Crypturellus obsoletus (Temminck 1815)

Crypturellus obsoletus ye una especie d'ave tinamiforme que la so distribución xeográfica ye Colombia centru-oriental a Ecuador oriental, Perú, Bolivia septentrional, Venezuela septentrional, Brasil, Paraguái oriental y Arxentina nordés. Tien una llongura de 25 a 30 cm. Pesu: 358-482 g (machu), 395-548 g (fema).

Cantar

• Voce Ministeriu de Mediu Ambiente Brasil.

Sistemática

Descripta por Temminck como Tinamus obsoletus en 1815.

Subdividida en 9 subpecies:

• Tinamo pardu castaneo (Crypturellus obsoletus castaneus)
• Tinamo pardu (Crypturellus obsoletus cerviniventris)
• Tinamo pardu banduyu gris (Crypturellus obsoletus griseiventris)
• Tinamo pardu (Crypturellus obsoletus hypochracea)
• Tinamo pardu (Crypturellus obsoletus knoxi)
• Tinamo pardu (Crypturellus obsoletus obsoletus)
• Tinamo pardu de banduyu ocre (Crypturellus obsoletus ochraceiventris)
• Tinamo pardu de punir (Crypturellus obsoletus punensis)
• Tinamo pardu de Traylor (Crypturellus obsoletus traylori)

La subespecie traylori ye considerada por dellos autores como una especie distinta.

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Crypturellus obsoletus .

Qəhvəyi tinamu (lat. Crypturellus obsoletus) – əsl tinamu cinsinə aid heyvan növü.

Yarımnövləri

• C. obsoletus obsoletus
• C. obsoletus griseiventris
• C. obsoletus hypochraceus
• C. obsoletus punensis
• C. obsoletus traylori
• C. obsoletus ochraceiventris
• C. obsoletus castaneus
• C. obsoletus knoxi
• C. obsoletus cerviniventris

Mənbə

An tinamou gell^{(Daveoù a vank)} a zo un evn, Crypturellus obsoletus an anv skiantel anezhañ.

Doareoù pennañ

Boued

Annez

Bevañ a ra al labous e Suamerika^[1].

Rummatadur

Liamm diavaez

• Crypturellus obsoletus war al lec'hienn Avibase.

Notennoù ha daveennoù

El tinamú bru (Crypturellus obsoletus) és un ocell de la família dels tinàmids (Tinamidae) que viu a la selva humida des de l'est de Colòmbia i oest i nord de Veneçuela, cap al sud, a través de l'est d'Equador, est del Perú i Brasil fins al nord de Bolívia, est de Paraguai i nord-est de l'Argentina.

Referències

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tinamŵ brown (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tinamŵaid brown) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Crypturellus obsoletus; yr enw Saesneg arno yw Brown tinamou. Mae'n perthyn i deulu'r Tinamŵaid (Lladin: Tinamidae) sydd yn urdd y Tinamiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. obsoletus, sef enw'r rhywogaeth.^[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.

Caiff ei fagu er mwyn ei hela. Ni all hedfan, er fod ganddo adenydd.

Teulu

Mae'r tinamŵ brown yn perthyn i deulu'r Tinamŵaid (Lladin: Tinamidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Der Kastanientinamu (Crypturellus obsoletus) ist eine in weiten Teilen Südamerikas recht häufige Art der Steißhühner.

Merkmale

Kastanientinamus werden 25 bis 30 cm lang, weibliche Vögel 395 bis 540, Männchen zwischen 350 und 480 g schwer. Das Gefieder ist überwiegend dunkelbraun, die Unterseite heller nussfarben und oberhalb der Beine dunkel gebändert. Kopf und Nacken sind graubraun, die Kehle grau. Die Iris ist orangefarben, die Beine sind grünlich. Jungvögel ähneln den Altvögeln, haben aber auf dem Rücken und teilweise auch auf den Flügeln schwarze Punkte. Weibchen sind oft heller.

Verbreitung

Das Verbreitungsgebiet reicht im Südosten Brasiliens von Bahia bis Rio Grande do Sul, umfasst den Osten Paraguays und Argentiniens sowie Teile Venezuelas, Ecuadors, Perus und Boliviens. Bevorzugter Lebensraum sind Waldränder und Waldlichtungen. Kastanientinamus leben in tiefen bis mittleren Lagen, in den Anden bis in Höhen von 2200 Metern, im Südosten Perus und in Bolivien ausnahmsweise auch bis in Höhen von 2900 Metern.

Kastanientinamus gehören in manchen Regionen zu den häufigsten Steißhühnern. So sind sie im Südosten Brasiliens überaus häufig geworden und haben wahrscheinlich vom Bestandsrückgang anderer Steißhuhn-Arten, vor allem des Grausteißtinamus (Tinamus solitarius) profitiert. Hingegen ist der Kastanientinamu in Kolumbien ausgerottet worden.

Unterarten

Es wurden neun Unterarten beschrieben, die sich in Größe und Färbung unterscheiden lassen. Bei der oberseits reinschwarzen C. obsoletus traylori könnte es sich auch um eine eigene Art handeln.^[1]

• C. obsoletus obsoletus (Temminck, 1815), die Nominatform, Südostbrasilien, Osten Paraguays, Nordostargentinien.
• C. obsoletus castaneus (Sclater, PL, 1858), östliches und zentrales Kolumbien und östliches Ecuador, Norden Perus.
• C. obsoletus ochraceiventris (Stolzmann, 1926), Zentralperu.
• C. obsoletus traylori (Blake, 1961), Südosten Perus.
• C. obsoletus punensis (Chubb, C, 1918), Südosten Perus, Norden Boliviens.
• C. obsoletus cerviniventris (Sclater,PL & Salvin, 1873), Norden Venezuelas.
• C. obsoletus knoxi (Phelps, WH Jr, 1976), Nordwesten Venezuelas.
• C. obsoletus griseiventris (Salvadori, 1895), Norden und Mitte Brasiliens.
• C. obsoletus hypochraceus (Miranda-Ribeiro, 1938), Südwestbrasilien.

Lebensweise

Kastanientinamus ernähren sich vor allem von Samen von Lorbeergewächsen, Wolfsmilchgewächsen und Rautengewächsen. Sie folgen den Zügen der Wanderameisen, um die Insekten zu fangen, die versuchen, den Wanderameisen zu entkommen. Auf dem Waldboden drehen sie Laub, um die darunter verborgenen Insekten zu fangen.

Sie brüten im Südosten Brasiliens von September bis November, im Südosten Perus im Oktober. Das Nest wird an der Basis von Bäumen gebaut. Die vier bis fünf Eier sind dunkelrosa, dunkelrot oder schokoladenfarben, je nach Unterart. Sie werden etwa 19 Tage lang bebrütet. Die Küken haben eine dunkle Kopfoberseite.

Literatur

• Josep del Hoyo et al.: Handbook of the Birds of the World. Band 1: Ostrich to Ducks. Lynx Edicions, 1992, ISBN 84-87334-10-5.

Einzelnachweise

The brown tinamou (Crypturellus obsoletus) is a brownish ground bird found in humid lowland and montane forest in tropical and subtropical South America.^[3]

Taxonomy

Subspecies C. o. castaneus, illustration by Keulemans, 1895

All tinamous are usually treated in a single family (Tinamidae) and, contrary to traditional classifications, they are embedded within the group known as ratites, most closely related to the extinct moa of New Zealand. However, unlike ratites (ostriches, rheas, moa, kiwis, emus, cassowaries & elephantbirds), tinamous are capable of flight, although in general, they are not strong fliers. Different ratite lineages evolved separately from ancient flying birds, and tinamous are thought to most closely resemble these ancestral ratites.^[4]

Subspecies

Its distribution is highly disjunct and the subspecies, which quite probably represent more than one species, are distributed as follows:

• C. o. obsoletus, the nominate race, occurs in the Atlantic forest in southeastern Brazil, eastern Paraguay and Misiones, Argentina.^[5]
• C. o. griseiventris occurs throughout the valley of Rio Tapajós, Brazil; southwestern Pará, southeastern Amazonas, and central Mato Grosso.^[5]
• C. o. hypochraceus occurs in upper Rio Madeira valley in central Rondônia, Brazil.^[5]
• C. o. punensis occurs in the Yungas of central Bolivia and extreme southeastern Peru.^[5]
• C. o. traylori, Traylor's tinamou, occurs in the Marcapata Valley of central Cusco, southeastern Peru;^[5] sometimes treated as a separate species.
• C. o. ochraceiventris occurs along the east Andean slopes in central Peru; Huanuco, Pasco, Junín, northern Ayacucho, and Cusco.^[5]
• C. o. castaneus occurs east of the Andes in northern Peru, Ecuador, and Colombia;^[5] sometimes treated as a separate species.
• C. o. knoxi occurs in sub-tropical northwestern Venezuela.^[5]
• C. o. cerviniventris occurs in northern Venezuela.^[5]

Additionally, there are records from north Mato Grosso in Brazil, but it remains unclear which subspecies is involved. Most subspecies occur in highlands, but hypochraceus, griseiventris, and the southern populations of the nominate taxon occur in lowlands. It is uncommon to rare in most of its range, but commoner in southeastern Brazil, where it is the most frequently encountered member of its genus.

Etymology

Crypturellus is formed from three Latin or Greek words. kruptos meaning covered or hidden, oura meaning tail, and ellus meaning diminutive. Therefore, Crypturellus means small hidden tail.^[6]

Description

The brown tinamou is approximately 25 to 30 cm (9.8–11.8 in) in length and it weighs about 350 to 550 g (12–19 oz). Depending on the subspecies involved, the upperparts vary from dark sooty-brown to bright chestnut and the underparts, which usually are paler than the upperparts, vary from chestnut to light ochraceous. The subspecies griseiventris is unique in having pale buff-grey underparts. All subspecies can be separated from the superficially similar little tinamou by the greyish (rather than whitish) throat. Females are typically larger and more rufescent than the males.

Behavior

As other tinamous of its genus, it is a shy, ground-dwelling species, which usually is encountered singly or in pairs. It feeds on fruits, insects, and seeds. The female lays 4-5 deep pink to dark glossy brown eggs on the ground; typically in a small depression at the base of a tree. Its song consists of loud, high-pitches whistles, but exact structure and timbre vary over its range.

Range and habitat

The brown tinamou is located in northern Venezuela, Colombia, Ecuador, Peru, northern and southern Brazil, extreme northeastern Argentina, eastern Bolivia, and eastern Paraguay.^[5] They may also be in Uruguay.^[1]

They live in tropical and sub-tropical moist lowland and montane forests, preferring elevations between 1,300 to 2,900 m (4,300–9,500 ft).^[3]

Conservation

The IUCN classifies the brown tinamou as Least Concern,^[1] with an occurrence range of 1,700,000 km² (660,000 sq mi).^[3]

Footnotes

References

• BirdLife International (2008). "Brown Tinamou - BirdLife Species Factsheet". Data Zone. Retrieved 9 February 2009.
• Brands, Sheila (14 August 2008). "Systema Naturae 2000 / Classification, Crypturellus obsoletus". Project: The Taxonomicon. Retrieved 9 February 2009.
• Clements, James (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6th ed.). Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4501-9.
• Davies, S. J. J. F. (2002) Ratites and Tinamous ISBN 0-19-854996-2
• Davies, S.J.J.F. (2003). "Tinamous". In Hutchins, Michael (ed.). Grzimek's Animal Life Encyclopedia. Vol. 8 Birds I Tinamous and Ratites to Hoatzins (2nd ed.). Farmington Hills, MI: Gale Group. pp. 57–59. ISBN 0-7876-5784-0.
• Gotch, A. F. (1995) [1979]. "Tinamous". Latin Names Explained. A Guide to the Scientific Classifications of Reptiles, Birds & Mammals. New York, NY: Facts on File. p. 183. ISBN 0-8160-3377-3.
• Hilty, (2003) Birds of Venezuela ISBN 0-691-09250-8

La Bruna tinamo (Crypturellus obsoletus) estas bruneca surgrunda birdo troviĝanta en humida arbaro kaj de malaltaj teroj kaj de montaro en tropika kaj subtropika Sudameriko.^[3]

Taksonomio

Ĉiuj tinamoj estas el la familio Tinamedoj, kaj en pli granda skemo estas ankaŭ Paleognatoj. Malkiel la tre konataj neflugaj birdoj el Paleognatoj nome Strutoformaj kiaj la Struto, la Emuo kaj aliaj, la tinamoj povas flugi, kvankam ĝenerale ili ne estas fortaj flugantoj. Ĉiuj Strutoformaj evoluis el prahistoriaj flugantaj birdoj, kaj la Tinamoformaj estas la plej proksimaj vivantaj parencoj de tiuj birdoj.^[4]

Subspecioj kaj distribuado

• La Bruna tinamo, Crypturellus obsoletus estas loĝanta en norda Venezuela okcidenten tra Ekvadoro, Peruo, norda kaj suda Brazilo, plej nordorienta Argentino, orienta Bolivio, kaj Paragvajo^[5]. Ties distribuado estas tre disa kun la subspecioj distribuataj jene:
  • Crypturellus obsoletus obsoletus, la nomiga raso, loĝanta en Atlantika Arbaro de sudorienta Brazilo, orienta Paragvajo, kaj nordorienta Argentino^[5] (Misiones)
  • Crypturellus obsoletus griseiventris loĝanta en centra Brazilo^[5] (tra la valo de Rivero Tapajós, sudokcidenta Parao, sudorienta Amazonio, kaj centra Mato Grosso)
  • Crypturellus obsoletus hypochraceus loĝanta en okcidenta centra Brazilo^[5] (supra valo de Rivero Madeira en centra Rondônia)

Subspecio C. o. castaneus, ilustraĵo de Keulemans, 1895

• • Crypturellus obsoletus punensis loĝanta en centra Bolivio (Yungas) kaj plej sudorienta Peruo^[5]
  • Crypturellus obsoletus traylori loĝanta en sudorienta Peruo^[5] (Valo Markapata de centra Kusko)
  • Crypturellus obsoletus ochraceiventris loĝanta en centra Peruo (orientaj deklivoj de Andoj)^[5] (Huanuco, Pasco, Junín, norda Ajakuĉo, kaj Kusko)
  • Crypturellus obsoletus castaneus loĝanta en orientaj Andoj de norda Peruo, Ekvadoro, kaj Kolombio^[5]
  • Crypturellus obsoletus knoxi loĝanta en subtropika nordokcidenta Venezuelo^[5]
  • Crypturellus obsoletus cerviniventris loĝanta en norda Venezuelo^[5]

Aldone estis vidaĵoj el norda Mato Grosso en Brazilo, sed restas neklare pri kiu subspecio temas. Plej subspecioj loĝas en altaj teroj, sed hypochraceus, griseiventris, kaj la sudaj populacioj de la nomiga taksono loĝas en malaltaj teroj. Ĝi estas nekomuna al rara en plej el ties teritorioj, sed pli komuna en sudorienta Brazilo, kie ĝi estas la plej ofte trafita membro de ties genro.

Etimologio

Crypturellus estas formata el la grekaj vortoj κρυπτός (kriptós), "kovrita" aŭ "kaŝita", οὐρά (urá), "vosto", kaj -ellus, latina diminutiva sufikso. La genronomo Crypturellus entute signifus "malgranda kaŝvostulo".^[6]

Aspekto

La Bruna tinamo estas supraĵe simila al koturno, sed nerilata al ĝi, kaj kun aliaj tinamoj, ĝi apartenas al Paleognatoj. Ĝi estas proksimume 25 al 30 cm longa kaj pezas ĉirkaŭ 350 al 550 g. Depende el la subspecioj, la supraj partoj varias el malhela fulgecbruna al brile helbruna kaj la subaj partoj, kiuj estas kutime pli palaj ol la supraj partoj, varias el helbruna al helokreca koloraro. La subspecio griseiventris estas unika ĉar havas palajn sablokolorajn grizecajn subajn partojn. Ĉiu subspecioj povas esti separataj el la supraĵe simila Eta tinamo pro la grizeca (pli ol blankeca) gorĝo. Inoj estas tipe pli grandaj kaj pli ruĝecaj ol maskloj.

Kutimaro

Kiel ĉe aliaj tinamoj de ties genro, ĝi estas timida, grundoloĝanta specio, kiu kutime troviĝantas sola aŭ en paroj. Ili manĝas fruktojn, insektojn kaj semojn. La ino demetas 4-5 tre rozkolorajn al malhele brilbrunajn ovojn surgrunde; tipe en malgranda depresio ĉe la bazo de arbo. Ties kanto konsistas el laŭtaj, altatonaj fajfoj, sed la preciza strukturo kaj tembro varias laŭlonge de ties teritorio.

Teritorio kaj habitato

La Bruna tinamo loĝas en norda Venezuelo, Kolombio, Ekvadoro, Peruo, norda kaj suda Brazilo, tre nordorienta Argentino, orienta Bolivio, kaj orienta Paragvajo.^[5] Ili povas esti ankaŭ en Urugvajo.^[7]

Ili vivas en tropikaj kaj subtropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj kaj montaroj, prefere ĉe altoj inter 1,300 al 2,900 m.^[3]

Konservado

La IUCN klasigas la Brunan tinamon kiel Malplej Zorgiga,^[7] kun loĝa teritorio de 1,700,000 km².^[3]

Notoj

1. ↑ Brands, S. (2008)
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 2,9} Brands, S. (2008)
3. ↑ ^{3,0 3,1 3,2} BirdLife International (2008)(a)
4. ↑ Davies, S. J. J. F. (2003)
5. ↑ ^{5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10} Clements, J. (2007)
6. ↑ Gotch, A. F. (1995)
7. ↑ ^{7,0 7,1} BirdLife International (2012). Crypturellus obsoletus. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj. Versio 2012.1. Internacia Unio por la Konservo de Naturo. Elŝutita 16a Julio 2012.

Referencoj

• BirdLife International (2008(a)). "Brown Tinamou - BirdLife Species Factsheet". Data Zone. Konsultita 9a Februaro 2009.
• Brands, Sheila (14a Aŭgusto 2008). "Systema Naturae 2000 / Classification, Crypturellus obsoletus". Project: The Taxonomicon. Konsultita 9a Februaro 2009.
• Clements, James (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6 ed.). Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4501-9.
• Davies, S. J. J. F. (2002) Ratites and Tinamous ISBN 0-19-854996-2
• Davies, S.J.J.F. (2003). "Tinamous". In Hutchins, Michael. Grzimek's Animal Life Encyclopedia. 8 Birds I Tinamous and Ratites to Hoatzins (2 ed.). Farmington Hills, MI: Gale Group. pp. 57–59. ISBN 0-7876-5784-0.
• Gotch, A. F. (1995) [1979]. "Tinamous". Latin Names Explained. A Guide to the Scientific Classifications of Reptiles, Birds & Mammals. New York, NY: Facts on File. p. 183. ISBN 0-8160-3377-3.
• Hilty, (2003) Birds of Venezuela ISBN 0-691-09250-8

El tinamú pardo, tinamú café,^[1]​ inambú pardo o tataupá rojizo (Crypturellus obsoletus) es una especie de ave tinamiforme cuya distribución geográfica es Colombia centro-oriental a Ecuador oriental, Perú, Bolivia septentrional, Venezuela septentrional, Brasil, Paraguay oriental y Argentina noreste. Tiene un largo de 25 a 30 cm. Peso: 358-482 g (macho), 395-548 g (hembra).

Canto

• Voce Ministerio de Medio Ambiente Brasil.

Sistemática

Descripta por Temminck como Tinamus obsoletus en 1815.

Subdividida en 9 subpecies:

• Tinamo pardo castaneo (Crypturellus obsoletus castaneus)
• Tinamo pardo (Crypturellus obsoletus cerviniventris)
• Tinamo pardo vientre gris (Crypturellus obsoletus griseiventris)
• Tinamo pardo (Crypturellus obsoletus hypochracea)
• Tinamo pardo (Crypturellus obsoletus knoxi)
• Tinamo pardo (Crypturellus obsoletus obsoletus)
• Tinamo pardo de vientre ocre (Crypturellus obsoletus ochraceiventris)
• Tinamo pardo de la puna (Crypturellus obsoletus punensis)
• Tinamo pardo de Traylor (Crypturellus obsoletus traylori)

La subespecie traylori es considerada por algunos autores como especie diferente.

Referencias

Crypturellus obsoletus Crypturellus generoko animalia da. Hegaztien barruko Tinamidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Crypturellus
• Tinamidae

Crypturellus obsoletus

Le Tinamou brun (Crypturellus obsoletus) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Tinamidae.

Répartition

Son aire s'étend de manière disparate à travers la moitié nord de l'Amérique du Sud.

Références

• (fr) Référence Oiseaux.net : Crypturellus obsoletus (+ répartition)
• (en) Référence Congrès ornithologique international : (consulté le 3 juin 2015)
• (fr+en) Référence Avibase : Crypturellus obsoletus (+ répartition) (consulté le 30 juin 2015)
• (fr+en) Référence ITIS : Crypturellus obsoletus (Temminck, 1815)
• (en) Référence UICN : espèce Crypturellus obsoletus (Temminck, 1815) (consulté le 30 juin 2015)

Smeđi tinamu (lat. Crypturellus obsoletus) je vrsta ptice iz roda Crypturellus iz reda tinamuovki.

Rasprostranjenost

Živi u nizinskim i planinskim šumama u tropima i suptropima Južne Amerike. Rasprostranjen je u sjevernoj Venecueli, Kolumbiji, Ekvadoru, Peruu, sjevernom i južnom Brazilu, sjeveroistočnoj Argentini, istočnoj Boliviji i istočnom Paragvaju. Moguće je da se nalazi i u Urugvaju. Preferira nadmorske visine između 1.300 i 2.900 metara.

Opis

Dosta je sličan prepelici, iako, kao ni drugi tinamui, nije njezin srodnik jer pripada podredu Paleognathae. Dug je oko 25-20 centimetara, a težak je 350-550 grama. Veći dio tijela je smeđe ili kestenjasto-smeđe boje.

Dosta je tiha i sramežljiva ptica, baš kao i ostale tinamuovke. Hrani se plodovima ili sjemenkama s tla ili niskih grmova. Također se hrani i malom količinom dijelova biljaka i manjim beskralježnjaka. Mužjak inkubira jaja koja mogu biti čak od četiri različite ženke. Inkubacija obično traje 2-3 tjedna. Jaja su sjajna i tamno-smeđe su boje.

Taksonomija

Podvrste smeđeg tinamua su:

• C. obsoletus obsoletus, nominativna vrsta, živi u jugoistočnom Brazilu, istočnom Paragvaju i Argentini.
• C. obsoletus griseiventris živi u dolini rijeke Tapajós u Brazilu.
• C. obsoletus hypochraceus živi u gornjoj dolini rijeke Madeira u Brazilu
• C. obsoletus punensis živi u središnjoj Boliviji i jugoistočnom Peruu.
• C. obsoletus traylori živi u jugoistočnom Peruu.
• C. obsoletus ochraceiventris živi u središnjem Peruu.
• C. obsoletus castaneus živi u sjevernom Peruu, Ekvadoru, i Kolumbiji.
• C. obsoletus knoxi živi u suptropskoj sjeverozapadnoj Venecueli.
• C. obsoletus cerviniventris živi u sjevernoj Venecueli.

Il tinamo bruno (Crypturellus obsoletus (Temminck, 1815)) è un uccello della famiglia dei Tinamidi, diffuso in Sud America.^[2]

Descrizione

Lunghezza: 25–30 cm.^[3]
Peso: 358-482 g (maschio), 395-548 g (femmina).

Distribuzione e habitat

L'areale di questa specie si estende dalla Colombia centro-orientale all'Ecuador orientale; Perù; Bolivia settentrionale; Venezuela settentrionale; Brasile; Paraguay orientale ed Argentina nord-orientale.^[1]

Sistematica

Sono note 9 sottospecie:^[2]

• Crypturellus obsoletus cerviniventris (Sclater & Salvin, 1873) - presente nella parte settentrionale del Venezuela
• Crypturellus obsoletus knoxi Phelps Jr, 1976 - diffusa in Venezuela
• Crypturellus obsoletus castaneus (Sclater, 1858) - diffusa dalla Colombia al Perù
• Crypturellus obsoletus ochraceiventris (Stolzmann, 1926) - endemica del Perù
• Crypturellus obsoletus traylori Blake, 1961 - endemica del Perù sud-orientale
• Crypturellus obsoletus punensis (Chubb, 1918 - presente in Perù e Bolivia
• Crypturellus obsoletus griseiventris (Salvadori, 1895) - endemica del Brasile settentrionale
• Crypturellus obsoletus hypochraceus (Miranda-Ribeiro, 1938) - endemica del Brasile meridionale
• Crypturellus obsoletus obsoletus (Temminck, 1815) - presente in Brasile, Paraguay e Argentina settentrionale

Note

Rudasis tinamas (lot. Crypturellus obsoletus, angl. Brown Tinamou) – tinaminių (Tinamidae) šeimos paukštis. Kūnas 25-30 cm ilgio, tamsiai rudas. Masė 350-550 g. Paplitęs Brazilijoje.

Rūšis įrašyta į Tarptautinę raudonąją knygą.

Rudasis tinamas

De bruine tinamoe (Crypturellus obsoletus) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1815 door Temminck.

Beschrijving

De bruine tinamoe wordt ongeveer 25–30 cm groot en 350-550 g zwaar. De kleuren kunnen variëren van donkerbruin tot kastanjebruin.

Voedsel

De bruine tinamoe voedt zich met fruit, zaden en insecten.

Voortplanting

Een vrouwtje legt 4-5 eieren in een nest tussen boomwortels.

Voorkomen

De soort komt wijdverbreid voor in Zuid-Amerika en telt 9 ondersoorten:^[3]

• C. o. cerviniventris: noordelijk Venezuela.
• C. o. knoxi: noordwestelijk Venezuela.
• C. o. castaneus: van oostelijk Colombia tot noordelijk Peru.
• C. o. ochraceiventris: centraal Peru.
• C. o. traylori: zuidoostelijk Peru.
• C. o. punensis: zuidoostelijk Peru, noordelijk Bolivia.
• C. o. griseiventris: het noordelijke deel van Centraal-Brazilië.
• C. o. hypochraceus: zuidwestelijk Brazilië.
• C. o. obsoletus: zuidelijk Brazilië, Paraguay, noordoostelijk Argentinië.

Beschermingsstatus

Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status veilig.

Kusacz kasztanowaty (Crypturellus obsoletus) – gatunek ptaka z rodziny kusaczy (Tinamidae). Wyróżniono kilka podgatunków C. obsoletus^[4][2]:

• C. obsoletus cerviniventris – północna Wenezuela.
• C. obsoletus knoxi – północna-zachodnia Wenezuela.
• C. obsoletus castaneus – wschodnia Kolumbia do północnego Peru.
• C. obsoletus ochraceiventris – środkowe Peru.
• kusacz peruwiański (C. obsoletus traylori) – południowo-wschodnie Peru.
• C. obsoletus punensis – południowo-wschodnie Peru, północna Boliwia.
• C. obsoletus griseiventris – północno-środkowa Brazylia.
• C. obsoletus hypochraceus – południowo-zachodnia Brazylia.
• kusacz kasztanowaty (C. obsoletus obsoletus) – południowa Brazylia, Paragwaj, północno-wschodnia Argentyna.

Charakterystyka: Długość ciała 28 cm. wierzch ciemny, kasztanowatobrązowy i bez rysunku. Ciemię ciemniejsze, boki głowy brązowoszare, gardło szarawe. Spód ciała rdzawobrązowy, na bokach czarne prążki. Nogi żółtawoszare. Płochliwy; lata niechętnie, zwykle ucieka na piechotę.

Zasięg, środowisko: Ameryka Południowa. Spotykany od tropikalnych nizin po krańce strefy umiarkowanej, na obrzeżach lasów.

Przypisy

Bibliografia

• Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Inhambuguaçu

O inhambuguaçu^[1] (nome científico: Crypturellus obsoletus) é uma espécie de ave da família dos tinamídeos. Habita a Mata Atlântica no Brasil em praticamente todos os níveis de altitude, sendo sua presença mais marcante acima dos 400 metros. Na América do Sul ocorrem algumas subespécies. Mede entre 28 e 32 cm. Alimenta-se de sementes, pequenos frutos, insetos e vermes. Ocorre nos estados brasileiros da Bahia (extremo sul) ao Rio Grande do Sul.^[2][3]

É encontrado na mata primária, nos trechos de vegetação densa e sub-bosque, e em matas secundárias. Possui vocalização em escala ascendente fortíssima, sendo a vocalização da fêmea mais longa que a do macho. É uma ave cinegética.

Acasala de setembro a dezembro. Seu ninho no solo é muito pouco elaborado, constituído de algumas folhas secas, sob alguma folhagem ou ao lado de algum tronco; e sua postura consiste em 2 a 3 ovos de coloração rosa-púrpura, incubados num período médio de 19 dias pelo macho.

Apresenta camuflagem eficiente, em tons de marrom-acinzentado, com desenho críptico nas penas traseiras (rectrizes). A coloração da fêmea tende a uma tonalidade mais avermelhada. Possui rápido voo de fuga.

A raça geográfica Crypturellus obsoletus griseiventris, também chamada de inhambu-poca-taquara (foto superior à direita), ocorre no Brasil na região Amazônica; apresentando poucas diferenças quanto ao colorido geral; notadamente o ventre e cabeça mais acinzentados e bico pouco mais longo. Mas de vocalização bem diferenciada, lembrando vagamente a da espécie C. obsoletus obsoletus, do Sudeste e Sul do Brasil.^[4]

Nessas duas regiões do Brasil, dada a grande redução das áreas da Mata Atlântica primária, substituída por florestas secundárias e plantações de Pinus e Eucalyptus(contendo sub-bosques da mata nativa), o inhambuguaçu apresentou um grande crescimento populacional, dada a maior oferta de habitat favorável, em detrimento, por sua vez, de outro tinamídeo como o macuco (Tinamus solitarius), o qual ocorre exclusivamente na Mata Atlântica primária.

É também chamado de inhambu-açu e perdiz (litoral sul do estado de São Paulo/BR).

Subespécies

Possui 8 subespécies:^[5]

• Crypturellus obsoletus ochraceiventris - no Peru central subtropical (Huánuco a Cuzco);
• Crypturellus obsoletus traylori - no sudeste do Peru subtropical (vale Marcapata de Cuzco);
• Crypturellus obsoletus punensis - no extremo sudeste do Peru e yungas no norte da Bolívia);
• Crypturellus obsoletus cerviniventris - no norte da Venezuela;
• Crypturellus obsoletus knoxi - no noroeste subtropical da Venezuela;
• Crypturellus obsoletus griseiventris - no centro-norte do Brasil (região de Santarém ao longo do rio Tapajós); também chamado de inhambu-poca-taquara, apresenta algumas diferenças quanto à coloração geral da plumagem, notadamente o ventre e cabeça mais acinzentados e bico um pouco mais longo. Possui vocalização diferenciada e mais curta, lembrando vagamente a da subespécie C. obsoletus obsoletus.
• Crypturellus obsoletus hypochraceus - no sudoeste do Brasil (alto rio Madeira em Rondônia);
• Crypturellus obsoletus obsoletus - do leste do Paraguai ao sudeste do Brasil e nordeste da Argentina (Misiones).

Referências

Brun tinamo^[2] (Crypturellus obsoletus) är en fågel i familjen tinamoer inom ordningen tinamofåglar.^[3]

Utbredning och systematik

Brun tinamo delas in i två grupper av sammanlagt nio underarter med följande utbredning:^[3]

• Crypturellus obsoletus castaneus – tropiska östra Colombia till östra Ecuador och norra Peru
• obsoletus-gruppen
  • Crypturellus obsoletus ochraceiventris – subtropiska centrala Peru (Huánuco till Cuzco)
  • Crypturellus obsoletus traylori – subtropiska sydöstra Peru (Marcapatadalen i Cuzco)
  • Crypturellus obsoletus punensis – sydostligaste Peru och Yungas i norra Bolivia
  • Crypturellus obsoletus cerviniventris – norra Venezuela
  • Crypturellus obsoletus knoxi – subtropiska nordvästra Venezuela
  • Crypturellus obsoletus griseiventris – norra och centrala Brasilien (Santarémområdet längs Rio Tapajós)
  • Crypturellus obsoletus hypochraceus – sydvästra Brasilien (övre Rio Madeira i Rondônia)
  • Crypturellus obsoletus obsoletus – östra Paraguay till sydöstra Brasilien och nordostligaste Argentina (Misiones)

Status

IUCN kategoriserar arten som livskraftig.^[1]

Referenser

1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Crypturellus obsoletus Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2016-11-10
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör brun tinamo.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Crypturellus obsoletus.
  Artförteckning

Crypturellus obsoletus là một loài chim trong họ Tinamidae.^[3]

Hình ảnh

Chú thích

Tham khảo

Bài viết liên quan đến chim này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

• 1 Описание
• 2 Распространение
• 3 Подвиды
• 4 Питание
• 5 Размножение
• 6 Примечания
• 7 Литература