Multimedia w Wikimedia Commons Złotosłonka bengalska, dziobówka[3] (Rostratula benghalensis) – gatunek średniego ptaka z rodziny złotosłonek (Rostratulidae). Zasiedla subsaharyjską Afrykę oraz południową i południowo-wschodnią Azję.
Opisana w 1758 roku przez szwedzkiego przyrodnika Karola Linneusza pod nazwą Rallus benghalensis, w dziele Systema Naturae, wyd. 10, str. 153. Okaz, na podstawie którego opisano gatunek, pochodził z Bengalu (stąd nazwa)[4]. Dawniej wyróżniano dwa podgatunki R. benghalensis: R. b. benghalensis i R. b. australis[5]. Obecnie takson australis jest traktowany przez większość systematyków jako odrębny gatunek: złotosłonkę australijską[6][7][8][9][10].
Złotosłonka bengalska jest wielkości kosa. Występuje bardzo wyraźny dymorfizm płciowy; samica bardziej kolorowa niż samiec. Ma ona rdzawą szyję i głowę, szarzejącą ku górze. Przez wierzch głowy biegnie dosyć cienki, żółtawy pasek. Ma czarno białą maskę. Pierś czarna z białą półobrożą, wierzch ciała szary, spód biały. Dziób początkowo szary, potem żółcieje. Samiec podobny do polskiej słonki, ale na spodzie ciała biały, posiada podobną do samiczej maskę i ma złotożółte prążki na skrzydłach.
Złotosłonka bengalska mierzy 23-26 cm, w tym ogon to 4,1-4,5 cm i dziób 4,6-5,1 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi 50-55 cm, natomiast długość samego skrzydła 12,5-13,3 cm. Masa ciała to około 125-130 g.
Złotosłonka bengalska występuje, włączając złotosłonkę australijską, w południowej i południowo-wschodniej Azji, subsaharyjskiej Afryce i na wschodzie Australii. Zasięg w Afryce (włączając Madagaskar) jest wyspowy, w Afryce również; w Azji sięga na zachód, do Pakistanu. Zasiedla płytkie, zarośnięte mokradła, bagna oraz pola ryżowe.
Najaktywniejsza o świcie i zmierzchu, przebywa w grupach. Jest skryta, przebywa w gęstej roślinności. Niepokojona nieruchomieje. W razie zagrożenia ptaki obu płci ciągną skrzydła po ziemi, rozkładają ogon, a czasami wydają także głośne gwizdy. Wydają się przez to większe, widać także intensywne barwy. Pożywienia szuka o zmierzchu, samotnie, w parach albo małych, luźnych grupach.
Sonduje dziobem miękki muł oraz płytką wodę[11], szukając mięczaków, skorupiaków i skąposzczetów. Zjada także nasiona roślin z rodzajów Bromus i Atriplex oraz Heliotropium supimum[11].
Zazwyczaj odzywa się samica. Jednym z dźwięków jest miękkie, przypominające dmuchanie do butelki, "koo-oo koo-oo". Wydaje także przenikliwe "cook-cook-cook", zazwyczaj o zmierzchu lub świcie. Zaniepokojone lub szczęśliwe ptaki robią "kek", "kak" lub "kit"[11].
Role są odwrócone, samica walczy z innymi samicami o terytorium i samce. Wygrywa największa i najintensywniej ubarwiona, każdemu samcowi składa 4-6 jaj oraz powierza mu opiekę nad lęgiem. Inkubacja trwa 17-19 dni. U podgatunku australis samica włącza się w budowę gniazda.
Złotosłonka bengalska, dziobówka (Rostratula benghalensis) – gatunek średniego ptaka z rodziny złotosłonek (Rostratulidae). Zasiedla subsaharyjską Afrykę oraz południową i południowo-wschodnią Azję.
