Phalcoboenus (lat. Phalcoboenus) — qızılquşlar fəsiləsinə aid heyvan cinsi.
Phalcoboenus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ karakaraed.
Phalcoboenus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ karakaraed.
Phalcoboenus és un gènere d'ocells rapinyaires de la família dels falcònids (Falconidae). Aquests caracaràs habiten a la llarga dels Andes fins al sud de l'Argentina i Xile, i a les illes Malvines.
Segons la classificació del Handbook of the Birds of the World Alive (2017) aquest gènere conté 5 espècies:
Phalcoboenus és un gènere d'ocells rapinyaires de la família dels falcònids (Falconidae). Aquests caracaràs habiten a la llarga dels Andes fins al sud de l'Argentina i Xile, i a les illes Malvines.
Phalcoboenus is a small genus of caracara in the family Falconidae. They are found in barren, open habitats in the Andes, Patagonia and the Falkland Islands. The four species are almost entirely allopatric. The adults are distinctive, with bare yellow, orange or red facial skin and cere, and a black plumage with variable amounts of white. Juveniles are overall brown with pale pinkish-grey facial skin and cere. They are highly opportunistic and typically seen walking on the ground, where they will feed on carrion and virtually any small animal they can catch.
There are four extant and one extinct species.
The extant species are:
The extinct species is Phalcoboenus napieri which is known from subfossil remains unearthed in peat deposits from the Falkland Islands, described in 2016 and named for Roddy Napier, the owner of West Point Island in the Falklands.[1]
Phalcoboenus is a small genus of caracara in the family Falconidae. They are found in barren, open habitats in the Andes, Patagonia and the Falkland Islands. The four species are almost entirely allopatric. The adults are distinctive, with bare yellow, orange or red facial skin and cere, and a black plumage with variable amounts of white. Juveniles are overall brown with pale pinkish-grey facial skin and cere. They are highly opportunistic and typically seen walking on the ground, where they will feed on carrion and virtually any small animal they can catch.
Phalcoboenus carunculatus
Phalcoboenus megalopterus
Phalcoboenus albogularis
Phalcoboenus australis
Falkoboenoj aŭ Phalcoboenus estas malgranda genro de rabobirdoj de la familio de Falkedoj. Ili troviĝas en nuda, malferma habitato de Andoj, Patagonio kaj Malvinoj. La kvar specioj estas preskaŭ entere alopatriaj, tio estas (geografie separataj).
Plenkreskuloj estas distingaj, kun nudaj, flavaj, oranĝaj aŭ ruĝaj vizaĝaj haŭtaĵoj kaj vaksaĵoj (mildaj haŭtaĵoj super la nastruoj), kaj nigra plumaro kun varia kvanto de blanko. Junuloj estas ĝenerale brunaj kun helaj rozecgrizaj vizaĝaj haŭtaĵoj kaj vaksaĵoj.
Ili estas tre oportunemaj kaj tipe vidataj piedire surgrunde, kie ili manĝas kadavraĵojn kaj foje malgrandajn animalojn kiujn ili kaptas.
Phalcoboenus carunculatus
Phalcoboenus megalopterus
Phalcoboenus albogularis
Phalcoboenus australis
Falkoboenoj aŭ Phalcoboenus estas malgranda genro de rabobirdoj de la familio de Falkedoj. Ili troviĝas en nuda, malferma habitato de Andoj, Patagonio kaj Malvinoj. La kvar specioj estas preskaŭ entere alopatriaj, tio estas (geografie separataj).
Plenkreskuloj estas distingaj, kun nudaj, flavaj, oranĝaj aŭ ruĝaj vizaĝaj haŭtaĵoj kaj vaksaĵoj (mildaj haŭtaĵoj super la nastruoj), kaj nigra plumaro kun varia kvanto de blanko. Junuloj estas ĝenerale brunaj kun helaj rozecgrizaj vizaĝaj haŭtaĵoj kaj vaksaĵoj.
Ili estas tre oportunemaj kaj tipe vidataj piedire surgrunde, kie ili manĝas kadavraĵojn kaj foje malgrandajn animalojn kiujn ili kaptas.
Phalcoboenus es un género de aves falconiformes de la familia Falconidae propias de América del Sur y conocidas vulgarmente como caranchos y en algunas regiones como matamicos.
Se reconocen cuatro especies de Phalcoboenus:[1]
Phalcoboenus es un género de aves falconiformes de la familia Falconidae propias de América del Sur y conocidas vulgarmente como caranchos y en algunas regiones como matamicos.
Phalcoboenus est un genre de rapaces de la famille des Falconidae.
D'après la classification de référence (version 2.2, 2009) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Phalcoboenus est un genre de rapaces de la famille des Falconidae.
Phalcoboenus Orbigny, 1834 è un genere di uccelli della famiglia dei Falconidi tipici del Sudamerica, volgarmente conosciuti col nome di caracara.[1]
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Phalcoboenus Orbigny, 1834 è un genere di uccelli della famiglia dei Falconidi tipici del Sudamerica, volgarmente conosciuti col nome di caracara.
Phalcoboenus is een geslacht van vogels uit de familie caracara's en valken (Falconidae).
Het geslacht kent de volgende soorten:[1]
Phalcoboenus is een geslacht van vogels uit de familie caracara's en valken (Falconidae).
Multimedia w Wikimedia Commons Phalcoboenus – rodzaj ptaka z podrodziny sokołów (Falconinae) w rodzinie sokołowatych (Falconidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[4].
Długość ciała 37–65 cm; masa ciała 289–1187 g; rozpiętość skrzydeł 80–125 cm[5].
Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:
Phalcoboenus – rodzaj ptaka z podrodziny sokołów (Falconinae) w rodzinie sokołowatych (Falconidae).
Phalcoboenus är ett släkte i familjen falkar inom ordningen falkfåglar.[1] Släktet omfattar fyra eller fem nu levande arter som förekommer i Sydamerika från sydvästra Colombia till Eldslandet och Falklandsöarna:[1][2]
Vissa inkluderar chimangokarakaran (Milvago chimango) i släktet efter DNA-studier.[3]
Ytterligare en art, falklandskarakara (Phalcoboenus napieri), dog ut under holocen.
Wikimedia Commons har media som rör Phalcoboenus.
Phalcoboenus är ett släkte i familjen falkar inom ordningen falkfåglar. Släktet omfattar fyra eller fem nu levande arter som förekommer i Sydamerika från sydvästra Colombia till Eldslandet och Falklandsöarna:
Skrynkelstrupig karakara (P. carunculatus) Bergkarakara (P. megalopterus) Vitstrupig karakara (P. albogularis) Strimkarakara (P. australis)Vissa inkluderar chimangokarakaran (Milvago chimango) i släktet efter DNA-studier.
Ytterligare en art, falklandskarakara (Phalcoboenus napieri), dog ut under holocen.
Chi Cắt kền kền (tên khoa học Phalcoboenus) là một chi chim trong họ Falconidae.[1] Bao gồm 4 loài chim Caracara có kích thước khá lớn (khối lượng 0,8 - 2,3 kg), sống bằng lối sống ăn xác chết và bắt các loài động vật nhỏ.
Chi Cắt kền kền (tên khoa học Phalcoboenus) là một chi chim trong họ Falconidae. Bao gồm 4 loài chim Caracara có kích thước khá lớn (khối lượng 0,8 - 2,3 kg), sống bằng lối sống ăn xác chết và bắt các loài động vật nhỏ.
Горные каракары (лат. Phalcoboenus) — род хищных птиц семейства соколиных.
Длина тела 45—60 см, масса 0,8—1,2 кг. Кожа «лица» голая. Клюв слабый, почти не загнутый. На длинных лапах слабые пальцы с плоскими когтями.
Всеядны: питаются насекомыми, червями, мелкими грызунами, птичьими яйцами и птенцами, падалью, овощами, фруктами, зерном. Кормятся на земле, откуда латинское название рода — «сокол-пешеход». Южная горная каракара, питающаяся в основном птенцами и яйцами пингвинов, истреблялась скотоводами за частые нападения на ягнят и сохранилась лишь на удалённых островках.
Обитатели открытых пространств южной части Южной Америки: альпийские луга и предгорья Анд, Патагония, Фолклендские острова и Огненная Земля.
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Горные каракары (лат. Phalcoboenus) — род хищных птиц семейства соколиных.
