dcsimg

Formicivora grisea ( Asturian )

fornì da wikipedia AST
Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

.


Formicivora grisea, tamién denomináu hormiguerito pechinegro (en Colombia), coicorita (en Venezuela), coicorita del sur (en Venezuela) o papa-formiga-pardu (en portugués, en Brasil)[3] ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Formicivora qu'integra la familia Thamnophilidae. Vive en Suramérica.

Descripción

Mide de media 12,7 cm y pesa 9,4 g. Los machos tienen el llombu y el pileu de color pardu buxu, y son de de color negru la so cara, pechu, banduyu, nales y la cola. Presenten una franxa blanca qu'enmarca les zones negres de cara y pechu. Amás tienen dos franxes blanques que crucien les nales. Les plumes de la cola tamién tienen les puntes blanques. Les partes cimeres de les femes presenten coloraciones bien similares a les de los machos. Sicasí les femes de les poblaciones sureñes tienen les partes inferiores de color anaranxáu y presenten una llista superciliar tamién naranxa; ente que les femes de les poblaciones del norte tienen les partes inferiores de color ablancazáu con llixos escuros.[ensin referencies] Estes diferencies de coloración amás de les diferencies qu'esisten ente los cantares lleven a dalgunos a considerar a les poblaciones del norte como una especie estreme: Formicivora entemedia.[4] El picu ye llargu y afiláu.[5]

Distribución y hábitat

Alcuéntrase en Bolivia, Brasil, Colombia, la Guayana francesa, Guyana, Panamá, Surinam, Trinidá y Tobagu y Venezuela.[1] Ver detalles en Subespecies.
Habita nuna variedá d'ambientes de les rexones tropical y subtropical, como montes secundarios, carbes y montes secos, hábitats del gordón mariniegu, montes de galería y hasta manglares. Estes aves viven en rexones baxes hasta los 1000 msnm.[6] En dellos llugares ye sintópico col hormiguerito dorsirrufo (Formicivora ablonda) y col hormiguerito ventrinegro (Formicivora melanogaster).[5]

Comportamientu

Percuerre la vexetación trupa, saltando de forma metódica, mientres mueve la cola abierta pa los llaos.[7] Suelen atopase en pareyes territoriales. Siguen bandaes mistes y dacuando, regueros de formigues.[5]

Alimentación

Aliméntase de pequeños inseutos y otros artrópodos qu'atrapen so la foyarasca.[8]

Reproducción

Les femes suelen poner dos güevos de color crema con llixos violacees que son guaraos por dambos sexos. Los niales tán fabricaos con yerbes en forma de concu y tán asitiaos nes partes baxes de los árboles o los parrotales. A pesar de la vixilancia y defensa de los padres los niales son dacuando escalaos por pequeños depredadores, como'l tití común.[9]

Vocalización

Emite un cantar caltriante y seco, un “chip” repitíu 20 vegaes o más, dacuando variando pa un “chidip”.[7]

Estáu de caltenimientu

El IUCN nun considera qu'esta especie tea amenazada globalmente.[1] Sicasí la so capacidá p'aguantar l'alteración humana de les sos hábitats nun ye bien grande, y en delles rexones siguir cuntando cola so presencia podría depender de la proteición de los hábitats.[8]

Sistemática

Descripción orixinal

La especie F. grisea describióse per primer vegada pol naturalista neerlandés Pieter Boddaert en 1783 sol nome científicu Turdus griseus; llocalidá tipo «Cayenne, Guayana francesa».[2]

Taxonomía

Estudio morfolóxicos, de vocalización y moleculares indiquen que, con esceición de la especie Formicivora iheringi, toles especies asitiaes nel presente xéneru formen un grupu bien definíu. Estudios morfolóxicos y de vocalización recién y estensivos suxuren que los parientes más próximos de la presente especie son Formicivora ablonda y Stymphalornis acutirostris; con esti postreru la rellación ta soportada por estudios xenéticos. Diferencies xeográfiques na vocalización y vultables diferencies nel plumaxe de les femes suxuren fuertemente que dalgunes subespecies representen especies separaes; ríquense más estudios. Per otru llau, fumosa posiblemente nun s'estreme de Entemedia. La forma descrita deluzae conocida por un únicu exemplar de Rio de Janeiro (Brasil), lo que posiblemente representaría una subespecie distinta, ye considerada como non confirmada por dellos autores[2] y reconocida por Clements Checklist 6.9.
El grupu politípico Entemedia ye consideráu como la especie separada Formicivora entemedia pol IOC, como suxuríu por Zimmer y Isler (2003),[10] col SACC aguardando propuesta.[11]

Subespecies

Clements Checklist 6.9 reconoz 9 subespecies estremaes en 2 grupos,[12] cola so correspondiente distribución xeográfica:[2]
Grupu politípico grisea:

Grupu politípico Entemedia:

Referencies

  1. 1,0 1,1 1,2 BirdLife International. «Formicivora grisea» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.1.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 (Formicivora grisea) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 23 de xunu de 2014.
  3. Hormiguerito Coicorita (Formicivora grisea) en Avibase. Consultada'l 23 de xunu de 2013.
  4. Hilty, Steven L. (2003): Birds of Venezuela. Helm Identification Guides, London. ISBN 0-7136-6418-5
  5. 5,0 5,1 5,2 Sigrist, Tomes. Guia de Campu Avis Brasilis – Avifauna brasileira – São Paulo: Avis Brasilis, 2013; p.350. ISBN 978-85-60120-25-3
  6. Ridgely, Robert and Guy Tudor, Formicivora grisea, p. 353, en Field guide to the songbirds of South America: the passerines – 1st ed. – (Mildred Wyatt-World series in ornithology). ISBN 978-0-292-71748-0
  7. 7,0 7,1 Gwyne, John, Ridgely, Robert, Tudor, Guy & Arxel, Martha, 2010.Formicivora grisea, p. 202, n'Aves do Brasil Vol.1 Pantanal y Zarráu. Editora Horizonte. ISBN 978-85-88031-29-6
  8. 8,0 8,1 Venturini, Ana Cristina & de Paz, Pedro Rogerio (2005): Observaçõye sobre a distribuição xeográfica de Formicivora spp. (Aves: Thamnophilidae), non Estáu do Espírito Santu, sudeste do Brasil. Revista Brasileira de Ornitologia 13(2): 169-175. Testu íntegru en PDF
  9. de Lyra-Nieves, Rachel M.; Oliveira, Maria A.B.; Telino-Júnior,Wallace R. & do Santos, Ednilza M. (2007): Comportamentos interespecíficos ente Callithrix jacchus (Linnaeus) (Primates, Callitrichidae) y algumas aves de Matu Atlântica, Pernambuco, Brasil. Revista Brasileira de Zoologia 24(3): 709–716 [Portugués con resume n'inglés]. doi 10.1590/S0101-81752007000300022 Testu íntegru en PDF.
  10. Zimmer, K. J., y M. L. Isler. 2003. Family Thamnophilidae (typical antbirds). Pp. 448-681 in "Handbook of the Birds of the World, Vol. 8. Broadbills to tapaculos." (J. del Fuexu et al., eds.). Lynx Edicions, Barcelona.
  11. Gill, F & D Donsker (Eds). 2014. IOC World Bird List (v 4.2). Disponible en IOC – World Birds names Antbirds. Consultada'l 23 de xunu de 2014.
  12. Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson. 2014. The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9. Baxáu de: Downloadable checklist|Clements Checklist 6.9

Bibliografía

  • Bastu, Natalia; Rodríguez, Oscar A.; Marinkelle, Cornelis J.; Gutierrez, Rafael & Matta, Nubiu Cercu (2006): Haematozoa in birds from la Macarena National Natural Park (Colombia). Caldasia 28(2): 371-377 [Inglés con resume n'español]. PDF fulltext
  • ffrench, Richard; O'Neill, John Patton & Eckelberry, Don R. (1991): A guide to the birds of Trinidá and Tobago (2ª edición). Comstock Publishing, Ithaca, N.Y.. ISBN 0-8014-9792-2
  • Londono, Aurora; Pulgarin-R., Paulo C. & Blair, Xibla (2007): Blood Parasites in Birds From the Lowlands of Northern Colombia. Caribb. J. Sci. 43(1): 87-93. Testu íntegru en PDF

Enllaces esternos

Protonotaria-citrea-002 edit.jpg Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia AST

Formicivora grisea: Brief Summary ( Asturian )

fornì da wikipedia AST
Formicivora grisea Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

.


Formicivora grisea, tamién denomináu hormiguerito pechinegro (en Colombia), coicorita (en Venezuela), coicorita del sur (en Venezuela) o papa-formiga-pardu (en portugués, en Brasil) ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Formicivora qu'integra la familia Thamnophilidae. Vive en Suramérica.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia AST

Dryw morgrug ystlyswyn ( Galèis )

fornì da wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Dryw morgrug ystlyswyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: drywod morgrug ystlyswyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Formicivora grisea; yr enw Saesneg arno yw White-fringed antwren. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Morgrug (Lladin: Formicariidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn F. grisea, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.

Teulu

Mae'r dryw morgrug ystlyswyn yn perthyn i deulu'r Adar Morgrug (Lladin: Formicariidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Brych morgrug cynffongoch Chamaeza ruficauda Brych morgrug cynffonfyr Chamaeza campanisona
Chamaeza campanisona.jpeg
Brych morgrug llinellog Chamaeza nobilis
Chamaeza nobilis.jpg
Brych morgrug rhesog Chamaeza mollissima
ChamaezaMollissimaWolf.jpg
Brych morgrug Schwartz Chamaeza turdina
Bird lore (1914) (14753372034).jpg
Brych morgrug Such Chamaeza meruloides
Such's Antthrush - Intervales - Brazil S4E9846 (16798141006).jpg
Pita morgrug bronfrych Hylopezus ochroleucus
Hylopezus ochroleucus - White-browed antpitta.jpg
Pita morgrug bronresog Hylopezus perspicillatus
Hylopezus perspicillatus -Carara National Park, Central Pacific Conservation Area, Costa Rica-8.jpg
Pita morgrug sbectolog Hylopezus macularius
Torom-carijó (Hylopezus macularius).jpg
Pita morgrug torgoch Hylopezus fulviventris
GrallariaFulviventrisSmit.jpg
Pita morgrug yr Amason Hylopezus berlepschi
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CY

Dryw morgrug ystlyswyn: Brief Summary ( Galèis )

fornì da wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Dryw morgrug ystlyswyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: drywod morgrug ystlyswyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Formicivora grisea; yr enw Saesneg arno yw White-fringed antwren. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Morgrug (Lladin: Formicariidae) sydd yn urdd y Passeriformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn F. grisea, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CY

Southern white-fringed antwren ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

The southern white-fringed antwren (Formicivora grisea) is an insectivorous bird in the antbird family Thamnophilidae. It is a resident breeder in tropical South America from Colombia southeast to the Guianas and Brazil.

Taxonomy

The southern white-fringed antwren was described by the French polymath Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon in his Histoire Naturelle des Oiseaux in 1775 from a specimen collected in Cayenne, French Guiana.[2] The bird was also illustrated in a hand-coloured plate engraved by François-Nicolas Martinet in the Planches Enluminées D'Histoire Naturelle which was produced under the supervision of Edme-Louis Daubenton to accompany Buffon's text.[3] Neither the plate caption nor Buffon's description included a scientific name but in 1783 the Dutch naturalist Pieter Boddaert coined the binomial name Turdus griseus in his catalogue of the Planches Enluminées.[4] The southern white-fringed antwren is now placed in the genus Formicivora that was introduced by the English naturalist William Swainson in 1824.[5][6] The generic name combines the Latin words formica for "ant" and -vorus "eating" from vorare "to devour". The specific epithet grisea is from the Medieval Latin griseus meaning "grey".[7]

The northern white-fringed antwren (Formicivora intermedia) was previously considered as a subspecies of the southern white-fringed antwren but is now separated as a separate species based on differences in the vocalizations.[8][9]

Two subspecies are recognised:[6]

  • F. g. rufiventris Carriker, 1936 – east Colombia and south Venezuela
  • F. g. grisea (Boddaert, 1783) – the Guianas and east Brazil

Description

The southern white-fringed antwren is 12–13 cm (4.7–5.1 in) long, and weighs 9–12 g (0.32–0.42 oz).[10] The male has a grey-brown crown and upperparts, and black wings, tail, lower face and underparts. There are two conspicuous white wing bars and a white stripe running from above the eye down the sides of the breast and flanks. The tail feathers are tipped with white. The female's upperparts are much like the male, but females of the southern populations are orange below and have an orange supercilium. These occur south and east from southeastern Colombia and southernmost Venezuela. Northern population's females have underparts which are buff with dark streaks.

It has a tu whistle followed by a trilled churet, and a repeated and accelerating tu-ik call. Southern birds also have a repetitive chump-chump-chump song, quite unlike the northern white-fringed antwren (Formicivora intermedia).

Distribution and habitat

This is a common and confiding bird of second growth woodland, usually found as territorial pairs. The southern populations are associated with scrubby bushes on white sandy soils and restinga habitat. These birds inhabit the lowlands, up to around 200 m ASL. In some places, they are sympatric with the rusty-backed antwren (F. rufa). The white-fringed antwren feeds on small insects and other arthropods taken from undergrowth twigs and foliage.[11]

Behavior

The female lays two purple-marked creamy white eggs, which are incubated by both sexes, in a grass hammock nest low in a tree or shrub. Nests are occasionally plundered by predators, for example smallish mammals like the common marmoset (Callithrix jacchus), despite the birds' attempts to defend their offspring.[12]

Of a total of 13 birds studied in Colombia—in the Parque Nacional de La Macarena and near Turbo—only one was infected with blood parasites (an undetermined Plasmodium species).[13]

Status

This bird is not considered globally threatened by the IUCN.[1][14] However, its resilience to human alteration of habitat is not too pronounced, and in some regions its continuing presence would seem to depend on protection of habitat.[11]

Footnotes

  1. ^ a b BirdLife International (2016). "Formicivora grisea". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T103657300A93838815. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T103657300A93838815.en. Retrieved 20 November 2021.
  2. ^ Buffon, Georges-Louis Leclerc de (1775). "Le Grisin de Cayenne". Histoire Naturelle des Oiseaux (in French). Vol. 6. Paris: De L'Imprimerie Royale. pp. 114–115.
  3. ^ Buffon, Georges-Louis Leclerc de; Martinet, François-Nicolas; Daubenton, Edme-Louis; Daubenton, Louis-Jean-Marie (1765–1783). "Le Grisin de Cayenne". Planches Enluminées D'Histoire Naturelle. Vol. 7. Paris: De L'Imprimerie Royale. Plate 643 figs. 1 & 2.
  4. ^ Boddaert, Pieter (1783). Table des Planches Enluminéez d'Histoire Naturelle, de M. d'Aubenton. Avec les denominations de M.M. de Buffon, Brisson, Edwards, Linnaeus et Latham, precédé d'une Notice des Principaux Ouvrages Zoologiques enluminées. Utrecht: Boddaert. p. 39, Plate 643.
  5. ^ Swainson, William John (1824). "An inquiry into the natural affinities of the Laniadae, or shrikes; preceded by some observations on the present state of ornithology in this country". Zoological Journal. 1: 289–307 [301].
  6. ^ a b Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2018). "Antbirds". World Bird List Version 8.1. International Ornithologists' Union. Retrieved 16 March 2018.
  7. ^ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. pp. 163, 178. ISBN 978-1-4081-2501-4.
  8. ^ Hilty, Steven L. (2003). Birds of Venezuela (2nd ed.). Princeton, New Jersey: Princeton University Press. p. 534. ISBN 978-0-691-09250-8.
  9. ^ Boesman, Peter (April 2016). "Notes on the vocalizations of White-fringed Antwren (Formicivora grisea)". HBW Alive Ornithological Note 46. Retrieved 17 March 2018.
  10. ^ Zimmer, K.; Isler, M.L.; Kirwan, G.M. (2018). del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J.; Christie, D.A.; de Juana, E. (eds.). "Southern White-fringed Antwren (Formicivora grisea)". Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions. Retrieved 16 March 2018.
  11. ^ a b Venturini & de Paz (2005)
  12. ^ de Lyra-Neves et al. (2007)
  13. ^ Basto et al. (2006), Londono et al. (2007)
  14. ^ BLI (2008)

References

  • Basto, Natalia; Rodríguez, Oscar A.; Marinkelle, Cornelis J.; Gutierrez, Rafael & Matta, Nubia Estela (2006): Haematozoa in birds from la Macarena National Natural Park (Colombia). Caldasia 28 (2): 371–377 [English with Spanish abstract]. PDF fulltext
  • de Lyra-Neves, Rachel M.; Oliveira, Maria A. B.; Telino-Júnior,Wallace R. & dos Santos, Ednilza M. (2007): Comportamentos interespecíficos entre Callithrix jacchus (Linnaeus) (Primates, Callitrichidae) e algumas aves de Mata Atlântica, Pernambuco, Brasil [Interspecific behaviour between Callithrix jacchus (Linnaeus) (Callitrichidae, Primates) and some birds of the Atlantic forest, Pernanbuco State, Brazil]. Revista Brasileira de Zoologia 24 (3): 709–716 [Portuguese with English abstract]. doi:10.1590/S0101-81752007000300022 PDF fulltext.
  • Londono, Aurora; Pulgarin-R., Paulo C. & Blair, Silva (2007): Blood Parasites in Birds From the Lowlands of Northern Colombia. Caribbean Journal of Science 43 (1): 87–93. PDF fulltext
  • Venturini, Ana Cristina & de Paz, Pedro Rogerio (2005): Observações sobre a distribuição geográfica de Formicivora spp. (Aves: Thamnophilidae), no Estado do Espírito Santo, sudeste do Brasil. Revista Brasileira de Ornitologia 13 (2): 169–175. PDF fulltext

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Southern white-fringed antwren: Brief Summary ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

The southern white-fringed antwren (Formicivora grisea) is an insectivorous bird in the antbird family Thamnophilidae. It is a resident breeder in tropical South America from Colombia southeast to the Guianas and Brazil.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Formicivora grisea ( Spagneul; Castilian )

fornì da wikipedia ES

El hormiguerito coicorita[4]​ (Formicivora grisea), también denominado hormiguerito pechinegro (en Colombia), coicorita (en Venezuela), coicorita del sur (en Venezuela) u hormiguerito de pecho negro (en Perú),[5]​ es una especie de ave paseriforme perteneciente al género Formicivora de la familia Thamnophilidae. Es nativo de Sudamérica.

Descripción

Mide de media 12,7 cm y pesa 9,4 g. Los machos tienen la espalda y el píleo de color pardo grisáceo, y son de color negro su cara, pecho, vientre, alas y la cola. Presentan una franja blanca que enmarca las zonas negras de cara y pecho. Además tienen dos franjas blancas que cruzan las alas. Las plumas de la cola también tienen las puntas blancas. Las partes superiores de las hembras presentan coloraciones muy similares a las de los machos. En cambio las hembras de las poblaciones sureñas tienen las partes inferiores de color anaranjado y presentan una lista superciliar también naranja; mientras que las hembras de las poblaciones del norte tienen las partes inferiores de color blanquecino con motas oscuras.[cita requerida] Estas diferencias de coloración además de las diferencias que existen entre los cantos llevan a algunos a considerar a las poblaciones del norte como una especie aparte: Formicivora intermedia.[6]​ El pico es largo y afilado.[7]

Distribución y hábitat

Se distribuye de forma disjunta en Bolivia, Brasil, Colombia, la Guayana francesa, Guyana, Panamá, Surinam, Trinidad y Tobago y Venezuela.[1]Ver detalles en Subespecies.

Habita en una variedad de ambientes de las regiones tropicales y subtropicales, como bosques secundarios, matorrales y bosques secos, hábitats del cordón litoral, bosques de galería y hasta manglares. Estas aves viven en regiones bajas hasta los 1000 msnm.[8]​ En algunos lugares es sintópico con el hormiguerito dorsirrufo (Formicivora rufa) y con el hormiguerito ventrinegro (Formicivora melanogaster).[7]

Comportamiento

Recorre la vegetación densa, saltando de forma metódica, mientras mueve la cola abierta para los lados.[9]​ Suelen encontrarse en parejas territoriales. Siguen bandadas mixtas y ocasionalmente, regueros de hormigas guerreras.[7]

Alimentación

Se alimentan de pequeños insectos y otros artrópodos que atrapan bajo la hojarasca.[10]

Reproducción

Las hembras suelen poner dos huevos de color crema con motas violáceas que son incubados por ambos sexos. Los nidos están fabricados con hierbas en forma de cuenco y están colocados en las partes bajas de los árboles o los arbustos. A pesar de la vigilancia y defensa de los padres los nidos son ocasionalmente saqueados por pequeños depredadores, como el tití común.[11]

Vocalización

Emite un canto penetrante y seco, un “chip” repetido 20 veces o más, a veces variando para un “chidip”.[9]

Estado de conservación

El IUCN no considera que esta especie esté amenazada globalmente.[1]​ Sin embargo su capacidad para resistir la alteración humana de sus hábitats no es muy grande, y en algunas regiones seguir contando con su presencia podría depender de la protección de los hábitats.[10]

Sistemática

Descripción original

La especie F. grisea fue descrita por primera vez por el naturalista neerlandés Pieter Boddaert en 1783 bajo el nombre científico Turdus griseus; localidad tipo «Cayenne, Guayana francesa».[12]

Etimología

El nombre genérico femenino «Formicivora» proviene del latín «formica»: hormiga y «vorare»: devorar; significando «devorador de hormigas»;[13]​ y el nombre de la especie «grisea», proviene del latín «griseum»: gris.[14]

Taxonomía

Estudios morfológicos, de vocalización y moleculares indican que, con excepción de la especie Formicivora iheringi, todas las especies posicionadas en el presente género forman un grupo bien definido. Estudios morfológicos y de vocalización recientes y extensivos sugieren que los parientes más próximos de la presente especie son Formicivora rufa y F. acutirostris; con este último la relación está soportada por estudios genéticos. Diferencias geográficas en la vocalización y notorias diferencias en el plumaje de las hembras sugieren fuertemente que algunas subespecies representan especies separadas; se requieren más estudios. Por otro lado, fumosa posiblemente no se distinga de intermedia. La forma descrita deluzae conocida por un único ejemplar de Río de Janeiro (Brasil), lo que posiblemente representaría una subespecie distinta, es considerada como no confirmada por algunos autores[12]​ y reconocida por Clements Checklist v.2016.

El grupo politípico intermedia es considerado como la especie separada Formicivora intermedia por el IOC, como sugerido por Zimmer e Isler (2003),[15]​ con el South American Classification Committee (SACC) aguardando una propuesta.[16]

Subespecies

La clasificación Clements Checklist v.2016 reconoce 9 subespecies divididas en 2 grupos,[3]​ con su correspondiente distribución geográfica:[12]

Grupo politípico grisea:

Grupo politípico intermedia:[17]

Referencias

  1. a b c BirdLife International (2012). «Formicivora grisea». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2014.1 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 23 de junio de 2014.
  2. a b Boddaert, P. (1783). Table des planches enluminéez d'histoire naturelle de M. D'Aubenton: avec les denominations de M.M. de Buffon, Brisson, Edwards, Linnaeus et Latham, precedé d'une notice des principaux ouvrages zoologiques enluminés. pp. I-XV, 1-58, 1-9. Utrecht. Turdus griseus, descripción original p.39 Disponible en Biodiversitas Heritage Library.
  3. a b Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan & C. L. Wood (2016). «The eBird/Clements checklist of birds of the world: v2016». Disponible para descarga. The Cornell Lab of Ornithology (en inglés).
  4. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (2003). «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Octava parte: Orden Passeriformes, Familias Eurylaimidae a Rhinocryptidae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 50 (1): 103-110. ISSN 0570-7358. Consultado el 23 de junio de 2014. P.108.
  5. Hormiguerito Coicorita (Formicivora grisea) (Boddaert, 1783) en Avibase. Consultada el 13 de julio de 2017.
  6. Hilty, Steven L. (2003): Birds of Venezuela. Helm Identification Guides, London. ISBN 0-7136-6418-5
  7. a b c Sigrist, Tomas. Guia de Campo Avis Brasilis – Avifauna brasileira – São Paulo: Avis Brasilis, 2013; p.350. ISBN 978-85-60120-25-3
  8. Ridgely, Robert and Guy Tudor, Formicivora grisea, p. 353, lámina 27(9)en Field guide to the songbirds of South America: the passerines – 1a edición. – (Mildred Wyatt-World series in ornithology). University of Texas Press, Austin. ISBN 978-0-292-71748-0
  9. a b Gwyne, John, Ridgely, Robert, Tudor, Guy & Argel, Martha, 2010.Formicivora grisea, p. 202, en Aves do Brasil Vol.1 Pantanal e Cerrado. Editora Horizonte. ISBN 978-85-88031-29-6
  10. a b Venturini, Ana Cristina & de Paz, Pedro Rogerio (2005): «Observações sobre a distribuição geográfica de Formicivora spp. (Aves: Thamnophilidae), no Estado do Espírito Santo, sudeste do Brasil.» Revista Brasileira de Ornitologia 13(2): 169-175. Texto íntegro en PDF
  11. de Lyra-Neves, Rachel M.; Oliveira, Maria A.B.; Telino-Júnior,Wallace R. & dos Santos, Ednilza M. (2007): «Comportamentos interespecíficos entre Callithrix jacchus (Linnaeus) (Primates, Callitrichidae) e algumas aves de Mata Atlântica, Pernambuco, Brasil». Revista Brasileira de Zoologia 24(3): 709–716 [Portugués con resumen en inglés]. doi 10.1590/S0101-81752007000300022 Texto íntegro en PDF.
  12. a b c Southern White-fringed Antwren (Formicivora grisea) en Handbook of the Birds of the World - Alive (en inglés). Consultada el 13 de julio de 2017.
  13. Jobling, J. A. (2017). Formicivora Key to Scientific Names in Ornithology (en inglés). En: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Consultado el 12 de julio de 2017.
  14. Jobling, J. A. (2017) grisea Key to Scientific Names in Ornithology (en inglés). En: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Consultado el 13 de julio de 2017.
  15. Zimmer, K. J., y M. L. Isler. 2003. «Family Thamnophilidae (typical antbirds)». Pp. 448-681 en Handbook of the Birds of the World, Vol. 8. Broadbills to tapaculos. (J. del Hoyo et al., eds.). Lynx Edicions, Barcelona.
  16. Gill, F & Donsker, D. (Eds.). «Antbirds». IOC – World Bird List (en inglés). Consultado el 13 de julio de 2017. Versión 7.2. Versión/Año:
  17. Northern White-fringed Antwren (Formicivora intermedia) en Handbook of the Birds of the World - Alive (en inglés). Consultada el 13 de julio de 2017.

Bibliografía

  • Basto, Natalia; Rodríguez, Oscar A.; Marinkelle, Cornelis J.; Gutierrez, Rafael & Matta, Nubia Estela (2006): Haematozoa in birds from la Macarena National Natural Park (Colombia). Caldasia 28(2): 371-377 [Inglés con resumen en español]. PDF fulltext
  • ffrench, Richard; O'Neill, John Patton & Eckelberry, Don R. (1991): A guide to the birds of Trinidad and Tobago (2ª edición). Comstock Publishing, Ithaca, N.Y.. ISBN 0-8014-9792-2
  • Londono, Aurora; Pulgarin-R., Paulo C. & Blair, Silva (2007): Blood Parasites in Birds From the Lowlands of Northern Colombia. Caribb. J. Sci. 43(1): 87-93. Texto íntegro en PDF

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores y editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia ES

Formicivora grisea: Brief Summary ( Spagneul; Castilian )

fornì da wikipedia ES

El hormiguerito coicorita​ (Formicivora grisea), también denominado hormiguerito pechinegro (en Colombia), coicorita (en Venezuela), coicorita del sur (en Venezuela) u hormiguerito de pecho negro (en Perú),​ es una especie de ave paseriforme perteneciente al género Formicivora de la familia Thamnophilidae. Es nativo de Sudamérica.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores y editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia ES

Formicivora grisea ( Basch )

fornì da wikipedia EU

Formicivora grisea Formicivora generoko animalia da. Hegaztien barruko Thamnophilidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Kanpo estekak

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EU

Formicivora grisea: Brief Summary ( Basch )

fornì da wikipedia EU

Formicivora grisea Formicivora generoko animalia da. Hegaztien barruko Thamnophilidae familian sailkatua dago.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EU

Zuidelijke witbandmiersluiper ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

Vogels

De zuidelijke witbandmiersluiper (Formicivora grisea) is een zangvogel uit de familie Thamnophilidae.

Verspreiding en leefgebied

Deze soort telt 3 ondersoorten:

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Zuidelijke witbandmiersluiper: Brief Summary ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

De zuidelijke witbandmiersluiper (Formicivora grisea) is een zangvogel uit de familie Thamnophilidae.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Papa-formiga-pardo ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

Papa-formiga-pardo (nome científico: Formicivora grisea) é uma espécie de ave pertencente à família dos tamnofilídeos. Pode ser encontrada na Colômbia, Guianas e Brasil.

Taxonomia

A espécie foi descrita pela primeira vez pelo polímata francês Georges-Louis Leclerc, conde de Buffon em sua obra Histoire Naturelle des Oiseaux, de 1775, a partir de uma espécime coletada em Caiene, na Guiana Francesa.[2] Também foi ilustrado em uma placa colorida à mão gravada por François-Nicolas Martinet em Planches Enluminées D'Histoire Naturelle, que foi produzida sob a supervisão de Edme-Louis Daubenton para acompanhar o texto de Buffon.[3] Nem a legenda da placa nem a descrição de Buffon incluíam um nome científico, mas em 1783 o naturalista holandês Pieter Boddaert cunhou o nome binomial Turdus griseus em seu catálogo Planches Enluminées.[4]

Atualmente, a espécie está agora localizada no gênero Formicivora, que foi introduzido pelo naturalista inglês William Swainson em 1824.[5][6] O nome genérico combina as palavras latinas formica (que significa "formiga") e -vorus (que significa "comer"), originada de vorare (que significa "devorar"). O epíteto específico grisea vem do latim medieval griseus, que significa "cinza".[7]

A espécie Formicivora intermedia foi anteriormente considerada como uma subespécie do Formicivora grisea, mas agora está separada como uma espécie separada com base nas diferenças nas vocalizações.[8][9]

Duas subespécies são reconhecidas:[6]

Descrição

Possui entre 12–13 cm (4.7–5.1 in) de comprimento e pesa entre 9–12 g (0.32–0.42 oz).[10] Os machos são normalmente cinzas-marrom nas costas e preto no ventre, mantendo uma grossa sobrancelha branca que conecta com as laterais brancas. Já as fêmeas são variáveis, geralmente com sobrancelha branca e manchas nas asas.[11]

Distribuição e habitat

É uma ave comum, geralmente encontrada em duplas. As populações do sul estão associadas a arbustos frondosos em solos de areia branca e habitat de restinga. As aves habitam as terras baixas, até cerca de 200 metros acima do nível do mar. Em alguns lugares, são simpátricos com a ave Formicivora rufa. A espécie se alimenta de pequenos insetos e outros artrópodes retirados de galhos de vegetação rasteira e folhagem.[12]

Comportamento

A fêmea põe dois ovos brancos marcados com púrpura, que são incubados por ambos os sexos, em um ninho de rede de grama baixo em uma árvore ou arbusto. Os ninhos são ocasionalmente saqueados por predadores, por exemplo, pequenos mamíferos como o saguim (Callithrix jacchus), apesar das tentativas dos pássaros de defender sua prole.[13]

De um total de 13 aves estudadas na Colômbia - no Parque Nacional de La Macarena e perto de Turbo - apenas uma estava infectada com parasitas sanguíneos (uma espécie indeterminada de Plasmodium).[14]

Conservação

A União Internacional para a Conservação da Natureza (IUCN) não considera a espécie ameaçada.[1][15] No entanto, sua resiliência à alteração humana do habitat não é muito pronunciada e, em algumas regiões, sua presença contínua parece depender da proteção do habitat.[12]

Referências

  1. a b BirdLife International (2016). «Formicivora grisea». Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas. 2016. doi:
  2. Buffon, Georges-Louis Leclerc de (1775). «Le Grisin de Cayenne». Histoire Naturelle des Oiseaux (em French). Volume 6. Paris: De L'Imprimerie Royale. pp. 114–115 !CS1 manut: Língua não reconhecida (link)
  3. Buffon, Georges-Louis Leclerc de; Martinet, François-Nicolas; Daubenton, Edme-Louis; Daubenton, Louis-Jean-Marie (1765–1783). «Le Grisin de Cayenne». Planches Enluminées D'Histoire Naturelle. Volume 7. Paris: De L'Imprimerie Royale. Plate 643 figs. 1 & 2
  4. Boddaert, Pieter (1783). Table des Planches Enluminéez d'Histoire Naturelle, de M. d'Aubenton. Avec les denominations de M.M. de Buffon, Brisson, Edwards, Linnaeus et Latham, precédé d'une Notice des Principaux Ouvrages Zoologiques enluminées. Utrecht: Boddaert. p. 39, Plate 643
  5. Swainson, William John (1824). «An inquiry into the natural affinities of the Laniadae, or shrikes; preceded by some observations on the present state of ornithology in this country». Zoological Journal. 1: 289–307 [301]
  6. a b Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2018). «Antbirds». World Bird List Version 8.1. International Ornithologists' Union. Consultado em 16 de março de 2018
  7. Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. pp. 163, 178. ISBN 978-1-4081-2501-4
  8. Hilty, Steven L. (2003). Birds of Venezuela 2nd ed. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. p. 534. ISBN 978-0-691-09250-8
  9. Boesman, Peter (abril de 2016). «Notes on the vocalizations of White-fringed Antwren (Formicivora grisea. HBW Alive Ornithological Note 46. Consultado em 17 de março de 2018
  10. Zimmer, K.; Isler, M.L.; Kirwan, G.M. (2018). del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J.; Christie, D.A.; de Juana, E., eds. «Southern White-fringed Antwren (Formicivora grisea. Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions. Consultado em 16 de março de 2018
  11. «papa-formiga-pardo». eBird. 2021. Consultado em 13 de julho de 2021
  12. a b Venturini & de Paz (2005)
  13. de Lyra-Neves et al. (2007)
  14. Basto et al. (2006), Londono et al. (2007)
  15. BLI (2008)

Referências bibliográficas

  • Basto, Natalia; Rodríguez, Oscar A.; Marinkelle, Cornelis J.; Gutierrez, Rafael & Matta, Nubia Estela (2006): Haematozoa in birds from la Macarena National Natural Park (Colombia). Caldasia 28 (2): 371–377 [English with Spanish abstract]. PDF fulltext
  • de Lyra-Neves, Rachel M.; Oliveira, Maria A. B.; Telino-Júnior,Wallace R. & dos Santos, Ednilza M. (2007): Comportamentos interespecíficos entre Callithrix jacchus (Linnaeus) (Primates, Callitrichidae) e algumas aves de Mata Atlântica, Pernambuco, Brasil [Interspecific behaviour between Callithrix jacchus (Linnaeus) (Callitrichidae, Primates) and some birds of the Atlantic forest, Pernanbuco State, Brazil]. Revista Brasileira de Zoologia 24 (3): 709–716 [Portuguese with English abstract]. doi:10.1590/S0101-81752007000300022 PDF fulltext.
  • Londono, Aurora; Pulgarin-R., Paulo C. & Blair, Silva (2007): Blood Parasites in Birds From the Lowlands of Northern Colombia. Caribbean Journal of Science 43 (1): 87–93. PDF fulltext
  • Venturini, Ana Cristina & de Paz, Pedro Rogerio (2005): Observações sobre a distribuição geográfica de Formicivora spp. (Aves: Thamnophilidae), no Estado do Espírito Santo, sudeste do Brasil. Revista Brasileira de Ornitologia 13 (2): 169–175. PDF fulltext

Referências

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Papa-formiga-pardo: Brief Summary ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

Papa-formiga-pardo (nome científico: Formicivora grisea) é uma espécie de ave pertencente à família dos tamnofilídeos. Pode ser encontrada na Colômbia, Guianas e Brasil.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Vitrandad myrsmyg ( svedèis )

fornì da wikipedia SV

Vitrandad myrsmyg[2] (Formicivora grisea) är en fågel i familjen myrfåglar inom ordningen tättingar.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]

Vitrandad myrsmyg delas in i nio underarter:[3]

Vitbrynad myrsmyg (F. intermedia) behandlas ofta som en del av vitrandad myrsmyg.[4]

Noter

  1. ^ [a b] Birdlife International 2016 Formicivora grisea Från: IUCN 2016. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2016.3 www.iucnredlist.org. Läst 2016-12-11.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2016-02-10
  3. ^ [a b] Gill, F & D Donsker (Eds). 2016. IOC World Bird List (v 6.4). doi : 10.14344/IOC.ML.6.4.
  4. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Externa länkar

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia författare och redaktörer
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SV

Vitrandad myrsmyg: Brief Summary ( svedèis )

fornì da wikipedia SV

Vitrandad myrsmyg (Formicivora grisea) är en fågel i familjen myrfåglar inom ordningen tättingar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.

Vitrandad myrsmyg delas in i nio underarter:

Formicivora grisea rufiventris – förekommer i östra Colombia och södra Venezuela Formicivora grisea grisea – förekommer i Guyanaregionen samt östra Brasilien

Vitbrynad myrsmyg (F. intermedia) behandlas ofta som en del av vitrandad myrsmyg.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia författare och redaktörer
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SV

Formicivora grisea ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Formicivora grisea là một loài chim trong họ Thamnophilidae.[2]

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2012). Formicivora grisea. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2013.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 26 tháng 11 năm 2013.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan họ chim Thamnophilidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI

Formicivora grisea: Brief Summary ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Formicivora grisea là một loài chim trong họ Thamnophilidae.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI