Brevoortia es un género de la familia Clupeidae, el cual agrupa algunas especies de peces clupeiformes eurihalinos anfibióticos denominados comúnmente lachas.
Este género fue descrito originalmente en el año 1861 por el ictiólogo y paleontólogo estadounidense Theodore Nicholas Gill.[1] Se lo incluye en la subfamilia Alosinae.
Etimológicamente el nombre genérico Brevoortia refiere al apellido de James Carson Brevoort, un estudioso de la fauna de Ohio y Carolina del Sur (Estados Unidos) a quien fue dedicada la especie.[2]
Este género se subdivide en 6 especies:
Son peces pelagiales neríticos, que forman grandes bancos en aguas litorales marinas,[3] penetrando algunas en cursos fluviales.[4]
Su cuerpo es alto y muy angosto. Su boca es protráctil, carente de dientes. Es un pez de dieta planctofágica, es decir, está basada en zooplancton o fitoplancton, Se categorizan como peces filtradores, que se alimentan desplazándose con la boca abierta, haciendo que el agua atraviese las hendiduras branquiales, quedando los organismos microscópicos retenidos por el retículo formado por las numerosas cerdas que presentan las branquias en su borde interno.[5][6] Sus huevos integran el zooplancton marino. Poseen un diámetro aproximado de 1,5 mm. Son de forma esférica, y en su interior están provistos de aceite por el cual flotan en la superficie.
Comercialmente su mayor utilidad es el empleo como carnada, siendo el volumen destinado al consumo humano fresco mucho menor.
Brevoortia es un género de la familia Clupeidae, el cual agrupa algunas especies de peces clupeiformes eurihalinos anfibióticos denominados comúnmente lachas.
Brevoortia è un genere di pesci ossei marini e d'acqua salmastra appartenente alla famiglia Clupeidae.
Il genere è endemico dell'Oceano Atlantico occidentale temperato e subtropicale lungo le coste delle Americhe[1]. Sono pesci eurialini e molte specie frequentano le acque salmastre dove si possono anche riprodurre.
La specie più grande è B. tyrannus che raggiunge 50 cm di lunghezza. Le altre specie si fermano a 35 cm[1].
Alcune specie del genere (come B. tyrannus e B. patronus) hanno notevole importanza per la pesca commerciale.
Brevoortia è un genere di pesci ossei marini e d'acqua salmastra appartenente alla famiglia Clupeidae.
Brevoortia is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van haringen (Clupeidae).[1] Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1861 door Theodore Gill.[2]
Het geslacht is genoemd naar James Carson Brevoort (1818-1887), "de bekende ichtyoloog uit New York".
Brevoortia is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van haringen (Clupeidae). Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1861 door Theodore Gill.
Het geslacht is genoemd naar James Carson Brevoort (1818-1887), "de bekende ichtyoloog uit New York".
Brevoortia – rodzaj ryb śledziokształtnych z rodziny śledziowatych (Clupeidae).
Południowo-zachodni i południowy Ocean Atlantycki u wybrzeży Ameryki Południowej.
Gatunki zaliczane do tego rodzaju[2]:
Brevoortia – rodzaj ryb śledziokształtnych z rodziny śledziowatych (Clupeidae).
Brevoortia[1] är ett släkte av fiskar. Brevoortia ingår i familjen sillfiskar.[1]
Kladogram enligt Catalogue of Life[1]:
BrevoortiaBrasiliansk menhaden (Brevoortia aurea)
Småfjällig menhaden (Brevoortia gunteri)
Gulfmenhaden (Brevoortia patronus)
Argentinsk menhaden (Brevoortia pectinata)
Gulfenad menhaden (Brevoortia smithi)
Atlantisk menhaden (Brevoortia tyrannus)
Менхэдены [1] (лат. Brevoortia) — род лучепёрых рыб семейства сельдевых.
Тело высокое, сжатое с боков. Голова и рот большие. В середине верхней челюсти расположена выемка. При закрытом рте вершина нижней челюсти заходит в эту выемку. У взрослых особей зубы на челюстях отсутствуют. Многочисленные жаберные тычинки длинные и тонкие. Хорошо выражены видоизменённые предорсальные чешуи, образующие гребень. Вдоль всего брюха проходит киль.
Менхэдены имеют пелагическую окраску. За верхним углом жаберной крышки у них есть чёрное пятно, за которым у некоторых видов есть более светлые пятна в один или несколько рядов. Максимальная длина до 50 см, чаще 30—35 см.
Обитают вблизи восточных побережий Северной и Южной Америки. Ведут пелагический стайный образ жизни. Взрослые особи совершают сезонные миграции вдоль берегов, не заходя в воды с солёностью менее 20 ‰. Личинки и мальки, напротив, заплывают в солоноватую 2—3 ‰ воду, а также в реки.
Питаются фитопланктоном и зоопланктоном, активно отцеживая его, а также детритом.
Продолжительность жизни 9—12 лет, созревают в возрасте 2—3 года.
К роду относят 6 видов[2]:
Менхэдены являются одними из самых важных промысловых рыб восточного побережья Америки. Самый значимый — атлантический менхэден (Brevoortia tyrannus).
Менхэдены (лат. Brevoortia) — род лучепёрых рыб семейства сельдевых.