Oceanodroma hornbyi (Gray & GR 1854)

Ar satanig Hornby^{(Daveoù a vank)} a zo ur spesad evned-mor, Oceanodroma hornbyi an anv skiantel anezhañ.

Anvet e voe Thalassidroma Hornbyi (kentanv) da gentañ-penn (e 1854) gant al loenoniour saoz George Robert Gray (1808-1872) da zougen bri d'an amiral Sir Phipps Hornby (1785-1867).

Doareoù pennañ

Oceanodroma hornbyi, tresadenn gant Smit (1896).

Boued

Annez

Daremprediñ a ra ar spesad aodoù kornôg Suamerika, eus Ecuador da greiz Chile^[1].

Liammoù diavaez

• (en) Hydrobates hornbyi war al lec'hienn BirdLife International.
• (en) Hydrobates hornbyi war lec'hienn an International Union for Conservation of Nature (IUCN).

Muioc'h a restroù diwar-benn

Satanig Hornby

a vo kavet e Wikimedia Commons.

Notennoù ha daveennoù

El petrell de Hornby (Oceanodroma hornbyi) és un ocell marí de la família dels hidrobàtids (Hydrobatidae) que cria en caus a zones desèrtiques de les muntanyes costaneres del nord de Xile. La resta de l'any porta una vida pelàgica a la llarga de la costa sud-americana del Pacífic, des d'Equador fins al centre de Xile.

Referències

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pedryn drycin torchog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pedrynnod drycin torchog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Oceanodroma hornbyi; yr enw Saesneg arno yw Ringed storm petrel. Mae'n perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Hydrobatidae) sydd yn urdd y Procellariformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn O. hornbyi, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r pedryn drycin torchog yn perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Hydrobatidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Der Kragenwellenläufer (Hydrobates hornbyi, Synonym: Oceanodroma hornbyi) ist eine wenig erforschte Vogelart aus der Familie der Nördlichen Sturmschwalben (Hydrobatidae). Er kommt an der südamerikanischen Westküste vor. Das Artepitheton ehrt Admiral Phipps Hornby.

Merkmale

Illustration des Vogels (Joseph Smit, 1896)

Der Kragenwellenläufer erreicht eine Größe von 21 bis 23 Zentimetern. Er ist die einzige Wellenläuferart mit einer schwarzen Kopfkappe. Die Oberseite ist hell, die Unterseite ist weiß mit einem charakteristischen grauen Kragen. Die Stirn und der Nackenkragen sind weiß. Ein weißer Überaugenstreif wie bei anderen Wellenläuferarten fehlt. Die Jungvögel sehen vermutlich den Altvögeln ähnlich.

Lebensraum

Der Kragenwellenläufer geht über dem offenen Ozean gewöhnlich weit von den Küsten entfernt auf Nahrungssuche.

Nahrungsverhalten

Über das Nahrungsverhalten sind nur wenige Informationen vorhanden. Er fängt seine Beute im Flug und an der Wasseroberfläche.

Wanderungen

Kragenwellenläufer jagen vermutlich verteilt über den Gewässern des Humboldtstroms in der Nachbarschaft zu den Brutgebieten. Zwischen August und Dezember wird die Art gelegentlich nördlich des Äquators beobachtet. Ein Irrgast wurde im südlichen Kalifornien gesichtet.

Fortpflanzungsverhalten

Über das Fortpflanzungsverhalten ist nichts bekannt. Die Verbreitung über dem Meer und Beobachtungen von gestrandeten Vögeln deuten darauf hin, dass sich die Brutgebiete zwischen dem 20. und dem 25. Breitengrad in Chile und vermutlich nordwärts bis ins südliche Peru befinden. Mögliche Brutplätze könnten küstennahe Inseln und Festlandsklippen sein. Die Küste im nördlichen Chile ist jedoch arm an Inseln und die Klippen sind weitgehend frei von tiefen Spalten oder felsigen Böden, in denen die Art ihre Nester errichten könnte. Eher wahrscheinlich ist, dass sich die Brutgebiete in der Atacamawüste befinden, da es Berichte über mumifizierte Altvögel und gerade flügge gewordene Vögel gegeben hat, die 50 km im Landesinneren in einer Höhenlage von 1500 m entdeckt wurden. 2017 gelang einem Ornithologenteam der Fund eines ersten Nests 70 km von der Küste entfernt in der Atacamawüste.

Bestand und Gefährdung

Aufgrund des Mangels an Daten listet BirdLife International diese Art in der Kategorie „unzureichende Datenlage“ (Data deficient). Die sehr grobe Bestandsschätzung von BirdLife mit 1.000 bis 90.000 Exemplaren basiert auf Beobachtungen über dem Ozean. Die bisher größte Kolonie wurde in Colonia Pampa del Indio Muerte mit 7919 Paaren auf 1344 Metern über dem Meer und 85 km inlands entdeckt.

Literatur

• Josep del Hoyo et al.: Handbook of the Birds of the World. Band 1: Ostrich to Ducks. Lynx Edicions, 1992, ISBN 84-87334-10-5.
• Medrano et al.: Nuevos antecedentes sobre la historia natural y la conservación de la golondrina de mar negra ( Oceanodroma markhami) y la golondrina de mar de colar (Oceanodroma hornbyi) in Chile. Rev. Chilena de la Ornithología, 25(1), 21-30. 2019

Weblinks

• BirdLife species factsheet
• Hydrobates hornbyi in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2013.1. Eingestellt von: BirdLife International, 2012. Abgerufen am 9. November 2013.
• Sarah Gilman: South America's Otherworldly Seabird. Feature in The Atlantic (Onlineausgabe), 20. Juli 2018.

The ringed storm petrel (Hydrobates hornbyi), also known as Hornby's storm petrel, is a seabird that ranges in the Humboldt Current off the coasts of South America. The species is a very distinctive member of the storm petrel family, with a dark cap, white face and underparts, forked tail and a black band across the chest. It is relatively common in the seas off Peru, Chile and Ecuador. The species is named after Admiral Sir Phipps Hornby.

Taxonomy

It was formerly defined in the genus Oceanodroma before that genus was synonymized with Hydrobates.^[2]

Breeding

Little is known about the breeding biology of the ringed storm petrel. The first colony of this seabird ever found was discovered in April 2017 by Chilean ornithologists from the Red de Observadores de Aves y Vida Silvestre de Chile (ROC). Breeding burrows of this seabirds were discovered in the Atacama Desert (northern Chile), over 70 km away from the sea, near the city of Diego de Almagro, not the habitat where one would expect to find this seabird. More breeding sites are expected to be found in Chile and Peru: every year fledglings are found stranded on the city streets of Peru, distracted by the city lights.

The birds are thought to breed between March and July, as this is when fledglings are regularly seen at sea around Lima, Peru, and Antofagasta, Chile. There have also been reports of mummified fledglings and adults found in crevices in the Atacama Desert 50 km from the sea, and even reports of one fledgling being seen 150 km from the sea, and one unproven report of a bird flying into a nest in the town of Caraz in Peru, 100 km from the sea. The breed's first documented nest was found by a group of volunteer naturalists in the Atacama Desert in April 2017.^[3]

Illustration by Joseph Smit, 1896

Status and conservation

It is difficult to know how threatened, if at all, the ringed storm petrel is. At sea, estimates put the population in the thousands or tens of thousands. Recently a vagrant ringed storm petrel was seen off the coast of California by a team from the NOAA.

At sea, showing the distinctive black band and cap

References

• Brooke, M. (2004). Albatrosses and Petrels Across the World: Procellariidae. Oxford University Press, Oxford, UK ISBN 0-19-850125-0
• Birdwatching (Magazine), October 2017, Vol. 31, No. 5, page 8

La Ringopetrelo (Oceanodroma hornbyi) estas marbirdo kiu loĝas ĉe la Humbolta Marfluo ĉe la marbordoj de Sudameriko. Tiu specio estas tre distinga kaj aparta membro de la familio de ŝtormopetreloj nome Hidrobatedoj, kun malhela krono, blankaj vizaĝo kaj subaj partoj, forkoforma vosto kaj nigra bendo tra la brusto, kio estas tialo por la komuna nomo. Ĝi estas relative komuna en la maroj ĉe Peruo, Ĉilio kaj Ekvadoro. En la latina scienca nomo tiu specio ricevas nomigon laŭ la almirala Siro Phipps Hornby.

Aspekto

Ilustraĵo fare de Joseph Smit, 1896

Ĝi esta 21 cm longa. Prezentas kronon, nukon, orelareon kaj ĉirkaŭokulon malhelgrizaj; frunto, bridoj, vangoj, gorĝoj kaj kolflankoj blankaj, kun kolumo el bruneca al grizeca. Ankaŭ la dorso estas grizeca, pli hela al la nuko. La supra vosto estas helgriza al blankeca. La suba vosto, la brusto kaj la ventro estas blankaj; la fugiloj estas nigrabrunaj kun eksteraj bordoj de skapularaj kaj duarangaj borde de blankeco. La vosto estas nigrabruna, tre forkoforma. Ĝi havas nigrsajn bekon kaj krurojn.^[1][2]

Reproduktado

Ĉemare montrante la distingan nigran bendon kaj kronon.

La reprodukta biologio de la Ringopetrelo estas mistera, ĉar ties kolonioj kaj nestoj neniam estis trovitaj. Oni supozas, ke ili reproduktiĝas inter marto kaj julio, ĉar post tiam oni vidas elnestiĝulojn regule ĉe maro ĉe Limo (en Peruo) kaj ĉe Antofagasto (en Ĉilio). Estis ankaŭ informoj pri mumiigitaj elnestiĝuloj kaj plenkreskuloj troviĝantaj en fendoj de Atakama-Dezerto je 50 km el maro, kaj eĉ informoj pri unu elnestiĝulo vidita je 150 km for el maro, kaj unu nepruvita informo pri individuo fluganta al nesto en la urbo de Caraz en Peruo, je 100 km for el maro.

Statuso kaj konservado

Estas malfacile scii ĉu tiu neotropisa specio estas minacata kaj kiom. Vidita ĉemare oni ĉirkaŭkalkulas la populacion en miloj aŭ dekoj da miloj. Oni ĵus vidis vaganton ĉe la marbordo de Kalifornio fare de teamo el NOAA.

Referencoj

• Brooke, M. (2004). Albatrosses And Petrels Across The World: Procellariidae. Oxford University Press, Oxford, UK ISBN 0-19-850125-0

Portalo pri Birdoj

La golondrina de mar de collar,^[2]​ bailarín^[2]​ o paíño acollarado^[3]​ (Oceanodroma hornbyi) es una especie de ave de la familia Hydrobatidae, nativa del Océano Pacífico oriental, a lo largo de la costa de Perú y Chile, que vuela hasta Ecuador, a veces hasta Colombia^[4]​ e incluso ocasionalmente hasta las costas de California, en Estados Unidos.^[1]​

Hábitat

Vuela a lo largo de la corriente de Humboldt y hasta 300 km de la costa.^[2]​

Descripción

Mide 21 cm de longitud. Presenta corona, nuca y zonas auricular y periocular gris oscuro; frente, área loreal, mejillas, garganta y lados del cuello blancos, con un collar pardusco a grisáceo. El plumaje del dorso es grisáceo, más claro hacia la nuca. Las supracaudales son gris claro a blancuzco. Las subcaudales, el pecho y el vientre son blancos; las alas son negras parduscas con los bordes exteriores de escapulares y secundarias orlados de blancuzco. La cola es negra parduzca, muy horquillada. Tiene pico negro y patas negras.^[2]​^[5]​

Alimentación

Se alimenta de peces pequeños.^[2]​

Reproducción

Se cree que anida en los montes costeros del desierto de Atacama, al norte de Chile.^[1]​^[2]​ Su biología reproductiva es aun un misterio. Se cree que el período reproductivo ocurre entre marzo y julio, ya que es cuando los pichones se ven en el mar alrededor de Lima (en Perú) y Antofagasta (Chile). Ha habido informes de pichones y adultos momificados encontrados en las grietas en el desierto de Atacama, a 50 km del mar y 1.500 m de altitud;^[6]​ e incluso informes de un ejemplar joven visto a 150 km del mar y un informe de un pájaro que voló desde un nido en la ciudad de Caraz, Perú, a 100 km del mar.^[7]​

Referencias

Oceanodroma hornbyi Oceanodroma generoko animalia da. Hegaztien barruko Hydrobatidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

Kanpo estekak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Oceanodroma
• Hydrobatidae

Kauluskeiju (Hydrobates hornbyi) on ulappakeijujen heimoon kuuluva valtamerilintu. Sen elinympäristö käsittää Perun ja Chilen rannikon ja todennäköisesti Atacaman autiomaan, mutta sen pesintää ei ole koskaan varmistettu. George Robert Gray kuvaili lajin holotyypin Etelä-Amerikan länsirannikolta 1854.^[2]

Lähteet

Oceanodroma hornbyi

L'Océanite de Hornby (Oceanodroma hornbyi) est une espèce d'oiseaux de la famille des Hydrobatidae. Son nom scientifique comme son nom vernaculaire commémore Phipps Hornby.

Répartition

Cet oiseau fréquente les côtes du Pérou, du Chili et de l'Équateur.

Annexes

Références taxinomiques

• (en) Référence Congrès ornithologique international : (consulté le 27 mai 2015)
• (en) Référence Tree of Life Web Project : Oceanodroma hornbyi
• (fr+en) Référence Avibase : Oceanodroma hornbyi (+ répartition)

Het gekraagd stormvogeltje (Oceanodroma hornbyi) is een vogel uit de familie der Hydrobatidae (Stormvogeltjes).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor aan de kusten van Ecuador tot centraal Chili.

Externe link

• Avibase

Halsbandsstormsvala^[2] (Oceanodroma hornbyi) är en dåligt känd fågel i familjen nordstormsvalor inom ordningen stormfåglar.^[3]

Utseende

För att vara en stormsvala har den en ganska distinkt fjäderdräkt med svart hjässa, vitt ansikte och undersida, kluven stjärt och ett svart band över bröstet.

Utbredning och levnadssätt

Den förekommer i Humboltströmmen, utmed Sydamerikas kust från Ecuador till centrala Chile.^[3] Trots att den är ganska vanlig i vattnen utanför Peru, Chile och Ecuador så är deras häckningsområde och därmed häckningsekologi okänd. Man tror att den häckar mellan mars till juli då det är perioden då juvenila individer observeras.

Släktestillhörighet

DNA-studier visar att stormsvalan (Hydrobates pelagicus) är inbäddad i Oceanodroma, systerart till grå stormsvala.Sausner, J., J.C. Torres-Mura, J. Robertson, and F. Hertel (2016), Ecomorphological differences in foraging and pattering behavior among storm-petrels in the eastern Pacific Ocean, Auk 133, 397-414. Vissa auktoriteter inkluderar därför Oceanodroma i Hydrobates, som har prioritet. De flesta internationella auktoriteter har dock inte implementerat denna nya forskning ännu.

Status

IUCN har inte givit den någon hotstatus då det råder kunskapsbrist om dess population och utvecklingstrend.^[1]

Namn

Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Admiral Sir Phipps Hornby (1785-1867), befälhavare i Stilla havet för Royal Navy 1847-1850.^[4]

Bildgalleri

Noter

1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Hydrobates hornbyi Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2017) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2017-08-14
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11
4. ^ Jobling, J. A. (2016). Key to Scientific Names in Ornithology. Ur del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Hämtad från www.hbw.com.

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör halsbandsstormsvala.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Oceanodroma hornbyi.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection

Oceanodroma hornbyi là một loài chim trong họ Hydrobatidae.^[1]

Chú thích

Tham khảo

Bài viết liên quan đến chim này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

Oceanodroma hornbyi (Gray, 1854)

Недостаточно данных
IUCN Data Deficient: 22698567

Качурка Хорнби^[1] (лат. Oceanodroma hornbyi) — мало изученный вид птиц из семейства качурковых. Он встречается на южноамериканском западном побережье. Назван в честь британского адмирала Фиппса Хорнби^[en].

Описание

Качурка Хорнби достигает длины от 21 до 23 см. Это единственная качурка с чёрной шапочкой на голове. Верхняя сторона светлая, нижняя сторона белая с характерным серым воротником. Лоб и воротник на затылке белые. Белые брови как у других крачек отсутствуют. Молодые птицы выглядят, вероятно, похожими на взрослых птиц.

Распространение

Качурка Хорнби находит пищу в открытом океане обычно в отдалении от побережья.

Поведение

О способе питания имеется мало сведений. Она ловит свою добычу в полёте и на водной поверхности.

Миграция

Качурка Хорнби охотится, вероятно, раздельно над водоёмами Перуанского течения по соседству с местами гнездовий. Между августом и декабрём вид можно наблюдать к северу от экватора.

Размножение

О поведении в период размножения ничего не известно, так как места гнездовий до сегодняшнего дня остаются незамеченными. Распространение над морем и наблюдения за птицами на пляже указывают на то, что места гнездовий находятся между 20-м и 25-м градусом широты в Чили и, вероятно, к северу до южного Перу. Возможными местами гнездовий могли бы быть прибрежные острова и утёсы на суше. Побережье в северном Чили однако бедно островами, а утёсы абсолютно не имеют глубоких расщелин или скалистых почв, в которых вид мог бы сооружать свои гнёзда. Вероятнее всего места гнездовий находятся в пустыне Атакама, так как имелись сообщения о мумифицированных старых птицах и только что ставших самостоятельными птицах, обнаруженных 50 км вглубь пустыни на высоте 1 500 м.

Популяция и угрозы

По причине недостаточных данных BirdLife International причисляет этот вид к категории «недостаточно изученные» (Data deficient). Очень грубая оценка популяции BirdLife International от 1 000 до 90 000 особей базируется на наблюдениях в океане.

Примечания

チリーウミツバメ（学名：Oceanodroma hornbyi ）は、ミズナギドリ目・ウミツバメ科に分類される鳥類の一種。

分布[編集]

南アメリカ沖

亜種[編集]

生態等[編集]

チリーウミツバメの知見は少なく、コロニーや巣はみつかっていない。

Sibley分類体系上の位置[編集]