dcsimg

Lifespan, longevity, and ageing

fornì da AnAge articles
Maximum longevity: 25.8 years (captivity)
licensa
cc-by-3.0
drit d'autor
Joao Pedro de Magalhaes
editor
de Magalhaes, J. P.
sit compagn
AnAge articles

Behavior ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

Perception Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Sensa tìtol ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

Some Interesting Facts About the Crested Caracara:

o Put onto the Endangered Species List in August, 1987.

o Also known as the Mexican Eagle, Mexican Buzzard, and Audubon's Caracara.

o The genus and species name of the crested caracara changed from Polyborus to Caracara. The reason for this change was because the generic name, Caracara, has been found to have been published validly and had received substantial use in literature, predating the generic name Polyborus.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Conservation Status ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

Due to the drastic decrease in habitat, the caracara population has plummeted. The development of citrus groves, tree plantations, improved pastures, and other commercial and agricultural uses are destroying the caracara's natural habitat. Also, the increase amount of traffic in the caracara's natural habitat has resulted in many birds being hit by automobiles. Another significant factor into the decline of the caracara population is the fact that they have a low reproductive rate and face a small gene pool.

Many caracaras live on private lands in Florida, a few wandering to the east into Cape Canaveral and Merritt Island. Some pairs are being monitored on Federal Land, the Air Force's Avon Park bombing range in Polk and Highlands County.

US Federal List: endangered

CITES: no special status

IUCN Red List of Threatened Species: no special status

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Benefits ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

There is not any documented evidence that Caracara cheriway hinders the human economy.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Benefits ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

There is not any documented evidence that Caracara cheriway benefits humans economically.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Trophic Strategy ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

The caracara is an opportunistic feeder, its diet consists of both carrion and living prey. The living prey is usually small turtles, turtle eggs, fish, insects, frogs, lizard, snakes, small birds, and some small mammals. Sometimes, when trying to capture a larger animal, pairs will unite their forces. Caracaras have also been observed eating with vultures.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Distribution ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

Caracaras are present along the Mexican - American Border, from Baja California to Eastern Texas, then south to Panama. There are also isolated populations in Cuba, the Isle of Pines, Louisiana, and in Central Florida

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Habitat ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

The crested caracaras are birds of open countryside. Their typical habitats are either comprised of dry prairie with some wetter areas or agricultural environments. Caracaras spread themselves thinly over a wide area, with each pair maintaining a large territory.

Terrestrial Biomes: savanna or grassland

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Life Expectancy ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

Range lifespan
Status: wild:
25.8 (high) years.

Average lifespan
Status: wild:
211 months.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Morphology ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

The crested caracara is about the same size as an osprey, but it has shorter wings. It has a length of approximately 53 to 58 centimeters, with a wingspan of approximately 1.2 meters. Caracaras can be identified by thier long yellow legs, and their large, hooked, bluish bill. Caracaras have black crowns and crests, with red facial skin. Thier tails are banded, alternating black and white, with a wide black terminal band. The ends of the primaries and at the base of the neck are also banded. Immature birds appear similar, but their coloring is duller overall. Both sexes of the birds are similarily plumaged.

Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Reproduction ( Anglèis )

fornì da Animal Diversity Web

Bonds between adult caracaras are strong, persisting until one of the mates dies. Together, the pair of caracaras will maintain a large territory. The nesting site is usually in a cabbage palm tree, and the nest is a bulky structure made with slender vines and sticks. The breeding season for caracaras is from January to March, and the usual clutch being two or three eggs. Incubation is about 32 days, and the young do not leave the nest until they are at least eight weekes old. The family of caracaras can be observed together for at least three months after the young fledge. There is usually only one brood, but two are not unusual.

Key Reproductive Features: iteroparous ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; oviparous

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
The Regents of the University of Michigan and its licensors
sitassion bibliogràfica
Pancoast, S. 2000. "Caracara cheriway" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Caracara_cheriway.html
autor
Sara Pancoast, Cocoa Beach High School
editor
Penny Mcdonald, Cocoa Beach High School

Brief Summary ( Anglèis )

fornì da EOL authors

The Northern Crested Caracara (Caracara cheriway), also called the Northern Caracara, Crested Caracara or Audubon’s Caracara, is a non-migratory, diurnal, neotropical bird of prey in the family Falconidae. It has a characteristic crest, strong banding on its chest, and long legs.Common especially in arid open country in Northern South America as far south as Central Brazil and Central Peru, throughout Central America, Cuba, and much of Mexico, the Northern Crested Caracara is also resident in the United States in southern parts of Texas, Arizona and Florida (an isolated population thought to be a relic from the ice ages).

The closely related Southern Caracara (C. plancus) and the extinct Guadalupe Caracara (C. lutosa) were previously lumped together with C. cheriway as a single species but the three species have since been split.While the range of the southern South American C. plancus does overlap with that of C. cheriway, only limited interbreeding occurs.

Like vultures, the Northern Crested Caracara generally scavenges for its food, eating mostly carrion, but also is an opportunist hunter of injured or young small mammals, birds, reptiles, amphibians and invertebrates.It frequently is found with vultures at a food source, but is dominant to them and will chase them from a roadkill or other carrion.They will steal food from other birds.Unlike other falcons, Crested Caracaras fly low to the ground and hunt mainly by hopping along on foot, usually alone or in family groups up to five birds.Adults maintain a home range averaging about 1500 hectares, but juveniles can be nomadic and found in larger congregations.

The Federal Government and Florida State have listed the Florida population as threatened in recognition of decline to an estimated 500 individuals, due primarily to habitat loss.Other US populations have experienced significant decline in the past but appear to have stabilized (with the caveat that it is difficult to census population numbers).Changes in land use that increase pasture and some agricultural land sometimes benefit the Crested Caracara.However these birds are vulnerable to hunting, trapping and poisoning as their scavenging habits are widely considered undesirable. Habitat decline is still a real factor in their survival as human populations increase and land is converted from prairie and pasture to housing developments and agriculture with tree farms or orchards.Crested Caracaras are also reportedly affected by increasing traffic due to the fact that they spend much time on road-side carrion.

(BirdLife International 2012; Cornell Lab of Ornithology Staff 2011; Morrison 1996; Morrison 2001; Morrison and Dwyer 2012; US Fish and Wildlife Service; Florida Fish and Wildlife Conservation Commission; Wikipedia 2013)

licensa
cc-by-3.0
drit d'autor
Dana Campbell
original
visité la sorgiss
sit compagn
EOL authors

Caracara cheriway ( Aser )

fornì da wikipedia AZ


Caracara cheriway (lat. Caracara cheriway) - qaraqar cinsinə aid heyvan növü.

Mənbə

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia AZ

Caracara cheriway: Brief Summary ( Aser )

fornì da wikipedia AZ


Caracara cheriway (lat. Caracara cheriway) - qaraqar cinsinə aid heyvan növü.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia AZ

Karakara-kuch an hanternoz ( Breton )

fornì da wikipedia BR


Karakara-kuch an hanternoz (Caracara cheriway) a zo un evn-preizh eus kerentiad ar Falconidae.

Doareoù pennañ

 src=
Ur yaouank-flamm.


Boued

Annez

Bevañ a ra al labous en Amerika (eus kreisteiz SUA da hanternoz Amazonia)[1].

Rummatadur

Diouzh an evnoniourien e vez renket ar c'harakaraed en urzhiad Falconiformes pe Ciconiiformes.

Daveennoù



Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia BR

Karakara-kuch an hanternoz: Brief Summary ( Breton )

fornì da wikipedia BR


Karakara-kuch an hanternoz (Caracara cheriway) a zo un evn-preizh eus kerentiad ar Falconidae.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia BR

Caracarà crestat septentrional ( Catalan; Valensian )

fornì da wikipedia CA

El caracarà crestat septentrional (Caracara cheriway) és un ocell de la família dels falcònids (Falconidae).

Descripció

  • Rapinyaire de bona grandària, amb uns 55 cm de llargària, essent la femella major que el mascle.
  • Gran cap amb corona i cresta negra.
  • Coll i potes llargues. Ales llargues i arrodonides.
  • Color general bru fosc, amb gola i coll blanc. Pit i dors blanc amb fines barres fosques.
  • Bec blau i a continuació una zona de pell facial nua de color vermell.
  • Ampla banda fosca al final de la cua.
  • Pegats blancs als extrems de les ales, visibles en vol.

Hàbitat i distribució

Habita sabanes, praderies i garrigues d'ambdues Amèriques, a Florida, Cuba i l'Illa de la Juventud, i des de Baixa Califòrnia, sud d'Arizona, Sonora i Louisiana, cap al sud, a través d'Amèrica Central fins a Panamà, i en Amèrica del Sud a Colòmbia, Veneçuela, Trinitat i Guaiana, cap al sud fins al nord de Perú, est d'Equador i nord de Brasil.

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Caracarà crestat septentrional Modifica l'enllaç a Wikidata
  • JE. Ramírez Albores, T. Tinajero, L. Chapa Vargas. 2017.Cara a cara con el quebrantahuesos. CONABIO. Biodiversitas, 130:12-16


licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autors i editors de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CA

Caracarà crestat septentrional: Brief Summary ( Catalan; Valensian )

fornì da wikipedia CA

El caracarà crestat septentrional (Caracara cheriway) és un ocell de la família dels falcònids (Falconidae).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autors i editors de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CA

Karibikkarakara ( Alman )

fornì da wikipedia DE
 src=
Caracara cheriway auduboni
 src=
Ein Karakara im Flug im Nationalpark Palo Verde, Costa Rica.

Der Karibikkarakara (Caracara cheriway) ist ein falkenartiger Vogel aus dem südlichen Nordamerika, Mittelamerika und dem nördlichen Südamerika. Die Art wird in zwei Unterarten geteilt, im Norden Caracara cheriway auduboni, im Süden Caracara cheriway cheriway.

Merkmale

Der Karibikkarakara wird 51 bis 60 cm lang und erreicht eine Flügelspannweite von 107 bis 132 cm. Die Schwanzlänge beträgt 22 bis 25 cm. Männchen bleiben kleiner, sie erreichen etwa 97 % der Größe der Weibchen (errechnet aus den Mittelwerten der Flügelspannweite). Der Kopf ist groß und flach, der Schnabel groß und schmal. der Scheitel ist schwarz, das Gesicht nackt und rot. Füße und Beine sind gelb, die der Jungvögel grau.

Bei C. c. auduboni ist die Oberseite schwarzbraun, Nacken und Brust cremefarben und schwarzbraun gebändert. C. c. cheriway ist oben schwärzer, Wange und Kehle sind weiß, Nacken und Brust sind weiß und schwarz gebändert. Die dunklen Bänder sind breiter.

Jungvögel sind brauner, insgesamt weniger kontrastreich gefärbt, die Brust ist mehr gestrichelt als gebändert.

Vorkommen

Die nördliche Unterart des Karibikkarakara (C. c. auduboni) lebt auf Kuba, mit Ausnahme des Peténes, Belizes, und des östlichen Panama in ganz Mittelamerika und in Mexiko, mit Ausnahme des östlichen Yukatan, des zentralen nördlichen Mexiko und des nördlichen Baja California. In den USA lebt er an der Küste Texas und in einen kleinen Gebiet in Mittelflorida. C. c. cheriway, die südliche Unterart, lebt vom nördlichen Costa Rica über Venezuela bis zu den drei Guayanas, sowie im westlichen, pazifischen Kolumbien und Ekuador, auf den Niederländischen Antillen und auf Trinidad. Der Karibikkarakara bevorzugt offene Landschaften, wie Savannen, Rinderfarmen und geht in Gebirgen in Höhen bis 2500 Metern, maximal bis 3800 Meter.

Verhalten

Der Karibikkarakara lebt einzeln, in einigen Gegenden aber in Gruppen von bis zu 50 Tieren. Er läuft gut und verbringt viel Zeit am Boden. Er ernährt sich vor allem von Aas, das er auch an Straßenrändern sucht. Manchmal ist er zusammen mit Geiern an größeren Kadavern anzutreffen, wo er auch Maden auspickt. Außerdem erbeutet er Jungvögel, Eier, kranke Tiere und jagt Greifvögeln die Beute ab. Er ist meist still, stößt bei Streitigkeiten in der Luft ein schrilles „kiiier“ aus, gibt ratternde Laute bei der Balz von sich und ruft am Nest ein einzelnes oder doppeltes trockenes „tschak“.

Literatur

  • Ferguson-Lees & Christie: Die Greifvögel der Welt (deutsch von Volker Dierschke und Jochen Dierschke). Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co. KG, Stuttgart 2009, ISBN 978-3-440-11509-1

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia DE

Karibikkarakara: Brief Summary ( Alman )

fornì da wikipedia DE
 src= Caracara cheriway auduboni  src= Ein Karakara im Flug im Nationalpark Palo Verde, Costa Rica.  src= Jungvogel im Arizona-Sonora Desert Museum

Der Karibikkarakara (Caracara cheriway) ist ein falkenartiger Vogel aus dem südlichen Nordamerika, Mittelamerika und dem nördlichen Südamerika. Die Art wird in zwei Unterarten geteilt, im Norden Caracara cheriway auduboni, im Süden Caracara cheriway cheriway.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia DE

Caracara cheriway ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

The crested caracara (Caracara plancus) is a bird of prey in the family Falconidae. It is found through Central and South America but has been found in northern Minnesota to Tierra del Fuego. It was formerly placed in the genus Polyborus.

Description

The crested caracara has a total length of 50–65 cm (20–26 in) and a wingspan of 120–132 cm (47–52 in). Its weight is 0.9–1.6 kg (2.0–3.5 lb), averaging 1,348 g (2.972 lb) in seven birds from Tierra del Fuego.[3][4] Individuals from the colder southern part of its range average larger than those from tropical regions (as predicted by Bergmann's rule) and are the largest type of caracara. In fact, they are the second-largest species of falcon in the world by mean body mass, second only to the gyrfalcon.[4] The cap, belly, thighs, most of the wings, and tail tip are dark brownish, the auriculars (feathers surrounding the ear), throat, and nape are whitish-buff, and the chest, neck, mantle, back, upper tail coverts, crissum (the undertail coverts surrounding the cloaca), and basal part of the tail are whitish-buff barred dark brownish. In flight, the outer primaries show a large conspicuous whitish-buff patch ('window'), as in several other species of caracaras. The legs are yellow and the bare facial skin and cere are deep yellow to reddish-orange. Juveniles resemble adults, but are paler, with streaking on the chest, neck, and back, grey legs, and whitish, later pinkish-purple, facial skin and cere.

Behavior

A bold, opportunistic raptor, the crested caracara is often seen walking around on the ground looking for food. It mainly feeds on carcasses of dead animals, but steals food from other raptors, raids bird and reptile[5] nests, and takes live prey if the possibility arises (mostly insects or other small prey [such as small mammals, small birds, amphibians, reptiles, fish, crabs, other shellfish, maggots, and worms],[6][7][8] but at least up to the size of a snowy egret). It may also eat fruit. It is dominant over the black and turkey vulture at carcasses. It also pirates food from them and from buteos, as well as from brown pelicans, ibises, and spoonbills, chasing and harrying until they regurgitate or drop food.[9] The crested caracara takes live prey that has been flushed by wildfire, cattle, and farming equipment. Locally, it has even learnt to follow trains or cars for food thrown out.[10] The opportunistic nature of this species means that the crested caracara seeks out the phenomena associated with its food, e.g. wildfires and circling vultures.[11] It is typically solitary, but several individuals may gather at a large food source (e.g. dumps). Breeding takes place in the Southern Hemisphere spring/summer in the southern part of its range, but timing is less strict in warmer regions. The nest is a large, open structure, typically placed on the top of a tree or palm, but sometimes on the ground. The typical clutch size is two eggs.

Distribution and habitat

The crested caracara occurs from Tierra del Fuego in southernmost South America to the southern United States, Mexico, and Central America. An isolated population occurs on the Falkland Islands. It avoids the Andean highlands and dense humid forest, such as the Amazon rainforest, where it is largely restricted to relatively open sections along major rivers. Otherwise, it occurs in virtually any open or semi-open habitat and is often found near humans.

Reports have been made of the crested caracara as far north as San Francisco, California.[12] and, in 2012, near Crescent City, California.[13] Some are believed to possibly be living in Nova Scotia, with numerous sightings throughout the 2010s.[14] In July 2016 a northern caracara was reported and photographed by numerous people in the upper peninsula of Michigan, just outside of Munising.[15][16][17] In June 2017, a northern caracara was sighted far north in St. George, New Brunswick, Canada.[18] A specimen was photographed in Woodstock, Vermont in March 2020. The species has recently become more common in central and north Texas and is generally common in south Texas and south of the US border. It can also be found (nesting) in the Southern Caribbean (e.g. Aruba, Curaçao and Bonaire), Mexico, and Central America.

Florida caracara

Florida is home to a relict population of northern caracaras that dates to the last glacial period, which ended around 12,500 BP. At that time, Florida and the rest of the Gulf Coast were covered in an oak savanna. As temperatures increased, the savanna between Florida and Texas disappeared.[19] Caracaras were able to survive in the prairies of central Florida and the marshes along the St. Johns River. Cabbage palmettos are a preferred nesting site, although they also nest in southern live oaks.[20] Their historical range on the modern-day Florida peninsula included Okeechobee, Osceola, Highlands, Glades, Polk, Indian River, St. Lucie, Hardee, DeSoto, Brevard, Collier, and Martin counties.[21] They are currently most common in DeSoto, Glades, Hendry, Highlands, Okeechobee, and Osceola Counties.[22] It has been seen on the East Coast as far as extreme eastern Seminole County, Florida (Lake Harney), where it is now considered a resident, but listed as threatened. In February 2023 a crested caracara was identified in St, Johns County, Florida and documented by The St. Johns County Audubon Society on their social media page.

Crested caracara in Mexico

Mexican ornithologist Rafael Martín del Campo proposed that the northern caracara was possibly the sacred "eagle" depicted in several pre-Columbian Aztec codices, as well as the Florentine Codex. This imagery was adopted as a national symbol of Mexico, but it is not the bird depicted on the flag, which is a golden eagle (Aquila chrysaetos), the national bird.[23]

Texan eagle

Balduin Möllhausen, the German artist accompanying the 1853 railroad survey (led by Lt. Amiel Weeks Whipple) from the Canadian River to California along the 35th parallel, recounted observing what he called the "Texan Eagle", which, in his account, he identified as Audubon's Polyborus vulgaris. This sighting occurred in the Sans Bois Mountains in southeastern Oklahoma.[24] Many Texans incorrectly refer to the caracara as the “Mexican eagle”.[25]

Status

Throughout most of its range, its occurrence is common to very common. It is likely to benefit from the widespread deforestation in tropical South America, so is considered to be of least concern by BirdLife International.

References

  1. ^ BirdLife International (2016). "Caracara plancus". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T22733377A95058702. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22733377A95058702.en. Retrieved 12 November 2021.
  2. ^ "NatureServe Explorer 2.0". explorer.natureserve.org. Retrieved 30 September 2022.
  3. ^ Info about the southern caracara at Zootierliste.de
  4. ^ a b CRC Handbook of Avian Body Masses, 2nd Edition by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (2008), ISBN 978-1-4200-6444-5.
  5. ^ "Caracara cheriway (Crested caracara)". Animal Diversity Web.
  6. ^ "Crested Caracara | the Peregrine Fund".
  7. ^ "Caracara cheriway (Crested caracara)". Animal Diversity Web.
  8. ^ Ferguson-Lees, J. & Christie, D.A. & Franklin, K. & Mead, D. & Burton, P.. (2001). Raptors of the world. Helm Identification Guides.
  9. ^ Ferguson-Lees, J. & Christie, D.A. & Franklin, K. & Mead, D. & Burton, P.. (2001). Raptors of the world. Helm Identification Guides.
  10. ^ Ferguson-Lees, J. & Christie, D.A. & Franklin, K. & Mead, D. & Burton, P.. (2001). Raptors of the world. Helm Identification Guides.
  11. ^ Dunne, Pete (2012). Hawks in flight : the flight identification of North American raptors (2nd ed.). Boston: Houghton Mifflin Harcourt. p. 226. ISBN 978-0-395--70959-7.
  12. ^ "Rare Raptors". Golden Gate Raptor Observatory. Archived from the original on 3 October 2009. Retrieved 22 August 2009.
  13. ^ "caracara sighting record". Project Noah. 13 February 2012.
  14. ^ "What's this crested caracara doing in Nova Scotia? | CBC News". CBC. Retrieved 2021-01-14.
  15. ^ Scot, Stewart. "News". Nature Photography by Scot Stewart. Retrieved August 2, 2016.
  16. ^ Bernard, Daryl. "Crested Caracara". iNaturalist.org. Archived from the original on July 14, 2019. Retrieved August 2, 2016.
  17. ^ "Pictured Rocks National Lakeshore Instagram". Archived from the original on 2021-12-24. Retrieved August 2, 2016.
  18. ^ Corbett, Tanya. "News". CBC News. Retrieved June 28, 2017.
  19. ^ "Chapter VIII. Florida Relict Species". Resource Guide. Indian River Lagoon Envirothon. Retrieved 23 January 2009.
  20. ^ "Audubon's Crested Caracara" (PDF). South Florida Ecological Services Office. United States Fish and Wildlife Service. Archived from the original (PDF) on 5 February 2021. Retrieved 23 January 2009.
  21. ^ Morrison, J.L. (October 2004). "The Crested Caracara in the changing grasslands of Florida" (PDF). In Noss, R. (ed.). Land of Fire and Water: The Florida Dry Prairie Ecosystem. Proceedings of the Florida Dry Prairie Conference, October 2004. Sebring, Florida. pp. 211–215.
  22. ^ "Species Profile: Crested Caracara". Florida Fish and Wildlife Conservation Commission. Archived from the original on 26 February 2021. Retrieved 10 August 2014.
  23. ^ González Block, Miguel A. (2004). "El Iztaccuahtli y el Águila Mexicana: ¿Cuauhtli o Águila Real?". Arqueología Mexicana (in Spanish). XII (70): 60–65. Archived from the original on 2009-02-16.
  24. ^ Möllhausen, Balduin (1858). Diary of a Journey from the Mississippi to Coasts of the Pacific With a United States Government Expedition. Longman, Brown, Green, Longmans, & Roberts. p. 45.
  25. ^ "Caracara, Mexican Eagles in Texas". texasescapes.com. Retrieved 2022-02-23.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Caracara cheriway: Brief Summary ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

The crested caracara (Caracara plancus) is a bird of prey in the family Falconidae. It is found through Central and South America but has been found in northern Minnesota to Tierra del Fuego. It was formerly placed in the genus Polyborus.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Norda karakaro ( Esperant )

fornì da wikipedia EO

La Norda karakaro, Norda karakarao, Norda kresta karakaroNorda kresta karakarao (Caracara cheriway), nomita iam Aŭdubona karakaro, estas rabobirdo de la familio de Falkedoj. Ĝi estis iam konsiderata sampecifa kun la Suda karakaro (C. plancus) kaj la formortigita Guadalupa karakaro (C. lutosa) kiel "Kresta karakaro" – nomo ankoraŭ komune uzata ĉu por la Norda karakaro ĉu por la Suda.[1][2][3] Kial ĝiaj parencoj, la Norda karakaro estis iam lokiigta en la genro Polyborus, kiu nomigis la subfamilion de Poliborenoj. Malkiel la falkoj de la genro Falco de la sama familio, la karakaroj ne estas rapidaj flugantaj ĉasistoj, sed pli bone lantaj kaj ofte manĝantoj de kadavraĵoj.

Distribuado

La Norda karakaro estas birdospecio de loĝantaj birdoj en Kubo, norda Sudameriko (suden al norda Peruo kaj norda Amazonio Brazilo) kaj plej parto de Centrameriko kaj Meksiko, ĝuste ĝis la plej sudaj partoj de Usono, inklude Floridon, kie ĝi estas loĝanta sed listita kiel minacata. Estis informoj pri la Kresta karakaro tiom norde kiom ĝis San Francisco, Kalifornio.[4] Sude de la usona landlimo ĝi estas ĝenerale komuna. Tiu estas birdo de malferma kaj duonmalferma kamparo.

Aspekto

 src=
La makuleteca brusto kaj rozecpurpuraj vizaĝa haŭtaĵo kaj vaksaĵo estas tipa de nematuruloj
 src=
Ĉe bestoĝardeno Brevard, Florido

La Norda karakaro havas longon de 49–58 cm, enverguron de 120 cm, kaj pezas ĉirkaŭ 1050-1300 g.[5] Ĝi havas larĝajn flugilojn kaj longan voston. Ĝi havas ankaŭ longajn krurojn kaj ofte piediras kaj kuras surgrunde. Ĝi estas tre krucoforma dumfluge.

Plenkreskulo havas nigrajn korpon, flugilojn, kreston kaj kronon. La kolareo, pugo kaj rimarkindaj flugilmakuloj estas blankaj, kaj la vosto estas blanka kun nigra strieco kaj larĝa fina bendo. La brusto kaj supra dorso estas blankaj, tre fajne striecaj je nigra. La beko estas dika, helgriza kaj hokoforma, kaj la kruroj estas flavaj sed pli helaj ol la vizaĝo. La areo de la vaksaĵo kaj vizaĝa haŭtaĵo estas tre flavaj (ĉe bekobazo) al oranĝecruĝaj (ĉe la bruna okulo) depende de aĝo kaj bonfarto. La blanka kolareo ege kontrastas inter la oranĝeca vizaĝo kaj la nigraj kronokresto kaj ŝultroj, krom laŭgrade strieca areo sub kolareo

Ambaŭ seksoj estas similaj, sed nematuruloj estas pli brunaj, havas sablokolorajn kolon kaj gorĝon, helan bruston striecan/makuletecan kun brunaj, grizecblankaj kruroj kaj grizecaj aŭ sablokolore rozecpurpuraj vizaĝa haŭtaĵo kaj vaksaĵo. La voĉo de tiu specio estas mallaŭta krakado.

Plenkreskuloj povas esti separataj el la simila Suda karakaro pro sia malpli etenda kaj pli punkteca strieco en brusto, pli uniformaj nigrecaj dorsaj (brunecaj kaj ofte iom makuletecaj/striecaj ĉe Suda), kaj nigreca suba dorso (hela kun malhela strieco ĉe Suda). Oni scias pri individuoj montrantaj intermezajn karakterojn el la malgranda areo de kontakto en nord-centra Brazilo, sed interreproduktado inter ambaŭ specioj estas ĝenerale limigita.

Kutimaro

La Norda karakaro estas ĉiomanĝanta kadavromanĝanto, kiu manĝas kadavraĵojn, sed ankaŭ malgrandajn mamulojn, amfibiojn, reptiliojn, fiŝojn, krabojn, insektojn, tervermojn kaj junajn birdojn. Krom ĉasado de sia propra manĝo surgrunde, la Norda karakaro povas ŝteli el aliaj birdoj.

Nordaj karakaroj konstruas grandajn nestojn el bastonetoj en arboj kiaj prozopoj kaj palmoj, kaktoj, aŭ surgrunde kiel lasta eblo.[6] La ino demetas 2 al 3 rozecbrunajn ovojn kun malhelaj malkuletoj, kiuj estas kovataj dum 28–32 tagoj.[7]

Taksonomio

 src=
Fosilio de C. prelutosus

Kvankam la Nordaj karakaroj nuntempaj ne estas dividataj en subspecioj ĉar ties variado estas klina, estas konataj prahistoriaj subspecioj. Pro la konfuza taksonomio historia de la krestaj karakaroj, ties rilato kun la modernaj birdoj estas necesa restudo:

La komenca preskaŭ certe reprezentas birdojn kiuj estas rektaj prauloj de la nune vivanta populacio. La lasta povus fakte esti praulo de la Guadalupa karakaro.

Florida karakaro

La subŝtato de Florido en Usono estas hejmo de resta populacio de Nordaj karakaroj kiu datas el la lasta glaciperiodo, kiu finis ĉirkaŭ 12,500 a.K.. Tiam Florido kaj la resto de la Golfa marbordo estis kovrata de kverka savano. Dum temperaturoj plialtiĝis, la savano inter Florido kaj Teksaso malaperis.[8] Karakaroj povis survivi en la prerioj de centra Florido same kiel ĉe la marĉoj ĉe la rivero St. Johns. Ĉe palmetto estas la preferata nestoloko, kvankam ili nestumas ankaŭ ĉe Virginia kverko.[9]

Ties historiaj teritorioj de la nuna Florida duoninsulo inkludis la kantonojn Okeechobee, Osceola, Highlands, Glades, Polk, Indian River, St. Lucie, Hardee, Desoto, Brevard, Collier, kaj Martin.[10] Ili estas nune plej komunaj ĉe la kantonoj DeSoto, Glades, Hendry, Highlands, Okeechobee kaj Osceola.[11] Perdo de taŭga habitato kaŭzis ke la populacio de Florida karakaro malpliiĝas kaj estis listita kiel minacata fare de la United States Fish and Wildlife Service en 1987.[10]

Norda karakaro en Meksikio

 src=
Nematurulo kontrolante ĉirkaŭaĵon en Teksaso, Usono

La meksika ornitologo Rafael Martín del Campo proponis, ke la Norda karakaro estas probable la sankta "aglo" pentrata en kelkaj antaŭkolumbaj Aztekaj kodeksoj kiel ekzemple ĉe la Florenca Kodekso. Tiu imago estis adoptata kiel nacia simbolo de Meksiko, kaj aperas en la flago inter aliaj simboloj. Ĉar la pentraĵoj estis interpretataj kiel montrante ekzempleron de la Reĝa aglo, tiu iĝis la nacia birdo.[12]

Referencoj

  1. AOU Check-list of North American Birds. 7a eldono kun suplementoj. Konsultita la 2008-04-26
  2. ABA Check-list (PDF). Versio 6.8. Konsultita la 2008-04-26
  3. Clements, James F. (2007) The Clements Checklist of the Birds of the World, 6‑a eldono, Cornell University Press. ISBN 978-0-7136-8695-1.
  4. Rare Raptors. Golden Gate Raptor Observatory. Alirita 2009-08-22.
  5. Crested Caracara Life History. All About Birds. Cornell Lab of Ornithology. Alirita 2009-08-22.
  6. Northern Caracara. Salt Grass Flats. Alirita 2009-01-22.
  7. Crested Caracara (Polyborus plancus). Explore Birds of Prey. The Peregrine Fund. Alirita 2009-08-20.
  8. Chapter VIII. Florida Relict Species. Resource Guide. Indian River Lagoon Envirothon. Alirita 2009-01-23.
  9. Audubon’s Crested Caracara (PDF). South Florida Ecological Services Office. United States Fish and Wildlife Service. Alirita 2009-01-23.
  10. 10,0 10,1 The Crested Caracara in the Changing Grasslands of Florida”.
  11. Species Spotlight: Crested Caracara. Wildlife Viewing. Florida Fish and Wildlife Conservation Commission. Alirita 2009-01-23.
  12. . El Iztaccuhtli y el Águila Mexicana: ¿Cuauhti o Águila Real?. Arqueología Mexicana (2004). Alirita 2009-01-18. (Iztaccuhtli estus iztaccuahtli kaj cuauhti estus cuauhtli.) Tiu retejo montras la komencon de artikolo en Arqueología Mexicana XII: 70, pp. 60–65 (2004).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EO

Norda karakaro: Brief Summary ( Esperant )

fornì da wikipedia EO

La Norda karakaro, Norda karakarao, Norda kresta karakaroNorda kresta karakarao (Caracara cheriway), nomita iam Aŭdubona karakaro, estas rabobirdo de la familio de Falkedoj. Ĝi estis iam konsiderata sampecifa kun la Suda karakaro (C. plancus) kaj la formortigita Guadalupa karakaro (C. lutosa) kiel "Kresta karakaro" – nomo ankoraŭ komune uzata ĉu por la Norda karakaro ĉu por la Suda. Kial ĝiaj parencoj, la Norda karakaro estis iam lokiigta en la genro Polyborus, kiu nomigis la subfamilion de Poliborenoj. Malkiel la falkoj de la genro Falco de la sama familio, la karakaroj ne estas rapidaj flugantaj ĉasistoj, sed pli bone lantaj kaj ofte manĝantoj de kadavraĵoj.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EO

Caracara cheriway ( Spagneul; Castilian )

fornì da wikipedia ES
Caracara cheriway en Tamaulipas, México.
Caracara cheriway en Ciudad Victoria, Tamaulipas, México.
 src=
Caracara cheriway volando en Ciudad Victoria, Tamaulipas, México.

El caracara norteño (Caracara cheriway) es una especie de ave de presa que pertenece a la familia Falconidae. Es nativo de América del Sur, el Caribe, América Central, y América del Norte hasta el sur de los Estados Unidos se reconocen varias subespecies.[1]​ Era anteriormente considerado conespecífico con C. plancus y C. lutosa.[4][5][6]

En 2021 se ha vuelto a proponer el uso de Caracara plancus como taxón mayor, y cheriway como su conespecífico norte y centroamericano. Siendo ligeramente menor en tamaño que la nominal (del hemisferio sur del continente), un poco más oscuro, con el barrado pectoral más disperso y de apariencia general más estilizada.[7]​ Aun así sus vocalizaciones son bastante diferentes y su comportamiento difiere en ciertos aspectos.

Esta ave tiene una longitud de 49-58 cm, envergadura de 120 cm y pesa 1,050-1,300 g. [8]​ Es de cola larga y alas anchas. Sus patas largas le permiten caminar y correr con frecuencia en el suelo. Adultos con cuerpo, alas, cresta y corona color negro; cuello, rabadilla y alas con manchas blancas. Cola de color blanco con negro y una franja terminal. Pecho blanco finamente barrado con negro. Pico grueso color gris y patas amarillas. Cera y piel del rostro color amarillo oscuro a naranja-rojo (dependiendo de la edad y el estado de ánimo). Sin dimorfismo sexual. Aves inmaduras color marrón con el pecho pálido y manchas color café, piernas blanco grisáceo y cera y piel del rostro color grisáceo o rosado-púrpura opaco. En México el caracara se ha observado en todos los estados del país. Esta ave de ambiente terrestre es considerada por la IUCN 2019-1 como de Preocupación menor.[9]

Distribución geográfica

Caracara cheriway es nativo de Aruba, Antillas Neerlandesas, Islas Caimán, Cuba, Trinidad y Tobago, la parte norte de América del Sur (Colombia, Ecuador,Perú, Bolivia, Venezuela, se lo observa con frecuencia en el sur de Ecuador, Guyana, Guyana Francesa, Suriname y el norte del Brasil amazónico), la mayor parte de América Central (Panamá, Costa Rica, Nicaragua, Honduras, El Salvador, Guatemala) y México, hasta la parte sur de los Estados Unidos.[1][10]

Descripción

 src=
C. cheriway, joven con su típico color facial
 src=
Caracara cheriway en Tejas

C. cheriway tiene una longitud de 49-58 cm, una envergadura de 120 cm, y pesa 1050-1300 g.[8]​ Tiene una a cola larga, y alas anchas. Sus patas son largas, y camina y corre con frecuencia en el suelo. Adultos tienen el cuerpo, las alas, la cresta y corona de color negro. Tiene manchas blancas en el cuello, rabadilla y las alas. La cola es de color blanco con negro y una franja terminal. El pecho es de color blanco, finamente barrado con negro. El pico es grueso, de color gris, y las patas son de color amarillo. La cera y la piel del rostro son de color amarillo oscuro a naranja-rojo, dependiendo de la edad y el estado de ánimo.

No hay dimorfismo entre los sexos, pero las aves inmaduras son de color marrón, con el pecho pálido con manchas de color café, piernas de color blanco grisáceo, y la cera y la piel del rostro es grisáceo o rosado-púrpura opaco.

Comportamiento

 src=
Caracara cheriway volando.

No son cazadores aéreos rápidos; su vuelo es más bien lento. Tiene una dieta muy amplia que incluye carroña. Caza pequeños mamíferos, anfibios, reptiles, peces, cangrejos, insectos y lombrices de tierra. También trata de robar las presas de otras aves. Construye grandes nidos en árboles como mezquites y palmas, cactus, o en el suelo como último recurso.[11]​ Pone de 2 a 3 huevos, de color rosado-marrón con manchas más oscuras, que son incubados durante 28-32 días.[12]

Referencias

  1. a b c BirdLife International (2009). «Caracara cheriway». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2022 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 4 de abril de 2011.
  2. Sistema Integrado de Información Taxonómica. «Caracara cheriway (TSN 175595)» (en inglés).
  3. Dove, Carla J.; Banks, Richard C (1999). «A Taxonomic Study of Crested Caracaras (Falconidae)» (PDF). The Wilson Journal of Ornithology - The Wilson Bulletin (Wilson Ornithological Society) 111 (3): 330-339. Archivado desde el original el 2 de marzo de 2012. Consultado el 4 de abril de 2011.
  4. AOU Check-list of North American Birds. 7th edition w. supplements. Consultado el 26 de abril de 2008
  5. ABA Check-list (PDF). Archivado el 27 de febrero de 2009 en Wayback Machine. Version 6.8. Consultado el 26 de abril de 2008
  6. Clements, James F (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6th edición). Cornell University Press. ISBN 978-0-7136-8695-1.
  7. [1]
  8. a b «Crested Caracara Life History». All About Birds. Cornell Lab of Ornithology. Consultado el 22 de agosto de 2009.
  9. «Enciclovida (consultado el 16 de diciembre de 2019).».
  10. «Rare Raptors». Golden Gate Raptor Observatory. Archivado desde el original el 3 de octubre de 2009. Consultado el 22 de agosto de 2009.
  11. «Northern Caracara». Salt Grass Flats. Archivado desde el original el 8 de marzo de 2016. Consultado el 22 de enero de 2009.
  12. «Crested Caracara (Polyborus plancus. Explore Birds of Prey. The Peregrine Fund. Archivado desde el original el 29 de agosto de 2009. Consultado el 20 de agosto de 2009.

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores y editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia ES

Caracara cheriway: Brief Summary ( Spagneul; Castilian )

fornì da wikipedia ES
Caracara cheriway en Tamaulipas, México. Caracara cheriway en Ciudad Victoria, Tamaulipas, México.  src= Caracara cheriway volando en Ciudad Victoria, Tamaulipas, México.

El caracara norteño (Caracara cheriway) es una especie de ave de presa que pertenece a la familia Falconidae. Es nativo de América del Sur, el Caribe, América Central, y América del Norte hasta el sur de los Estados Unidos se reconocen varias subespecies.​ Era anteriormente considerado conespecífico con C. plancus y C. lutosa.​​​

En 2021 se ha vuelto a proponer el uso de Caracara plancus como taxón mayor, y cheriway como su conespecífico norte y centroamericano. Siendo ligeramente menor en tamaño que la nominal (del hemisferio sur del continente), un poco más oscuro, con el barrado pectoral más disperso y de apariencia general más estilizada.​ Aun así sus vocalizaciones son bastante diferentes y su comportamiento difiere en ciertos aspectos.

Esta ave tiene una longitud de 49-58 cm, envergadura de 120 cm y pesa 1,050-1,300 g. ​ Es de cola larga y alas anchas. Sus patas largas le permiten caminar y correr con frecuencia en el suelo. Adultos con cuerpo, alas, cresta y corona color negro; cuello, rabadilla y alas con manchas blancas. Cola de color blanco con negro y una franja terminal. Pecho blanco finamente barrado con negro. Pico grueso color gris y patas amarillas. Cera y piel del rostro color amarillo oscuro a naranja-rojo (dependiendo de la edad y el estado de ánimo). Sin dimorfismo sexual. Aves inmaduras color marrón con el pecho pálido y manchas color café, piernas blanco grisáceo y cera y piel del rostro color grisáceo o rosado-púrpura opaco. En México el caracara se ha observado en todos los estados del país. Esta ave de ambiente terrestre es considerada por la IUCN 2019-1 como de Preocupación menor.​

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores y editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia ES

Caracara cheriway ( Basch )

fornì da wikipedia EU

Caracara cheriway Caracara generoko animalia da. Hegaztien barruko Falconidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Kanpo estekak

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EU

Caracara cheriway: Brief Summary ( Basch )

fornì da wikipedia EU

Caracara cheriway Caracara generoko animalia da. Hegaztien barruko Falconidae familian sailkatua dago.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EU

Caracara du Nord ( Fransèis )

fornì da wikipedia FR

Caracara cheriway

Le Caracara du Nord (Caracara cheriway) est une espèce d'oiseaux de la famille des falconidés.

Description

Cet oiseau mesure environ 61 cm de longueur. Il présente un plumage noir (dont une forte huppe) et blanc (notamment au niveau des rémiges primaires), de longues et fortes pattes jaunes, tout comme le bec massif. Sa face est jaunâtre, orangée ou rougeâtre. Il n'y a pas de dimorphisme sexuel.

Le juvénile est plus brun que l'adulte.

Répartition

Cette espèce est présente dans le nord de l'Amérique du Sud, à Cuba, au Mexique, dans la plupart des états de l'Amérique centrale (Costa Rica...) et dans quelques parties du sud des États-Unis (notamment la Floride).

Comportement

Ce rapace au vol puissant passe beaucoup de temps au sol.

Alimentation

Cet oiseau chasse en terrain découvert, mais se nourrit également de charognes avec les urubus.

Taxonomie

L'espèce était autrefois considérée comme une sous-espèce du Caracara huppé.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia FR

Caracara du Nord: Brief Summary ( Fransèis )

fornì da wikipedia FR

Caracara cheriway

Le Caracara du Nord (Caracara cheriway) est une espèce d'oiseaux de la famille des falconidés.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia FR

Caracará do norte ( Galissian )

fornì da wikipedia gl Galician

O caracará do norte[4] (Caracara cheriway) é unha especie de ave de rapina que pertenece á familia Falconidae. É nativo de América do Sur, o Caribe, América Central, e América do Norte até o sur dos Estados Unidos.[1] Outrora, estivo considerado conespecífico con C. plancus e C. lutosa.[5][6][7]

Descrición

C. cheriway ten unha lonxitude de 49-58 cm, unha envergadura de 120 cm, e pesa 1050-1300 g.[8] Ten unha cola longa, e ás anchas. As súas patas son longas, e camiña e corre a miúdo no chan. Os adultos teñen o corpo, as ás, a crista e a coroa de cor negro. Teñen manchas brancas no pescozo, rabadilla e as ás. A cola é de cor branca con negro e unha franxa terminal. O peito é de cor branca, finamente barrado con negro. O peteiro é groso, de cor agrisada, e as patas son de cor amarelo. A cera e a pel da faciana son de cor amarela escura a laranxa-vermella, dependendo da idade e o estado de ánimo.

Non hai dimorfismo entre os sexos, pero as aves inmaduras son de cor marrón, co peito pálido con manchas de cor café, pernas de cor branca agrisada, e a cera e a pel da faciana é agrisada ou rosada-púrpura opaca.

Notas

  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2009). "Caracara cheriway". Lista Vermella de especies ameazadas. (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza. Consultado o 4 de abril de 2011.
  2. Sistema Integrado de Información Taxonómica. "Caracara cheriway (TSN 175595)" (en inglés).
  3. Dove, Carla J.; Banks, Richard C (1999). "A Taxonomic Study of Crested Caracaras (Falconidae)" (PDF). The Wilson Journal of Ornithology - The Wilson Bulletin (Wilson Ornithological Society) 111 (3): 330–339. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 02 de marzo de 2012. Consultado o 06 de setembro de 2018.
  4. Definición de caracará no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
  5. AOU Check-list of North American Birds. 7th edition w. supplements. Consultado o 26 de abril de 2008
  6. ABA Check-list (PDF). Arquivado 14 de outubro de 2014 en Wayback Machine. Version 6.8. Consultado o 26 de abril de 2008
  7. Clements, James F (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6th ed.). Cornell University Press. ISBN 978-0-7136-8695-1.
  8. "Crested Caracara Life History". All About Birds. Cornell Lab of Ornithology. Consultado o 22 de agosto de 2009.

Véxase tamén

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia

Caracará do norte: Brief Summary ( Galissian )

fornì da wikipedia gl Galician

O caracará do norte (Caracara cheriway) é unha especie de ave de rapina que pertenece á familia Falconidae. É nativo de América do Sur, o Caribe, América Central, e América do Norte até o sur dos Estados Unidos. Outrora, estivo considerado conespecífico con C. plancus e C. lutosa.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia

Caracara cheriway ( Italian )

fornì da wikipedia IT

Il caracara crestato (Caracara cheriway (Jacquin, 1784)) è un uccello rapace della famiglia dei Falconidi.[2]

Descrizione

È un rapace di grande taglia, lungo 49–58 cm e con un'apertura alare di 107–130 cm. Le femmine sono più grandi e pesanti dei maschi (1037–1387 g vs 907–1305 g).[3]

Biologia

Alimentazione

È una specie opportunista, che si nutre di una ampia varietà di prede, talora anche di carogne.[3]

Distribuzione e habitat

Questa specie ha un ampio areale che si estende dall'estremo sud degli Stati Uniti (Texas e Florida) e dal Messico, sino alla parte settentrionale del Sud America (Bolivia, Brasile, Colombia, Ecuador, Guiana Francese, Guyana, Perù, Suriname, Venezuela), comprendendo l'America centrale (Belize, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Nicaragua, Panama) e le isole caraibiche di Aruba, Cuba, Trinidad e Tobago e le isole Cayman.[1]

Note

  1. ^ a b (EN) BirdLife International 2018, Caracara cheriway, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020. URL consultato l'11 dicembre 2018.
  2. ^ (EN) Gill F. and Donsker D. (eds), Family Falconidae, in IOC World Bird Names (ver 9.2), International Ornithologists’ Union, 2019. URL consultato l'11 dicembre 2018.
  3. ^ a b (EN) del Hoyo, J., Collar, N. & Marks, J.S., Crested Caracara (Caracara cheriway), su Handbook of the Birds of the World Alive, 2018. URL consultato l'11 dicembre 2018.

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autori e redattori di Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia IT

Caracara cheriway: Brief Summary ( Italian )

fornì da wikipedia IT

Il caracara crestato (Caracara cheriway (Jacquin, 1784)) è un uccello rapace della famiglia dei Falconidi.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autori e redattori di Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia IT

Noordelijke kuifcaracara ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

Vogels

De noordelijke kuifcaracara (Caracara cheriway) is een roofvogel uit de familie van de Falconidae (valkachtigen).

Uiterlijke kenmerken

De Noordelijke kuifcaracara is een relatief grote roofvogel met een overwegend zwart en wit verenkleed. Volwassen exemplaren hebben een witte keel en nek én een grijze snavel met een opvallende, gele basis. De poten zijn stevig gebouwd en geel/oranje van kleur. De lengte van een volwassen exemplaar bedraagt gemiddeld 49 tot 58 cm met een spanwijdte van 107 tot 130 cm. Een volwassen vogel weegt circa 850 tot 1500 gram. In tegenstelling tot de volwassen vogels, hebben jonge exemplaren een grijze snavel met een paars/roze basis in plaats van een gele basis. Deze paarse kleur zal vervangen worden door geel in de loop van de tijd. Ook hebben de jonge vogels in plaats van een witte nek een bruine nek in tegenstelling tot de volwassenen die een witte nek hebben.

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor van de zuidelijke Verenigde Staten tot noordelijk Zuid-Amerika. De soort komt het meest voor in de buurt van veeboerderijen met verdeelde bomen en kleine bossen, mits er niet te veel mensen aanwezig zijn. Het typerende leefgebied voor deze soort zijn open, laaggelegen vlaktes. Ze komen ook voor in andere soorten landbouwgebieden, prairies, kustwouden (inclusief mangrovebossen), kokosnootplantaties, en open vlaktes.

Hier is een tabel waarin alle landen staan aangegeven waarin deze vogelsoort voorkomt:

Verenigde staten Aruba Belize Bonaire Brazilië Colombia Costa Rica Cuba Curaçao Ecuador El Salvador Frans Guyana Guatemala Guyana Hondarus Mexico Nicaragua Panama Peru Suriname Trinidad en Tobago Venezuela

Voedsel

Caracara's zijn opportunisten. Het zijn zowel aaseters, als efficiënte jagers. Caracara's kunnen een dood dier van ver opmerken en zwermen er dan samen met gieren opaf. Als de Noordelijke kuifcaracara zelf op jacht gaat staan er meestal knaagdieren, andere jonge vogeltjes, schildpadden, hagedisjes, kikkers, eieren, wormen en insecten op het menu. Caracara's staan er om bekend om vaak voedsel van andere roofvogels zoals, gieren, lepelaars, buizerds, pelikanen en ibissen te stelen. Dit doen ze op een zeer agressieve manier. Een noordelijke kuifcaracara kan makkelijk een gier aan, mits de gier alleen is natuurlijk. Ook kenmerkend voor caraca's is dat ze, in tegenstelling tot de meeste andere roofvogels, op land, rennend achter hun prooi aan jagen. Ze jagen dus niet vanuit de lucht in tegenstelling tot hun meeste soortgenoten uit de roofvogel familie.

Voortplanting

Caracara's leven het grootste deel van hun leven solitair. Sommigen leven echter in paren, of in kleine familiegroepjes bestaande uit ongeveer 3 tot 5 leden. Het paarseizoen duurt van December tot Mei, maar in het tropische gebied begint het eerder. Ze bouwen grote, zeer stevige nesten van gras, takken, hooi en uitwerpselen van andere dieren. De nesten zijn 60 tot 100 cm breed en 15 tot 40 cm diep. Het vrouwtje legt gewoonlijk 2 tot 3 roze-bruine, donker gevlekte eieren. De eieren worden 28 tot 32 dagen gebroed door het vrouwtje.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Noordelijke kuifcaracara: Brief Summary ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

De noordelijke kuifcaracara (Caracara cheriway) is een roofvogel uit de familie van de Falconidae (valkachtigen).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Carcará-do-norte ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

O carcará-do-norte (Caracara cheriway), é uma ave de rapina da família Falconidae. Era anteriormente considerado coespecífico com o carcará (C. plancus) e o extinto carcará-de-guadalupe (C. lutosa). Como os seus parentes, o carcará-do-norte era anteriormente colocada no gênero Polyborus. Ao contrário das espécies do gênero Falco, da mesma família, os carcarás não são caçadores aéreos de voo rápido, mas são bastante lentos e frequentemente necrófagos.

Distribuição

O carcará-do-norte é um residente em Cuba, no norte da América do Sul (do sul até o norte do Peru e norte da Amazônia brasileira) e na maior parte da América Central e México, atingindo o extremo sul dos Estados Unidos, incluindo a Flórida, onde tem sido visto na costa leste e é agora considerado um residente, mas é listado como ameaçado. Tem sido encontrado cada vez mais ao norte, havendo diversos registros que vão até o Canadá.[3] Pode ser encontrado nidificando no sul do Caribe (Aruba, Curaçao e Bonaire).

 src=
Fóssil de Caracara cheriway prelutosus

Taxonomia

Os carcarás-do-norte atuais não são divididos em subespécies porque sua variação é clinal, mas são reconhecidas subespécies pré-históricas. Devido à sua confusa história taxonômica, as relações do carcará-do-norte com as aves modernas requerem novos estudos.

Uma análise de ADN de ossos de 2500 anos do recentemente extinto Caracara creightoni mostra que esta espécie era proximamente aparentada com o carcará-do-norte e com o carcará. As três espécies possuem um ancestral comum que existiu de 1,2 a 0,4 milhão de anos atrás.[4]

Descrição

161 Brasilian Caracara Eagle.jpg

O carcará-do-norte mede de 49 até 63 cm, sua envergadura pode chegar a 132 cm, e pesa de 701 até 1387 g.[5][6][7][8] A média de peso da espécie é consideravelmente maior ao norte e menor nos trópicos.[9] Entre os carcarás, é o segundo em comprimento e só perde para o carcará.[10] Além de uma asa larga e cauda longa, também possui pernas longas e frequentemente anda pelo solo. Durante o voo toma forma de cruz. O adulto tem corpo, asas, crista e coroa pretos. Possui pescoço, traseiro e manchas na asa brancos, a cauda é branca com barra preta e uma larga banda terminal. O peito é branco, finamente barrado com preto. O bico é grosso, cinzento e em forma de gancho, e as pernas são amarelas. A cera e a pele facial são amarelas a laranja-vermelho, dependendo da idade e do humor. Os dois sexos são similares, mas os imaturos são amarronzados, possuem o peito pálido listrado com amarelo, pernas branco-acinzentadas e cera e pele facial de cor rosa-acinzentada. A voz é um chocalho baixo.

Adultos podem ser diferenciados do carcará por sua plumagem no peito menor e mais manchada, escapulares mais uniformes e mais escuros (marrons e frequentemente manchados na outra espécie), além da parte inferior das costas mais escura (pálida com barra escura no carcará). Indivíduos que mostram características intermediárias são conhecidos na pequena área de contato entre as duas espécies no centro-norte do Brasil, mas intergradação entre as duas é geralmente limitada.

Hábitat

Os carcarás-do-norte habitam vários tipos de campos abertos e semiabertos. Eles vivem principalmente em áreas de baixa altitude, mas podem chegar a elevações médias no norte dos Andes. A espécie é mais comum em fazendas de gado com árvores espalhadas, cortinas de abrigo e pequenas matas, onde há presença humana limitada. Eles também podem ser encontrados em outros tipos de terra para agricultura, como pradarias, restingas (incluindo mangues) e plantações de coco.

Comportamento

O carcará-do-norte é um saprófago que se alimenta principalmente de carniça, mas ocasionalmente pode comer frutas. As presas vivas que são caçadas estão na maior parte das vezes imóveis, feridas, incapacitadas ou jovens. Suas possíveis presas incluem pequenos mamíferos, anfíbios, répteis, peixes, caranguejos, insetos e suas larvas, minhocas, crustáceos e aves jovens. As espécies de aves que são abatidas podem ser de grande porte, aves que nidificam em colônias como cegonhas e garças até pequenos pássaros. Os répteis incluem frequentemente cobras, lagartos e pequenas tartarugas de água doce, além de jovens aligátores-americanos.[6] Essa espécie, como outros carcarás, é uma das poucas aves de rapina que caçam no chão, frequentemente virando ramos e pedaços de estrume de gado para achar comida. Além de caçar seu próprio alimento no solo, o carcará-do-norte rouba comida de outras aves, incluindo urubus, gaviões, pelicanos, íbis e colhereiros. Por estar perto do solo até enquanto voa, ele frequentemente disputa a carniça com urubus do gênero Cathartes e pode agressivamente expulsar de pequenas carcaças urubus solitários da maioria das espécies. Ele também domina grupos de corvos em lugares com carniça, mas se submete à águia-careca, que é muito maior.[11] Ocasionalmente também segue trens ou automóveis para pegar restos de comida que são jogados para fora.[10]

O carcará-do-norte costuma ser visto sozinho ou em grupos familiares de 3 a 5 indivíduos. Ocasionalmente poleiros podem ter mais de uma dúzia de indivíduos e fontes abundantes de comida chegam a juntar mais de 75. A temporada de reprodução é de dezembro até maio e é um pouco mais cedo quando as aves vivem perto dos trópicos. A espécie constrói ninhos volumosos e desarrumados, que medem de 60 até 100 cm de comprimento e possuem até 40 cm de profundidade em árvores como Prosopis e palmeiras, cactos, ou no chão como último recurso.[10][12] São postos 2 ou 3 ovos (raramente 1 ou 4) rosa-amarronzados com manchas escuras, que são incubados entre 28 e 32 dias.[13] Apesar de mesopredadores como guaxinins e corvos da espécie Corvus ossifragus poderem roubar ovos e filhotes na Flórida, os adultos não têm nenhum predador natural conhecido.[14] Formigas-de-fogo exóticas são outros predadores conhecidos de filhotes.[15]

Referências

  1. BirdLife International (2012). «Caracara cheriway». Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas. 2012. Consultado em 26 de Novembro de 2013old-form url
  2. Dove, Carla J.; Banks, Richard C (1999). «A Taxonomic Study of Crested Caracaras (Falconidae)» (PDF). Wilson Ornithological Society. The Wilson Journal of Ornithology. 111 (3): 330–339 Texto "The Wilson Bulletin " ignorado (ajuda); A referência emprega parâmetros obsoletos |coautores= (ajuda)
  3. Corbett, Tanya. «News». CBC News. Consultado em 28 de Junho de 2017
  4. «Extinct Caribbean bird yields DNA after 2,500 years in watery grave». phys.org (em inglês). Consultado em 20 de Agosto de 2019
  5. «All About Birds». Consultado em 22 de agosto de 2009
  6. a b Morrison, J. L. and J. F. Dwyer (2020). Crested Caracara (Caracara cheriway), version 1.0. In Birds of the World (A. F. Poole, Editor). Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA.
  7. Peterson, R. T., & Peterson, V. M. (Eds.). (2002). Peterson Field Guide to the Birds of Eastern and Central North America. Houghton Mifflin Harcourt.
  8. Clark, W. S., & Schmitt, N. J. (2017). Raptors of Mexico and Central America. Princeton University Press.
  9. CRC Handbook of Avian Body Masses, 2nd Edition by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (2008), ISBN 978-1-4200-6444-5.
  10. a b c Ferguson-Lees, James; Christie, David A. (2001). Raptors of the World. [S.l.]: Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 0-618-12762-3
  11. Dwyer, J. F. (2014). Correlation of cere color with intra-and interspecific agonistic interactions of Crested Caracaras. Journal of Raptor Research, 48(3), 240-247.
  12. «Northern Caracara». Salt Grass Flats. Consultado em 22 de Janeiro de 2009. Cópia arquivada em 8 de Março de 2016
  13. «Crested Caracara (Polyborus plancus. Explore Birds of Prey. The Peregrine Fund. Consultado em 20 de Agosto de 2009. Cópia arquivada em 29 de Agosto de 2009
  14. Layne, J. N. (1996). Audubon's Crested Caracara. In Rare and endangered biota of Florida. Vol. V: Birds., editado por Jr J. A. Rogers, H. W. Kale Ii and H. T. Smith, 197-210. Gainesville: Univ. of Florida Press.
  15. Dickinson, V. M. (1995). Red imported fire ant predation on Crested Caracara nestlings in south Texas. Wilson Bulletin 107:761-762.
 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Carcará-do-norte: Brief Summary ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

O carcará-do-norte (Caracara cheriway), é uma ave de rapina da família Falconidae. Era anteriormente considerado coespecífico com o carcará (C. plancus) e o extinto carcará-de-guadalupe (C. lutosa). Como os seus parentes, o carcará-do-norte era anteriormente colocada no gênero Polyborus. Ao contrário das espécies do gênero Falco, da mesma família, os carcarás não são caçadores aéreos de voo rápido, mas são bastante lentos e frequentemente necrófagos.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Nordlig tofskarakara ( svedèis )

fornì da wikipedia SV

Nordlig tofskarakara[2] (Caracara cheriway) är en fågel i familjen falkar inom ordningen falkfåglar.[3]

Utbredning och systematik

Nordlig tofskarakara delas in i tre underarter:[3]

  • Caracara cheriway pallidus – förekommer på Islas Marías (utanför västra Mexiko)
  • Caracara cheriway audubonii – förekommer i södra USA till västra Panama, Kuba och Isla de la Juventud
  • Caracara cheriway cheriway – förekommer i östra Panama, Colombia och Ecuador till norra Peru och från Colombia till Venezuela, Gyanaregionen och allra nordligaste Brasilien, Aruba och Trinidad[1]

Tillfälligt har den påträffats i Jamaica.[1]

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, och tros öka i antal.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1]

Noter

  1. ^ [a b c d e] Birdlife International 2012 Caracara cheriway Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
  2. ^ BirdLife Sverige (2019) Officiella listan över svenska namn på alla världens fågelarter
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11

Externa länkar

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia författare och redaktörer
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SV

Nordlig tofskarakara: Brief Summary ( svedèis )

fornì da wikipedia SV

Nordlig tofskarakara (Caracara cheriway) är en fågel i familjen falkar inom ordningen falkfåglar.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia författare och redaktörer
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SV

Kuzey karakarası ( turch )

fornì da wikipedia TR

Kuzey karakarası (caracara cheriway) gündüz yırtıcı kuşları (falconiformes) takımının doğangiller (falconidae) familyasından, gagası ve göz çevresi kırmızı; kafası, sırtı ve kanatları koyu mavi, karnı ten rengi ve karnında küçücük siyah lekeler olan bir karakaradır. Kuzey ve Güney Amerika'da yaşar; martı ve penguenlerin yumurtaları ile leşlerle beslenir. Bacakları hafif uzundur.

Stub icon Kuşlar ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia yazarları ve editörleri
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia TR

Caracara cheriway ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Caracara cheriway là một loài chim trong họ Falconidae.[3]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2012). Caracara cheriway. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2013.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 26 tháng 11 năm 2013.
  2. ^ Dove, Carla J.; Banks, Richard C (1999). “A Taxonomic Study of Crested Caracaras (Falconidae)” (PDF). The Wilson Bulletin 111 (3): 330–339. Chú thích sử dụng tham số |coauthors= bị phản đối (trợ giúp)
  3. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến chim này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI

Caracara cheriway: Brief Summary ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Caracara cheriway là một loài chim trong họ Falconidae.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI