Sicista napaea ye una especie de royedor de la familia Dipodidae.
Alcuéntrase en Kazakstán y Rusia.
Sikist Altai (Sicista napaea) a zo ur bronneg krigner hag a vev e kreiz Azia (Rusia ha Kazakstan).
Sicista napaea és una espècie de rosegador miomorf de la família Dipodidae. Es troba a Rússia i el Kazakhstan.[1]
El seu hàbitat natural són les estepes, i els boscos, estepes i praderies de zones de bosc de muntanya, entre els 400 m i els 2.200 m.[1]
Sicista napaea és una espècie de rosegador miomorf de la família Dipodidae. Es troba a Rússia i el Kazakhstan.
Die Altai-Birkenmaus (Sicista napaea) ist ein Nagetier in der Gattung der Birkenmäuse, das in Zentralasien vorkommt.[1]
Mit einer Kopf-Rumpf-Länge von 65 bis 79 mm, einer Schwanzlänge von 82 bis 103 mm und einem Gewicht von 9 bis 19 g zählt die Art zu den großen Vertretern der Gattung. Die Länge der Hinterfüße beträgt 16 bis 20 mm und die Ohren sind 9 bis 16 mm lang. Im graubraunen Fell der Oberseite sowie im hellgrauen Fell der Unterseite kommen meist gelbe oder rötliche Schattierungen vor. Bei einigen Exemplaren ist die Fellfarbe intensiver als bei anderen Birkenmäusen, denen ein dunkler Aalstrich fehlt. Aufgrund schwarzer Haarspitzen sind der Rücken und die Kopfoberseite dunkler gefärbt als die Körperseiten und die Wangen. Der Schwanz hat vorwiegend eine braune Oberseite und eine weißliche Unterseite, obwohl auch Exemplare mit einheitlich gefärbten Schwanz registriert wurden.[2]
Das Verbreitungsgebiet liegt im Altai sowie im vorgelagerten Hügelland im östlichen Kasachstan und in angrenzenden Gebieten Russlands. Die Art hält sich in Regionen auf, die auf 400 bis 2200 Meter Höhe liegen. Die Altai-Birkenmaus lebt in offenen Landschaften wie Steppen mit vereinzelten Büschen, Wiesen und Ackerflächen, die in der Nähe offener Wälder liegen.[3]
Die Exemplare sind in der warmen Jahreszeit von der Abend- bis zur Morgendämmerung aktiv. In diesen Monaten sammeln sie Fettreserven an, um den 7,5 bis 8,5 Monate langen Winterschlaf zu überstehen. Bei schlechten Wetterverhältnissen kann die Altai-Birkenmaus auch im Sommer einen Starrezustand (Torpor) einnehmen. Zur Nahrung zählen Insekten und andere wirbellose Tiere, Samen, Beeren und grüne Pflanzenteile. Vermutlich leben die Individuen vorwiegend einzelgängerisch. Unter günstigen Voraussetzungen kann die Populationsdichte in einem begrenzten Gebiet sehr hoch sein.[2]
In der Fortpflanzungszeit, die von Ende Juni bis in die erste Hälfte der August reicht, haben Weibchen meist einen Wurf mit bis zu sechs Nachkommen. Durchschnittlich werden vier Jungtiere pro Wurf geboren. Aufgrund eines Weibchens das gleichzeitig aktive Milchdrüsen hatte und trächtig war, wird angenommen, das gelegentlich zwei Würfe pro Jahr vorkommen.[2]
Landschaftsveränderungen können in Zukunft eine Verkleinerung des Verbreitungsgebiets hervorrufen. Mitte der 2010:er Jahre war es noch größer als 100.000 km². Die Altai-Birkenmaus wird deswegen von der IUCN als „nicht gefährdet“ (least concern) gelistet.[3]
Die Altai-Birkenmaus (Sicista napaea) ist ein Nagetier in der Gattung der Birkenmäuse, das in Zentralasien vorkommt.
The Altai birch mouse (Sicista napaea) is a species of rodent in the family Sminthidae. It is native to Russia and Kazakhstan.[1] A baby Altai birch mouse is called a 'pinkie, kitten or pup'. The females are called 'doe' and males 'buck'. A Altai birch mouse group is called a 'nest, colony, harvest, horde or mischief'.[2]
The Altai birch mouse (Sicista napaea) is a species of rodent in the family Sminthidae. It is native to Russia and Kazakhstan. A baby Altai birch mouse is called a 'pinkie, kitten or pup'. The females are called 'doe' and males 'buck'. A Altai birch mouse group is called a 'nest, colony, harvest, horde or mischief'.
Sicista napaea es una especie de roedor de la familia Dipodidae.
Se encuentran en Kazajistán y Rusia.
Datos: Q1765635
Especies: Sicista napaea
Sicista napaea Sicista generoko animalia da. Karraskarien barruko Sicistinae azpifamilia eta Dipodidae familian sailkatuta dago.
Sicista napaea Sicista generoko animalia da. Karraskarien barruko Sicistinae azpifamilia eta Dipodidae familian sailkatuta dago.
Sicista napaea est une espèce de petit rongeur de la famille des Dipodidae. L'espèce a été décrite en 1912 par le mammalogiste américain Ned Hollister.
Il topo delle betulle degli Altaj (Sicista napaea Hollister, 1912) è un roditore della famiglia dei Dipodidi diffuso nell'Asia centrale.[1][2]
Roditore di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 65 e 79 mm, la lunghezza della coda tra 82,1 e 103 mm, la lunghezza del piede tra 16 e 20 mm, la lunghezza delle orecchie tra 9 e 16 mm e un peso fino a 19 g.[3]
Le parti dorsali sono giallo-brunastre, cosparse di peli marroni e prive della striscia scura dorsale, mentre le parti ventrali sono color giallo crema, più brillante sulla parte bassa dell'addome e nella regione anale. I fianchi sono grigio-giallastri. Le orecchie sono marroni con i margini leggermente giallastri e con delle macchie rossicce alla base anteriore e posteriore. Le zampe sono bianco-grigiastre, con una macchia rossiccia sui talloni. La coda è più lunga della testa e del corpo, è marrone sopra e grigio chiaro sotto. Il pene presenta sui lati due spine coniche spesse dirette posteriormente. Il cariotipo è 2n=42 FN=52.
È una specie solitaria, attiva al tramonto e di notte. Entra in letargo dai primi giorni di settembre a metà maggio.
Si nutre di invertebrati, semi e bacche.
Si riproduce una volta l'anno tra giugno e luglio. Le femmine danno alla luce 4-5 piccoli alla volta dopo una gestazione di circa 20 giorni.
Questa specie è diffusa sui Monti Altaj, tra il Kazakistan orientale e la Siberia sud-occidentale.
Vive nelle boscaglie, praterie e campi in prossimità di piccole macchie forestali tra 400 e 2.200 metri di altitudine.
La IUCN Red List, considerato il vasto areale nonostante sia rara, classifica S.napaea come specie a rischio minimo (LC).[1]
Il topo delle betulle degli Altaj (Sicista napaea Hollister, 1912) è un roditore della famiglia dei Dipodidi diffuso nell'Asia centrale.
Sicista napaea is een zoogdier uit de familie van de jerboa's (Dipodidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Hollister in 1912.
Bronnen, noten en/of referenties
Smużka ałtajska[2] (Sicista napaea) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae).
Gatunek został opisany naukowo w 1912 przez N. Hollistera, na podstawie okazów z Kraju Ałtajskiego w Rosji[4].
Sicista napaea zamieszkuje góry Ałtaj w Azji Centralnej, we wschodnim Kazachstanie i w południowo-zachodniej Syberii w Rosji. Gryzoń ten jest spotykany na otwartych obszarach stepów, lasostepów i łąk, w pobliżu niewielkich lub widnych lasów, na wysokościach od 400 do 2200 m n.p.m.[3]
Jest to niewielki ssak podobny z wyglądu do myszy o długim ogonie. Ciało osiąga długość 75 mm, ogon 78–107 mm. Wierzch ciała jasnobrązowy lub brązowożółty, bez ciemnych pręg (co odróżnia ją od smużki stepowej i leśnej), brzuch białożółty[5].
Sicista napaea jest aktywna o zmroku i nocą, prowadzi samotny tryb życia. Żywi się bezkręgowcami, nasionami i jagodami. Zimą hibernuje, rozmnaża się raz w roku w czerwcu lub lipcu. W miocie rodzi się 4–5 młodych[3].
Gryzoń ten jest naturalnie rzadki, jednak zamieszkuje duży obszar (ponad 100 tysięcy kilometrów kwadratowych), w związku z czym jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. Obszar występowania może obecnie kurczyć się w związku z utratą siedlisk, ale nie ma dowodów, aby populacja szybko malała; Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody rekomenduje dodatkowe badania nad środowiskiem życia, ekologią i możliwościami ochrony tego gatunku[3].
Smużka ałtajska (Sicista napaea) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae).
Sicista napaea[2] är en däggdjursart som beskrevs av Hollister 1912. Sicista napaea ingår i släktet buskmöss, och familjen hoppmöss.[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3]
Arten förekommer med flera från varandra skilda populationer i södra Ryssland och östra Kazakstan. Den lever i regioner som ligger 400 till 2200 meter över havet. Habitatet utgörs av öppna skogar, ängar och områden med glest fördelade buskar.[1]
Denna buskmus är aktiv mellan skymningen och gryningen. Den håller vinterdvala under den kalla årstiden och äter främst bär, frön och ryggradslösa djur. Honor har en kull per år med 4 till 5 ungar.[1]
Wikispecies har information om Sicista napaea.
Sicista napaea är en däggdjursart som beskrevs av Hollister 1912. Sicista napaea ingår i släktet buskmöss, och familjen hoppmöss. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Arten förekommer med flera från varandra skilda populationer i södra Ryssland och östra Kazakstan. Den lever i regioner som ligger 400 till 2200 meter över havet. Habitatet utgörs av öppna skogar, ängar och områden med glest fördelade buskar.
Denna buskmus är aktiv mellan skymningen och gryningen. Den håller vinterdvala under den kalla årstiden och äter främst bär, frön och ryggradslösa djur. Honor har en kull per år med 4 till 5 ungar.
Довжина тіла 7,5 см, хвіст довжиною до 10,7 см, довжина ступні до 2 см. Хвіст має чітку двоколірність. Окрас спини темний, від світло-коричневого до буровато-іржавого, темної смуги немає. Черево жовтувато-біле.
Карітип — 42 хромосоми.
Зустрічається на відкритих та зарослих чагарниками ділянках, полях, що чергуються з невеликми лісами. Чисельність невелика. Веде одинокий спосіб життя. Активна вночі. Взимку впадає в сплячку. Харчується безхребетними, насінням, ягодами. Розмножується раз на рік (червень-липень), народжує 4-5 дитинчат.
Вперше вид був описаний Недом Холлістером в 1912 році в Алтайському краї Росії, на північному заході Алтайських гір, на Семінському хребті.
Вид поширений на Алтаї: Республіка Алтай в Росії та на сході Казахстану.
Sicista napaea là một loài động vật có vú trong họ Dipodidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Hollister mô tả năm 1912.[2]
Bài viết về một loài thuộc bộ Gặm nhấm này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Sicista napaea là một loài động vật có vú trong họ Dipodidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Hollister mô tả năm 1912.
Поиск изображений
на Викискладе
Алтайская мышовка[1] (лат. Sicista napaea) — вид грызунов из семейства мышовок (Zapodidae).
Мелкие мышовки, живущие изолированно от других видов на Алтае. Численность невелика. Селятся в горной степи и лесостепи, в кустарнике вблизи полей. Лесов избегают. Окрас грязно-буро-жёлтый без темной полосы (что позволяет легко отличать от родственных видов). Длина около 7—8 см, хвост длиннее тела — до 11 см, тонкий, с хорошо различимыми поперечными кольцами.
Питаются семенами, ягодами, насекомыми. Активны в сумерках и ночью. Размножаются в мае—июле, рождается обычно 4—5 детенышей.
알타이긴꼬리쥐(Sicista napaea)는 뛰는쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 러시아와 카자흐스탄의 토착종이다.[1]
