜香樹、夜來香、夜香花、夜光花、木本夜來香、夜香玉，属茄科植物。供观赏，花可用作芳香原料。
常綠性灌木，直立或近攀援狀，原產地為熱帶美洲及西印度。植株可達２公尺以上，分枝多而柔軟，長而下垂，呈蔓性。葉互生，披針狀長橢圓形。腋生或顶生的繖房花序 corymb，細長管狀的花冠，上部5淺裂，花色黃綠或潔白，白晝閉合無香氣，夜晚開放、香氣極濃。漿果小形，內藏種子一至數粒，生性強健，耐熱耐旱，適合庭植或盆栽。
謠傳夜來香的香氣，是在釋放廢氣，無益環境與動物呼吸，這部分在國際各大學或研究中心查無實驗與數據，可能是不喜歡者在網路上惡意散布。
