Užovka ostronosá (Gonyosoma oxycephalum) je stromový had, vyskytující se v jihovýchodní Asii, konkrétně v Zadní Indii, na Filipínách a v Malajsii. Jejím typickým biotopem jsou mangrovové a bambusové houštiny asijských deštných lesů, čemuž také odpovídá její zbarvení a způsob života.
Jako většina arborikolních hadů, trávících 90% času ve větvích stromů či křovisek, má štíhlé tělo s hladkými šupinami zářícími sytou zelení, břicho má ale žlutavé. Směrem k ocasu se zbarvení mění na šedomodrou až hnědou, konec ocasu bývá zpravidla hnědočervený. Od špičatého čenichu se táhne přes velké oko s kulatou zřítelnicí tenký, šedočerný proužek. Mezi šupinami prosvítá modrá barva kůže, což tak trochu připomíná jemné síťování.Užovka ostronosá dorůstá do velikosti 200 - 230 cm, v teráriích zpravidla o něco méně.
Užovka ostronosá se živí hlodavci. Bývá aktivní hlavně přes den, kdy loví především drobné savce, ale také ptáky. Ty je díky své hbitosti schopna chytat dokonce i za letu. Páří se průběžně po celý rok, aniž by dávala přednost určitému ročnímu období. Oplozená samice snese do vlhkého substrátu 6 - 12 vajíček, z kterých se zhruba po 100 dnech inkubace , líhnou asi 45 cm velká mláďata.
Užovka ostronosá (Gonyosoma oxycephalum) je stromový had, vyskytující se v jihovýchodní Asii, konkrétně v Zadní Indii, na Filipínách a v Malajsii. Jejím typickým biotopem jsou mangrovové a bambusové houštiny asijských deštných lesů, čemuž také odpovídá její zbarvení a způsob života.
Die Spitzkopfnatter (Gonyosoma oxycephalum), auch Rotschwanznatter oder Grünnatter genannt, ist eine Reptilienart aus der Familie der Nattern (Colubridae).
Früher wurde die Spitzkopfnatter, ähnlich wie die Kornnatter, die Äskulapnatter oder die Leopardnatter in die Gattung Elaphe gestellt. Heute wird sie allerdings mit ihren Verwandten Gonyosoma hodgsoni, G. cantoris und G. frenatum in der Gattung Gonyosoma eingeordnet. Die Spitzkopfnatter ist ungiftig.
Die Weibchen werden meist um 170, selten bis zu 240 cm lang[1], während die Männchen etwas kleiner bleiben. Die Schlange hat eine Grundfärbung, die von grüngelb bis oliv reichen kann. Die Unterseite ist meist heller als die Oberseite. Der Schwanz ist rötlich-braun und in der Farbe scharf abgesetzt[2], worauf ebenfalls der deutsche Name „Rotschwanznatter“ sowie der englische Name „Red-tailed Green Ratsnake“ hinweisen. Die Spitzkopfnatter besitzt ein schwarzes Augenband und eine runde Pupille. Die normalerweise schwarze, wie bei allen Schlangen gegabelte, Zunge kann einen blauen Rand aufweisen.
Diese Natter hat aufgrund ihrer hauptsächlich arborealen Lebensweise starke und raue Schuppen auf ihrer Oberseite entwickelt, die beim Klettern in den Bäumen hilfreich sind. Das schwarze Muster auf diesen Schuppen ist je nach Individuum unterschiedlich ausgeprägt. Die Spitzkopfnatter hat 23–27 dorsale Schuppenreihen in der Körpermitte und 8 bis 11 Supralabialen (Scutum supralabiale), von denen gewöhnlich 2 die Augenhöhle (Orbita) berühren. Die Analschuppe (Scutum anale) ist geteilt. Im Mittel hat sie 245 (240–249) präcaudale, also vor dem Schwanz liegende Wirbel.[3]
Die Spitzkopfnatter ist eine südostasiatische Schlangenart und ist weit verbreitet[4]. Ihr Verbreitungsgebiet reicht von Myanmar über Indonesien bis zu den Philippinen[2]. Ihre Typuslokalität ist Java.
Die Spitzkopfnatter ist tagaktiv und lebt ausschließlich auf Bäumen im Regenwald, vor allem ist sie in der Nähe von Gewässern und Mangrovensümpfen zu finden.[4] Die Schlange ist sehr aggressiv. Wird sie gestört, beißt sie meistens sofort zu.[1] Bei Erregung ist der Schwanz der Spitzkopfnatter ständig in Bewegung.[4]
In der Natur ernährt sich die Spitzkopfnatter vor allem von baumbewohnenden Säugetieren und Fledermäusen.[1] Kleine Vögel kann sie aufgrund ihrer Schnelligkeit sogar aus der Luft fangen.[1] Die Beutetiere werden durch Umschlingen getötet.[2] Ihre Fressfeinde sind vor allem die Schlangenweihen (Spilornis). Bei Gefahr kann die Spitzkopfnatter, möglicherweise durch die große Tracheallunge, ihren Nacken aufblähen, wodurch sie größer erscheinen soll.[3]
Die Angaben zum Erreichen der Geschlechtsreife dieser Tiere schwanken zwischen 2 Jahren und 4 Jahren. Die Spitzkopfnatter ist ovipar, sie legt 5–12 walzenförmige Eier[1] im Zeitraum zwischen September und Januar. Die nach 95–125 Tagen[4] schlüpfenden Jungtiere sind beim Zeitpunkt des Schlüpfens 45 cm lang und 20–25 g schwer. In den ersten Lebensmonaten ernähren sich die Jungschlangen von kleinen Echsen und Fröschen.[2]
Die Spitzkopfnatter wird des Öfteren in Terrarien gehalten. Auch in Zoos ist diese Art häufig vertreten.[4][1][2] Diese Art der eigentlichen Nattern wird in Gefangenschaft bis zu 15 Jahre alt.
Die jungen Spitzkopfnattern fressen in Gefangenschaft junge, nackte Mäuse, während die ausgewachsenen Tiere sich vorzugsweise von adulten Mäusen, Hühnerküken und kleinen Ratten ernähren.
Die Spitzkopfnatter (Gonyosoma oxycephalum), auch Rotschwanznatter oder Grünnatter genannt, ist eine Reptilienart aus der Familie der Nattern (Colubridae).
Früher wurde die Spitzkopfnatter, ähnlich wie die Kornnatter, die Äskulapnatter oder die Leopardnatter in die Gattung Elaphe gestellt. Heute wird sie allerdings mit ihren Verwandten Gonyosoma hodgsoni, G. cantoris und G. frenatum in der Gattung Gonyosoma eingeordnet. Die Spitzkopfnatter ist ungiftig.
Ula bajing (Gonyosoma oxycephalum) utawa ula bamban ya iku sajinis ula kang wernané ijo kang gedhé lan lincah, mènèk wit saka suku Colubridae. Dijenengi kaya mangkono amarga ula iki racaké memangan bajing, saliyané kéwan-kéwan liyané. Ula iki kerep uga sinebut Ula ijo, Ula bangkai laut lan Ula gadung, jeneng-jeneng kang uga minangka nyebut jinis ula liyané kang wernané ijo.[1]
Sajeroning basa Inggris ula iki dijenengi Red-tailed Green Ratsnake utawa Red-tailed Racer, amarga warna buntuté kang kadang-kadang rodok abang. Nanging ula iki béda karo ula bangkai laut kang warna buntuté uga (mesti) rodok abang. Jenneg liyané ya iku Grey-tailed Racer. Jeneng ngèlmiahé nunjukaké awaké kang dhapuré menyudut (gonio, sudut; soma, awak) lan ndasé kang rodok gèpèng lancip (oxy, tajam; cephalum, ndas).[2]
Ula kang awaké sedengan, dawa lan ramping. dawa ndas lan awak nganti 1.820 mm, lan bututé 480 mm.[1] Sanajan ing lumrahé dawa sekabèhané amung sakiwa-tengené 160–180 cm.[3] Ndas rodok gèpèng lan lancip.
Dominan warna ijo utawa ijo padhang ing sakdawané gegeré, lan kuning ing sak dawané wetengé. Ndas ijo kekuningan, ijo zaitun utawa kecoklatan ing pérangan nduuwr, kanti garis ireng ing mata, sarta lambé kang wernané kekuningan. Buntut rodok abang utawa coklat mudha rodok klawu; kadang-kadang kanti garis mbunder kuning utawa abang padang ing sak cepaké silété. Sisik-sisék pojok kuning utawa ireng.[1][2]
Sisik-sisik dorsal (geger) sajeroning 23, 25, utawa 27 deret ing tengah awak; alus utawa berlunas kalem. Sisik-sisik ventral (weteng) 236–262 iji (ing Borneo, 229–255 iji); nyudut ing pérangan njaba sarta berlunas lan bertakik cithèk, mupangaté kanggo mènèk wit. Sisik anal kapérang, sisik-sisik subkaudal (ngisir buntut) 130–149 (126–149) iji. Perisai labial nduwur (sisik-sisik gedhé ing lambè) 7–10 iji, kang kaping-5 lan -6, utawa kaping-6 lan -7, ngemèk mata.[2][4]
Kaya ngendi jenengé, ula iki dingertèni racaké mangan bajing ing wit-witan. Dèwèké uga mangan tikus, kamprèt lan manuk. Ula bajing obah kanti lincah lan tangkas ing pang-pang wit (arboreal), lan kadang mudun ana ing lemah. Yèn jèngèl amarga ngrasa kaganggu, gulu ula iki bakal gèpèng ngadeg lan ilaté kang nggaris biru diobahaké mentu mlebu kanti rikat. Cokotané ngloroni, sanajan ora mbebayani tumprapé manungsa amarga ula iki upas-é endèk.[2][3]
Ula bajing tinemu wiwit saka dataran endèk nganti wewengkon pagunungan; ing Sumatra nganti laladan Berastagi ing ketinggian sakiwa-tengené 1.300 m dpl. Kéwan melata iki dingertèni manggoni wewengkon rawa-rawa, alas bakau, alas dataran endèk, alas pagunungan, belukar, laladan pertanian lan perkebunan, nganti marang lingkungan pekarangan omah di pedésaan. Ula kang aktif ing wayah awan (diurnal) iki ora jarang ditemoni ing tutupan vegetasi ing kiwa-tengené kali lan blumbang.[3]
Ula bajing ngendog antarané 5–12 iji sabené ngendig.[2]
Lokasi tipe: Indonesia: Jawa.[5]
Ula bajing (Gonyosoma oxycephalum) utawa ula bamban ya iku sajinis ula kang wernané ijo kang gedhé lan lincah, mènèk wit saka suku Colubridae. Dijenengi kaya mangkono amarga ula iki racaké memangan bajing, saliyané kéwan-kéwan liyané. Ula iki kerep uga sinebut Ula ijo, Ula bangkai laut lan Ula gadung, jeneng-jeneng kang uga minangka nyebut jinis ula liyané kang wernané ijo.
Sajeroning basa Inggris ula iki dijenengi Red-tailed Green Ratsnake utawa Red-tailed Racer, amarga warna buntuté kang kadang-kadang rodok abang. Nanging ula iki béda karo ula bangkai laut kang warna buntuté uga (mesti) rodok abang. Jenneg liyané ya iku Grey-tailed Racer. Jeneng ngèlmiahé nunjukaké awaké kang dhapuré menyudut (gonio, sudut; soma, awak) lan ndasé kang rodok gèpèng lancip (oxy, tajam; cephalum, ndas).
Gonyosoma oxycephalum, known commonly as the arboreal ratsnake, the red-tailed green rat snake, and the red-tailed racer, is a species of snake in the family Colubridae. The species is endemic to Southeast Asia.
It was first described by Friedrich Boie in 1827.[2]
G. oxycephalum is a robust powerful snake, with wide smooth scales on its belly that are ideal for climbing trees and across branches. It has smaller, smooth scales on its back, which is usually bright green or light green and may have a black net-like pattern. A gray-colored morph with a yellow head exists in Panay, in the Philippines.
As some of its common names indicate, the snake has a green body with a red tail, but is usually brown. It also has a dark line horizontally across the eye. On the sides of its black tongue there may be brown and blue colour. The top of the head may be dark green, yellow-green, or yellow in colour.
Gonyosoma oxycephalum, Kaeng Krachan National Park, Thailand
Gonyosoma oxycephalum
The female can reach a length of up to 2.4 m (almost 8 feet), while the male is generally a little bit smaller but brighter in coloration.
The average life span of G. oxycephalum in captivity is 20 years.
G. oxycephalum reaches sexually maturity at 4 years of age, and its eggs have a hatching time from 13 to 16 weeks. The female lays on average between 3 and 8 eggs usually between September and January and the hatchlings are about 45 cm (18 inches) long.
The red-tailed green ratsnake lives and spends its life in the trees and in cavities of trees. It seldom descends to the ground. When the snake is stressed, it may inflate a bag of air in its neck, making it appear larger in size.
In captivity, it has quite the "attitude" and may strike at or bite an unwary handler. Its temperament can be unpredictable and may change from time to time but an individual may become tame through proper handling.
G. oxycephalum feeds almost exclusively on birds, bird eggs, lizards, and bats. It catches them in mid-air while hanging amongst branches. In captivity, it can be trained to feed on rodents such as mice and rats.
G. oxycephalumm is found in the following countries:
The Type locality is Indonesia: Java (F. Boie, 1827).
Gonyosoma oxycephalum, known commonly as the arboreal ratsnake, the red-tailed green rat snake, and the red-tailed racer, is a species of snake in the family Colubridae. The species is endemic to Southeast Asia.
It was first described by Friedrich Boie in 1827.
Gonyosoma oxycephalum Gonyosoma generoko animalia da. Narrastien barruko Colubridae familian sailkatuta dago.
Gonyosoma oxycephalum Gonyosoma generoko animalia da. Narrastien barruko Colubridae familian sailkatuta dago.
Gonyosoma oxycephalum, le Serpent ratier des mangroves[1] , ou Serpent ratier vert à queue rouge, est une espèce de serpents de la famille des Colubridae[2].
Ce serpent peut mordre l'homme, mais il n'est pas dangereux.
Le serpent ratier à queue rouge se trouve dans les forêts tropicales, dans les jungles de basse altitude, dans les terres agricoles et dans les forêts de mangrove.
Cette espèce se rencontre en Asie du Sud-Est et notamment en Birmanie, au Cambodge, en Inde dans les îles Andaman, en Indonésie, au Laos, en Malaisie, aux Philippines, à Singapour, en Thaïlande et au Viêt Nam[2],[3].
Gonyosoma oxycephalum mesure de 1,6 à 2,3 m.
Son corps est vert devenant violet à son extrémité caudale avec des écailles bordées de noir. Le dessus de la tête est vert et séparé du dessous de couleur vert clair à jaune par une ligne noire horizontale passant au niveau des yeux. La jonction entre le corps et la queue peut présenter quelques écailles jaunes[4]. Sa langue est bleue et il présente un point bleu foncé à l'intérieur de sa gueule[5].
Des cas de variation de couleur où Gonyosoma oxycephalum est globalement gris peuvent être rencontrés[4].
C'est une espèce arboricole des forêts tropicales très active en journée.
Il mange dans les arbres des oiseaux et des petits mammifères dont des chauves-souris et se nourrit aussi de rats, de souris et de lézards[6].
L'accouplement de ce serpent se déroule dans les branches des arbres[7].
Serpents ratiers des mangroves
Tête de serpent ratier des mangroves
Gonyosoma oxycephalum (Parc national du Gunung Mulu, Malaisie)
Serpent ratier vert à queue rouge dans les arbres
Vue complète (parc national de Kaeng Krachan, Thaïlande)
Gonyosoma oxycephalum et sa langue bleue
Gonyosoma oxycephalum, le Serpent ratier des mangroves , ou Serpent ratier vert à queue rouge, est une espèce de serpents de la famille des Colubridae.
Ce serpent peut mordre l'homme, mais il n'est pas dangereux.
Ular bajing (Gonyosoma oxycephalum) atau yang juga disebut ular bamban, adalah sejenis ular tikus hijau yang hidup di pepohonan. Dinamai ular bajing karena ular ini sering ditemukan memangsa bajing dan tupai pohon, selain tikus sebagai makanan utamanya. Walaupun begitu, ular ini juga memangsa hewan kecil lainnya. Ular bajing tersebar luas di Asia Tenggara. Dalam bahasa Inggris, ular ini disebut Arboreal ratsnake, red-tailed greensnake, atau red-tailed racer. Sedangkan nama spesifiknya, oxycephalum, berasal dari dua kata: oxy="tajam" dan cephalos="kepala", mengacu pada bentuk kepalanya yang meruncing mirip ujung panah.[1][2]
Panjang tubuh ular bajing mencapai 2.4 meter. Diameter tengah badannya sebesar ibu jari kaki hingga sebesar lengan tangan orang dewasa. Kepala dan tubuh bagian atas berwarna hijau kekuningan, hiaju kecokelatan, atau cokelat kekuningan, dengan tepian-tepian sisik berwarna hitam atau putih. Di depan dan belakang matanya, terdapat garis horizontal pendek berwarna hitam. Leher berwarna kuning dan bagian bawah tubuh hingga pangkal ekor berwarna hijau pucat. Ekornya berwarna cokelat muda atau cokelat kelabu.[3][4][5]
Ular bajing tersebar luas di daerah tropis Asia tenggara, mulai dari Myanmar selatan, Thailand, Laos, Vietnam, Kamboja, Malaysia, Indonesia (Sumatra, NiasKepulauan Mentawai, Kep. Riau, Bangka-Belitung, Jawa, Bali, Nusa-Tenggara Barat, dan Kalimantan), dan Filipina (Balabac, Bohol, Lubang, Luzon, Negros, Palawan, Kep. Sulu, Panay, Agusan del Sur, dan P. Dinagat).[6]
Habitat ular bajing adalah hutan hujan dan hutan belukar dari dataran rendah hingga ketinggian 1100 meter dpl.[3][7]
Ular bajing aktif pada siang hari dan biasanya berkelana di pepohonan dan semak-semak. Ular ini seringkali ditemukan berkeliaran di atas pohon kelapa karena mencari bajing atau tupai, mangsa kesukaannya, yang kerap mengambil kelapa untuk dimakan. Ular ini juga memangsa tikus sawah dan tikus rumah seperti halnya ular tikus lainnya. Selain itu, ular ini juga memangsa kadal, burung, dan kelelawar.[3][5][7]
Ular bajing berkembangbiak dengan bertelur (ovipar). Jumlah telur yang dihasilkan sebanyak 5 sampai 12 butir. Anak ular muda yang baru menetas berkukuran panjang sekitar 40 sampai 55 cm.[3][5][7]
_(8677453699).jpg)
_head_and_tail_(22572953194).jpg)
_on_the_handrail_(22904672640).jpg)
_on_the_handrail_(22832465659).jpg)
Ular bajing (Gonyosoma oxycephalum) atau yang juga disebut ular bamban, adalah sejenis ular tikus hijau yang hidup di pepohonan. Dinamai ular bajing karena ular ini sering ditemukan memangsa bajing dan tupai pohon, selain tikus sebagai makanan utamanya. Walaupun begitu, ular ini juga memangsa hewan kecil lainnya. Ular bajing tersebar luas di Asia Tenggara. Dalam bahasa Inggris, ular ini disebut Arboreal ratsnake, red-tailed greensnake, atau red-tailed racer. Sedangkan nama spesifiknya, oxycephalum, berasal dari dua kata: oxy="tajam" dan cephalos="kepala", mengacu pada bentuk kepalanya yang meruncing mirip ujung panah.
Ular Laju Ekor Merah (Gonyosoma oxycephalum) [1] ialah sejenis ular yang terdapat di Asia Tenggara.
Ia merupakan ular yang lasak dengan sisik licin, lasak pada perutnya yang sesuai bagi memanjat pokok dan menjalar pada dahan. Ia memiliki sisik yang lebih kecil dan licin pada bahagian belakangnya yang biasanya hijau terang atau hijau pucat dan mungkin memiliki pola jaringan hitam. Perubahan warna kelabu dengan kepala kuning wujud di Panay, di Filipina.
Sebagaimana namanya tunjukkan, ular ini memiliki ekor merah tetapi biasanya perang dengan badan hijau. Ia turut memiliki belang hitam melintang pada matanya. Pada sisi lidah hitamnya mungkin terdapat warna biru. Atas bahagian kepala mungkin terdapat warna hijau gelap, kuning kehijauan atau kuning.
Ular betina mampu mencecah panjang sehingga 2.4 m (hampir 8 kaki), sementara ular jantan biasanya kecil sedikit tetapi bewarna lebih terang. Jangka hayat biasanya dalam kurungan adalah 20 tahun. Ia mencecah kematangan seksual pada usia 4 tahun, dan telornya akan menetas dalam tempoh 13 hingga 16 minggu. Ular betina bisanya bertelur purata antara 3 dan 8 biji telor antara bulan September dan Januari dan anak ular sepanjang sekitar 45 cm (18 inci).
Ular Laju Ekor Merah hidup dan menghabiskan kebanyakan masanya di atas pokok dan dalam lubang pokok. Ia jarang turun ke tanah. Apabila ular Laju Ekor Merah terganggu, ia mungkin mengembangkan kantung udara pada lehernya, menjadikan ia kelihatan lebih besar.
Dalam tahanan, ia mempunyai 'atitude' dan mungkin menyerang atau menggigit penjaga yang leka. Amat tidak dapat dijangkakan dan mungkin berubah dri masa ke masa tetapi mampu menjadi jinak melalui pengendalian yang sempurna.
Ia makan hampir sepenuhnya bagi burung, telor burung dan kelawar. Ia menangkap mangsanya yang sedang terbang ketika menjalar antara dahan pokok. Dalam tahanan, ia boleh dilatih bagi makan tikus.
Ular Laju Ekor Merah (Gonyosoma oxycephalum) ialah sejenis ular yang terdapat di Asia Tenggara.
Tresnok (vitenskapelig navn Gonyosoma oxycephala) er en tynn slange med kraftige bukskjell, som gjør den til en mester til å bevege seg i trær. Den har små glatte skjell på ryggen, mens bukskjellene er mer ru. Tresnoken er lysegrønn med rød halespiss og sort strek ved øyet.
Slangen lever i Østindia i regnskoger og sumper og bor i trær. Snoken lever av frø og små pattedyr. Kroppslengden er ca. 1,6 til 2,3 meter. Gjennomsnitt alder er 15 år. Tresnoken er kjønnsmoden når den er 4 år. Tresnokens egg har en klekketid på 14 til 16 uker, og legger ca. 25 egg. Nyklekkede unger er ca. 45 cm lange.
Tresnoken kan bite, men kun tørrbitt da den ikke[1] er giftig.
Tresnok (vitenskapelig navn Gonyosoma oxycephala) er en tynn slange med kraftige bukskjell, som gjør den til en mester til å bevege seg i trær. Den har små glatte skjell på ryggen, mens bukskjellene er mer ru. Tresnoken er lysegrønn med rød halespiss og sort strek ved øyet.
Slangen lever i Østindia i regnskoger og sumper og bor i trær. Snoken lever av frø og små pattedyr. Kroppslengden er ca. 1,6 til 2,3 meter. Gjennomsnitt alder er 15 år. Tresnoken er kjønnsmoden når den er 4 år. Tresnokens egg har en klekketid på 14 til 16 uker, og legger ca. 25 egg. Nyklekkede unger er ca. 45 cm lange.
Tresnoken kan bite, men kun tørrbitt da den ikke er giftig.
Rắn đuôi đỏ (danh pháp khoa học: Gonyosoma oxycephalum) là một loài rắn trong họ Rắn nước. Loài này được Boie mô tả khoa học đầu tiên năm 1827.[3]
Bài viết liên quan phân họ rắn Colubrinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Rắn đuôi đỏ (danh pháp khoa học: Gonyosoma oxycephalum) là một loài rắn trong họ Rắn nước. Loài này được Boie mô tả khoa học đầu tiên năm 1827.
ホソツラナメラ（学名：Gonyosoma oxycephala）は、ナミヘビ科キノボリナメラ属に分類されるヘビ。
インドネシア、カンボジア、タイ、フィリピン南部、ベトナム、マレーシア
体長160-230cm。体形は細長い。体色は鮮やかな緑色、尾はオレンジや褐色、灰色だが色彩は地域によって変異がある。英名は褐色やオレンジ色の尾を持つ個体がいることが由来と思われる。体鱗には隆起（キール）がなく滑らかで、縁は黒い。
頭部は細い。種小名oxycepahalaは「鋭い頭」の意で、和名のホソツラ（細面）とほぼ同義だと思われる。眼は大型で、視力は優れている。唇の鱗（唇板）は黄色や黄緑色。口内は黒く、舌は青い。
熱帯雨林や湿地に生息する。昼行性。樹上棲で、樹上や藪の中等で生活する。危険を感じると頸部を側偏させ、口を大きく開けて威嚇する。
食性は動物食で、爬虫類、鳥類、小型哺乳類等を食べる。
繁殖形態は卵生で、1回に5-12個の卵を産む。卵は90-120日程で孵化する。
ペットとして飼育されることもあり、日本にも輸入されている。流通量はあまり多くはない。主に野生個体が流通するが、繁殖個体が流通することもある。性質が荒く人間に対しても激しく噛みついてくることがあるが、繁殖個体では慣れることもある。高さのある大型のテラリウムで飼育される。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 
_(8677453699).jpg)
_on_the_handrail_(22904672640).jpg)
_-_Huai_Yang_Waterfall_National_Park_(29841538262).jpg)
_(8678558950).jpg)
