Aderyn a rhywogaeth o adar yw Casig tywyll (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: casigiaid tywyll) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Psarocolius atrovirens; yr enw Saesneg arno yw Dusky-green oropendola. Mae'n perthyn i deulu'r Tresglod (Lladin: Icteridae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. atrovirens, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r casig tywyll yn perthyn i deulu'r Tresglod (Lladin: Icteridae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Casig Para Psarocolius bifasciatus Gregl y Gorllewin Quiscalus niger
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Casig tywyll (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: casigiaid tywyll) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Psarocolius atrovirens; yr enw Saesneg arno yw Dusky-green oropendola. Mae'n perthyn i deulu'r Tresglod (Lladin: Icteridae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. atrovirens, sef enw'r rhywogaeth.
The dusky-green oropendola (Psarocolius atrovirens) is a species of bird in the family Icteridae (New World blackbirds). It is found on the eastern slope of the Andes in Bolivia and Peru. Its natural habitats are subtropical or tropical moist montane forests and heavily degraded former forest.
The male dusky-green oropendola grows to a length of about 42 cm (17 in) and the female of about 33 cm (13 in). The sexes are similar in morphology, the plumage being mainly dark brownish-green or blackish-green, with a rufous-brown rump and crissum (the undertail coverts surrounding the cloaca). The beak is greenish-white, there may be a few yellow feathers on the head, and the iris is brown or blue, the latter colour perhaps being in older birds. The russet-backed oropendola (Psarocolius angustifrons), which partly shares the same range, has more rufous upper parts, a yellow forehead and olive-green head which contrasts with its back and wings.[2]
The dusky-green oropendola occurs on the east side of the Andes Mountains, its range extending from Huánuco Province in central Peru to Santa Cruz Department in Bolivia. It occurs in montane forests and near their edges at altitudes of between 800 and 2,600 m (2,600 and 8,500 ft) above sea level, mostly at greater elevations than the russet-backed oropendola.[2]
The diet of this bird probably consists of insects (including moths), arthropods, small vertebrates, nectar and fruits. The breeding season is between October and December.[3] The birds breed colonially but colony sizes are small.[2][4]
The dusky-green oropendola is a common species with a very wide range. The International Union for Conservation of Nature has classified it as being of "least concern" because, although its forest habitat is being gradually reduced, any decline in the numbers of birds is not at a sufficient rate to justify putting the bird in a more threatened category.[1]
The dusky-green oropendola (Psarocolius atrovirens) is a species of bird in the family Icteridae (New World blackbirds). It is found on the eastern slope of the Andes in Bolivia and Peru. Its natural habitats are subtropical or tropical moist montane forests and heavily degraded former forest.
La Oliveca psarokolio aŭ Malhelverda psarokolio (Psarocolius atrovirens) estas specio de birdo de la familio de Ikteredoj kaj genro de Psarokolioj, kiu enhavas grandajn brunecajn paserinajn birdojn kun rimarkindaj bekoj. Ĝi troviĝas en la orienta deklivaro de Andoj laŭ mallarĝa linio al Bolivio tra tuta Peruo. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj montararbaroj kaj tre degraditaj iamaj praarbaroj.
Ĝi estas monotipa specio sen agnoskataj subspecioj.
Ĝi estas tre oliveckolora specio, kio nomigas la specion en la komuna nomo, kun pli malhelbrunaj subaj partoj kaj ĉefe tre malhelbrunaj flugilplumoj, kio nomigas la specion en la latina scienca nomo kie atrovirens enhavas du radikojn kiuj signifas respektive “nigra” kaj “verda”, kvankam ambaŭ koloroj troas simplece kaj oni devas konsideri pliaj nuancojn al ĝenerale oliveca koloro. Kaj sama ideo kuŝas en la alternativa komuna nomo.
La Oliveca psarokolio aŭ Malhelverda psarokolio (Psarocolius atrovirens) estas specio de birdo de la familio de Ikteredoj kaj genro de Psarokolioj, kiu enhavas grandajn brunecajn paserinajn birdojn kun rimarkindaj bekoj. Ĝi troviĝas en la orienta deklivaro de Andoj laŭ mallarĝa linio al Bolivio tra tuta Peruo. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj montararbaroj kaj tre degraditaj iamaj praarbaroj.
Ĝi estas monotipa specio sen agnoskataj subspecioj.
Ĝi estas tre oliveckolora specio, kio nomigas la specion en la komuna nomo, kun pli malhelbrunaj subaj partoj kaj ĉefe tre malhelbrunaj flugilplumoj, kio nomigas la specion en la latina scienca nomo kie atrovirens enhavas du radikojn kiuj signifas respektive “nigra” kaj “verda”, kvankam ambaŭ koloroj troas simplece kaj oni devas konsideri pliaj nuancojn al ĝenerale oliveca koloro. Kaj sama ideo kuŝas en la alternativa komuna nomo.
El cacique verdioscuro (Psarocolius atrovirens)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Icteridae propia de los Andes centrales.
Se encuentra en las pendientes orientales de los Andes en Bolivia y Perú. Sus hábitat natural son los bosques húmedos montanos tropicales.
Datos: Q1305310
Multimedia:
Especies: Psarocolius atrovirens
El cacique verdioscuro (Psarocolius atrovirens) es una especie de ave paseriforme de la familia Icteridae propia de los Andes centrales.
Psarocolius atrovirens Psarocolius generoko animalia da. Hegaztien barruko Icteridae familian sailkatua dago.
Psarocolius atrovirens Psarocolius generoko animalia da. Hegaztien barruko Icteridae familian sailkatua dago.
Psarocolius atrovirens
Le Cassique olivâtre (Psarocolius atrovirens) est une espèce d'oiseau de la famille des ictéridés.
Sa distribution se limite à une étroite bande qui traverse le Pérou et la Bolivie le long du versant est de la Cordillère des Andes, entre 800 et 2 600 mètres d'altitude.
Le Cassique olivâtre affectionne les bordures forestières créées par les routes, les cours d’eau et les lieux habités qui entrecoupent la forêt tropicale humide.
Ce Cassique niche en petites colonies de 3 à 10 nids. La taille et le type d’arbre peuvent varier, mais habituellement, il se détache légèrement du reste de la forêt, le long d’une clairière, d’un cours d’eau ou d’établissements humains.
Le Cassique olivâtre est opportuniste et se nourrit d’insectes et de matière végétale qu’il trouve autant à la cime des arbres - comme les autres cassiques - qu’au sol, ce qui est plus rare pour un cassique.
Psarocolius atrovirens
Le Cassique olivâtre (Psarocolius atrovirens) est une espèce d'oiseau de la famille des ictéridés.
De groensnaveloropendola (Psarocolius atrovirens) is een zangvogel uit de familie Icteridae (troepialen).
Inkaoropendola (Psarocolius atrovirens) er en fugl i trupialfamilien.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. 
Inkaoropendola (Psarocolius atrovirens) er en fugl i trupialfamilien.
Inkaoropendola[2] (Psarocolius atrovirens) är en fågel i familjen trupialer inom ordningen tättingar.[3] Den förekommer i Anderna i sydöstra Peru och nordvästra Bolivia.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör inkaoropendola.
Wikispecies har information om Psarocolius atrovirens.
Inkaoropendola (Psarocolius atrovirens) är en fågel i familjen trupialer inom ordningen tättingar. Den förekommer i Anderna i sydöstra Peru och nordvästra Bolivia. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Psarocolius atrovirens là một loài chim trong họ Icteridae.[1]
