Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Corvus jamaicensis ye una especie d'ave paseriforme de la familia Corvidae.[2] Ye relativamente pequeñu (35 a 38 cm de llargor). Comparte delles carauterístiques morfolóxiques principales con dos especies de les Antilles Mayores: el cuervu cubanu (Corvus nasicus) y el cuervu de la Española (Corvus leucognaphalus), que tán, cuasi con toa seguridá, bien estrechamente rellacionaos con él.
L'apariencia xeneral d'esta especie ye la d'una ave gris tisnada, non tan resplandorienta como los sos parientes cercanos, anque tien un parche de color gris escuru similar de la piel desnudo xusto detrás del güeyu y un llurdiu espuestu más pequeñu na base del picu. En sí, el picu ye de color gris cayuela y abondo fondu, estrechándose a un puntu agudu. Los filamentos nasales son relativamente escasos, polo xeneral dexando los furos nasales a la vista. L'iris ye de color gris pardu, o bien coloráu marrón, dependiendo posiblemente de la so edá. Les piernes y los pies son de color negru.
Ye otru cuervu de monte por naturaleza, precisa d'alimentos que contengan una parte significativa de fruta tomao d'árboles, yá seya en pareyes o en pequeños grupos. Tamién esquiza debaxo de la corteza y la foyarasca por invertebraos pequeños, etc., y sábese qu'ataca otros niales de güevos de páxaru y pichones.
El mesmu nial suel tar construyíu nun árbol altu, anque esta especie tamién puede utilizar furacos de los árboles como una posible opción de anidación, anque inda se precisa rexistrar más información alrodiu de esta especie y los sos vezos de cría.
La voz, al igual que los sos dos parientes más cercanos, ye bien distintiva y componse de dellos parlloteos y soníos burbujeantes (d'ende'l so nome común en patois jamaiquino jabbering crow, «cuervu farfullante»), pero tamién s'incorpora un soníu similar al «craa-craa» d'un cuervu en más dalguna ocasión.
Esta especie, como'l so nome indica, alcuéntrase na islla de tamañu moderáu de Xamaica, onde habita en montes mistos con árees estenes y tamién puede atopase con frecuencia en xardinos grandes. Anque principalmente ye un páxaru montés y de viesques de monte, n'ocasiones llega a elevaciones más baxes mientres la estación seca, onde ye más probable que seya vistu.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. '''Corvus jamaicensis ye una especie d'ave paseriforme de la familia Corvidae. Ye relativamente pequeñu (35 a 38 cm de llargor). Comparte delles carauterístiques morfolóxiques principales con dos especies de les Antilles Mayores: el cuervu cubanu (Corvus nasicus) y el cuervu de la Española (Corvus leucognaphalus), que tán, cuasi con toa seguridá, bien estrechamente rellacionaos con él.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brân Jamaica (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: brain Jamaica) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Corvus jamaicensis; yr enw Saesneg arno yw Jamaican crow. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. jamaicensis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Mae'r brân Jamaica yn perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn rhisgl Falcunculus frontatus Aradrbig Eulacestoma nigropectus
.JPG)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brân Jamaica (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: brain Jamaica) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Corvus jamaicensis; yr enw Saesneg arno yw Jamaican crow. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. jamaicensis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
The Jamaican crow (Corvus jamaicensis) is a comparatively small corvid (35–38 cm in length). It shares several key morphological features with two other West Indian species, the Cuban crow (Corvus nasicus) and the white-necked crow (Corvus leucognaphalus) of Hispaniola, which are very closely related to it.
The Jamaican crow, under the name "chattering crow", was described by the English naturalists John Ray in 1713 and Hans Sloane in 1725.[2][3] The Irish physician Patrick Browne used the name "gabbling crow" for the species in 1756.[4] In France the naturalists Mathurin Jacques Brisson in 1760 and Comte de Buffon both used the name "La corneille de la Jamaique".[5][6] A binomial name was not introduced until 1788 when the German naturalist Johann Friedrich Gmelin revised and expanded Carl Linnaeus's Systema Naturae and coined the binomial name Corvus jamaicensis.[7] The species is monotypic: no subspecies are recognised.[8]
The overall appearance is sooty-grey, not at all glossy, like its relatives; though it does possess a similar dark grey patch of naked skin just behind the eye, and a smaller naked patch at the base of the bill. The bill itself is slate-grey and quite deep, tapering to a sharp point. The nasal bristles are relatively sparse usually leaving the nostrils on view. The iris is either grey-brown or red-brown, possibly depending on age. The legs and feet are black.
The voice, like its two nearest relatives, is very distinctive and consists of various jabbering and bubbling sounds (thus its common Jamaican Patois name, jabbering crow), but also a more leisurely “craaa-aa” and variations thereof, and somewhat of a musical burbling.[9]
As its name suggests, this species is found on the island of Jamaica, where it inhabits woodland mixed with cleared areas, and can be frequently found in larger gardens. Though primarily a bird of hill and mountain forest, it comes down to lower elevations during the dry season, where it is more likely to be seen.
A forest crow by nature, its food requirements contain a significant proportion of fruit taken from trees, either in pairs or small groups. It also probes under bark and leaf litter for small invertebrates and lizards, and it is known to raid other birds nests of both eggs and nestlings.
The nest itself is usually built in tall trees; this species may also use tree holes as a possible nesting option, although not yet recorded for this species and its breeding habits.
The Jamaican crow (Corvus jamaicensis) is a comparatively small corvid (35–38 cm in length). It shares several key morphological features with two other West Indian species, the Cuban crow (Corvus nasicus) and the white-necked crow (Corvus leucognaphalus) of Hispaniola, which are very closely related to it.
La Jamajka korvo, Corvus jamaicensis estas birdospecio de la familio de korvedoj kaj el ĝia tipa genro Corvus ene de la ordo de paserinoj komparative malgranda korvospecio (35–38 cm longa). Ĝi kunhavas kelkajn gravajn morfologiajn trajtojn kun aliaj du specioj de Karibio, nome Kuba korvo, Corvus nasicus kaj Blankkola korvo, Corvus leucognaphalus de Hispaniolo kiu estas preskaŭ certe tre proksima parenco.
Kiel la nomo sugestas, tiu specio troviĝas en la mezgranda insulo de Jamajko kie ĝi loĝas arbarojn mikse kun klarigitaj areoj kaj ankaŭ povas troviĝi ofte en grandaj ĝardenoj. Kvankam estas origine birdo de monteta kaj montara arbaro, ĝi malsupreniras al malaltaj teroj dum la seka sezono kie ĝi estas pli ofte videbla.
La ĝenerala aspekto de tiu neotropisa specio estas de ardezgriza birdo, ne tutbrila kiel siaj proskimaj parencoj, kvankam ĝi posedas similan malhelan grizan makulon de nuda haŭto ĝuste malantaŭ la okulo kaj pli malgrandan nudan makulon baze de la beko. La propra beko estas ardezgriza kaj tre forta, gradiĝanta al akra pinto. La nazaj bridaĵoj estas relative disaj kutime kun la naztruoj videblaj. La iriso estas grizbruna aŭ ruĝbruna, eble depende de la aĝo. Gamboj kaj piedoj estas nigraj.
Kiel natura arbarkorvo, ties manĝaĵo postulas signifan proporcion de frukto prenita el arboj ĉu en paroj aŭ etaj grupoj. Ĝi ankaŭ scivolemas sub arboŝelo kaj foligrundo por serĉi etajn senvertebrulojn kaj oni scias, ke rabas nestojn de aliaj birdoj por ovoj kaj birdidoj.
La nesto estas kutime konstruita en alta arbo kvankam tiu specio povas ankaŭ uzi arbotruojn. Tamen oni scias malmulte pri tiu specio kaj pri ties reprodukta kutimaro.
La voĉo, kiel tiuj de siaj du plej proksimaj parencoj, estas tre distinga kaj konsistas el variaj tartalaj kaj bobelaj sonoj (ofte kvazaŭ de Meleagro) sed ankaŭ inklude pli korvecan "kraa-kraa" okaze.
La Jamajka korvo, Corvus jamaicensis estas birdospecio de la familio de korvedoj kaj el ĝia tipa genro Corvus ene de la ordo de paserinoj komparative malgranda korvospecio (35–38 cm longa). Ĝi kunhavas kelkajn gravajn morfologiajn trajtojn kun aliaj du specioj de Karibio, nome Kuba korvo, Corvus nasicus kaj Blankkola korvo, Corvus leucognaphalus de Hispaniolo kiu estas preskaŭ certe tre proksima parenco.
Kiel la nomo sugestas, tiu specio troviĝas en la mezgranda insulo de Jamajko kie ĝi loĝas arbarojn mikse kun klarigitaj areoj kaj ankaŭ povas troviĝi ofte en grandaj ĝardenoj. Kvankam estas origine birdo de monteta kaj montara arbaro, ĝi malsupreniras al malaltaj teroj dum la seka sezono kie ĝi estas pli ofte videbla.
La ĝenerala aspekto de tiu neotropisa specio estas de ardezgriza birdo, ne tutbrila kiel siaj proskimaj parencoj, kvankam ĝi posedas similan malhelan grizan makulon de nuda haŭto ĝuste malantaŭ la okulo kaj pli malgrandan nudan makulon baze de la beko. La propra beko estas ardezgriza kaj tre forta, gradiĝanta al akra pinto. La nazaj bridaĵoj estas relative disaj kutime kun la naztruoj videblaj. La iriso estas grizbruna aŭ ruĝbruna, eble depende de la aĝo. Gamboj kaj piedoj estas nigraj.
Kiel natura arbarkorvo, ties manĝaĵo postulas signifan proporcion de frukto prenita el arboj ĉu en paroj aŭ etaj grupoj. Ĝi ankaŭ scivolemas sub arboŝelo kaj foligrundo por serĉi etajn senvertebrulojn kaj oni scias, ke rabas nestojn de aliaj birdoj por ovoj kaj birdidoj.
La nesto estas kutime konstruita en alta arbo kvankam tiu specio povas ankaŭ uzi arbotruojn. Tamen oni scias malmulte pri tiu specio kaj pri ties reprodukta kutimaro.
La voĉo, kiel tiuj de siaj du plej proksimaj parencoj, estas tre distinga kaj konsistas el variaj tartalaj kaj bobelaj sonoj (ofte kvazaŭ de Meleagro) sed ankaŭ inklude pli korvecan "kraa-kraa" okaze.
El cuervo jamaicano[2] o cuervo jamaiquino (Corvus jamaicensis) es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae.[3] Es relativamente pequeño (35 a 38 cm de longitud). Comparte varias características morfológicas principales con dos especies de las Antillas Mayores: el cuervo cubano (Corvus nasicus) y el cuervo de la Española (Corvus leucognaphalus), que están, casi con toda seguridad, muy estrechamente relacionados con él.
La apariencia general de esta especie es la de una ave gris tiznada, no tan resplandeciente como sus parientes cercanos, aunque posee un parche de color gris oscuro similar de la piel desnuda justo detrás del ojo y una mancha expuesto más pequeño en la base del pico. En sí, el pico es de color gris pizarra y bastante profundo, estrechándose a un punto agudo. Los filamentos nasales son relativamente escasos, por lo general dejando los orificios nasales a la vista. El iris es de color gris pardo, o bien rojo marrón, dependiendo posiblemente de su edad. Las piernas y los pies son de color negro.
Es otro cuervo de bosque por naturaleza, necesita de alimentos que contengan una parte significativa de fruta tomada de árboles, ya sea en parejas o en pequeños grupos. También explora debajo de la corteza y la hojarasca por invertebrados pequeños, etc., y se sabe que ataca otros nidos de huevos de pájaro y pichones.
El propio nido suele estar construido en un árbol alto, aunque esta especie también puede utilizar agujeros de los árboles como una posible opción de anidación, aunque todavía se necesita registrar más información acerca de esta especie y sus hábitos de cría.
La voz, al igual que sus dos parientes más cercanos, es muy distintiva y se compone de varios parloteos y sonidos burbujeantes (de ahí su nombre común en patois jamaiquino jabbering crow, «cuervo farfullante»), pero también se incorpora un sonido similar al «craa-craa» de un cuervo en más alguna ocasión.
Esta especie, como su nombre indica, se encuentra en la isla de tamaño moderado de Jamaica, donde habita en bosques mixtos con áreas despejadas y también se puede encontrar con frecuencia en jardines grandes. Aunque principalmente es un pájaro montés y de bosques de montaña, en ocasiones llega a elevaciones más bajas durante la estación seca, donde es más probable que sea visto.
El cuervo jamaicano o cuervo jamaiquino (Corvus jamaicensis) es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae. Es relativamente pequeño (35 a 38 cm de longitud). Comparte varias características morfológicas principales con dos especies de las Antillas Mayores: el cuervo cubano (Corvus nasicus) y el cuervo de la Española (Corvus leucognaphalus), que están, casi con toda seguridad, muy estrechamente relacionados con él.
Corvus jamaicensis Corvus generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.
Jamaikanvaris (Corvus jamaicensis) on varisten heimoon kuuluva Jamaikan kotoperäinen varpuslintu. Johann Friedrich Gmelin kuvaili lajin holotyypin Jamaikalta vuonna 1788.[2]
Jamaikanvaris (Corvus jamaicensis) on varisten heimoon kuuluva Jamaikan kotoperäinen varpuslintu. Johann Friedrich Gmelin kuvaili lajin holotyypin Jamaikalta vuonna 1788.
Corvus jamaicensis
La Corneille de la Jamaïque, ou Corneille de Jamaïque (Corvus jamaicensis), est une espèce de passereau placée dans la famille des Corvidae.
Il corvo della Giamaica o cornacchia della Giamaica (Corvus jamaicensis Gmelin, 1788) è un uccello passeriforme della famiglia Corvidae[2].
Il nome scientifico della specie, jamaicensis, deriva dal latino e rappresenta un chiaro riferimento all'areale di questi uccelli: il loro nome comune altro non è che la traduzione di quello scientifico.
Misura 35-38 cm di lunghezza[3].
Si tratta di uccelli dall'aspetto robusto e massiccio, muniti di testa squadrata, becco lungo, massiccio, conico e ricurvo verso il basso, collo robusto, ali larghe e digitate, zampe lunghe e forti e coda di media lunghezza e dall'estremità squadrata.
Il piumaggio è di colore grigio-nerastro su tutto il corpo, mancando dell'aspetto lucido e vellutato comune a molte specie di corvo: la colorazione tende a schiarirsi nell'area ventrale e sottocaudale, divenendo di color grigio cenere.
I due sessi sono del tutto simili nella colorazione.
Il becco e le zampe sono di colore grigio-nerastro, così come nere sono le aree di pelle nuda alla base del becco e appena dietro gli occhi, i quali sono invece di colore bruno-grigiastro o bruno-rossiccio (forse in relazione all'età dell'individuo[3]).
Si tratta di uccelli dalle abitudini di vita diurne e moderatamente sociali: durante il pomeriggio, essi si riuniscono in stormi fra i rami degli alberi, per passare la notte al riparo da eventuali predatori, mentre alle prime luci del mattino tali stormi si frazionano in gruppetti, coppie o singole unità che si dedicano perlopiù alla ricerca di cibo fra i rami degli alberi ed i cespugli.
Il richiamo di questi uccelli consiste tipicamente in una serie veloce di gracchi acuti, nasali e cicaleggianti (ai quali la specie deve il nome comune in patois giamaicano di jabbering crow, "corvo cicaleggiante"), solitamente emessi durante le interazioni sociali fra individui: la cornacchia della Giamaica emette inoltre richiami gracchianti in tutto e per tutto simili a quelli degli altri corvi.
La cornacchia della Giamaica è un uccello onnivoro ed opportunista, nel quale (fatto inusuale fra i corvidi, che sono solitamente maggiormente propensi a una dieta carnivora) la proporzione vegetariana ed in particolare frugivora prevale su quella carnivoro/insettivora, quest'ultima rappresentata soprattutto da invertebrati, uova e nidiacei razziati dai nidi.
Si tratta di uccelli monogami, che nidificano in alto fra i rami degli alberi, utilizzando (caso praticamente unico fra i corvidi) come luogo di cova anche le cavità dei tronchi[3]: le coppie collaborano nella costruzione del nido (una struttura grossolana a coppa edificata con rametti intrecciati e foderata internamente con materiale più sofficie) e verosimilmente anche nelle altre fasi dell'evento riproduttivo, tuttavia i dati finora disponibili in proposito sono ancora molto scarni.
Come intuibile dal nome comune, la cornacchia della Giamaica è endemica della Giamaica, dove è osservabile un po' ovunque, sebbene non molto comune.
Stanziale nel proprio areale di residenza, questo uccello può tuttavia scendere di quota durante la stagione secca, quando diviene più facile da avvistare anche nei pressi degli insediamenti costieri.
L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalla foresta pluviale collinare e montana con presenza di aree aperte erbose (come i pascoli alpini) o cespugliose: essi frequentano inoltre senza problemi anche le aree urbane, dove trovano rifugio nei parchi, nei giardini e nei viali alberati.
Il corvo della Giamaica o cornacchia della Giamaica (Corvus jamaicensis Gmelin, 1788) è un uccello passeriforme della famiglia Corvidae.
De Jamaicaanse kraai (Corvus jamaicensis) behoort tot de familie van de kraaiachtigen.
Deze soort is endemisch op Jamaica.
De Jamaicaanse kraai (Corvus jamaicensis) behoort tot de familie van de kraaiachtigen.
Multimedia w Wikimedia Commons Wrona jamajska (Corvus jamaicensis) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae).
Stosunkowo mały ptak - mierzy 35-38 cm długości. Dzieli parę kluczowych cech morfologicznych z 2 innymi karaibskimi krukowatymi - wroną kubańską Corvus nasicus i wroną antylską Corvus leucognaphalus z Haiti. Są one z pewnością najbliżej spokrewnionymi gatunkami z wroną jamajską.
Jak sugeruje nazwa gatunkowa, ptaka można spotkać na średniej wielkości wyspach Jamajki, gdzie zasiedla obszary leśne przemieszane otwartymi przestrzeniami. Wronę widuje się też w większych ogrodach. Pomimo, że jest to głównie ptak wzniesień i lasów górskich, zlatuje na niżej położone tereny w trakcie pory suchej. W tym czasie tam go można częściej zobaczyć.
Wyglądem przypomina szarego ptaka, jakby ten pokryty był sadzą. W przeciwieństwie do najbliższych krewnych, nie całe upierzenie się lśni, choć ma podobnie ciemnoszare pola na nagiej skórze tuż za oczami i mniejsze nagie fragmenty ciała u podstawy dzioba. Sam dziób jest łupkowo-szary i całkiem długi, spiczasty po ostry koniec. Nosowe pióra szczeciniaste są w dużej stopniu rzadkie, tak że nozdrza nie są nimi pokryte. Tęczówka jest też szaro-brązowa lub czerwono-brązowa, co prawdopodobnie zależy od wieku. Nogi i stopy są czarne.
Podobnie jak inne leśne krukowate w środowisku naturalnym, w ich podstawowej diecie dominują w znacznej mierze owoce zbierane z drzew w parach lub w małych grupach. Przeczesuje też ściółkę leśną z kory lub opadłych liści w poszukiwaniu małych bezkręgowców. Wrona jamajska znana jest z napadania gniazd i porywania jaj oraz piskląt.
Gniazdo tej wrony jest zwykle wznoszone na wysokim drzewie, choć ptaki wykorzystują również szczeliny w drzewach. Zachowania godowe są nadal słabo poznane.
Wydaje odgłosy, które podobnie jak u dwóch najbliższych krewnych są bardzo specyficzne i zawierają różne trajkoczące dźwięki i te przypominające bulgotanie wody (stąd powszechnym określeniem w lokalnej gwarze tego ptaka jest wrona trajkocząca "Jabbering Crow". Czasami jednak potrafi krakać, jak inni przedstawiciele tej rodziny, "kraa-kraa".
Wrona jamajska (Corvus jamaicensis) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae).
Stosunkowo mały ptak - mierzy 35-38 cm długości. Dzieli parę kluczowych cech morfologicznych z 2 innymi karaibskimi krukowatymi - wroną kubańską Corvus nasicus i wroną antylską Corvus leucognaphalus z Haiti. Są one z pewnością najbliżej spokrewnionymi gatunkami z wroną jamajską.
Jak sugeruje nazwa gatunkowa, ptaka można spotkać na średniej wielkości wyspach Jamajki, gdzie zasiedla obszary leśne przemieszane otwartymi przestrzeniami. Wronę widuje się też w większych ogrodach. Pomimo, że jest to głównie ptak wzniesień i lasów górskich, zlatuje na niżej położone tereny w trakcie pory suchej. W tym czasie tam go można częściej zobaczyć.
Wyglądem przypomina szarego ptaka, jakby ten pokryty był sadzą. W przeciwieństwie do najbliższych krewnych, nie całe upierzenie się lśni, choć ma podobnie ciemnoszare pola na nagiej skórze tuż za oczami i mniejsze nagie fragmenty ciała u podstawy dzioba. Sam dziób jest łupkowo-szary i całkiem długi, spiczasty po ostry koniec. Nosowe pióra szczeciniaste są w dużej stopniu rzadkie, tak że nozdrza nie są nimi pokryte. Tęczówka jest też szaro-brązowa lub czerwono-brązowa, co prawdopodobnie zależy od wieku. Nogi i stopy są czarne.
Podobnie jak inne leśne krukowate w środowisku naturalnym, w ich podstawowej diecie dominują w znacznej mierze owoce zbierane z drzew w parach lub w małych grupach. Przeczesuje też ściółkę leśną z kory lub opadłych liści w poszukiwaniu małych bezkręgowców. Wrona jamajska znana jest z napadania gniazd i porywania jaj oraz piskląt.
Gniazdo tej wrony jest zwykle wznoszone na wysokim drzewie, choć ptaki wykorzystują również szczeliny w drzewach. Zachowania godowe są nadal słabo poznane.
Wydaje odgłosy, które podobnie jak u dwóch najbliższych krewnych są bardzo specyficzne i zawierają różne trajkoczące dźwięki i te przypominające bulgotanie wody (stąd powszechnym określeniem w lokalnej gwarze tego ptaka jest wrona trajkocząca "Jabbering Crow". Czasami jednak potrafi krakać, jak inni przedstawiciele tej rodziny, "kraa-kraa".
Jamaicakråka[2] (Corvus jamaicensis) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar.[3] Fågeln återfinns lokalt på Jamaica (främst i högländerna).[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör jamaicakråka.
Wikispecies har information om Corvus jamaicensis.
Jamaicakråka (Corvus jamaicensis) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar. Fågeln återfinns lokalt på Jamaica (främst i högländerna). IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Малий сірий птах. Довжина 35—38 см. Самці трохи більші. Дзьоб товстий і відносно довгий. Є клапті оголеної шкіри за очима і при основі дзьоба. Хвіст помірного розміру квадратний на кінці. Загальне забарвлення тьмяне, коричнювато-сіре, чорніше на обличчі й горлі, крила й хвіст темніше сірі. розмах крил 224—237 мм, хвіст 136—145 мм, дзьоб 51—52 мм.
Живе парами чи малими групами, більші групи збираються ввечері для спільної ночівлі. Великий дзьоб є корисним інструментом, щоб видобувати з-під піддутої кори комах та інших безхребетних. Однак, птах переважно живиться фруктами та ягодами, включаючи інжир та банани. Іноді їсть яйця та маленьких птахів та птахів, які потрапили в пастки. Гнізда будує на високих дерев, ймовірно також використовує отвори в деревах. Яйця блідо-зеленуваті чи зеленувато-білі з тінями чи плямами коричневого і сірого.
Ендемік Ямайки. Живе в лісах рідколіссях, більшу частину часу проводить у густому гіллі дерев. Надає перевагу пагорбовим і гірським лісам, але спускається нижче в сухий сезон.
Це незавершена стаття з орнітології.Corvus jamaicensis là một loài chim trong họ Corvidae.[2]
Corvus jamaicensis (Gmelin, 1788)
Ареал
Ямайский ворон[1] (лат. Corvus jamaicensis) — вид птиц из рода во́ронов.
Ямайский ворон — небольшая птица (35—38 см в длину). Оперение серое, лишённое цветного блеска, в отличие от других видов. Вокруг глаз и клюва у ямайского ворона темно-серая кожа, лишённая оперения. Клюв синевато-серого цвета, довольно длинный и утоньшается к острому концу. Щетинки на ноздрях достаточно редкие, поэтому ноздри открытые. Радужка серо-коричневая или красно-коричневая, предполагают, что она меняется в зависимости от возраста. Ноги чёрные.
Эти птицы чрезвычайно умны и осторожны.
Близкими родственниками (распространёнными в дальней части Западной Индии) являются — кубинский ворон (Corvus nasicus) и антильский ворон (Corvus leucognaphalus).
Ямайские вороны живут на острове Ямайка, преимущественно выбирая горные леса или холмы на достаточно большой высоте (поэтому не попадаются людям на глаза), во время сухих сезонов селятся ниже, что позволяет людям увидеть их. Излюбленные деревья ямайского ворона — Бросимум напитковый (Brosimum alicastrum/bread-nut), Гибискус липовидный (Hibiscus tiliaceus/Cotton-tree), и широколиственные.
В природе встречаются парам или маленькими стайками.
В основном питается фруктами и ягодами (преимущественно осенью), также ест семена. По большей части кормится на деревьях, из-под коры достаёт мелких беспозвоночных, а также ищет гнезда других птиц, поедая их яйца или птенцов.
Гнездо ямайский ворон устраивает на высоких деревьях (выше уровня моря), иногда селится в дупле.
Звук, издаваемый этим вороном, описывают как очень резкий «краа-краа», переходящий на треск и журчание подобное голосу индейки (Meleagris gallopavo).
牙买加乌鸦（学名：Corvus jamaicensis），是鸦科鸦属的一种，是海拔迁徙的候鸟，为牙买加的特有种。全球活动范围约为11,000平方千米。该物种的保护状况被评为无危。[1]
牙买加乌鸦的栖息地包括亚热带或热带严重退化的前森林、亚热带或热带的湿润低地林、乡村花园、亚热带或热带的湿润山地林和耕地。
