dcsimg

Amenazas ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Factores de riesgo

Principalmente la destrucción y fragmentación del hábitat debido a la deforestación resultado de la ganadería, agricultura y extracción ilegal de especies maderables, invasión de terrenos dentro de las reservas, así como incendios forestales, perturbaciones ocasionadas en los refugios por el hombre y matanza directa debido a la ignorancia y a los mitos existentes en torno a ellos. Es un murciélago particularmente sensible a las perturbaciones del hábitat ya que una colonia de más de 300 individuos desaparecio en cuestión de 3 años (Medellín et al., 1983).

Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie

Las selvas altas se destruyen o fragmentan a un ritmo alarmante, se estima que han sido reducidas a un 10% de su área original (Pennington y Sarukhán, 1998) debido a perturbaciones antropogénicas (agricultura, ganadería, etcétera); en la Selva Lacandona el porcentaje de deforestación entre 1981-1991 fue de 1.6% anual (Mendoza y Dirzo, 1999); aunado a esto están los incendios forestales (naturales o los provocados por el método de tumba, roza, quema) así como la invasión de las reservas por grupos de paracaidistas.
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Biología de poblaciones ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales

En México se tienen antecedentes de sólo 1 individuo en Oaxaca y otro en Chiapas (Villa, 1966) y una población de 300 individuos aproximadamente en Veracruz (Medellín et al., 1983).
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Biología del taxón ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Relevancia de la especie

Debido a sus hábitos alimenticios puede ser un regulador de las poblaciones de artrópodos y dispersor de semillas de algunos frutos.
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Comportamiento ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Los refugios diurnos lo constituyen huecos en árboles, cuevas, minas y agujeros dentro de ruinas agrupándose en colonias de hasta más de 300 individuos (Medellín et al., 1983). La mayor actividad se da 2 horas después de la puesta de sol con un segundo pico de actividad después de la media noche (Reid, 1997). La mayor frecuencia de capturas se da más dentro de la densa vegetación que sobre arroyos en redes colocadas en el subdosel (3-12 m). Aunque no se sabe acerca de depredadores estos podrían ser serpientes, aves rapaces y pequeños carnívoros que ocasionalmente visitan las cuevas (Medellín et al., 1985).
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Conservación ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Su subsistencia dependerá en gran medida de la conservación y recuperación del hábitat, campañas de educación ambiental colaboración internacional por medio de instituciones publicas y/o privadas, asociaciones civiles, etc., así como estudios para conocer aspectos de su biología que aún se ignoran y el estado actual de las poblaciones dentro del país.
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Descripción ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Murciélago filostómido pequeño. El color del pelaje en general es café-anaranjado, aclarándose en la base con las partes ventrales más pálidas que el dorso; presentan una mancha amarillo-anaranjada brillante en la garganta; los individuos inmaduros no la presentan. La longitud del pelo es corta para el género. Las orejas son de tamaño medio, bien separadas y de apariencia redondeada y no presentan la banda interauricular. El trago es largo (6 mm) y puntiagudo. La hoja nasal es corta (3 mm) lanceolada. El labio inferior tiene forma de "Y". El rostro y la región interorbital son anchos y redondeados. Las patas son largas y delgadas. El uropatagio tiene pelos esparcidos próximamente y es desnudo en su parte distal (Medellín et al., 1985). La cola esta incluida dentro del uropatagio y llega hasta la mitad de este (Eisenberg, 1989). Los incisivos superiores internos tienen forma de cincel y son más largos que los externos los cuales son bífidos, a su vez estos están separados de los caninos. Las medidas externas y craneales en mm son: LT 57-75; LC 7-14; LO 12-19; LP 10-18; LA 39-43; la longitud máxima del cráneo es de 20.8-22.8. La formula dentaria es i 2/2, c 1/1, p 2/3, m 3/3 =34 y el peso va de 9-15 g (Medellín et al., 1985).

Historia de la vida

Vivíparos, homeotermos.
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Distribución ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Actual

MEXICO

MEXICO / CAMPECHE

Sur del estado.

MEXICO / CHIAPAS / MARQUES DE COMILLAS

Estación Chajul en el límite S de la Reserva de la Biosfera Montes Azules (16° 06' 21.6'' N, 90° 56' 00" W) (Medellín, 1986).

MEXICO / QUINTANA ROO

Reserva de la Biosfera Sian ka'an en Quintana Roo (19° 05'- 20° 08' N, 87° 23'- 88° 03' W).

MEXICO / TABASCO

Original

MEXICO / CHIAPAS

La Florida a 50 Km. al E de Altamirano (Villa, 1966).

MEXICO / OAXACA / MATIAS ROMERO

Mazahuito 28.8 Km. al S de Matías Romero (Villa, 1966).

MEXICO / VERACRUZ / CATEMACO

Cueva Balzapote, cerca de Playa Balzapote a 35 Km. al N de Catemaco (Medellín et al., 1985).
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Estado de conservación ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001

A amenazada

NOM-059-SEMARNAT-2010

A amenazada
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Estrategia trófica ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Frugívoro e insectívoro. Al parecer se alimenta de fruta, néctar y polen durante la época seca cuando las poblaciones de insectos son bajas a los cuales captura en la vegetación como escarabajos, chinches, moscas, homópteros y arácnidos (Medellín, et al., 1985).
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Hábitat ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Dentro de hábitats con árboles maduros como selvas altas perennifolias y ocasionalmente en selvas bajas caducífolias, en tierras bajas (Reid, 1997).

Macroclima

Habita en climas cálidos (A) en tierras bajas desde el nivel del mar hasta los 525 msnm (Medellín, 1985).

Uso de hábitat

Asociados a la vegetación madura dentro de hábitats sin perturbar (Medellín et al., 1985).
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Reproducción ( Spagneul; Castilian )

fornì da Conabio
Los único datos que se tienen acerca de su reproducción indican que presentan un patrón reproductivo poliéstrico estacional en 2 periodos coincidiendo los partos con la época lluviosa y otro hacía septiembre-octubre. Se han registrado hembras preñadas en mayo en México (Medellín et al., 1983) y en julio en Guatemala; hembras lactantes agosto en México y julio en Guatemala; machos reproductivos en mayo y junio en Trinidad. Los juveniles tienden a ser mucho más obscuros que los adultos. Se ha encontrado que en las colonias hay un sólo macho por 9 hembras lo que sugiere una poligamia (característica de la familia) (Medellín et al., 1985).

Fecundidad

1 cría.
licensa
cc-by-nc-sa-2.5
drit d'autor
CONABIO
sitassion bibliogràfica
Gómez-Nísino, A. 2006. Ficha técnica de Lampronycteris brachyotis. En: Medellín, R. (compilador). Los mamíferos mexicanos en riesgo de extinción según el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W005. México, D.F.
autor
Gómez-Nísino, A.
original
visité la sorgiss
sit compagn
Conabio

Behavior ( Spagneul; Castilian )

fornì da INBio
Son nocturnos.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
sit compagn
INBio

Habitat ( Spagneul; Castilian )

fornì da INBio
Viven en bosques secos y húmedos.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
sit compagn
INBio

Distribution ( Spagneul; Castilian )

fornì da INBio
Distribucion en Costa Rica: Se le ha encontrado en las tierras bajas de la vertiente caribe y en las tierras secas al noroeste del país (provincia de Guanacaste), y se estima que se puede localizar en las tierras húmedas al sur de la vertiente pacífica. Desde el nivel del mar hasta los 400 m.


Distribucion General: Desde México hasta Guyana Francesa y Brasil; Perú; Trinidad. Se localiza en las tierras bajas hasta los 700 m.s.n.m..

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
sit compagn
INBio

Trophic Strategy ( Spagneul; Castilian )

fornì da INBio
Se alimentan de insectos (himenópteros y coleópteros).

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
sit compagn
INBio

Diagnostic Description ( Spagneul; Castilian )

fornì da INBio
Longitud de la cabeza y cuerpo 48-62 mm, longitud de la cola 7-13 mm, longitud del pie 11-14 mm, longitud de la oreja 13-19 mm, longitud del antebrazo 40-42 mm, peso 12-14 g., calcáneo 10-11 mm, pelaje 4-5 mm.

Parte dorsal de color café oscuro o café anaranjado; la base de los pelos es blanca; la garganta es de color anaranjado brillante y el vientre es amarillento. Las orejas son de tamaño mediano, anchas y con los extremos punteados. La barbilla es acanalada y está bordeada por un cojincillo liso con forma de V. El calcáneo tiene aproximadamente el mismo tamaño que la pata.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
sit compagn
INBio

Diagnostic Description ( Spagneul; Castilian )

fornì da INBio
Localidad del tipo: French Guiana, Cayenne.
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
sit compagn
INBio

Conservation Status ( Spagneul; Castilian )

fornì da INBio
Son muy comunes cerca de los cursos de agua en el bosque tropical seco ubicado en el Parque Nacional Palo Verde.

licensa
cc-by-nc-sa-3.0
drit d'autor
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
sit compagn
INBio

Ratpenat orellut de Dobson ( Catalan; Valensian )

fornì da wikipedia CA

El ratpenat orellut de Dobson (Lampronycteris brachyotis) és una espècie de ratpenat del gènere monotípic Lampronycteris, que viu a Sud-amèrica i a Centreamèrica.[1]

Referències

Enllaços externs

 src= Podeu veure l'entrada corresponent a aquest tàxon, clade o naturalista dins el projecte Wikispecies.


licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autors i editors de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CA

Ratpenat orellut de Dobson: Brief Summary ( Catalan; Valensian )

fornì da wikipedia CA

El ratpenat orellut de Dobson (Lampronycteris brachyotis) és una espècie de ratpenat del gènere monotípic Lampronycteris, que viu a Sud-amèrica i a Centreamèrica.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autors i editors de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CA

Yellow-throated big-eared bat ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

The yellow-throated big-eared bat or orange-throated bat[2](Lampronycteris brachyotis) is a species of bat that ranges from southern Mexico to Brazil. It is the only species within the genus Lampronycteris.[2] A frugivore and insectivore, it is found in lowland forest up to an elevation of 700 m.[1] Its activity is greatest in the first two hours after sunset, and peaks again after midnight.[1]

Description

The yellow-throated big-eared bat is characterized as a "medium-sized" leaf-nosed bat. Its ears are short and pointed, and its nose-leaf is relatively small. Its dorsal fur is dark brown or orange brown, and the ventral fur is orange or reddish-yellow. Individual bats weigh 9–15 g (0.32–0.53 oz) and have forearm lengths of 39–43 mm (1.5–1.7 in). The bat's dental formula is 2.1.2.32.1.3.3 for a total of 34 teeth.[3]

Biology and ecology

The yellow-throated big-eared bat is primarily an insectivore, but it will also consume fruit, nectar, and pollen. It is nocturnal, roosting in sheltered places during the day, such as caves, mines, hollow trees, and archaeological ruins. It generally roosts in small colonies consisting of 10 or fewer individuals, though a colony of 300 individuals was once documented in Mexico.[3]

Range and habitat

It is found in Belize, Brazil, Colombia, Costa Rica, French Guiana, Guatemala, Guyana, Mexico, Nicaragua, Panama, Peru, Suriname, Trinidad and Tobago, and Venezuela. It is generally found in lowland areas below 150 m (490 ft) above sea level, though it has been documented at up to 700 m (2,300 ft) above sea level.[1]

References

  1. ^ a b c d Solari, S. (2018). "Lampronycteris brachyotis". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T13376A22131330. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T13376A22131330.en. Retrieved 17 March 2022.
  2. ^ a b Simmons, N.B. (2005). "Genus Lampronycteris". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 404. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
  3. ^ a b Medellín, Rodrigo (2014). Ceballos, G. (ed.). Mammals of Mexico. JHU Press. pp. 683–684. ISBN 978-1421408439.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Yellow-throated big-eared bat: Brief Summary ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

The yellow-throated big-eared bat or orange-throated bat(Lampronycteris brachyotis) is a species of bat that ranges from southern Mexico to Brazil. It is the only species within the genus Lampronycteris. A frugivore and insectivore, it is found in lowland forest up to an elevation of 700 m. Its activity is greatest in the first two hours after sunset, and peaks again after midnight.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Lampronycteris brachyotis ( Spagneul; Castilian )

fornì da wikipedia ES

El murciélago gorgiamarillo o murciélago orejón llanero (Lampronycteris brachyotis) es una especie de murciélago de Sudamérica y América Central, que se extiende desde el sur de México hasta Brasil. Pertenece a un género monotípico, Lampronycteris.[1]

Referencias

  1. Wilson, Don E.; Reeder, DeeAnn M., eds. (2005). Mammal Species of the World (en inglés) (3ª edición). Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2 vols. (2142 pp.). ISBN 978-0-8018-8221-0.

Bibliografía

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores y editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia ES

Lampronycteris brachyotis: Brief Summary ( Spagneul; Castilian )

fornì da wikipedia ES

El murciélago gorgiamarillo o murciélago orejón llanero (Lampronycteris brachyotis) es una especie de murciélago de Sudamérica y América Central, que se extiende desde el sur de México hasta Brasil. Pertenece a un género monotípico, Lampronycteris.​

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores y editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia ES

Lampronycteris brachyotis ( Basch )

fornì da wikipedia EU

Lampronycteris brachyotis Lampronycteris generoko animalia da. Chiropteraren barruko Phyllostominae azpifamilia eta Phyllostomidae familian sailkatuta dago

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)Mammals - full taxonomy and Red List status Ugaztun guztien egoera 2008an
  2. Dobson (1878) 1878 Proc. Zool. Soc. Lond. 880. or..

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EU

Lampronycteris brachyotis: Brief Summary ( Basch )

fornì da wikipedia EU

Lampronycteris brachyotis Lampronycteris generoko animalia da. Chiropteraren barruko Phyllostominae azpifamilia eta Phyllostomidae familian sailkatuta dago

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EU

Lampronycteris brachyotis ( Italian )

fornì da wikipedia IT

Lampronycteris brachyotis Dobson, 1879 è un pipistrello della famiglia dei Fillostomidi, unica specie del genere Lampronycteris (Sanborn, 1949), diffuso nell'America centrale e meridionale.[1][2]

Descrizione

Dimensioni

Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 48 e 62 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 40 e 42 mm, la lunghezza della coda tra 7 e 13 mm, la lunghezza del piede tra 11 e 14 mm, la lunghezza delle orecchie tra 13 e 19 mm e un peso fino a 14 g.[3]

Caratteristiche craniche e dentarie

Il cranio è tozzo e leggermente allungato. Una cresta sagittale poco sviluppata è spesso presente. La regione inter-orbitale è rigonfia. Il rostro è appiattito e leggermente concavo. Gli incisivi superiori interni sono grandi e a forma di cesello, mentre quelli più esterni sono bifidi.

Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:

3 2 1 2 2 1 2 3 3 3 1 2 2 1 3 3 Totale: 34 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;

Aspetto

La pelliccia è relativamente corta. Le parti dorsali variano dal nero-brunastro al rosso-cannella, mentre le parti ventrali sono più chiare, con un collare di lunghi peli rigidi rossastri lungo la gola. La foglia nasale è piccola, con una lancetta sottile e appuntita. Un cuscinetto carnoso è presente sul labbro inferiore, con un solco a forma di Y. Le orecchie sono di dimensioni normali, arrotondate e separate. Il trago è lungo ed appuntito. I piedi sono lunghi ed esili. Il calcar è più corto del piede. La coda è corta ed inclusa completamente nell'ampio uropatagio, il quale è cosparso di peli in prossimità al corpo. Il quinto metacarpo è più corto degli altri. Il cariotipo è 2n=32 FNa=60.

Biologia

Comportamento

Si rifugia in cavità degli alberi, grotte, miniere e tra le rovine. Forma piccoli gruppi fino a 10 individui consistenti in un maschio, diverse femmine e giovani. L'attività predatoria solitamente inizia 2 ore dopo il tramonto, con un secondo picco di attività dopo la mezzanotte.

Alimentazione

Si nutre di insetti, sebbene durante le stagioni secche si possa nutrire anche di frutta, nettare e polline.

Riproduzione

Maschi sessualmente attivi sono stati osservati a maggio e giugno sull'isola di Trinidad. Femmine che allattavano sono state invece osservate in Messico durante il mese di agosto e a giugno in Guatemala, insieme ad altre gravide. Probabilmente sono presenti due stagioni riproduttive sincronizzate con le stagioni piovose.

Distribuzione e habitat

Questa specie è diffusa nell'America centrale dagli stati messicani meridionali di Veracruz e Oaxaca attraverso il Belize, Guatemala, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Venezuela, Colombia, Ecuador[4] e Perù orientali, Guyana, Suriname, Guyana francese, Bolivia settentrionale e negli stati brasiliani del Pará a nord e Bahia, Espírito Santo e San Paolo a sud-est. Si trova anche sull'isola di Trinidad.

Vive nelle foreste umide tropicali decidue e sempreverdi di pianura fino a 700 metri di altitudine.

Stato di conservazione

La IUCN Red List, sebbene non sia comune localmente ma fortemente associata agli ambienti forestali disturbati, classifica L. brachyotis come specie a rischio minimo (Least Concern).[1]

Note

  1. ^ a b c (EN) Ochoa, J., Lew, D., Sampaio, E., Lim, B., Peters, S., Arroyo Cabrales, J., Álvarez Castañeda, S., Cuarón, A.D. & de Grammont, P.C. 2008, Lampronycteris brachyotis, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ (EN) D.E. Wilson e D.M. Reeder, Lampronycteris brachyotis, in Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 3ª ed., Johns Hopkins University Press, 2005, ISBN 0-8018-8221-4.
  3. ^ Reid, 2009, p.93.
  4. ^ Tirira DG, Boada CE & Burneo SF, Mammalia, Chiroptera, Phyllostomidae, Lampronycteris brachyotis (Dobson, 1879); First confirmed record for Ecuador, in Checklist, 2010. URL consultato l'8 gennaio 2015 (archiviato dall'url originale il 23 settembre 2015).

Bibliografia

  • Rodrigo A.Medellin, Don E.Wilson & Daniel Navarro L., Lampronycteris brachyotis (PDF), in Mammalian Species, n. 251, 1985 (archiviato dall'url originale il 4 marzo 2016).
  • Fiona A. Reid, A field guide to the Mammals of Central America and Southeast Mexico, Oxford University Press, 2009. ISBN 9780195343236

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autori e redattori di Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia IT

Lampronycteris brachyotis: Brief Summary ( Italian )

fornì da wikipedia IT

Lampronycteris brachyotis Dobson, 1879 è un pipistrello della famiglia dei Fillostomidi, unica specie del genere Lampronycteris (Sanborn, 1949), diffuso nell'America centrale e meridionale.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autori e redattori di Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia IT

Lampronycteris brachyotis ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

Lampronycteris brachyotis is een zoogdier uit de familie van de bladneusvleermuizen van de Nieuwe Wereld (Phyllostomidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Dobson in 1879 als Micronycteris brachyotis.

Voorkomen

De soort komt voor laaglandbossen in Centraal- en Zuid-Amerika, van Oaxaca en Veracruz in Mexico tot Guyana, Venezuela, Colombia en Brazilië; ook in Trinidad.

Bronnen, noten en/of referenties
Geplaatst op:
05-08-2012
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Lampronycteris brachyotis: Brief Summary ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

Lampronycteris brachyotis is een zoogdier uit de familie van de bladneusvleermuizen van de Nieuwe Wereld (Phyllostomidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Dobson in 1879 als Micronycteris brachyotis.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Lampronycteris brachyotis ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

Lampronycteris brachyotis[2] é uma espécie de morcego da família dos filostomídeos (Phyllostomidae). É a única espécie descrita para o gênero Lampronycteris.[3] Pode ser encontrada na América Central e na América do Sul. Frugívora e insetívora, é encontrada em florestas de várzea até uma altitude de 700 metros. Sua atividade é maior nas primeiras duas horas após o pôr do sol, e atinge o pico novamente após a meia-noite.[1]

Descrição

Trata-se de espécie de porte médio. Suas orelhas são curtas e pontudas, e sua folha nasal é relativamente pequena. Seu pelo dorsal é marrom escuro ou marrom alaranjado, e o pelo ventral é laranja ou amarelo-avermelhado. A espécie pesa entre 9−15 g (316,94 oz) e tem comprimentos de antebraço de 9−15 gramas (316,94 onças). Sua fórmula dentária é 2.1.2.3 2.1.3.3 {displaystyle { frac {2.1.2.3}{2.1.3.3}}} {displaystyle {	frac {2.1.2.3}{2.1.3.3}}} e possui, ao todo, 34 dentes.[4]

Biologia e ecologia

É principalmente uma espécie insetívora, mas também consome frutas, néctar e pólen. É noturna, acomodando-se em locais abrigados durante o dia, como cavernas, minas, árvores ocas e ruínas arqueológicas. Geralmente se instala em pequenas colônias que consistem em dez ou menos indivíduos, embora uma colônia de 300 indivíduos já tenha sido documentada no México.[4]

Abrangência e habitat

Pode ser encontrada em vários países na América Central e América do Sul, incluindo: Belize, Brasil, Colômbia, Costa Rica, Guatemala, Guiana, Guiana Francesa, México, Nicarágua, Panamá, Peru, Suriname, Trindade e Tobago e Venezuela. É geralmente encontrada em áreas de planície abaixo de 150 metros (490 pés) acima do nível do mar, embora tenha sido documentado em até 700 metros (2 300 pés) acima do nível do mar.[1]

Conservação

A União Internacional para a Conservação da Natureza (UICN / IUCN), em sua Lista Vermelha, classifica que Lampronycteris brachyotis é uma espécie pouco preocupante, pois tem ampla distribuição geográfica e sua população está estável, apesar da perca de habitat. Não há, contudo, dados acerca do número total de indivíduos da espécie.[1] Em 2005, no Brasil, este morcego foi listado como vulnerável na Lista de espécies ameaçadas de extinção do Estado do Espírito Santo;[5] em 2014, sob a rubrica de "dados insuficientes" na Lista de espécies de flora e de fauna de extinção do estado de São Paulo;[6] e em 2018, como pouco preocupante na Lista Vermelha do Livro Vermelho da Fauna Brasileira Ameaçada de Extinção do Instituto Chico Mendes de Conservação da Biodiversidade (ICMBio).[7][8]

Referências

  1. a b c d Ochoa, J.; Lew, D.; Sampaio, E.; Lim, B.; Peters, S.; Arroyo-Cabrales, J.; Álvarez-Castañeda, S.T.; Cuarón, A.D.; de Grammont, P.C. (2008). Lampronycteris brachyotis (em inglês). IUCN 2014. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2014 . Página visitada em 18 de fevereiro de 2015..
  2. Simmons, N. B. (2005). «Lampronycteris brachyotis». In: Wilson, D. E.; Reeder, D. M. Mammal Species of the World 3.ª ed. Baltimore: Imprensa da Universidade Johns Hopkins. p. 312–529. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494
  3. Simmons, N. B. (2005). «Lampronycteris». In: Wilson, D. E.; Reeder, D. M. Mammal Species of the World 3.ª ed. Baltimore: Imprensa da Universidade Johns Hopkins. p. 404. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494
  4. a b Medellín, Rodrigo (2014). Ceballos, G., ed. Mammals of Mexico. [S.l.]: JHU Press. pp. 683–684. ISBN 978-1421408439
  5. «Espécies ameaçadas de extinção no Espírito Santo». Instituto de Meio Ambiente e Recursos Hídricos (IEMA), Governo do Estado do Espírito Santo. Consultado em 1 de maio de 2022
  6. Bressan, Paulo Magalhães; Kierulff, Maria Cecília Martins; Sugleda, Angélica Midori (2009). Fauna Ameaçada de Extinção no Estado de São Paulo - Vertebrados (PDF). São Paulo: Governo do Estado de São Paulo, Secretaria de Infraestrutura e Meio Ambiente do Estado de São Paulo (SIMA - SP), Fundação Parque Zoológico de São Paulo. Consultado em 2 de maio de 2022. Cópia arquivada (PDF) em 25 de janeiro de 2022
  7. «Livro Vermelho da Fauna Brasileira Ameaçada de Extinção» (PDF). Brasília: Instituto Chico Mendes de Conservação da Biodiversidade (ICMBio), Ministério do Meio Ambiente. 2018. Consultado em 3 de maio de 2022. Cópia arquivada (PDF) em 3 de maio de 2018
  8. «Lampronycteris brachyotis (Dobson, 1879)». Sistema de Informação sobre a Biodiversidade Brasileira (SiBBr). Consultado em 22 de abril de 2022
 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Lampronycteris brachyotis: Brief Summary ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

Lampronycteris brachyotis é uma espécie de morcego da família dos filostomídeos (Phyllostomidae). É a única espécie descrita para o gênero Lampronycteris. Pode ser encontrada na América Central e na América do Sul. Frugívora e insetívora, é encontrada em florestas de várzea até uma altitude de 700 metros. Sua atividade é maior nas primeiras duas horas após o pôr do sol, e atinge o pico novamente após a meia-noite.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Lampronycteris brachyotis ( svedèis )

fornì da wikipedia SV

Lampronycteris brachyotis[2][3] är en fladdermusart som först beskrevs av George Edward Dobson 1879. Lampronycteris brachyotis är ensam i släktet Lampronycteris som ingår i familjen bladnäsor.[4][5] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Artepitet brachyotis syftar på de små öronen som är kortare än 20 mm.[6]

Denna fladdermus förekommer med tre från varandra skilda populationer i Central- och Sydamerika. Utbredningsområdet sträcker sig från södra Mexiko till nordöstra Brasilien. Arten lever i fuktiga landskap med träd och buskar.[1]

Individerna vilar i ihåliga träd, i grottor, gruvor och byggnader. Vanligen vilar cirka 10 individer tillsammans. Ibland bildas kolonier med upp till 300 medlemmar. Flocken består oftast av en hane, flera honor och deras ungar. De flesta ungar föds kort före regntiden och ibland har honor en andra kull under året. Lampronycteris brachyotis är nattaktiv och jagar insekter och andra ryggradslösa djur. Dessutom ingår frukter i födan.[1]

Av de arter som tidigare sammanfattades i släktet Micronycteris är Lampronycteris brachyotis lite mindre än genomsnittet. Underarmen är 38 till 42 mm lång. Kännetecknande är spetsiga öron och orangeröd päls på strupen och bröstet.[7] Annars är pälsen svartbrun till kanelbrun, ibland med olivgrön skugga. Det finns inget sammanlänkande band av hud mellan öronen. Kroppslängden varierar mellan 57 och 75 mm och svanslängden mellan 7 och 14 mm.[6]

Källor

  1. ^ [a b c] Ochoa, J. et al. 2008 Lampronycteris brachyotis Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2015-01-29.
  2. ^ [a b] Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (2005) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed., Lampronycteris
  3. ^ Wilson, Don E., and F. Russell Cole (2000) , Common Names of Mammals of the World
  4. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (27 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/micronycteris+brachyotis/match/1. Läst 24 september 2012.
  5. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26
  6. ^ [a b] Medellin et al. (13 december 1985). Micronycteris brachyotis (på engelska). Mammalian Species. American Society of Mammalogists. http://www.science.smith.edu/departments/Biology/VHAYSSEN/msi/pdf/i0076-3519-251-01-0001.pdf. Läst 29 januari 2015.
  7. ^ Alfred L. Gardner, red (2008). Lampronycteris (på engelska). Mammals of South America, Volume 1. University of Chicago Press. sid. 260-262. ISBN 0-226-28240-6
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia författare och redaktörer
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SV

Lampronycteris brachyotis: Brief Summary ( svedèis )

fornì da wikipedia SV

Lampronycteris brachyotis är en fladdermusart som först beskrevs av George Edward Dobson 1879. Lampronycteris brachyotis är ensam i släktet Lampronycteris som ingår i familjen bladnäsor. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Artepitet brachyotis syftar på de små öronen som är kortare än 20 mm.

Denna fladdermus förekommer med tre från varandra skilda populationer i Central- och Sydamerika. Utbredningsområdet sträcker sig från södra Mexiko till nordöstra Brasilien. Arten lever i fuktiga landskap med träd och buskar.

Individerna vilar i ihåliga träd, i grottor, gruvor och byggnader. Vanligen vilar cirka 10 individer tillsammans. Ibland bildas kolonier med upp till 300 medlemmar. Flocken består oftast av en hane, flera honor och deras ungar. De flesta ungar föds kort före regntiden och ibland har honor en andra kull under året. Lampronycteris brachyotis är nattaktiv och jagar insekter och andra ryggradslösa djur. Dessutom ingår frukter i födan.

Av de arter som tidigare sammanfattades i släktet Micronycteris är Lampronycteris brachyotis lite mindre än genomsnittet. Underarmen är 38 till 42 mm lång. Kännetecknande är spetsiga öron och orangeröd päls på strupen och bröstet. Annars är pälsen svartbrun till kanelbrun, ibland med olivgrön skugga. Det finns inget sammanlänkande band av hud mellan öronen. Kroppslängden varierar mellan 57 och 75 mm och svanslängden mellan 7 och 14 mm.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia författare och redaktörer
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SV

Lampronycteris brachyotis ( ucrain )

fornì da wikipedia UK

Морфологічні особливості, генетика

Довжина голови і тіла від 48 до 62 мм, довжина передпліччя між 40 і 42 мм, довжина хвоста від 7 до 13 мм, довжина стопи від 11 до 14 мм, довжина вух від 13 до 19 мм і вага до 14 гр. Хутро відносно коротке, на спині від чорно-коричневих до червонувато-коричневі, на череві світліше. Вуха нормального розміру, округлі і відокремлені. Лапи довгі й стрункі. Зубна формула: 2/2, 1/1, 2/3, 3/3 = 34. Каріотип, 2n=32 FNa=60

Екологія

Спочиває в порожнистих стовбурах дерев, печерах, шахтах і старих будівлях. Формує невеликі групи до 10 осіб, що складається з одного самця, кількох самиць і молоді, хоча морська печера в Веракруз, Мексика, містила близько 300 осіб. Характерна полігамна система спарювання. Найбільша активність спостерігається в перші 2 години після заходу сонця, а другий пік активності після півночі. Їсть у рівних кількостях фрукти і членистоногих (павуки, жуки, мурашки, клопи, мухи).

Середовище проживання

Країни проживання: Беліз, Бразилія, Колумбія, Коста-Рика, Французька Гвіана, Гватемала, Гаяна, Мексика, Нікарагуа, Панама, Перу, Суринам, Тринідад і Тобаго, Венесуела. Живе в низовині до 700 м над рівнем моря. Значною мірою пов'язаний з вологими вічнозеленими і листяними низинними місцями проживання.

Джерела


licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Автори та редактори Вікіпедії
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia UK

Lampronycteris brachyotis ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Lampronycteris brachyotis là một loài động vật có vú trong họ Dơi mũi lá, bộ Dơi. Loài này được Dobson mô tả năm 1878.[2]

Chú thích

  1. ^ Ochoa, J., Lew, D., Sampaio, E., Lim, B., Peters, S., Arroyo Cabrales, J., Álvarez Castañeda, S. T., Cuarón, A. D. & de Grammont, P. C. (2008). Lampronycteris brachyotis. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2011.1. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 24 tháng 9 năm 2011.
  2. ^ Wilson, D. E.; Reeder, D. M. biên tập (2005). “Lampronycteris brachyotis”. Mammal Species of the World . Baltimore: Nhà in Đại học Johns Hopkins, 2 tập (2.142 trang). ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết dơi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI

Lampronycteris brachyotis: Brief Summary ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Lampronycteris brachyotis là một loài động vật có vú trong họ Dơi mũi lá, bộ Dơi. Loài này được Dobson mô tả năm 1878.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI

노랑목큰귀박쥐 ( Corean )

fornì da wikipedia 한국어 위키백과

노랑목큰귀박쥐(Lampronycteris brachyotis)은 주걱박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다.[2] 멕시코 남부 지역부터 브라질까지의 남아메리카중앙아메리카에서 발견된다. 노랑목큰귀박쥐속(Lampronycteris)의 유일종이다.[3] 과식성 및 식충성 동물이며, 해발 700m까지의 저지대 숲에서 발견된다.[1] 해가 진 후 2시간 이내에 가장 많은 활동을 하며, 자정 이후에 다시 활동을 한다.[1]

각주

  1. Lampronycteris brachyotis. 《멸종 위기 종의 IUCN 적색 목록. 2011.1판》 (영어). 국제 자연 보전 연맹. 2008. 2011년 9월 24일에 확인함.
  2. Simmons, N.B. (2005). 〈Order Chiroptera〉 [박쥐목]. Wilson, D.E.; Reeder, D.M. 《Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference》 (영어) 3판. 존스 홉킨스 대학교 출판사. 404쪽. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
  3. Simmons, N.B. (2005). 〈Genus Lampronycteris. Wilson, D.E.; Reeder, D.M. 《Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference》 (영어) 3판. 존스 홉킨스 대학교 출판사. 404쪽. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia 작가 및 편집자