Selenidera maculirostris ye una ave de la familia Ramphastidae nativa de Brasil, Bolivia, Paraguái y el norte d'Arxentina.[1]
Vive nel dosel del interior y los cantos del monte húmedu.[2]
Mide 33 cm de llargor y pesa 170 g. El machu presenta cabeza, gargüelu y pechu negros, que son de color marrón a anaranxáu na fema. L'envés ye verde oliva. El picu tien trés a cinco bandes escures, que varien de formatu d'individuu a individuu. Tien anilllo ocular verde y un penachu de plumes posoculares y una llinia n'a nuca de color mariellu oru. Tien un gran llurdiu escuru nel iris mariellu, anterior y posterior la neñina.[2]
Aliméntase de frutos, principalmente de Cecropia y de palmneras. Tamién consume biltos y inseutos.[2]
Añera nun buecu o cuévanu de dalgún árbol. La fema pon de dos a cuatro güevos que son guariaos mientres 16 díes conxunta y alternadamente col machu.[2]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Selenidera maculirostris ye una ave de la familia Ramphastidae nativa de Brasil, Bolivia, Paraguái y el norte d'Arxentina.
El tucanet bectacat (Selenidera maculirostris) és una espècie d'ocell membre del gènere Selenidera de la família del ramfàstids present a diverses zones de selva tropical i subtropical de Sud-amèrica. És una au autòctona de Bolívia, Paraguai, Brasil i el nord de l'Argentina, que no supera els 33 cm de longitud.
El tucanet bectacat (Selenidera maculirostris) és una espècie d'ocell membre del gènere Selenidera de la família del ramfàstids present a diverses zones de selva tropical i subtropical de Sud-amèrica. És una au autòctona de Bolívia, Paraguai, Brasil i el nord de l'Argentina, que no supera els 33 cm de longitud.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Twcaned smotbig (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: twcanedau smotbig) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Selenidera maculirostris; yr enw Saesneg arno yw Spot-billed toucanet. Mae'n perthyn i deulu'r Twcaniaid (Lladin: Ramphastidae) sydd yn urdd y Piciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. maculirostris, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Mae'r twcaned smotbig yn perthyn i deulu'r Twcaniaid (Lladin: Ramphastidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delweddAderyn a rhywogaeth o adar yw Twcaned smotbig (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: twcanedau smotbig) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Selenidera maculirostris; yr enw Saesneg arno yw Spot-billed toucanet. Mae'n perthyn i deulu'r Twcaniaid (Lladin: Ramphastidae) sydd yn urdd y Piciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. maculirostris, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Der Fleckenarassari (Selenidera maculirostris), auch Goldohrarassari genannt[1], ist eine Vogelart aus der Familie der Tukane. Fleckenarassaris gehören zu den wenigen Tukanarten, die einen auffälligen Sexualdimorphismus aufweisen. Die Art kommt in Südamerika vor. Die IUCN stuft sie als 
(=least concern - nicht gefährdet) ein. Es werden keine Unterarten unterschieden.
Der Fleckenarassari erreicht eine Körperlänge von 32 bis 34 Zentimetern.[2] Adulte Männchen haben eine Flügellänge von 12,7 bis 13,6 Zentimetern. Der Schwanz misst 10,3 bis 11,6 Zentimeter und die Schnabellänge beträgt 4,9 bis 6,2 Zentimeter. Weibchen haben ähnliche Körpermaße, weisen jedoch mit 4,6 bis 5,5 Zentimetern einen etwas kürzeren Schnabel auf.[3]
Der Fleckenarassari ähnelt sehr dem nahe verwandten Gould-Arassari. Bei den Männchen des Fleckenarassaris sind Kopf, Nacken, Kehle und Brust glänzend schwarz gefiedert. Im Nacken verläuft ein schmales, gelbes Band. Ein weiterer gelber Streifen verläuft von unterhalb der unbefiederten Augenregion bis zur Ohrregion. Der Rücken, der Bürzel, der Schwanz sowie die Flügeloberseite sind olivgrün. Die sechs mittleren Schwanzfedern weisen braune Spitzen auf.[4] Die Oberschwanzdecken sind dunkelgrün, die Unterschwanzdecken rot. Die Flanken sind goldorange, die Schenkel braun. Der Bauch ist gelbgrün.
Der Schnabel ist für eine Tukanart im Verhältnis zur Körpergröße klein. Er ist weißlich-hornfarben mit einer grüngelben Spitze und schwarzen Querbinden. Diese sind besonders am Oberschnabel ausgeprägt. Die unbefiederte Augenumgebung ist hellblau, die Iris gelb. Füße und Beine sind grünblau. Weibchen unterscheiden sich deutlich von den Männchen. Bei ihnen sind sowohl der gelbe Ohrstreifen als auch das Nackenband weniger intensiv gelb. Bei einigen Weibchen fehlt das Nackenband sogar vollständig. Kopf, Nacken, Kehle und Brust sind bei ihnen dunkelbraun, wobei die Brust einen rötlichen Schimmer aufweist und der Oberkopf und der Nacken dunkel schokoladenbraun sind. Der Schnabel weist gewöhnlich eine weniger auffällige schwarze Zeichnung als bei den Männchen auf.
In seinem Verbreitungsgebiet ist der Fleckenarassari die kleinste Tukanart. Auf Grund der matten Gefiederfärbung fällt er weniger auf als andere Tukane. Häufig sind dagegen seine Rufe zu vernehmen. Charakteristisch sind regelmäßig wiederholte tiefe, gutturale Krächzlaute, die lautmalerisch mit growwa oder ehho umschrieben werden.[5]
Während die Verbreitungsgebiete anderer Kurzschnabelarassari-Arten aneinander angrenzen, kommt der Fleckenarassari von ihnen isoliert im Südosten Brasiliens vor. Sein Verbreitungsgebiet erstreckt sich vom Osten von Minas Gerais und dem Süden Bahias bis nach Paraná und Santa Catarina. Ursprünglich kam er auch bis in den Nordosten des südlichsten brasilianischen Bundesstaates Rio Grande do Sul vor. Zu seinem Verbreitungsgebiet gehört außerdem der Osten und das Zentralgebiet Paraguays sowie der äußerste Nordosten Argentiniens. Die Höhenverbreitung reicht vom Meeresniveau bis in Höhenlagen von 1200 Metern.[6]
Der Lebensraum des Fleckenarassaris sind feuchte, subtropische Wälder, ferner an unberührte Wälder angrenzende Sekundärwälder sowie Wälder mit selektivem Holzeinschlag. Entlang bewaldeter Flussläufe dringt er bis in die Cerrado vor. Gelegentlich ist er auch in fruchttragenden Bäumen zu beobachten, die isoliert in geringer Entfernung zum Waldrand stehen.
Der Fleckenarassari frisst überwiegend Früchte. Von in Gefangenschaft gehaltenen Vögeln weiß man, dass sie Insekten fangen und tote junge Mäuse an ihre Nestlinge verfüttern. Sie suchen überwiegend einzeln nach Nahrung, werden gelegentlich paarweise beobachtet, aber nur verhältnismäßig selten in kleinen Familientrupps.[7]
Die Fortpflanzungsbiologie ist bislang wenig untersucht. Fleckenarassaris sind Höhlenbrüter, die überwiegend alte, aufgegebene Spechthöhlen als Niststandort nutzen. Das Gelege besteht aus zwei bis drei elliptischen, weißen Eiern. Die Brutzeit variiert je nach geographischer Breite; in der Region Sao Paula bis Bahia fällt sie in den Zeitraum Oktober bis Januar. Die Brutdauer wird auf fünfzehn Tage geschätzt. Während der Nacht halten sich beide Elternvögel in der Bruthöhle auf. Beide Elternvögel füttern, es liegen jedoch keine Beobachtungen vor, womit Nestlinge der Fleckenarassaris in freier Wildbahn gefüttert werden oder welchen Anteil an der Versorgung der Jungvögel jeweils der männliche und der weibliche Elternvogel haben.
Nestlinge entwickeln sich langsam, ab etwa dem 25. Lebenstag lässt sich anhand des Gefieders ihr Geschlecht bestimmen. In Gefangenschaft aufgezogene Fleckenarassaris wogen am 31. Lebenstag durchschnittlich 120 Gramm und fraßen bis zu 40 Gramm pro Tag. Bis zum 50. Lebenstag waren sie auf eine Fütterung durch die Elternvögel angewiesen. Etwa ab dem 62. Lebenstag begann der Schnabel die Färbung adulter Vögel aufzuweisen und die unbefiederte Augenumgebung wurde bläulich.[8]
Der Fleckenarassari (Selenidera maculirostris), auch Goldohrarassari genannt, ist eine Vogelart aus der Familie der Tukane. Fleckenarassaris gehören zu den wenigen Tukanarten, die einen auffälligen Sexualdimorphismus aufweisen. Die Art kommt in Südamerika vor. Die IUCN stuft sie als (=least concern - nicht gefährdet) ein. Es werden keine Unterarten unterschieden.
The spot-billed toucanet (Selenidera maculirostris) is a near-passerine bird in the toucan family Ramphastidae.[2] It is found in Argentina, Brazil, and Paraguay.[3]
The spot-billed toucanet was originally described in the genus Pteroglossus.[4] It has at times been considered conspecific with Gould's toucanet (S. gouldii) and the two are sister species.[5] It is monotypic.[2]
The spot-billed toucanet is 33 to 37 cm (13 to 15 in) long and weighs 137 to 193 g (4.8 to 6.8 oz). Males and females have the same bill pattern but the female's bill is shorter. The bill has a thin vertical black line at its base. The bill is mostly ivory at the base to greenish-yellow at the tip. The middle of the culmen is black, the maxilla has three to five vertical black stripes, and the mandible has a black patch near the end. Both sexes have bare green-yellow to blue skin arond the eye and a golden-yellow tuft of feathers behind it; both are paler in the female. Adult males have a black head, nape, chin, throat, and belly. Their upperparts are green with a yellow band on the lower neck. Their tail is green with chestnut tips on the central three pairs of feathers. Their flanks are yellow and their undertail coverts are red. Females have chestnut to cinnamon-rufous where the male has black. Immatures are duller overall, usually without a yellow band on the back, and their bill's pattern is not sharp.[6]
The spot-billed toucanet is found in Brazil from the states of Bahia and Minas Gerais south and into eastern Paraguay and Argentina's Misiones Province. It is a bird of the Atlantic Forest where it is found in old-growth and secondary forest, selectively logged and remnant forest, palm groves, and gallery forest at the edges of the cerrado. In elevation it ranges from sea level to at least 1,000 m (3,300 ft).[6]
As far as is known, the spot-billed toucanet is a year-round resident throughout its range.[6]
The spot-billed toucanet forages from the undergrowth up to the forest's mid-storey, singly, in pairs, or in small groups. Its diet is known to include fruit and some vertebrates but details are lacking.[6]
The spot-billed toucanet's breeding season is from December to June in the northern part of its range and from October to January in the southern part. In the wild it nests in tree cavities, and both sexes provision young birds, but almost nothing else is known about its natural breeding biology. In captivity the clutch size is two or three, the incubation period is about 15 days, and time to fledging is about six to seven weeks.[6]
The spot-billed toucanet makes "[g]ruff, growling 'ggrooaw' to 'kkrowk' notes in series". The sexes usually sing one at a time. It also makes "low 'tut' notes, rattling notes, purring low notes, [and] bill-snapping sounds."[6]
The IUCN has assessed the spot-billed toucanet as being of Least Concern. It has a large range but its population size is not known and is believed to be decreasing. No immediate threats have been identified.[1] It is common in some protected areas but locally threatened elsewhere. "Information [is] needed on breeding biology of wild birds."[6]
The spot-billed toucanet (Selenidera maculirostris) is a near-passerine bird in the toucan family Ramphastidae. It is found in Argentina, Brazil, and Paraguay.
La Makulbeka tukaneto (Selenidera maculirostris) estas mezgranda kaj kolora birdo el la familio de la Ramfastedoj kaj ordo de Pegoformaj de Sudameriko, kiu enhavas la tukanojn, tukanetojn, arasariojn, ktp. La scienca nomo de la specio S. maculirostris signifas en la latina “kun makuloj en la beko” kaj vere tio estas la plej karaktera eco kiu diferencas la specion de aliaj membroj de la genro, nome tri aŭ kvar vertikalaj malhelaj bildostrioj en la centro de la supra makzelo, iamaniere simila al tiuj de alia tukano, nome la Skribarasario, se tiukaze la strioj estas nur linioj anstataŭ pli larĝaj strioj, kiel ĉe la Makulbeka tukaneto, kiu estas la ununura membro en la genro kaj inter tukanetoj kiu montras similan bekobildon, kiu aperas jam kiam la junuloj estas nur dumonataj.
Ankaŭ la resto de la beko montras specifan bildon, tio estas samkolore malhela parto post la strioj kaj antaŭ la pli hela (blankeca, verdeca aŭ flaveca) bekopinto. La suba makzelo montras similan helgrizan koloron (sen strio) sed kun la malhela kaj hela markoj fine.
Pri la plumaro, tiu ĉi specio montras ekzemplon de seksa duformismo, kutima en la genro. Nome la masklo estas multe pli malhela ol la ino kun nigraj (kun iometa malhelblua ĝenerala nuanco) krono, gorĝo, kolo, nuko, brusto kaj supra ventro, dum la dorso (separita de ne tiom klara flava duonkolumo kiom ĉe aliaj membroj de la genro), flugiloj kaj vosto estas tre malhelverdaj (tiu lasta kun bruna vostopinto). Malantaŭ la ĉirkaŭokula haŭtaĵo estas sufiĉe markita flava parto (fakte unue pli oranĝeca kaj poste purflava “orelo” aŭ vango) kiun ankaŭ aliaj specioj de la genro montras, sed ĉe tiu ĉi sufiĉe longa ĝis atingi preskaŭ la nukon. En flankoj estas ne tiom klare markita flava makulo kaj ne tiom klare rondoforma kiom ĉe aliaj samgenraj specioj, sed pli nuanca. La femuroj estas verdecaj kiel sekvo de la flaveca parto. La beko, longa kaj kurva, finas per hokilo. La ĉirkaŭokulaj nudaj haŭtaĵoj estas verdecaj. La subpugo estas ruĝa.
La ino anstataŭ nigron montras brunajn partojn pli hele en subaj partoj, kaj la verdaj partoj ne estas tiom malhelverda. La flava “orelo” estas nur nuanca kaj ne tiom kontrasta kaj longa kaj same pli senkolora estas la flavaj markoj subnuka kaj flankaj. Tamen la beko estas similmarkita, sed iomete malpli granda. Same la junuloj estas iom pli senkoloraj. Temas pri specio 33 al 35 cm longa kaj 140-200 g peza.
Ĝi troviĝas en nordorienta Argentino, eble en Bolivio, sudorienta Brazilo kaj orienta Paragvajo, do sufiĉe pli suda teritorio ol tiuj de aliaj tukanoj. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj aŭ montetaroj. Ili povas moviĝi, do, inter 1000 m de altituda diferenco.
Ili manĝas sole, laŭ paroj aŭ etaj grupoj, diversajn fruktojn (kiel de figarboj, palmoj aŭ bananoj, kies disvastiĝo helpas per disigo de ties kernoj), sed ankaŭ insektojn kaj etajn vertebrulojn, post kio ili sufiĉe ripozas; keil ĉe aliaj samgenranoj inter la branĉaro de la arbaro, sed ankaŭ surgrunde. Trinkas akvon falitan sur plantoj.
Por reproduktado ili uzas jam uzitajn arbotruon de pegedoj, dum en kaptiveco ili elfosas truon en putrinta arbotrunko aŭ arbopeco. En la suda parto de la teritorio la reproduktado okazas de oktobro al januaro, en la norda parto de decembro al junio. La pariĝado komencas per maskla ofero al ino de vomitaj frukteroj. La ceremonio kompletiĝas per plumaranĝo, kapoklinado kaj aliaj movoj. La ino demetas 2 al 4 blankajn ovojn, kiuj estos kovataj dum 14 tagoj kaj elnestiĝo okazas post monato kaj duono, sed poste la idoj estos ankoraŭ manĝigataj de la gepatroj.
En Brazilo estas sufiĉe komuna specio, eĉ oni bredas kaj oni vendas ilin en vendejoj, por malhelpi troan ĉasadon, sed senarbarigo detruas habitaton en aliaj teritorioj. Sovaĝe ili vivas 15 jarojn, kaptive multe malpli.
Estas du subspecioj:
La Makulbeka tukaneto (Selenidera maculirostris) estas mezgranda kaj kolora birdo el la familio de la Ramfastedoj kaj ordo de Pegoformaj de Sudameriko, kiu enhavas la tukanojn, tukanetojn, arasariojn, ktp. La scienca nomo de la specio S. maculirostris signifas en la latina “kun makuloj en la beko” kaj vere tio estas la plej karaktera eco kiu diferencas la specion de aliaj membroj de la genro, nome tri aŭ kvar vertikalaj malhelaj bildostrioj en la centro de la supra makzelo, iamaniere simila al tiuj de alia tukano, nome la Skribarasario, se tiukaze la strioj estas nur linioj anstataŭ pli larĝaj strioj, kiel ĉe la Makulbeka tukaneto, kiu estas la ununura membro en la genro kaj inter tukanetoj kiu montras similan bekobildon, kiu aperas jam kiam la junuloj estas nur dumonataj.
El tucancito de pico maculado o arasarí chico (Selenidera maculirostris) es un ave de la familia Ramphastidae nativa de Brasil, Bolivia, Paraguay y el norte de Argentina.[1]
Vive en el dosel del interior y los bordes del bosque húmedo.[2]
Mide 33 cm de longitud y pesa 170 g. El macho presenta cabeza, garganta y pecho negros, los cuales son de color marrón a anaranjado en la hembra. El dorso es verde oliva. El pico tiene tres a cinco bandas oscuras, que varían de formato de individuo a individuo. Tiene anillo ocular verde y un penacho de plumas posoculares y una línea en a nuca de color amarillo oro. Posee una gran mancha oscura en el iris amarillo, anterior y posterior la pupila.[2]
Se alimenta de frutos, principalmente de Cecropia y de palmneras. También consume brotes e insectos.[2]
Anida en un hueco o cavidad de algún árbol. La hembra pone de dos a cuatro huevos que son incubados durante 16 días conjunta y alternadamente con el macho.[2]
El tucancito de pico maculado o arasarí chico (Selenidera maculirostris) es un ave de la familia Ramphastidae nativa de Brasil, Bolivia, Paraguay y el norte de Argentina.
Selenidera maculirostris Selenidera generoko animalia da. Hegaztien barruko Ramphastidae familian sailkatua dago.
Selenidera maculirostris Selenidera generoko animalia da. Hegaztien barruko Ramphastidae familian sailkatua dago.
Selenidera maculirostris
Le Toucanet à bec tacheté (Selenidera maculirostris) est une espèce d'oiseau de la famille des Ramphastidae.
Cet oiseau fréquente la forêt atlantique.
De vleksnavelpepervreter (Selenidera maculirostris) is een vogel uit de familie Ramphastidae (toekans).
Deze soort komt voor in zuidoostelijk Brazilië, oostelijk Paraguay en noordoostelijk Argentinië.
De vleksnavelpepervreter (Selenidera maculirostris) is een vogel uit de familie Ramphastidae (toekans).
O araçari-poca (nome científico: Selenidera maculirostris), também conhecido como araçari-de-bico-pintalgado, araçari-tirador-de-leite ou saripoca-de-bico-riscado, é uma espécie de ave piciforme pertencente à família Ramphastidae. Pode ser encontrada em altitudes até 1000 metros, desde o Brasil à Argentina.
É uma ave de pequeno porte, medindo 33 cm de comprimento e pesando aproximadamente 170 gramas. Apresenta acentuado dimorfismo sexual. O macho possui cabeça, garganta e peito pretos, os quais são marrons na fêmea. O bico apresenta manchas bastante visíveis.
Vive na copa de florestas úmidas, em seu interior e nas bordas, basicamente na Mata Atlântica. Demonstra prefêrencia pelos estratos baixos e médios da vegetação. Registrado até 1000 metros de altitude.
Nativo da América do Sul, ocorre desde a Bahia, passando por Minas Gerais e descendo até o Rio Grande do Sul, região nordeste da Argentina, principalmente em Misiones, e leste do Paraguai.
É uma ave que vocaliza ao alvorecer ou de madrugada. Costuma-se dizer que quando os araçaris estão batendo o bico e promovendo algazarra é sinal de que o tempo vai virar. Como os demais araçaris, vários indivíduos costumam dormir juntos em um mesmo buraco de árvore. Pode passar despercebido ao contrário dos outros araçaris. Costuma beber e tomar banho nas bromélias no alto das árvores que ficam cheias de água da chuva.
Alimenta-se de frutos (como os das figueiras, palmitos, goiabas, embaúba e coquinhos de palmeiras), brotos e insetos. Eventualmente come filhotes de outras aves.
Costuma fazer seu ninho sempre no oco das árvores ou de um toco, onde a fêmea deposita de 2 a 4 ovos. O período de incubação dura mais ou menos 16 dias e é realizado tanto pela fêmea quanto pelo macho.
Sua vocalização é sequência de coaxos baixos, profundos e guturais, que poderiam ser confundidos com o canto de um sapo grande.
Existem duas subespécies dessa ave:
O araçari-poca (nome científico: Selenidera maculirostris), também conhecido como araçari-de-bico-pintalgado, araçari-tirador-de-leite ou saripoca-de-bico-riscado, é uma espécie de ave piciforme pertencente à família Ramphastidae. Pode ser encontrada em altitudes até 1000 metros, desde o Brasil à Argentina.
Fläcknäbbad tukanett[2] (Selenidera maculirostris) är en fågel i familjen tukaner inom ordningen hackspettartade fåglar.[3] Den förekommer i atlantiska skogar från sydöstra Brasilien till östra Paraguay och nordöstra Argentina.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör fläcknäbbad tukanett.
Wikispecies har information om Selenidera maculirostris.
Fläcknäbbad tukanett (Selenidera maculirostris) är en fågel i familjen tukaner inom ordningen hackspettartade fåglar. Den förekommer i atlantiska skogar från sydöstra Brasilien till östra Paraguay och nordöstra Argentina. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Selenidera maculirostris là một loài chim trong họ Ramphastidae.[1]
Bài viết liên quan đến bộ Gõ kiến này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Selenidera maculirostris là một loài chim trong họ Ramphastidae.
點嘴小巨嘴鳥（Selenidera maculirostris），又名點嘴小鵎鵼，是一種巨嘴鳥。
點嘴小巨嘴鳥分佈在阿根廷、玻利維亞、巴西及巴拉圭。牠們棲息在亞熱帶或熱帶的低地潮濕森林或山區森林。
.jpg){kind=small}
这是一篇鴷形目小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 物種識別信息 
