Pimelodus maculatus és una espècie de peix de la família dels pimelòdids i de l'ordre dels siluriformes.
Els mascles poden assolir els 51 cm de llargària total.[3]
Es troba a Sud-amèrica: conques dels rius Paranà i São Francisco.[3]
Pimelodus maculatus és una espècie de peix de la família dels pimelòdids i de l'ordre dels siluriformes.
Pimelodus maculatus, llamado comúnmente '"bagre amarillo"', es una especie de peces de la familia Pimelodidae en el orden de los Siluriformes.
• Los machos pueden llegar alcanzar los 51 cm de longitud total.[1]
Se encuentran en Sudamérica: Cuenca del Río de la Plata y San Francisco.
La pesca deportiva del Bagre Amarillo es muy común en Uruguay. Donde se lo captura comúnmente en la costa del Río de la Plata desde Montevideo hacia el oeste, y en ríos y arroyos del interior del país. En Montevideo el camarón es una carnada común para capturarlo, mientras en agua dulce funciona mejor la lombriz.En la provincia de Entre Ríos, Argentina, la carnada por excelencia para su captura, es el tripero de sábalo.
Pimelodus maculatus, llamado comúnmente '"bagre amarillo"', es una especie de peces de la familia Pimelodidae en el orden de los Siluriformes.
Pimelodus maculatus Pimelodus generoko animalia da. Arrainen barruko Pimelodidae familian sailkatzen da.
Pimelodus maculatus Pimelodus generoko animalia da. Arrainen barruko Pimelodidae familian sailkatzen da.
Pimelodus maculatus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de antennemeervallen (Pimelodidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1803 door Lacepède.
Bronnen, noten en/of referentiesO bagre-pintado (Pimelodus maculatus) é uma espécie brasileira de bagre da família dos pimelodídeos. Também recebe os nomes populares de bagre-branco, curiacica-da-branca, mandí, mandí-amarelo, mandí-casaca, mandí-do-salgado, mandijuba, mandí-pintado, manditinga, mandiú, mandiúba e mandiúva.
Esse peixe possui características que lhe garantem um bom encaixe em locais com diferentes condições climáticas, devido a sua grande variedade alimentar e comportamento oportunista, o que lhe permite explorar todos os níveis tróficos dos biogeocenoses aquáticos.[1] É bastante adorado na culinária e, por não exigir muitas técnicas, na pesca esportiva. Apresenta uma esperança de vida de 8 anos.[2]
Tem como espécie simpátrica a Pimelodus platicirris, que por apresentarem padrões morfológicos parecidos tem sido erroneamente confundidas, se diferenciando pelos padrões de coloração e alguns aspectos morfológicos como altura da nadadeira adiposa, comprimento e altura do corpo.[1]
Esses peixes são de couro, apresentam grandes variações cromáticas e até estruturais, dispõem de um porte médio, podendo chegar a um comprimento de 40 cm e um peso de até 3 kg. Esses indivíduos são mais altos no início da nadadeira dorsal, estreitando em direção a nadadeira caudal e a cabeça, que têm forma de cone, onde os olhos estão localizados na lateral. Possui na região dorsal uma coloração de tom pardo, passando para um tom amarelo nos flancos, como o próprio nome diz, e branca no ventre. Possui de 3 a 5 séries de manchas escuras espalhadas pelo seu corpo. Apresenta espinhos nas nadadeiras dorsal e peitoral, que podem causar bastante dor, inchaço e febre.[2][3]
É uma espécie de peixe de água doce e de grande distribuição geográfica, encontra-se na América do Sul: nas bacias hidrográficas dos rios Paraná e São Francisco, de onde é nativo. Mas também pode ser encontrado na Amazônia, Guianas, Venezuela, Peru, Bolívia, Paraguai, Argentina, Bacia do Paraná, do Prata, Rio Uruguai e Rio Iguaçu.[4] Por estar muito presente em bacias hidrográficas usadas na produção de energia hidrelétrica, esses peixes são uma das espécies mais atingidas quando se trata da manutenção e operação das turbinas.[1]
O bagre-pintado habita na calmaria das margens dos rios, locais com cascalho e areia no fundo.[3]
É uma espécie onívora e oportunista, que durante todo o ano consome principalmente insetos aquáticos, mas também se alimenta de peixes, frutos, algas, moluscos, sementes, e folhas. Apresenta mudança em sua dieta de acordo com a estação, com maior atividade de alimentação entre o final do verão e o começo do outono, como reflexo da estratégia de recuperação devido ao processo fisiológico da maturação das gônadas, que atinge seu ápice no verão.[4]
Esses peixes apresentam um comportamento pacífico, podendo sobreviver em aquários comunitários desde que não apresente peixes tão pequenos que caibam em sua boca ou tão grandes, que possam comer ele e acabarão se engasgando com os espinhos venenosos, podendo levar a morte dos dois organismos. São menos tímidos quando colocados em grupo.[2]
Estão incluídos na Lista Vermelha da Bahia, que avalia o estado de conservação da flora e fauna do Estado da Bahia.[5]
São indivíduos ovíparos, cujo embrião se desenvolve dentro de um ovo em ambiente externo sem ligação com o corpo da mãe, assim como a maioria dos peixes. O seu período reprodutivo coincida com a época mais quente e mais chuvosa do ano. Eles não conseguem se reproduzir em reservatórios, daí a importância de permanecer em seu habitat. Preferem desovar em pequenos afluente e Depois que os filhotes nascem, eles não cuidam mais da prole.[6]
O bagre pintado tem sido submetido às ações antrópicas, especialmente em função da construção de barragens hidrelétricas, já que esses peixes são facilmente encontrados em bacias hidrográficas usadas na produção de energia hidrelétrica. Para pesquisadores, essas barragens e seus reservatórios modificam o curso natural, doa rios e alteram sua feição lótica, causando perdas e surgimentos de novos habitats. Porém, a Cemig (Companhia Energética de Minas Gerais), criou em 2007 o Programa Peixe Vivo, com a visão de que era necessário adotar medidas efetivas e em logo prazo afim de preservar os peixes das bacias onde a empresa possui empreendimentos, eles buscaram reduzir os impactos que as usinas causam sobre os peixes.[1]
|titulo=
at position 37 (ajuda) O bagre-pintado (Pimelodus maculatus) é uma espécie brasileira de bagre da família dos pimelodídeos. Também recebe os nomes populares de bagre-branco, curiacica-da-branca, mandí, mandí-amarelo, mandí-casaca, mandí-do-salgado, mandijuba, mandí-pintado, manditinga, mandiú, mandiúba e mandiúva.
Esse peixe possui características que lhe garantem um bom encaixe em locais com diferentes condições climáticas, devido a sua grande variedade alimentar e comportamento oportunista, o que lhe permite explorar todos os níveis tróficos dos biogeocenoses aquáticos. É bastante adorado na culinária e, por não exigir muitas técnicas, na pesca esportiva. Apresenta uma esperança de vida de 8 anos.
Tem como espécie simpátrica a Pimelodus platicirris, que por apresentarem padrões morfológicos parecidos tem sido erroneamente confundidas, se diferenciando pelos padrões de coloração e alguns aspectos morfológicos como altura da nadadeira adiposa, comprimento e altura do corpo.
Загальна довжина досягає 51 см (в акваріумі — 26 см) при вазі 2,4 кг. Голова коротка, трохи сплощена зверху. Очі невеличкі. Є 3 пари короткуватих вусів. Рот широкий. Тулуб подовжений, широкий, стиснутий з боків. Спинний плавець високий, помірно довгий, з 1 жорстким променем. Жировий плавець витягнутий, округлий. Грудні плавці короткі. Черевні плавці широкі, довші за грудні. Анальний плавець широкий і помірно довгий. Хвостовий плавець розділено, лопаті широкі в основі, звужуються на кінцях.
Забарвлення сріблясто-бежеве, іноді з бузковим відливом та великими плямами шоколадного кольору тулубом, на плавцях вони є цятками.
Є бентопелагічна риба. Зустрічається у водоймах з повільною течією, насамперед ставках. Молодь утворює великі косяки. Дорослі особини є одинаками. Доволі витривала риба до змін особливостей води. Вдень ховається серед корчів та каміння. Частково активна вдень, проте зазвичай у присмерку та вночі. Живиться дрібними безхребетними та невеличкою рибою.
Мешкає у басейнах річок Парана та Сан-Франсіско — в межах Бразилії, Парагваю, Аргентини.