El andarón xigante[2] o rabitojo de llombu castañu[3] (Hirundapus giganteus), ye una especie d'ave apodiforme de la familia Apodidae.
Vive nos montes lluviosos del sudeste asiáticu, na India, Indonesia, Tailandia y Filipines.
Al igual que la mayoría de les especies de familia Apodidae, caracterizar por tener pates bien pequeñes, qu'usen casi puramente pa colgar de superficies verticales. Pasen la mayor parte de la so vida nel aire y nunca se posen voluntariamente nel suelu. Mide 23 cm de llargor y pesa en redol a los 180 gr.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. El andarón xigante o rabitojo de llombu castañu (Hirundapus giganteus), ye una especie d'ave apodiforme de la familia Apodidae.
Vive nos montes lluviosos del sudeste asiáticu, na India, Indonesia, Tailandia y Filipines.
Al igual que la mayoría de les especies de familia Apodidae, caracterizar por tener pates bien pequeñes, qu'usen casi puramente pa colgar de superficies verticales. Pasen la mayor parte de la so vida nel aire y nunca se posen voluntariamente nel suelu. Mide 23 cm de llargor y pesa en redol a los 180 gr.
Hirundapus giganteus[1] a zo ur spesad glaouered bras eus ar c'herentiad Apodidae.
Bevañ a ra diwar amprevaned hag a bak diwar nij.
Ar spesad a gaver an daou isspesad[2] anezhañ :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Hirundapus giganteus a zo ur spesad glaouered bras eus ar c'herentiad Apodidae.
El falciot cuaespinós gegant (Hirundapus giganteus) és un ocell de la família dels apòdids (Apodidae) que habita les zones boscoses del sud-oest i est de l'Índia, Sri Lanka, Birmània, Tailàndia, Cambodja, nord-est de Laos, sud de Vietnam, Malaia, illes Andaman, Sumatra, Borneo, Java, Bali i Palawan.
El falciot cuaespinós gegant (Hirundapus giganteus) és un ocell de la família dels apòdids (Apodidae) que habita les zones boscoses del sud-oest i est de l'Índia, Sri Lanka, Birmània, Tailàndia, Cambodja, nord-est de Laos, sud de Vietnam, Malaia, illes Andaman, Sumatra, Borneo, Java, Bali i Palawan.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Llostfain brown (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: llostfeinion brown) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Hirundapus gigantea; yr enw Saesneg arno yw Brown spinetailed swift. Mae'n perthyn i deulu'r Coblynnod (Lladin: Apodidae) sydd yn urdd y Apodiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. gigantea, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r llostfain brown yn perthyn i deulu'r Coblynnod (Lladin: Apodidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Coblyn palmwydd Asia Cypsiurus balasiensis Coblyn rhaeadr Hydrochous gigas Coblyn yr Andes Aeronautes andecolus
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Llostfain brown (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: llostfeinion brown) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Hirundapus gigantea; yr enw Saesneg arno yw Brown spinetailed swift. Mae'n perthyn i deulu'r Coblynnod (Lladin: Apodidae) sydd yn urdd y Apodiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. gigantea, sef enw'r rhywogaeth.
Der Eilsegler (Hirundapus giganteus) ist eine 18 bis 25 Zentimeter große Art aus der Vogelfamilie der Segler (Apodidae).
Der Vogel hat ein hellbraunes Rückengefieder, der Kopf, Schwanz und die sehr langen Flügel sind dunkelbraun gefärbt. Um die Augen trägt er einen schwarzen Augenring, welcher nach vorn in Weiß übergeht. Die Kehle ist hellbraun, der Schnabel ist schwarz gefärbt.
Die Art kommt im südlichen Asien (Indien, Südostasien, Philippinen) vor. Dort bewohnt sie die Wälder bis in eine Höhe von 1800 Meter. Er zählt mit einer Geschwindigkeit von bis zum 300 km/h im Fluge zu den schnellsten Vögeln der Welt. Er ernährt sich von Insekten, welche er im Fluge fängt.
Das Weibchen baut in der Brutzeit ein Nest am Boden, in das es bis zu 5 Eier legt.
Die IUCN listet diese Art als Least Concern (nicht gefährdet).
Der Eilsegler (Hirundapus giganteus) ist eine 18 bis 25 Zentimeter große Art aus der Vogelfamilie der Segler (Apodidae).
உழவாரன்களில் பெரியது முள்வால் உழவாரன் ஆகும்,சிறிய கால்களை கொண்டது,அதிகமான நேரத்தை வானில் பறந்து செலவிடும், தென் ஆசியா இந்தியா ,பிலிப்பைன்ஸ் ஆகிய நாடுகளை தாயகமாக கொன்டது.
தமிழில் : முள்வால் உழவாரன்
ஆங்கிலத்தில் :Brown-backed needletail
அறிவியல் பெயர் :Hirundapus giganteus
23 செ.மீ.-முதுகு, இறக்கைகள் வால் ஆகியன தவிர உடலின் பிற பகுதிகள் பசுமை தோய்த்த கரும் பழுப்பு நிறமாக இருக்கும். முதுகு லேசான பழுப்பு நிறம். உடலின் அடிப்பகுதி பழுப்பு. வாலடியும் வாலடி இறகுகளும் வெண்மை. [2]
மேற்குத் தொடர்ச்சிமலைசார்ந்த பகுதிகளில் மேற்குத் தமிழ்நாட்டில் 4 முதல் 5 வரையான சிறு குழுவாகவும் 50 வரையான பெருங்கூட்டமாகவும் காடுகளின் மேலே உயரப் பிற உழவாரக் குருவி இனங்களோடு சேர்ந்து பறந்தபடி வண்டுகள், தத்துப்பூச்சி, தேனீ முதலியனவற்றை இரையாகத் தேடி உண்ணும். மணிக்கு 200 முதல் 250 கி.மீ.வேகத்தில் பறக்கும் ஆற்றல் வாய்ந்தவை.
பிப்ரவரி முதல் ஏப்ரல் வரை மேற்கு மலைத் தொடர்சார்ந்த மழைமிகுந்த காடுகளில் பெரிய பொந்துகளை உடைய வெள்ளைக் குங்கிலிய மரத்தின் அடிமரப் பொந்துகளிலும் ,மலைப் பொந்துகளிலும் 3 அல்லது 4 முட்டைகள் இடும்.
உழவாரன்களில் பெரியது முள்வால் உழவாரன் ஆகும்,சிறிய கால்களை கொண்டது,அதிகமான நேரத்தை வானில் பறந்து செலவிடும், தென் ஆசியா இந்தியா ,பிலிப்பைன்ஸ் ஆகிய நாடுகளை தாயகமாக கொன்டது.
The brown-backed needletail (Hirundapus giganteus), or brown needletail, is a large swift.
These birds have very short legs which they use only mainly for clinging to vertical surfaces. They never settle voluntarily on the ground and spend most of their lives in the air, living on the insects they catch in their beaks.
These swifts are resident breeders in hill forests in southern Asia from India east to Indonesia and the Philippines.
They build their nests in rock crevices in cliffs, laying 3-5 eggs. The flight is impressively fast, even compared to other swifts.
The brown-backed needletail is a very large swift, and at 23 cm is bigger than the Alpine swift and the white-throated needletail. It has a similar build to the latter species, with a heavy barrel-like body. They are dark brown except for a white undertail, which extends on to the flanks.
The Hirundapus needletailed swifts get their name from the spined ends of their tail, which is not forked as in the Apus typical swifts.
The brown-backed needletail (Hirundapus giganteus), or brown needletail, is a large swift.
These birds have very short legs which they use only mainly for clinging to vertical surfaces. They never settle voluntarily on the ground and spend most of their lives in the air, living on the insects they catch in their beaks.
These swifts are resident breeders in hill forests in southern Asia from India east to Indonesia and the Philippines.
They build their nests in rock crevices in cliffs, laying 3-5 eggs. The flight is impressively fast, even compared to other swifts.
The brown-backed needletail is a very large swift, and at 23 cm is bigger than the Alpine swift and the white-throated needletail. It has a similar build to the latter species, with a heavy barrel-like body. They are dark brown except for a white undertail, which extends on to the flanks.
The Hirundapus needletailed swifts get their name from the spined ends of their tail, which is not forked as in the Apus typical swifts.
El vencejo gigante[2] o rabitojo de espalda castaña[3] (Hirundapus giganteus), es una especie de ave apodiforme de la familia Apodidae.
Vive en los bosques lluviosos del sudeste asiático, en la India, Indonesia, Tailandia y Filipinas.
Al igual que la mayoría de las especies de familia Apodidae, se caracteriza por tener patas muy pequeñas, que usan casi exclusivamente para colgarse de superficies verticales. Pasan la mayor parte de su vida en el aire y nunca se posan voluntariamente en el suelo. Mide 23 cm de longitud y pesa en torno a los 180 gr.
Datos: Q1259533
Multimedia:
Especies: Hirundapus giganteus
El vencejo gigante o rabitojo de espalda castaña (Hirundapus giganteus), es una especie de ave apodiforme de la familia Apodidae.
Vive en los bosques lluviosos del sudeste asiático, en la India, Indonesia, Tailandia y Filipinas.
Al igual que la mayoría de las especies de familia Apodidae, se caracteriza por tener patas muy pequeñas, que usan casi exclusivamente para colgarse de superficies verticales. Pasan la mayor parte de su vida en el aire y nunca se posan voluntariamente en el suelo. Mide 23 cm de longitud y pesa en torno a los 180 gr.
Hirundapus giganteus Hirundapus generoko animalia da. Hegaztien barruko Apodidae familian sailkatua dago.
Hirundapus giganteus Hirundapus generoko animalia da. Hegaztien barruko Apodidae familian sailkatua dago.
Hirundapus giganteus
Le Martinet géant (Hirundapus giganteus) est une espèce d'oiseaux de la famille des Apodidae.
Cette espèce vit dans le Sud de l'Asie, depuis l'Inde jusqu'en Indonésie et aux Philippines.
Hirundapus giganteus
Le Martinet géant (Hirundapus giganteus) est une espèce d'oiseaux de la famille des Apodidae.
Burung Layang-layang Besar (bahasa Inggeris: Brown Needletail) ialah sejenis burung layang-layang yang besar. Burung ini merupakan pembiak tempatan di hutan-hutan bukit Asia selatan yang terbentang dari India hingga ke Indonesia dan Filipina di timur. Nama saintifiknya Hirundapus giganteus.[1]
Burung Layang-layang Besar mempunyai kaki yang amat pendek yang digunakan khususnya untuk melekap pada permukaan-permukaan tegak. Mereka tidak pernah hinggap di atas tanah secara rela hati, tetapi menghabiskan kebanyakan hidupnya di udara dan makan serangga yang ditangkap dengan paruh.
Panjangnya Burung Layang-layang Besar sebanyak 23 sentimeter adalah lebih besar daripada Burung Layang-layang Alp dan Burung Layang-layang Leher Putih. Besarnya serupa dengan spesies kedua yang tersebut, dengan tubuh bak tong yang berat. Warnanya burung ini perang tua, kecuali bahagian bawah ekor yang putih yang terbentang ke rusuk. Berbeza dengan burung layang-layang yang lain, ekor burung ini tidak bercabang.
Burung Layang-layang Besar membina sarang di rekah-rekah batu cerunam dan mengeluarkan 3-5 biji telur setiap kali. Laju penerbangannya amat mengagumi, berbanding juga dengan burung layang-layang yang lain.
Burung Layang-layang Besar (bahasa Inggeris: Brown Needletail) ialah sejenis burung layang-layang yang besar. Burung ini merupakan pembiak tempatan di hutan-hutan bukit Asia selatan yang terbentang dari India hingga ke Indonesia dan Filipina di timur. Nama saintifiknya Hirundapus giganteus.
Burung Layang-layang Besar mempunyai kaki yang amat pendek yang digunakan khususnya untuk melekap pada permukaan-permukaan tegak. Mereka tidak pernah hinggap di atas tanah secara rela hati, tetapi menghabiskan kebanyakan hidupnya di udara dan makan serangga yang ditangkap dengan paruh.
Panjangnya Burung Layang-layang Besar sebanyak 23 sentimeter adalah lebih besar daripada Burung Layang-layang Alp dan Burung Layang-layang Leher Putih. Besarnya serupa dengan spesies kedua yang tersebut, dengan tubuh bak tong yang berat. Warnanya burung ini perang tua, kecuali bahagian bawah ekor yang putih yang terbentang ke rusuk. Berbeza dengan burung layang-layang yang lain, ekor burung ini tidak bercabang.
Burung Layang-layang Besar membina sarang di rekah-rekah batu cerunam dan mengeluarkan 3-5 biji telur setiap kali. Laju penerbangannya amat mengagumi, berbanding juga dengan burung layang-layang yang lain.
De reuzenstekelstaartgierzwaluw (Hirundapus giganteus) is een grote gierzwaluwachtige die standvogel is in Zuid-Azië en de Indische Archipel.
De reuzenstekelstaartgierzwaluw is 23 cm lang en daarmee groter dan de alpengierzwaluw. Overigens is de reuzenstekelstaartgierzwaluw in het veld lastig te onderscheiden van de gewone stekelstaartgierzwaluw. Het grootteverschil is meestal geen bruikbaar kenmerk en de iets minder licht gekleurde bovenkant is vaak lastig zichtbaar.
Er worden twee ondersoorten erkend:[2]
De reuzenstekelstaartgierzwaluw is een vogel die foerageert boven bosgebieden en nestelt in holle bomen.
Hij heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar door ontbossingen is er aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze gierzwaluw als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe reuzenstekelstaartgierzwaluw (Hirundapus giganteus) is een grote gierzwaluwachtige die standvogel is in Zuid-Azië en de Indische Archipel.
Brunryggig taggstjärtseglare[4] (Hirundapus giganteus) är en fågel i familjen seglare.[2]
Arten delas in i två underarter med följande utbredning:[2]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som vanlig i rätt miljö.[5]
Wikispecies har information om Hirundapus giganteus.
Hirundapus giganteus là một loài chim trong họ Apodidae.[1]
Hirundapus giganteus (Temminck, 1825)
Охранный статус
Большой колючехвост[1] (лат. Hirundapus giganteus) — вид птиц семейства стрижиных.
Очень крупные стрижи, длина тела составляет 21—26,5 см, с широкими крыльями, широкой головой и спиной. Обладают коротким вильчатым хвостом, в котором внешние рулевые перья на могут 11,5 мм выступать по сравнению с центральной частью хвоста. Оперение сверху чёрно-коричневое с бледно-коричневым седлом, снизу — темно-коричневое с заметно более светлым горлом. Подхвостье и бока формируют хорошо заметную белую «подкову». У молодых особей окраска кончиков рулевых перьев хвоста более светлая, чем у взрослых птиц, а на «подкове» встречаются коричневые перья[2].
У подвида H. g. indicus крылья в среднем короче, чем у номинального, область над клювом беловатая, но менее заметная у молодых особей[2].
Масса тела — 123—167 г[2].
Звуковые сигналы большого колючехвоста представляют собой высокую трель, за которой следует несколько коротких сигналов. Также включают тонкий писк «chiek» и повторённый два-три раза «cirrweet». В целом звуковые сигналы данного таксона напоминают вокализацию других представителей рода[2].
Площадь ареала составляет 11 700 000 км² и включает территорию таких стран как Бангладеш, Бруней, Камбоджа, Индия, Индонезия, Лаос, Малайзия, Мьянма, Таиланд, Вьетнам, Сингапур и Шри-Ланка, случайные птицы долетают до Филиппин[3].
В Таиланде места обитания большого колючехвоста включают долины с высотой над уровнем моря до 1800 метров[2][3]. Птицы предпочитают девственные леса, но около озёр и рек могут селиться и во вторичном лесу. В национальном парке Мудумалай в Индии птиц видели во влажном лиственном лесу. Потеря естественной среды обитания в некоторых регионах, а именно крупных деревьев, в дуплах которых птицы предпочитают откладывать яйца, может означать сокращение популяции[2]. Между тем, Международный союз охраны природы относит большого колючехвоста к видам, вызывающим наименьшие опасения[3].
Возможно, общая численность представителей данного вида недооценена. Первые отметки во Вьетнаме относятся к 1988 и 1991 годам в центральной и северной части горного хребта Чыонгшон, соответственно. В центральном и южном Лаосе птицы обитают круглый год и довольно многочисленны, хотя ранее отмечались только на северо-востоке страны. Птицы водятся в таких охраняемых территориях как национальный парк Индиры Ганди в Индии, Кхауяй в Таиланде, Таман-Негара в Малайзии и Кукфыонг во Вьетнаме[2].
Номинальный подвид ведёт оседлый образ жизни, в то время как подвид H. g. indicus может осуществлять сезонные миграции. Его представители зимуют на полуострове Малакка и, возможно, островах Калимантан и Суматра. На последнем птиц фиксировали в промежутке с сентября по май[2].
Основу рациона большого колючехвоста составляют жесткокрылые (Coleoptera), полужесткокрылые (Hemiptera), прямокрылые (Orthoptera) и перепончатокрылые (Hymenoptera) (исследования проводились для подвида H. g. indicus)[2].
Птицы часто питаются вместе с другими колючехвостыми стрижами. Они летают над пологом леса, в особенности предпочитают ловить насекомых над водной поверхностью[2].
Сезон размножения в штате Керала на юге Индии продолжается с февраля по апрель. Гнёзда одиночные, дно выложено сухими листьями и соломой. Птицы не занимают постройкой гнезда, а формируют его, используя готовые полости в дереве на высоте около 15 метров с естественно образованным или выдолбленным дятлами входом. В Сингапуре для гнезда использовались мёртвые деревья Shorea curtisii, представителя рода шорея[2].
Размер кладки составляет 3—4 яйца, иногда пять[2].
Самка может откладывать яйца в среднем на протяжении 8,5 лет[3].
Вид впервые был описан голландским зоологом Конрадом Якобом Темминком в 1825 году на основе экземпляра, полученного на острове Ява[2].
Птица находится в близком родстве с Hirundapus celebensis, ранее они считались одним видом. Экземпляр птицы с западной части острова Ява, который ранее считали отдельным видом, или подвидом Hirundapus giganteus ernsti данного таксона, позднее был отнесён к номинальному подвиду Hirundapus cochinchinensis[2].
В настоящее время Международный союз орнитологов относит большого колючехвоста к роду колючехвостые стрижи (Hirundapus) семейства стрижиных. Различают два подвида[2][4]:
Большой колючехвост (лат. Hirundapus giganteus) — вид птиц семейства стрижиных.
