El lloro menut de Geelvink (Micropsitta geelvinkiana) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita els boscos de Numfor i Biak, a l'oest de Nova Guinea.
El lloro menut de Geelvink (Micropsitta geelvinkiana) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita els boscos de Numfor i Biak, a l'oest de Nova Guinea.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Corbarot Geelvink (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: corbarotiaid Geelvink) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Micropsitta geelvinkiana; yr enw Saesneg arno yw Geelvink pygmy parrot. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. geelvinkiana, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r corbarot Geelvink yn perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Corbarot brongoch Micropsitta bruijnii Corbarot Finsch Micropsitta finschii Corbarot Meek Micropsitta meeki Corbarot penfelyn Micropsitta keiensis Corbarot wyneblwyd Micropsitta pusio
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Corbarot Geelvink (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: corbarotiaid Geelvink) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Micropsitta geelvinkiana; yr enw Saesneg arno yw Geelvink pygmy parrot. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. geelvinkiana, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
The Geelvink pygmy parrot (Micropsitta geelvinkiana) is a species of parrot in the family Psittacidae endemic to Biak and Numfoor islands in Western New Guinea. The name Geelvink comes from a Dutch ship and family called Geelvinck. It has two subspecies; the nominate occurs on Numfor, and M. g. misoriensis on Biak.
It has a brown head, blue crown, light blue ear covert, yellow breast, green body and blue tail. It has red eyes. The female has less brown than the male.[2]
It feeds on lichen, fungi, seeds, fruits, flowers, insects and their larvae.
Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forests and rural gardens. It is threatened by habitat loss.
The Geelvink pygmy parrot (Micropsitta geelvinkiana) is a species of parrot in the family Psittacidae endemic to Biak and Numfoor islands in Western New Guinea. The name Geelvink comes from a Dutch ship and family called Geelvinck. It has two subspecies; the nominate occurs on Numfor, and M. g. misoriensis on Biak.
El microloro de Geelvink (Micropsitta geelvinkiana)[2] es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittaculidae endémica de las islas Biak (anteriormente islas Geelvinck) de Indonesia.
Mide alrededor de 9 cm de largo.[3] Su cola es corta y rígida con las plumas laterales negruzcas y las centrales azuladas. El plumaje de su cuerpo es principalmente verde, con el vientre amarillo, que es extiende hasta el pecho en los machos que en cambio tiene el centro del vientre anaranjado. Su rostro es grisáceo y con una lista amarilla en la nuca los machos. La subespecie nominal tienen el píleo azul, color que se extiende hasta los ojos en los machos, aunque la otra subespecie lo tiene gris como el rostro.
Se encuentra únicamente en las selvas de las islas Biak y Numfor.
Se reconocen dos especies:[4]
El microloro de Geelvink (Micropsitta geelvinkiana) es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittaculidae endémica de las islas Biak (anteriormente islas Geelvinck) de Indonesia.
Micropsitta geelvinkiana Micropsitta generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Micropsitta geelvinkiana Micropsitta generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Sinilakkikaijanen (Micropsitta geelvinkiana) on pienikokoinen ja harvinainen melanesialainen kaijalaji.
Sinilakkikaijanen on noin 9 cm pitkä ja 13–17 g painava lintu, jonka höyhenpuku on pääosin vihreä. Vatsan keskellä on keltainen alue. Sen päälaki on sininen ja posket siniseen vivahtavan ruskeat. Pyrstön alapuoli on keltainen, pyrstön keskimmäiset sulat ovat siniset ja reunimmaiset mustat ja niissä on keltaiset kärkitäplät. Siiven peitinhöyhenet ovat mustat levein vihrein reunuksin. Nokka on harmaa, iiris punaruskea ja koivet harmaat. Koiraan värit ovat hieman kirkkaammat kuin naaraan. Ne ovat vaikeasti havaittavia ja arkoja, mutta kutsuäänet paljastavat niiden esiintymisen.
Sinilakkikaijasia elää ainoastaan Uuden-Guinean luoteiskärjen Geelvinkinlahden edustalla olevilla Biakin-Supiorin ja Numforin saarilla. Nimialalaji geelvinkiana elää Numforilla ja alalaji misoriensis Biakilla. Lajin elintavat tunnetaan huonosti. Sen populaatio on kooltaan noin 10 000 yksilöä (1991). Laji on vaarantunut metsien hakkuiden ja maanviljelyksen laajenemisen takia.
Sinilakkikaijaset asuvat alavien maiden metsissä ja puutarhoissa. Ne liikkuvat tavallisesti pareittain tai muutaman yksilön parvissa.
Lajin pesintä tunnetaan huonosti. Pesä on usein puussa olevassa termiittipesässä.
Sinilakkikaijanen syö ainakin siemeniä, sieniä ja jäkälää, mahdollisesti myös hedelmiä sekä hyönteisiä ja niiden toukkia.
Sinilakkikaijanen (Micropsitta geelvinkiana) on pienikokoinen ja harvinainen melanesialainen kaijalaji.
Micropsitta geelvinkiana
La Micropsitte de Geelvink (Micropsitta geelvinkiana) est une espèce d'oiseaux de la famille des psittacidés. .
Elle est endémique des îles Schouten (Indonésie).
Elle habite les forêts humides tropicales et subtropicales de basse altitude et les jardins
Elle est menacée par la perte de son habitat.
D'après Alan P. Peterson, 2 sous-espèces ont été décrites :
Micropsitta geelvinkiana
La Micropsitte de Geelvink (Micropsitta geelvinkiana) est une espèce d'oiseaux de la famille des psittacidés. .
Il pappagallo pigmeo di Geelvink (Micropsitta geelvinkiana) è un uccello della famiglia degli Psittaculidi, endemico Biak e Numfoor, isole in Indonesia. Il nome deriva da Geelvink, una nave olandese, e da una famiglia chiamata Geelvink. Ha due sottospecie; la nominale si trova nell'isola di Numfoor, e M. g. misoriensis su Biak.
I suoi habitat naturali sono le foreste di pianura umidi subtropicali o tropicali e i giardini rurali. E ' una specie minacciata dalla perdita di habitat.
Il pappagallo pigmeo di Geelvink (Micropsitta geelvinkiana) è un uccello della famiglia degli Psittaculidi, endemico Biak e Numfoor, isole in Indonesia. Il nome deriva da Geelvink, una nave olandese, e da una famiglia chiamata Geelvink. Ha due sottospecie; la nominale si trova nell'isola di Numfoor, e M. g. misoriensis su Biak.
I suoi habitat naturali sono le foreste di pianura umidi subtropicali o tropicali e i giardini rurali. E ' una specie minacciata dalla perdita di habitat.
De Biakspechtpapegaai (Micropsitta geelvinkiana) is een vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld).
Deze soort komt voor op de eilanden ten noorden van Nieuw-Guinea en telt 2 ondersoorten:
De Biakspechtpapegaai (Micropsitta geelvinkiana) is een vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld).
Multimedia w Wikimedia Commons Karłówka brązowolica[6] (Micropsitta geelvinkiana) – gatunek ptaka z podrodziny papug wschodnich (Loriinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae). Ptak ten zamieszkuje wyspy płn.-zach. Nowej Gwinei, według IUCN jest gatunkiem podwyższonego ryzyka.
Karłówka brązowolica występuje w zależności od podgatunku[7][8]:
Gatunek po raz pierwszy opisał w 1871 roku niemiecki ornitolog Hermann Schlegel jako podgatunek Nasiterna pygmaea[a][2]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Schlegel wskazał wyspę Mafor (tj. Numfoor)[2]. Podgatunek misoriensis opisał w 1875 roku włoski ornitolog Tommaso Salvadori nadając mu nazwę Nasiterna misoriensis i jako miejsce typowe wskazując wyspę Biak[3].
M. geelvinkiana tworzy grupę gatunków z M. keiensis i M. pusio[7]. Rozpoznano dwa podgatunki[8].
Nazwa rodzajowa: gr. μικρος mikros „mały”; nowołac. psitta „papuga”, od gr. ψιττακη psittakē „papuga”[9]. Epitet gatunkowy: Geelvink Bay, Nowa Gwinea (tj. Zatoka Cenderawasih)[10]. Pozostałe epitety: misoriensis – wyspa Misori, Nowa Gwinea[11]; maforensis – wyspa Mafor, Nowa Gwinea[12].
Długość ciała około 9 cm; masa ciała 13–17 g[7]. Większość upierzenia koloru zielonego, ale czoło i ciemię koloru ciemnoniebieskiego z żółtym łukiem na potylicy, gardło brązowo-niebieskie, środek dolnej części piersi oraz pokrywy podogonowe żółte. U samicy brak żółtego łuku na potylicy, dolne części są zielone a głowa bardziej matowa[7]. U młodych ptaków twarz jest koloru jasnobrązowego i wokół oczu występuje szeroki, nagi biały obszar. U podgatunku misoriensis czoło i ciemię koloru brązowego[7].
Karłówka brązowolica zamieszkuje pierwotny i wtórny las, obrzeża lasów sąsiadujące z ogrodami lokalnych mieszkańców[7]; toleruje również bardzo zdegradowane siedliska[5]. Obserwowany tylko do 150 m n.p.m.[7]
Żywi się prawdopodobnie porostami i grzybami wybieranymi z kory drzew, podobnie jak w inne gatunki z rodzaju Micropsitta; w żołądku schwytanego ptaka znaleziono pokruszone nasiona[7].
Ptak z lekko rozwiniętymi gonadami został schwytany w grudniu; gniazdo budowano w czerwcu, dwoje piskląt również obserwowano w czerwcu. Gnieździ się w nadrzewnych termitierach[7].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (ang. Near Threatened – podwyższonego ryzyka)[5]. Globalna wielkość populacja nie jest znana[5]. Na wyspach Biak i Numfoor, las jest bardzo zagrożeny wskutek wyrębu i rozwoju rolnictwa, ale wydaje się, że duże obszary lasów pozostają nietknięte w wewnętrznym superiorze[5]. Brak jest danych na temat zmian demograficznych, ale podejrzewa się, że populacje tego ptaka maleją z powodu utraty siedlisk[5].
Karłówka brązowolica (Micropsitta geelvinkiana) – gatunek ptaka z podrodziny papug wschodnich (Loriinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae). Ptak ten zamieszkuje wyspy płn.-zach. Nowej Gwinei, według IUCN jest gatunkiem podwyższonego ryzyka.
Micropsitta geelvinkiana é uma espécie de ave da família Psittacidae.
É endémica da Indonésia.
Os seus habitats naturais são: florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e jardins rurais.[1]
Está ameaçada por perda de habitat.[1]
Micropsitta geelvinkiana é uma espécie de ave da família Psittacidae.
É endémica da Indonésia.
Os seus habitats naturais são: florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e jardins rurais.
Está ameaçada por perda de habitat.
Geelvinkspettpapegoja[2] (Micropsitta geelvinkiana) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.[3]
Geelvinkspettpapegoja delas in i två underarter:[3]
IUCN kategoriserar arten som nära hotad.[1]
Wikimedia Commons har media som rör geelvinkflaggpapegoja.
Wikispecies har information om Micropsitta geelvinkiana.
Geelvinkspettpapegoja (Micropsitta geelvinkiana) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.
Micropsitta geelvinkiana là một loài chim trong họ Psittacidae.[1]
Micropsitta geelvinkiana là một loài chim trong họ Psittacidae.
Micropsitta geelvinkiana (Schlegel, 1871)
Охранный статус
Дятловый попугайчик Шлегеля[1] (лат. Micropsitta geelvinkiana) — птица семейства попугаевых.
Длина тела около 9 см; вес — 13—17 г. Окраска оперения зелёная. Передняя часть головы тёмно-коричневая, на перьях имеется голубая кайма, на затылке едва заметное пятно светло-жёлтого цвета. Брюшко и средняя часть груди охристо-жёлтая.
Обитают на островах Биак и Нумфор небольшого архипелага Биак, расположенного вблизи Новой Гвинеи.
Населяют субтропические и тропические влажные леса и сады.
Находится под угрозой исчезновения из-за потери естественной среды обитания.
Вид включает в себя 2 подвида:
Дятловый попугайчик Шлегеля (лат. Micropsitta geelvinkiana) — птица семейства попугаевых.
