Abyssocladia carcharias is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons kom uit die genus Abyssocladia en behoort tot die familie Cladorhizidae. Abyssocladia carcharias is die eerste keer in 2011 wetenskaplik beskryf deur Kelly & Vacelet.
Abyssocladia carcharias is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons kom uit die genus Abyssocladia en behoort tot die familie Cladorhizidae. Abyssocladia carcharias is die eerste keer in 2011 wetenskaplik beskryf deur Kelly & Vacelet.
Abyssocladia carcharias adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Abyssocladia dan famili Cladorhizidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 2011 oleh Kelly & Vacelet.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Abyssocladia carcharias juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Abyssocladia carcharias adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Abyssocladia dan famili Cladorhizidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 2011 oleh Kelly & Vacelet.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Abyssocladia carcharias juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Abyssocladia carcharias is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons komt uit het geslacht Abyssocladia en behoort tot de familie Cladorhizidae. Abyssocladia carcharias werd in 2011 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Kelly & Vacelet.
Bronnen, noten en/of referenties