Moczarnik północny[2] (Synaptomys borealis) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący w Kanadzie i na Alasce, a także w niewielkim stopniu na południe od granicy kanadyjsko-amerykańskiej[3].
Zamieszkuje wilgotne tereny porośnięte turzycami i innymi trawami, które zapewniają gryzoniom schronienie i pożywienie; preferuje łąki i torfowiska, a także tundrę. Jeden podgatunek nietypowo zamieszkuje tereny porośnięte bylicą w południowej Kolumbii Brytyjskiej[3]. W chłodniejszej epoce plejstocenu gryzonie te występowały także w Wielkiej Kotlinie, daleko na południe od współczesnego zasięgu[4].
Zwierzęta te są aktywne przez cały rok. Okres rozrodczy przypada na czas od maja do sierpnia. Ciąża trwa trzy tygodnie, w miocie rodzi się od 2 do 8 młodych (typowo 4). Samica może wydać na świat kilka miotów w ciągu roku, przynajmniej część samic rozmnaża się już w roku urodzenia[3][5].
Gryzonie te mają od 110 do 140 mm długości i masę ciała 27-35 g[5].
Synaptomys borealis jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. Chociaż nigdzie nie jest pospolity, to jego zasięg jest bardzo duży, a wymagania środowiskowe stosunkowo niewielkie[3][5].
Moczarnik północny (Synaptomys borealis) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący w Kanadzie i na Alasce, a także w niewielkim stopniu na południe od granicy kanadyjsko-amerykańskiej.
