Strix leptogrammica[2] ye una especie d'ave rapazu nocherniega de la familia Strigidae nativa del sureste d'Asia.
Mide ente 45 y 57 cm de llargu, una especie relativamente grande dientro de la so xéneru. Tien les partes cimeres de color marrón escuru, con llurdios blancos débiles sobre los costazos. Les partes inferiores son de color crema con rayes marrones. El discu facial ye de color marrón acoloratáu a castañal y arrodiáu con cantos blancos distintivos. Les nales y la cola son de color coloráu con rayes de color crema. Les pates tán emplumaes y los güeyos son de color marrón escuru.[3]
El so hábitat natural son los montes templaos, montes húmedos, tierres baxes y montes montanos nel sur d'Asia, dende la India y Sri Lanka nel oeste, hasta Indonesia y el sur de China nel este. Ta clasificáu como Esmolición menor pola IUCN.[1]
El cárabo oriental tien 15 subespecies reconocíes, que s'estremen principalmente por producir vocalizaciones distintes, y ser distintes n'apariencia pola especiación parapátrica, dalgunes podríen ser reconocíes como especies separaes.[4]
Les subespecies son:[4]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Strix leptogrammica ye una especie d'ave rapazu nocherniega de la familia Strigidae nativa del sureste d'Asia.
Strix leptogrammica[1] a zo ur spesad evned-preizh-noz eus ar c'herentiad Strigidae.
Bevañ a ra diwar vronneged bihan, laboused ha stlejviled.
Ar spesad a gaver ar pevarzek isspesad[2] anezhañ en Azia ar Su :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Strix leptogrammica a zo ur spesad evned-preizh-noz eus ar c'herentiad Strigidae.
El gamarús bru (Strix leptogrammica) és un ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habita els boscos d'Àsia Meridional, des del nord de Pakistan, Índia, Sri Lanka, Birmània, sud-est de la Xina i Taiwan, cap al sud, a través de Tailàndia, nord de Laos, Vietnam i la Península Malaia fins a Sumatra, Borneo i Java.
El gamarús bru (Strix leptogrammica) és un ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habita els boscos d'Àsia Meridional, des del nord de Pakistan, Índia, Sri Lanka, Birmània, sud-est de la Xina i Taiwan, cap al sud, a través de Tailàndia, nord de Laos, Vietnam i la Península Malaia fins a Sumatra, Borneo i Java.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tylluan goed frown (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tylluanod coed brown) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Strix leptogrammica; yr enw Saesneg arno yw Brown wood owl. Mae'n perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae) sydd yn urdd y Strigiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. leptogrammica, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r tylluan goed frown yn perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ptilopsis leucotis Ptilopsis leucotis Tylluan bysgod goch Scotopelia ussheri
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tylluan goed frown (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tylluanod coed brown) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Strix leptogrammica; yr enw Saesneg arno yw Brown wood owl. Mae'n perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae) sydd yn urdd y Strigiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. leptogrammica, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Der Malaienkauz (Strix leptogrammica) ist eine Art aus der Familie der Eigentlichen Eulen (Strigidae). Er kommt in fünf Unterarten ausschließlich in Südostasien vor. In älterer Literatur werden ihm drei weitere Unterarten zugerechnet. Er galt über längere Zeit als Unterart des Malaienkauzes. In jüngerer Literatur geht man davon aus, dass Malaienkauz, Niaskauz, Bergkauz und Bartelskauz eine Superspezies bilden.[1]
Mit einer Körpergröße von etwa 40 Zentimetern ist der Malaienkauz eine verhältnismäßig große Art innerhalb seiner Gattung.[2] Federohren fehlen. Der Gesichtsschleier ist rötlichbraun bis kastanienfarben und von einem auffälligen dunklen Rand umgeben. Die Region rund um die Augen ist schwarz. Die Augenbrauen sind cremefarben. Das Kopfgefieder ist ansonsten überwiegend dunkel- bis schwarzbraun. Die Kehle ist weißlich. Die Vorderbrust ist kastanienfarben oder rötlich mit unscharfen, feinen dunklen Querstreifen. Flügel und Schwanz sind rötlich und cremefarben gestreift. Die Körperunterseite ist cremefarben mit dunkleren, braunen Querstreifen. Die Läufe sind befiedert. Die Augen sind dunkelbraun.
Verwechslungsmöglichkeiten bestehen mit dem Bartelskauz, dessen Gesichtsschleier mehr ockerfarben ist.
Der Malaienkauz kommt in Indien, Sri Lanka, dem Süden von Burma und Thailand, auf der malayischen Halbinsel, Sumatra, Belitung, Mentawai und Borneo vor. Er fehlt dagegen auf Java und Bali. Er ist ein Standvogel, der überwiegend tropische Wälder entlang der Küste und in den Tiefebenen besiedelt und nur sehr selten in Höhenlagen über 500 Meter über NN vorkommt.
Der Malaienkauz ist eine ausschließlich nachtaktive Eulenart und verhältnismäßig scheu. Er übertagt im dichten Blattwerk von Bäumen. Seine Rufe lässt er besonders häufig in mondhellen Nächten hören. Das Nahrungsspektrum umfasst kleine Säuger wie Ratten, Mäuse und Wühlmäuse sowie kleine Vögel und Reptilien. Gelegentlich frisst er auch Fisch.[3]
Die Fortpflanzungszeit variiert in seinem Verbreitungsgebiet regional. In Südindien fällt die Fortpflanzungszeit beispielsweise in den Zeitraum Januar bis März. Auf Belitung brütet der Malaienkauz dagegen später im Jahr. Das Gelege besteht normalerweise aus zwei Eiern. Als Nistplatz nutzt die Art in der Regel Baumhöhlen.
Der Malaienkauz (Strix leptogrammica) ist eine Art aus der Familie der Eigentlichen Eulen (Strigidae). Er kommt in fünf Unterarten ausschließlich in Südostasien vor. In älterer Literatur werden ihm drei weitere Unterarten zugerechnet. Er galt über längere Zeit als Unterart des Malaienkauzes. In jüngerer Literatur geht man davon aus, dass Malaienkauz, Niaskauz, Bergkauz und Bartelskauz eine Superspezies bilden.
चश्मे उल्लू नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलार्इ अङ्ग्रेजीमा "ब्राउन वुड आउल" (Brown Wood Owl) भनिन्छ ।
चश्मे उल्लू नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलार्इ अङ्ग्रेजीमा "ब्राउन वुड आउल" (Brown Wood Owl) भनिन्छ ।
ಕಂದು ಕಾಡು ಗೂಬೆ (ಸ್ಟ್ರಿಕ್ಸ್ ಲೆಪ್ಟೋಗ್ರಾಮಿಕ) ಭಾರತ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ, ಪೂರ್ವದಿಂದ ಪಶ್ಚಿಮ ಇಂಡೋನೇಷ್ಯಾ, ತೈವಾನ್, ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಚೀನಾದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಈ ಗೂಬೆಯು ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ತಳಿಗಾರ. ಈ ಜಾತಿಯು ಗೂಬೆಗಳ ಕುಟುಂಬದ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿದೆ, ಇದನ್ನು ವಿಶಿಷ್ಟ ಗೂಬೆಗಳು(ಸ್ಟ್ರಿಗಿಡೆ)ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜಾತಿಯ ಗೂಬೆಗಳಿವೆ. ಇದು ಕಿವಿ ರಹಿತ ಗೂಬೆ ಕುಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ.
ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಮರದ ಗೂಬೆ ಮಧ್ಯಮ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ, ಮೇಲ್ಭಾಗಗಳು ಏಕರೂಪವಾಗಿ ಕಡು ಕಂದು ಬಣ್ಣದ್ದಾಗಿದ್ದು, ಭುಜಗಳ ಮೇಲೆ ಮಸುಕಾದ ಬಿಳಿ ಚುಕ್ಕೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಒಳಭಾಗಗಳು ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಗೆರೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತವೆ. ಮುಖದ ಮೇಲಿರುವ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಸಂಗ್ರಹಣೆಯು ಒಳಬಾಗಿದಂತಿದ್ದು ಕಂದು ಬಣ್ನದಾಗಿದೆ , ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಡು ಕಂದು ಬಣ್ಣದ್ದಾಗಿರುತ್ತವೆ, ಬಿಳಿ ಕುತ್ತಿಗೆ ಇದೆ.
ಉದ್ದ 34-45 ಸೆಂ. ರೆಕ್ಕೆಯ ಉದ್ದ 286-400 ಮಿಮೀ. ಬಾಲದ ಉದ್ದ 151-299 ಮಿಮೀ. ತೂಕ 800-1100 ಗ್ರಾಂ. ಈ ಜಾತಿಯ ಹೆಣ್ಣು ಗೂಬೆಗಳು ಗಂಡು ಗೂಬೆಗಳಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ. [೧]
ಕರೆ ಹೂ ಹೂ ಎಂದು ಜೋರಾದ ಕಿರುಚಾಟದಂತಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಜಾತಿಯ ಇತರೆ ತಳಿಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಗುತ್ತದೆ ಹಾಗು ಕಾಣ ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ಇಲಿಗಳು ಮತ್ತು ಶ್ರೂಗಳಂತಹ ಸಣ್ಣ ಸಸ್ತನಿಗಳು, ಸಣ್ಣ ಪಕ್ಷಿಗಳು, ಕಪ್ಪೆಗಳು ಮತ್ತು ಸರೀಸೃಪಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತದೆ. ಮೀನುಗಳೂ ಸಹ ಇದರ ಆಹಾರವಾಗಿದೆ ಎಂದು ವರದಿಯಾಗಿದೆ.
ಈ ಗೂಬೆಗಳು ನಾಚಿಕೆ ಸ್ವಭಾವವುಳ್ಳವು, ಪ್ರಕೃತಿ ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿದ್ದು, ಹಗಲು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಎಲೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಮರಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿಸುತ್ತದೆ.
ಕಂದು ಕಾಡು ಗೂಬೆ (ಸ್ಟ್ರಿಕ್ಸ್ ಲೆಪ್ಟೋಗ್ರಾಮಿಕ) ಭಾರತ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ, ಪೂರ್ವದಿಂದ ಪಶ್ಚಿಮ ಇಂಡೋನೇಷ್ಯಾ, ತೈವಾನ್, ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಚೀನಾದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಈ ಗೂಬೆಯು ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ತಳಿಗಾರ. ಈ ಜಾತಿಯು ಗೂಬೆಗಳ ಕುಟುಂಬದ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿದೆ, ಇದನ್ನು ವಿಶಿಷ್ಟ ಗೂಬೆಗಳು(ಸ್ಟ್ರಿಗಿಡೆ)ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜಾತಿಯ ಗೂಬೆಗಳಿವೆ. ಇದು ಕಿವಿ ರಹಿತ ಗೂಬೆ ಕುಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ.
The brown wood owl (Strix leptogrammica) is found in India, Bangladesh, Sri Lanka, Indonesia, Taiwan, and south China. The brown wood owl is a resident breeder in south Asia. This species is a part of the family of owls known as typical owls (Strigidae), which contains most species of owl. It belongs to the earless owl genus Strix.
The brown wood owl is medium large (45–57 cm), with upperparts uniformly dark brown, with faint white spotting on the shoulders. The underparts are buff with brown streaking. The facial disc is brown or rufous, edged with white and without concentric barring, and the eyes are dark brown. There is a white neckband. The sexes are similar in appearance.
Their call is a (hoo) hoo hoo HOO, or a deep goke-goke-ga-LOOO, or a loud scream. Their alarm call is a bark, wow-wow. Some subspecies are known to produce distinct vocalizations; they are also different in appearance and parapatric, and might be distinct species: The northern Strix (leptogrammica) newarensis group (Himalayan wood-owl; present subspecies newarensis, ticehursti, laotiana and caligata) which occur from the Himalayan foothills of Kashmir east to Taiwan have a soft low to-hooh not unlike a rock dove cooing. S. (l.) bartelsi (Bartels's wood-owl), Javan wood-owl from Java, the southeasternmost taxon, has a loud, forceful, single HOOH! with long pauses between calls.
This species is highly nocturnal and is commonly found in dense forests. It can often be located by the small birds that mob it while it is roosting in a tree. The diet of the brown wood owl consists mainly of small mammals, birds, and reptiles.
There are 14 subspecies.[3]
The brown wood owl (Strix leptogrammica) is found in India, Bangladesh, Sri Lanka, Indonesia, Taiwan, and south China. The brown wood owl is a resident breeder in south Asia. This species is a part of the family of owls known as typical owls (Strigidae), which contains most species of owl. It belongs to the earless owl genus Strix.
The brown wood owl is medium large (45–57 cm), with upperparts uniformly dark brown, with faint white spotting on the shoulders. The underparts are buff with brown streaking. The facial disc is brown or rufous, edged with white and without concentric barring, and the eyes are dark brown. There is a white neckband. The sexes are similar in appearance.
S. l. ochrogenis at Welimada, Sri Lanka Their call is a (hoo) hoo hoo HOO, or a deep goke-goke-ga-LOOO, or a loud scream. Their alarm call is a bark, wow-wow. Some subspecies are known to produce distinct vocalizations; they are also different in appearance and parapatric, and might be distinct species: The northern Strix (leptogrammica) newarensis group (Himalayan wood-owl; present subspecies newarensis, ticehursti, laotiana and caligata) which occur from the Himalayan foothills of Kashmir east to Taiwan have a soft low to-hooh not unlike a rock dove cooing. S. (l.) bartelsi (Bartels's wood-owl), Javan wood-owl from Java, the southeasternmost taxon, has a loud, forceful, single HOOH! with long pauses between calls.
This species is highly nocturnal and is commonly found in dense forests. It can often be located by the small birds that mob it while it is roosting in a tree. The diet of the brown wood owl consists mainly of small mammals, birds, and reptiles.
El cárabo oriental (Strix leptogrammica)[2] es una especie de ave rapaz nocturna de la familia Strigidae nativa del sureste de Asia.
Mide entre 45 y 57 cm de largo, una especie relativamente grande dentro de su género. Tiene las partes superiores de color marrón oscuro, con manchas blancas débiles sobre los hombros. Las partes inferiores son de color crema con rayas marrones. El disco facial es de color marrón rojizo a castaño y rodeado con bordes blancos distintivos. Las alas y la cola son de color rojo con rayas de color crema. Las patas están emplumadas y los ojos son de color marrón oscuro.[3]
Su hábitat natural son los bosques templados, bosques húmedos, tierras bajas y bosques montanos en el sur de Asia, desde la India y Sri Lanka en el oeste, hasta Indonesia y el sur de China en el este. Está clasificado como Preocupación menor por la IUCN.[1]
El cárabo oriental tiene 15 subespecies reconocidas, que se diferencian principalmente por producir vocalizaciones distintas, y ser diferentes en apariencia por la especiación parapátrica, algunas podrían ser reconocidas como especies separadas.[4]
Las subespecies son:[4]
El cárabo oriental (Strix leptogrammica) es una especie de ave rapaz nocturna de la familia Strigidae nativa del sureste de Asia.
Strix leptogrammica Strix generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.
Strix leptogrammica Strix generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.
Ruskopöllö (Strix leptogrammica) on pöllöihin kuuluva lintu. Sitä tavataan Bangladeshissa, Bhutanissa, Bruneissa, Kambodžassa, Kiinassa, Intiassa, Indonesiassa, Laoissa, Malesiassa, Myanmarissa, Nepalissa, Sri Lankassa, Taiwanissa, Thaimaassa ja Vietnamissa.[1]
Sen elinpiiriä ovat lauhkeat, subtrooppiset ja trooppiset alavat ja vuoristometsät.[3]
Ruskopöllö pesii Etelä-Aasiassa alueella joka ulottuu Intiasta ja Sri Lankasta itään Länsi-Indonesiaaan ja Etelä-Kiinaan. Se on keskikokoinen, 45–57 cm ja painaa keskimäärin 835 grammaa[3]. Se on yläpuolelta yhtenäisen tummanruskea, vain olkapäillä on heikkoa valkoista täplitystä. Alapuolelta se on vaaleanruskea ja siinä on ruskeita juovia. Naamakiehkura on ruskea tai punaruskea, ja sitä kiertää valkoinen reunus ja ilman samankeskistä juovitusta, ja silmät ovat tummanruskeat. Kaulassa on valkoinen kaistale. Sukupuolet ovat samannäköiset.
Sen ääni on (huu) huu huu HUU tai matala gok-gok-ga-LUUU tai kovaääninen kirkaisu. Se hälyttää haukkumalla vov-vov. Jotkut alalajit ääntelevät eri tavalla ovat myös ulkonäöltään erilaisia, ja ne esiintyvät parapatrisesti ja voivat olla eri lajia: Pohjoinen Strix (leptogrammica) newarensis ryhmä alalajit newarensis, ticehursti, laotiana ja caligata) jota tavataan Himalajan Kashmirin reunavuorilta idästä Taiwaniin, ääntelee hiljaisella matalalla äänellä tu-huuh kuten kalliokyyhkyn kujerrus. S. (l.) bartelsi Jaavalta, joka on eteläisin taksoni, ääntelee voimakkaalla, yksittäisellä äänellä HUUH! ja välissä on pitkiä taukoja.
Ruskopöllö on harvinainen tiheissä metsissä. Laji on yölintu, mutta sen voi havaita päiväsaikaan siitä, että pikkulinnut häiritsevät sitä sen istuessa oksalla. Sen ravintoa ovat lähinnä pienet nisäkkäät, linnut ja matelijat. Se pesii kolossa tai oksanhaarassa, ja munii kaksi munaa.
Ruskopöllöllä on seuraavat alalajit:
Ruskopöllö (Strix leptogrammica) on pöllöihin kuuluva lintu. Sitä tavataan Bangladeshissa, Bhutanissa, Bruneissa, Kambodžassa, Kiinassa, Intiassa, Indonesiassa, Laoissa, Malesiassa, Myanmarissa, Nepalissa, Sri Lankassa, Taiwanissa, Thaimaassa ja Vietnamissa.
Sen elinpiiriä ovat lauhkeat, subtrooppiset ja trooppiset alavat ja vuoristometsät.
Ruskopöllö pesii Etelä-Aasiassa alueella joka ulottuu Intiasta ja Sri Lankasta itään Länsi-Indonesiaaan ja Etelä-Kiinaan. Se on keskikokoinen, 45–57 cm ja painaa keskimäärin 835 grammaa. Se on yläpuolelta yhtenäisen tummanruskea, vain olkapäillä on heikkoa valkoista täplitystä. Alapuolelta se on vaaleanruskea ja siinä on ruskeita juovia. Naamakiehkura on ruskea tai punaruskea, ja sitä kiertää valkoinen reunus ja ilman samankeskistä juovitusta, ja silmät ovat tummanruskeat. Kaulassa on valkoinen kaistale. Sukupuolet ovat samannäköiset.
Sen ääni on (huu) huu huu HUU tai matala gok-gok-ga-LUUU tai kovaääninen kirkaisu. Se hälyttää haukkumalla vov-vov. Jotkut alalajit ääntelevät eri tavalla ovat myös ulkonäöltään erilaisia, ja ne esiintyvät parapatrisesti ja voivat olla eri lajia: Pohjoinen Strix (leptogrammica) newarensis ryhmä alalajit newarensis, ticehursti, laotiana ja caligata) jota tavataan Himalajan Kashmirin reunavuorilta idästä Taiwaniin, ääntelee hiljaisella matalalla äänellä tu-huuh kuten kalliokyyhkyn kujerrus. S. (l.) bartelsi Jaavalta, joka on eteläisin taksoni, ääntelee voimakkaalla, yksittäisellä äänellä HUUH! ja välissä on pitkiä taukoja.
Ruskopöllö on harvinainen tiheissä metsissä. Laji on yölintu, mutta sen voi havaita päiväsaikaan siitä, että pikkulinnut häiritsevät sitä sen istuessa oksalla. Sen ravintoa ovat lähinnä pienet nisäkkäät, linnut ja matelijat. Se pesii kolossa tai oksanhaarassa, ja munii kaksi munaa.
Strix leptogrammica
La Chouette leptogramme (Strix leptogrammica) est une espèce de rapaces de la famille des Strigidae.
La chouette leptogramme mesure de 47 à 53 cm de la tête à la queue[1].
Cette chouette est strictement nocturne. Elle passe la journée cachée dans le feuillage des hautes branches d'un arbre et ne sort qu'à la nuit tombée pour chasser. Elle capture et mange des rongeurs dont des musaraignes, des chauves-souris et aussi de gros insectes et de nombreux oiseaux incluant tourterelles, martins et perdrix.
On la trouve au sud de l'Asie depuis l'Inde et le Sri Lanka à l'est, jusqu'à l'ouest de l'Indonésie et dans le sud de la Chine.
Cette chouette vit dans les forêts tropicales de plaines, dans les forêts denses à moyenne ou haute altitude, le plus souvent à l'écart de l'homme.
Cet rapace nocturne est difficile à voir mais facile à reconnaître à son cri caractéristique. Son cri classique est une courte série vibrante de hululements profonds, commençant doucement et se terminant plus fort, hou-hou-houhouhrrror ou hou hou-hou-hou-hou.
Elle émet aussi divers cris selon la région où elle vit : simple houh explosif répété à intervalles réguliers ; roucoulement doux ho-hou ; ou cri strident iiiaoouh[2]...
Strix leptogrammica
La Chouette leptogramme (Strix leptogrammica) est une espèce de rapaces de la famille des Strigidae.
L'allocco bruno malese (Strix leptogrammica Temminck, 1831) è un uccello rapace tropicale appartenente alla famiglia Strigidae[2].
È diffuso nel sud-est asiatico, dove si nasconde nelle fitte foreste sempreverdi equatoriali ed umide.
L'allocco bruno malese è di taglia medio grande, raggiunge in età adulta una lunghezza totale di 45-57 cm ed un peso i 950-1100 g. Presenta un dorso uniformemente bruno scuro, macchiettato di bianco, in densità minore sulle spalle. Inferiormente ha una colorazione ocra lucida con striature marroni. Il disco facciale è rossiccio o marrone, bordato di scuro; notabile è il sottogola bianco. Le ali sono piuttosto lunghe, infatti raggiunge un'apertura alare di 95-135 cm; usualmente le porta leggermente aperte sui fianchi, mentre quando è appollaiato su un posatoio di caccia, le tiene sempre leggermente aperte e pronte a planare. Talvolta viene chiamato allocco corteccia a causa della caratteristica peculiare delle sue ali; infatti quando è appollaiato, ha l'abitudine di allungare il corpo, tanto che accostandosi ai tronchi degli alberi il piumaggio aderisce ad esso e sembra elemento stesso della corteccia. Il dimorfismo sessuale nella specie non è evidente, mentre il piumaggio dei pulli è decisamente più chiaro e pallido[3].
Nelle popolazioni indiane i richiami sono una sorta di muggiti a toni bassi, mentre più a meridione i richiami tendono ad essere notevolmente più musicali e dati da un'unica nota acuta, ripetuta ritmaticamente, ed accompagnata, infine, da un leggero suono sordo[3].
La specie è attiva di notte; essa si nutre principalmente di rettili, piccoli uccelli e piccoli mammiferi. Talvolta anche di pesci, specialmente nello Sri Lanka, dove caccia anche alla luce del giorno[3].
La stagione riproduttiva inizia a gennaio e si conclude ad aprile. Nidifica in cavità di alberi, a terra tra le radici di alberi secolari, in anfratti rocciosi o su rocce sporgenti di scogliere. La covata solitamente è di 1-2 uova che porta alla nascita dei pulli dopo 29-30 giorni[3].
Vive nelle aree boschive della fascia costiera e nelle foreste tropicali, dall'India e Sri Lanka fino al sud-ovest della Cina e dal Myanmar fino alla Malaysia, all'isola di Sumatra e al Borneo[3].
Il suo habitat naturale sono le foreste pluviali del Borneo, le fitte foreste tropicali indiane, le foreste sempreverdi della catena himalayana, le pianure alberate e le foreste di pianura; sono un ambiente di suo gradimento anche le foreste lungo le coste e quelle a galleria lungo i corsi d'acqua. Raggiunge i 2800 metri di quota, occasionalmente 4000 metri[3].
È una specie schiva e silenziosa che viene disturbata anche da minimi rumori e scappa ai primi segnali di presenze estranee, a causa di questa sua abilità nel mimetizzarsi è molto difficile da scorgere e seguire in natura. Gli ornitologi per studiare i comportamenti della specie fanno notevole riferimento alla lettura delle borre[3].
L'allocco bruno malese comprende attualmente, a dicembre 2014, 14 sottospecie, le quali differiscono notevolmente per la taglia, specialmente la popolazione indonesiana che è più piccola rispetto alle altre, e per la vocalizzazione. Esse sono[2]:
È un allocco molto simile all'allocco delle foreste, da cui differisce per la barratura delle parti ventrali e per la colorazione alare più chiara[3].
Questa specie viene elencata tra le specie a rischio minimo nella lista rossa della IUCN poiché prima di tutto ha un vasto areale (stimato essere circa 20.000 km²), poi perché, sebbene sia in leggera diminuzione, ha una tendenza stabile nel numero tale da non raggiungere lo status di specie vulnerabile e per ultimo perché la dimensione della popolazione è abbastanza grande (stimata a 10.000 individui)[1]. Localmente, però, in regioni dove la deforestazione è incessante, sta diventando relativamente raro[3].
L'allocco bruno malese (Strix leptogrammica Temminck, 1831) è un uccello rapace tropicale appartenente alla famiglia Strigidae.
È diffuso nel sud-est asiatico, dove si nasconde nelle fitte foreste sempreverdi equatoriali ed umide.
Burung Hantu Punggur (bahasa Inggeris: Brown Wood Owl) ialah sejenis burung hantu yang terdapat di Asia Selatan, dari India dan Sri Lanka ke Indonesia barat dan China selatan. Nama sainsnya Strix leptogrammica.[2]
Burung hantu ini boleh digolongkan dalam dua famili utama, iaitu:
Burung Hantu Punggur ialah burung hutan yang jarang ditemui. Burung ini bersarang di dalam lubang pokok atau pada batang pokok bercabang, dan menghasilkan dua biji telur.
Burung Hantu Punggur mempunyai saiz yang sederhana, antara 45 dan 57 sentimeter. Bahagian atasnya berwarna coklat tua yang rata, dengan bintik-bintik putih yang kelam pada bahunya, manakala bahagian bawahnya berwarna kuning pucat dengan jalur coklat.
Bulatan muka burung ini, yang tidak mempunyai bulatan sepusat, berwarna coklat atau seakan-akan merah, dengan tepi yang putih. Matanya berwarna coklat tua, dan lehernya mempunyai jalur yang putih. Kedua-dua jantina mempunyai ciri-ciri yang sama.
Spesies ini amat nokturnal tetapi burung hantu ini sering dapat dikesan oleh burung-burung kecil yang mengerumuninya sewaktu burung ini bertenggek di atas pokok. Burung ini makan mamalia yang kecil, burung, dan reptilia. Bunyi burung hantu ini hoohoohoohoohoohoo atau pekikan yang kuat.
Burung Hantu Punggur (bahasa Inggeris: Brown Wood Owl) ialah sejenis burung hantu yang terdapat di Asia Selatan, dari India dan Sri Lanka ke Indonesia barat dan China selatan. Nama sainsnya Strix leptogrammica.
Burung hantu ini boleh digolongkan dalam dua famili utama, iaitu:
famili Strigidae yang merupakan kumpulan burung hantu yang lebih besar. Oleh sebab kumpulan ini merangkumi kebanyakan burung hantu, kumpulan ini juga dikenali sebagai "burung hantu tipikal"; famili Tytonidae.Burung Hantu Punggur ialah burung hutan yang jarang ditemui. Burung ini bersarang di dalam lubang pokok atau pada batang pokok bercabang, dan menghasilkan dua biji telur.
De bruine bosuil (Strix leptogrammica) is een lid van de familie van de 'echte' uilen (Strigidae).
Deze soort komt voor in Zuid-Azië van India en Sri Lanka oostelijk naar West-Indonesië en Zuid-China en telt 14 ondersoorten:
De bruine bosuil (Strix leptogrammica) is een lid van de familie van de 'echte' uilen (Strigidae).
Strix leptogrammica é uma espécie de ave estrigiforme pertencente à família Strigidae.[1]
Strix leptogrammica é uma espécie de ave estrigiforme pertencente à família Strigidae.
Vitbrynad uggla[3] (Strix leptogrammica) är en syd- och sydostasiatisk fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar.[4]
Vitbrynad uggla delas in i 14 underarter med följande utbredning:[4]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som fåtalig i större delen av utbredningsområdet.
På zoo i Kakegawa, Japan.
På Taipei Zoo i Taiwan.
I Sri Lanka.
Ungfågel.
Wikimedia Commons har media som rör vitbrynad uggla.
Wikispecies har information om Strix leptogrammica.
Vitbrynad uggla (Strix leptogrammica) är en syd- och sydostasiatisk fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar.
Hù lào (danh pháp hai phần: Strix leptogrammica) là một loài chim trong họ Strigidae.[2]
Strix leptogrammica Temminck, 1831
Охранный статус
Малайская неясыть[1] (лат. Strix leptogrammica)[2] — представитель рода неясытей обитающий в Южной и Юго-восточной Азии.
Ареал малайской неясыти растянулся от Индии и Шри-Ланки, до западной Индонезии и южного Китая. Эта средних размеров птица (45—57 см) предпочитает преимущественно прибрежные тропические леса и долины. Верхняя часть тела темно-коричневая, в то время как нижняя бледно-желтая, с коричневыми полосками. Лицевой диск рыжий, с белыми краями. Глаза темно-коричневые. Малайская неясыть — исключительно ночной хищник, и питается мелкими млекопитающими, птицами, рептилиями и рыбой. Период размножения зависит от региона и может варьироваться от января по апрель для Индийских популяций, до конца года в Индонезийских. Гнездятся в дуплах деревьев. Откладывают по 2 яйца.
.jpg)
Малайская неясыть (лат. Strix leptogrammica) — представитель рода неясытей обитающий в Южной и Юго-восточной Азии.
褐林鴞（學名Strix leptogrammica）是亞洲南部的一種貓頭鷹。它們分佈在由印度及斯里蘭卡至印尼西部及中國南部。
褐林鴞屬中等身型，長45-57厘米，上身呈深褐色，肩膀上有白色斑點。下身呈淡黃色，有褐色的斑紋。面部呈褐色或赤色，有白邊但沒有同心的斑紋，眼睛呈深褐色。頸上有白帶。雄鳥及雌鳥相似。
褐林鴞中型猛禽，全長約50釐米，上體棕褐色，頭頂純褐色，面盤棕褐色，眼周黑褐色，眉紋近白色，飛羽褐色。 棲息於山地森林中，以鼠類、昆蟲爲食，築巢於櫟樹等天然樹洞中。
一些褐林鴞的亞種會發出不同的叫聲，在外觀及臨域性也有不同，甚至可能是不同的物種。棲息在喜瑪拉雅山山腳克什米爾東部至台灣的類群（包括喜瑪拉雅林鴞、S. l. ticehursti、S. l. laotiana及S. l. caligata）的叫聲很柔軟及低沉。巴氏林鴞的叫聲則很大及強烈。
褐林鴞棲息在茂密的森林中，並不常見。它們是夜間活動的，主要吃細小的哺乳動物、鳥類及爬行類。它們會在樹穴或樹枝間築巢，每次會生兩個蛋。
.jpg)
.png){kind=small}
