El ratpenat nasofoliat fosc (Hipposideros ater) és una espècie de ratpenat de la família dels hiposidèrids. Viu a Austràlia, Índia, Indonèsia, Malàisia, Myanmar, Papua Nova Guinea, Filipines, Sri Lanka i Tailàndia. El seu hàbitat natural són terres baixes dels boscos montans primaris i secundaris, més o menys associats amb la pedra calcària. No hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie, tot i que està afectada per l'alteració de les coves de maternitat.[1][2]
El ratpenat nasofoliat fosc (Hipposideros ater) és una espècie de ratpenat de la família dels hiposidèrids. Viu a Austràlia, Índia, Indonèsia, Malàisia, Myanmar, Papua Nova Guinea, Filipines, Sri Lanka i Tailàndia. El seu hàbitat natural són terres baixes dels boscos montans primaris i secundaris, més o menys associats amb la pedra calcària. No hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie, tot i que està afectada per l'alteració de les coves de maternitat.
Die Dunkle Rundblattnase (Hipposideros ater) ist eine Fledermaus aus der Gattung der Eigentlichen Rundblattnasen (Hipposideros), die von Indien und Sri Lanka bis zu den Philippinen, Neuguinea und Nordaustralien verbreitet ist. Die Art gehört zum Hipposideros bicolor-Artenkomplex und wurde in früheren Klassifikationen bisweilen als Unterart von H. bicolor angesehen.[1]
Der Gattungsname Hipposideros leitet sich von den griechischen Wörtern für „Pferd“ (ἴππος) und „Eisen“ (σίδηρος) ab und bedeutet „Hufeisen“, ein Verweis auf das komplexe Nasenblatt, durch das die Arten der Gattung charakterisiert sind. Der Artname „ater“ ist lateinisch für „schwarz“ und verweist auf die relativ schwarze Pelzfarbe dieser Art.[2]
Die Dunkle Rundblattnase ist eine kleine Rundblattnasenfledermaus mit enorm großen, breiten, runden Ohren. Das Fell ist lang und weich. Die Oberseite ist graubraun bis grau, aber manchmal auch orange. Das viereckige Nasenblatt hat eine relativ einfache Form.[3][2][4] Die Struktur des Nasenblattes ist ähnlich wie bei H. cineraceus, aber die Färbung ist ähnlich wie bei H. pomona[5]. Sowohl Exemplare aus Indien als auch von Catanduanes besitzen das Karyogramm 2n=32, FN=60, genau wie die meisten Hipposideros-Arten.[6]
In der untenstehenden Tabelle sind die Maßangaben von H. ater aus verschiedenen Gebieten zusammengetragen:
In Australien kommt die Dunkle Rundblattnase im äußersten Norden von Western Australia (Kimberley), der nördlichen Hälfte des Northern Territory und auf Kap York sowie umliegende Gebiete (Queensland) vor. Die Art wurde einige Male außerhalb des normalen Verbreitungsgebietes in Zentral-Queensland und im Süden des Nordterritoriums gefangen.[3] Auf Neuguinea wurde die Dunkle Rundblattnase nur an drei Plätzen gefangen, alle drei auf Papua-Neuguinea gelegen.[4] In der Umgebung von Neuguinea kommt die Art auf Ambon, den Aru-Inseln, Biak und Supiori, Buru, Seram, Halmahera, Yap, Kairiru, Morotai, Neubritannien, Neuirland und Woodlark vor. Möglicherweise gibt es auch Vorkommen auf den Sangihe- und Talaud-Inseln.[2] Auf den Philippinen wurde die Dunkle Rundblattnase auf Balabac, Bohol, Catanduanes, Leyte, Luzon, Marinduque, Maripipi, Mindanao, Negros und Palawan nachgewiesen.[10]
Auf den Philippinen kommt die Art in Regenwäldern von Meereshöhe bis in 1200 Meter Höhe vor. Die Schlafplätze befinden sich in Höhlen sowohl in Wäldern als auch in landwirtschaftlich genutzten Gebieten.[10] In Australien lebt das Tier sowohl in Mangroven und Regenwäldern als auch im trockenen, offenen Gelände.[3][4] Wie die meisten Fledermausarten ist die Dunkle Rundblattnase nachtaktiv. In Australien schläft sie tagsüber in Höhlen, Minengängen und gelegentlich in Baumhöhlen, bevorzugt an dunklen, warmen und feuchten Plätzen. Die Nahrung besteht aus kleinen Fluginsekten. Die Fledermaus fliegt langsam, aber wendig.[3] Die Paarung ist im April, die Jungen werden zwischen Oktober und Dezember geboren und bis Januar gesäugt.[3][4]
Die Dunkle Rundblattnase wird in eine Anzahl von Unterarten unterteilt: H. a. amboinensis (PETERS, 1871) von Ambon, H. a. antricola (PETERS, 1861) von den Philippinen (einschließlich Palawan), H. a. ater von Sri Lanka und Indien, H. a. aruensis (GRAY, 1858) von den Aru-Inseln und Neuguinea, H. a. gilberti aus Australien, H. a. nicobarulae von den Nikobaren und H. a. saevus aus dem Gebiet zwischen Südthailand und den Molukken.[2][1][7] Exemplare von Borneo konnten nicht einer bestimmten Art zugerechnet werden, aber es scheint, dass H. a. antricola und H. a. saevus einen etwas längeren Schädel besitzen. Wie bei H. a. ater und H. a. antricola sind einige Zähne verkleinert. Es sind nur vier Museumsexemplare von Borneo bekannt, wovon nur eines unbeschädigt ist.[7]
Die Dunkle Rundblattnase (Hipposideros ater) ist eine Fledermaus aus der Gattung der Eigentlichen Rundblattnasen (Hipposideros), die von Indien und Sri Lanka bis zu den Philippinen, Neuguinea und Nordaustralien verbreitet ist. Die Art gehört zum Hipposideros bicolor-Artenkomplex und wurde in früheren Klassifikationen bisweilen als Unterart von H. bicolor angesehen.
Der Gattungsname Hipposideros leitet sich von den griechischen Wörtern für „Pferd“ (ἴππος) und „Eisen“ (σίδηρος) ab und bedeutet „Hufeisen“, ein Verweis auf das komplexe Nasenblatt, durch das die Arten der Gattung charakterisiert sind. Der Artname „ater“ ist lateinisch für „schwarz“ und verweist auf die relativ schwarze Pelzfarbe dieser Art.
The dusky leaf-nosed bat (Hipposideros ater) is a bat from the genus Hipposideros whose habitat extends from India and Sri Lanka to the Philippines, New Guinea and Northern Australia. This species is counted in the H. bicolor species group and was formerly classified within that species.[2]
The genus name Hipposideros comes from the Greek words for "horse" (ἴππος) and "iron" (σίδηρος) and means "horseshoe"; a reference to the complex nose that species in this genus are known for. The generic designation ater is Latin for "black" and notes the relative dark color of this species's coat.[3]
In the Philippines this species is found in rainforests at sea level up to elevations of 1200 m. The animal rests in caves in both forests and agricultural areas.[4] In Australia the species lives in both mangroves and rainforests in as well as in dry, open areas.[5][6] Like most bats, H. ater is active at night. In Australia it sleeps in the daytime in caves, mines and sometimes tree holes, preferably in dark, warm and moist places. The animal eats small, flying insects. This bat flies slowly, but is manoeuvrable.[5] The mating season is in April; the young are born from October to December and are weaned in January.[5][6]
In Australia, the species lives in the extreme north of Western Australia (Kimberly), the northern half of the Northern Territory, in Cape York and the surrounding areas (Queensland). The species was caught several times in Middle-Queensland and the south of the Northern Territories, outside of the "normal" range.[5] In New Guinea, the species was captured in only three places, all three situated in Papua New Guinea.[6] In New Guinea the species is found in Ambon, the Aru Islands, Morotai, New Britain, New Ireland and Woodlark. It is also possible to find it in the Sangihe Islands and Talaud Islands.[3] In the Philippines the species is found in Balabac, Bohol, Catanduanes, Leyte, Luzon, Marinduque, Maripipi, Mindanao, Negros and Palawan.[4]
This species is divided into a number of subspecies: H. a. amboinensis (Peters, 1871) from Ambon, H. a. antricola (Peters, 1861) in the Philippines (including Palawan), H. a. ater from Sri Lanka and India, H. a. aruensis Gray, 1858 from the Aru Islands and New Guinea, H. a. gilberti from Australia, H. a. nicobarulae in the Nicobar Islands and H. a. saevus from the area between South-Thailand and the Moluccas.[2][3][7] Instances from Borneo cannot be assigned to a particular subspecies, although H. a. antricola en H. a. saevus appear to have a slightly longer skull. They would be classified in the same way that H. a. ater en H. a. antricola sometimes have reduced teeth. However, there are only four known instances from Borneo, only one of which is undamaged.[7]
It is a very small leaf bat, but with huge, wide, round eyes. The coat is long and soft. The upside is grey-brown to grey, sometimes also orange. The square leaf nose is relatively simple in shape.[3][5][6] The structure of the leaf nose appears on the H. cineraceus but the color appears more on the H. pomona.[8] Instances of this species from both India as well as Catanduanes have a karyotype of van 2n=32, FN=60, just as many other Hipposideros species.[9]
In the table below are the sizes of H. ater in various areas.
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) The dusky leaf-nosed bat (Hipposideros ater) is a bat from the genus Hipposideros whose habitat extends from India and Sri Lanka to the Philippines, New Guinea and Northern Australia. This species is counted in the H. bicolor species group and was formerly classified within that species.
The genus name Hipposideros comes from the Greek words for "horse" (ἴππος) and "iron" (σίδηρος) and means "horseshoe"; a reference to the complex nose that species in this genus are known for. The generic designation ater is Latin for "black" and notes the relative dark color of this species's coat.
Hipposideros ater Hipposideros generoko animalia da. Chiropteraren barruko Hipposideridae familian sailkatuta dago.
Hipposideros ater Hipposideros generoko animalia da. Chiropteraren barruko Hipposideridae familian sailkatuta dago.
Hipposideros ater (Templeton, 1848) è un pipistrello della famiglia degli Ipposideridi diffuso nel Subcontinente indiano, Indocina, Indonesia, Filippine, Nuova Guinea ed Australia.[1][2]
Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 33 e 51 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 38 e 43 mm, la lunghezza della coda tra 27 e 36 mm, la lunghezza del piede tra 7 e 10 mm, la lunghezza delle orecchie tra 17 e 22 mm e un peso fino a 8,5 g.[3]
La pelliccia è lunga e lanuginosa. Le parti dorsali sono bruno-grigiastre con la base dei peli bianca, mentre le parti ventrali sono bruno-grigiastre chiare. È presente una fase completamente arancione. Gli occhi sono cospicui. Le orecchie sono grandi, arrotondate, con il margine anteriore fortemente convesso e con l'antitrago provvisto di una piega interna. La foglia nasale presenta una porzione anteriore rosata, di dimensioni normali, senza fogliette supplementari, leggermente più larga lateralmente e con il setto tra le narici leggermente rigonfio alla base e più sottile al centro con due alette laterali che coprono parzialmente le narici stesse, una porzione posteriore provvista di tre setti che la dividono in quattro piccole tasche. Le membrane alari sono bruno-nerastre. La coda è lunga e si estende leggermente oltre l'ampio uropatagio. Il primo premolare superiore è situato fuori la linea alveolare.
Emette ultrasuoni ad alto ciclo di lavoro con impulsi a frequenza costante di 154-164 kHz e di breve durata.
Si rifugia singolarmente o in piccoli gruppi in grotte, tunnel minerari, vecchi edifici abbandonati e talvolta nelle cavità degli alberi. Predilige luoghi bui, caldi ed umidi. Si appendono alle pareti separati l'uno dall'altro. I maschi sono presenti nei vivai. Il volo è lento e manovrato, l'attività predatoria inizia tardi la sera.
Si nutre di insetti volanti come falene e piccoli coleotteri catturati in volo sotto la volta forestale o raccolti sopra la vegetazione.
Gli accoppiamenti avvengono in aprile, le nascite tra ottobre e dicembre e lo svezzamento a metà gennaio. Danno alla luce un piccolo alla volta.
Questa specie è diffusa in India, Sri Lanka, Indocina meridionale, in Indonesia, nelle Filippine, Nuova Guinea e nell'Australia settentrionale.
Vive nelle foreste pluviali, nelle mangrovie e nei boschi di eucalipto fino a 1.700 metri di altitudine.
Sono state riconosciute 7 sottospecie:
La sottospecie H.a.nicobarulae potrebbe essere una forma distinta, mentre gli individui del Tenasserim, nel Myanmar peninsulare, appartengono ad una nuova specie descritta recentemente, H.einnaythu[4].
La IUCN Red List, considerato il vasto areale, la tolleranza a diversi tipi di habitat, la popolazione presumibilmente numerosa e la presenza in diverse aree protette, classifica H.ater come specie a rischio minimo (LC).[1]
Hipposideros ater (Templeton, 1848) è un pipistrello della famiglia degli Ipposideridi diffuso nel Subcontinente indiano, Indocina, Indonesia, Filippine, Nuova Guinea ed Australia.
Hipposideros ater is een vleermuis uit het geslacht Hipposideros die voorkomt van India en Sri Lanka tot de Filipijnen, Nieuw-Guinea en Noord-Australië. Deze soort behoort tot de Hipposideros bicolor-groep en wordt in vroegere classificaties soms tot H. bicolor gerekend.[2]
De geslachtsnaam Hipposideros komt van de Griekse woorden voor "paard" (ἴππος) en "ijzer" (σίδηρος) en betekent "hoefijzer"; een verwijzing naar het ingewikkelde neusblad waar soorten van dit geslacht door gekenmerkt worden. De soortaanduiding ater is Latijn voor "zwart" en verwijst naar de relatief donkere vachtkleur van deze soort.[3]
Op de Filipijnen wordt deze soort gevonden in regenwoud van zeeniveau tot 1200 m hoogte. Het dier roest daar in grotten in zowel bossen als landbouwgebieden.[4] In Australië leeft de soort zowel in mangroves en regenwouden als in droge, open gebieden.[5][6] Zoals de meeste vleermuizen is H. ater 's nachts actief. In Australië slaapt hij overdag in grotten, mijngangen en soms boomholtes, liefst op donkere, warme, vochtige plaatsen. Het dier eet kleine vliegende insecten. Deze vleermuis vliegt langzaam, maar wendbaar.[5] De paartijd is in april; de jongen worden van oktober tot december geboren en worden gespeend in januari.[5][6]
In Australië komt de soort voor in het uiterste noorden van West-Australië (Kimberley), de noordelijke helft van het Noordelijk Territorium en op het Kaap York-schiereiland en omliggende gebieden (Queensland). De soort is enkele malen gevangen in Midden-Queensland en het zuiden van het Noordelijk Territorium, buiten de "normale" verspreiding.[5] Op Nieuw-Guinea is de soort slechts op drie plaatsen gevangen, alle drie gelegen in Papoea-Nieuw-Guinea.[6] In de omgeving van Nieuw-Guinea is de soort gevonden op Ambon, de Aru-eilanden, Biak en Supiori, Buru, Ceram, Halmahera, Japen, Kairiru, Morotai, Nieuw-Brittannië, Nieuw-Ierland en Woodlark. Mogelijk komt hij ook voor op de Sangihe- en Talaud-eilanden.[3] In de Filipijnen is de soort gevonden op Balabac, Bohol, Catanduanes, Leyte, Luzon, Marinduque, Maripipi, Mindanao, Negros en Palawan.[4]
Deze soort wordt in een aantal ondersoorten onderverdeeld: H. a. amboinensis (Peters, 1871) uit Ambon, H. a. antricola (Peters, 1861) uit de Filipijnen (inclusief Palawan), H. a. ater uit Sri Lanka en India, H. a. aruensis Gray, 1858 uit de Aru-eilanden en Nieuw-Guinea, H. a. gilberti uit Australië, H. a. nicobarulae uit de Nicobaren en H. a. saevus uit het gebied tussen Zuid-Thailand en de Molukken.[2][3][7] Exemplaren uit Borneo kunnen niet tot een bepaalde ondersoort worden gerekend; hoewel ze op H. a. antricola en H. a. saevus lijken hebben ze een iets langere schedel. Net als bij H. a. ater en H. a. antricola zijn sommige tanden gereduceerd. Er zijn overigens slechts vier exemplaren bekend uit Borneo, waarvan er slechts één onbeschadigd is.[7]
Het is een zeer kleine bladneusvleermuis, maar met enorm grote, brede, ronde oren. De vacht is lang en zacht. De bovenkant is grijsbruin tot grijs, maar soms ook oranje. Het vierkante neusblad is relatief simpel van vorm.[3][5][6] De structuur van het neusblad lijkt op die van H. cineraceus, maar de kleur lijkt meer op die van H. pomona.[8] Exemplaren van deze soort uit zowel India als Catanduanes hebben een karyotype van 2n=32, FN=60, net als veel andere Hipposideros-soorten.[9]
In onderstaande tabel zijn de maten van H. ater uit verschillende gebieden opgenomen:
Maat Australië[5] Nieuw-Guinea[6] Supiori[3] Borneo[7] Palawan[10] Catanduanes[11] Kop-romplengte (mm) 33-46 45,6 41,5-50,0 - - - Staartlengte (mm) - 19,0 27,7-29,1 - - - Voorarmlengte (mm) 34,5-40,5 40,0-42,8 40,6-42,5 40,4-40,7 39,4-40,4 40-43 Tibialengte (mm) - 16,9-19,6 16,7-18,5 - - - Achtervoetlengte (mm) - 8-8,4 - - - - Oorlengte (mm) - 19,7-20 16,8-18,2 - - - Gewicht (g) 3,4-5,6 8,3 5,9-8,3 - - - Bronnen, noten en/of referentiesHipposideros ater is een vleermuis uit het geslacht Hipposideros die voorkomt van India en Sri Lanka tot de Filipijnen, Nieuw-Guinea en Noord-Australië. Deze soort behoort tot de Hipposideros bicolor-groep en wordt in vroegere classificaties soms tot H. bicolor gerekend.
De geslachtsnaam Hipposideros komt van de Griekse woorden voor "paard" (ἴππος) en "ijzer" (σίδηρος) en betekent "hoefijzer"; een verwijzing naar het ingewikkelde neusblad waar soorten van dit geslacht door gekenmerkt worden. De soortaanduiding ater is Latijn voor "zwart" en verwijst naar de relatief donkere vachtkleur van deze soort.
Hipposideros ater[2][3] är en fladdermusart som beskrevs av Robert Templeton 1848. Hipposideros ater ingår i släktet Hipposideros och familjen rundbladnäsor.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan 7 underarter.
Arten når en absolut kroppslängd av 71 till 81 mm, inklusive en 27 till 36 mm lång svans samt en vikt av 5 till 7 g. Den har 38 till 43 mm långa underarmar, 7 till 9 mm långa bakfötter och 17 till 20 mm stora öron. Liksom hos andra familjemedlemmar förekommer hudflikar på näsan (bladet). Bladets översta del är inte utformad som ett spjut. Pälsen som täcker ovansidan består av hår som är ljus rödbrun till vit nära roten och mörkbrun till orange vid spetsen. Beroende på population dominerar den bruna eller den orange färgen. Även undersidan är täckt av tvåfärgade hår som är ljusare på spetsen. Storleken och formen av hudflikarna på näsan skiljer Hipposideros ater från andra släktmedlemmar.[6]
Denna fladdermus har ett stort utbredningsområde i Sydostasien och i den australiska regionen. Den förekommer med flera från varandra skilda populationer från Indien till norra Australien, östra Nya Guinea och Bismarckarkipelagen. Arten lever vanligen i låglandet och i bergstrakter upp till 1200 meter över havet. Ibland når den 1700 meter över havet. Hipposideros ater vistas vanligen i ursprungliga skogar, i mangrove, i torra buskskogar och i andra naturliga landskap med träd. Den undviker jordbruksmark.[1]
Individerna vilar i grottor, i bergs- eller mursprickor, i byggnader som besöks sällan av människor, i tunnlar och i vägtrummor. Där bildas vanligen små flockar. I sällsynta fall vilar några hundra djur tillsammans. Honor är 150 till 160 dagar dräktig och föder allmänt en unge per kull.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Hipposideros ater.
Wikispecies har information om Hipposideros ater.
Hipposideros ater är en fladdermusart som beskrevs av Robert Templeton 1848. Hipposideros ater ingår i släktet Hipposideros och familjen rundbladnäsor. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan 7 underarter.
Arten når en absolut kroppslängd av 71 till 81 mm, inklusive en 27 till 36 mm lång svans samt en vikt av 5 till 7 g. Den har 38 till 43 mm långa underarmar, 7 till 9 mm långa bakfötter och 17 till 20 mm stora öron. Liksom hos andra familjemedlemmar förekommer hudflikar på näsan (bladet). Bladets översta del är inte utformad som ett spjut. Pälsen som täcker ovansidan består av hår som är ljus rödbrun till vit nära roten och mörkbrun till orange vid spetsen. Beroende på population dominerar den bruna eller den orange färgen. Även undersidan är täckt av tvåfärgade hår som är ljusare på spetsen. Storleken och formen av hudflikarna på näsan skiljer Hipposideros ater från andra släktmedlemmar.
Denna fladdermus har ett stort utbredningsområde i Sydostasien och i den australiska regionen. Den förekommer med flera från varandra skilda populationer från Indien till norra Australien, östra Nya Guinea och Bismarckarkipelagen. Arten lever vanligen i låglandet och i bergstrakter upp till 1200 meter över havet. Ibland når den 1700 meter över havet. Hipposideros ater vistas vanligen i ursprungliga skogar, i mangrove, i torra buskskogar och i andra naturliga landskap med träd. Den undviker jordbruksmark.
Individerna vilar i grottor, i bergs- eller mursprickor, i byggnader som besöks sällan av människor, i tunnlar och i vägtrummor. Där bildas vanligen små flockar. I sällsynta fall vilar några hundra djur tillsammans. Honor är 150 till 160 dagar dräktig och föder allmänt en unge per kull.
Hipposideros ater — є одним з видів кажанів родини Hipposideridae.
Країни поширення: Австралія, Індія, Індонезія, Малайзія, М'янма, Папуа Нова Гвінея, Філіппіни, Шрі-Ланка, Таїланд. Він був записаний до 1700 м над рівнем моря. Цей вид лаштує сідала невеликими колоніями на горищах старих солом'яних будинків, старих закинутих будівлях, шахтах, тунелях, водопропускних трубах, колодязях, дуплах великих дерев у лісових (первинних і вторинних) районах, великих щілинах в стінах, печерах на морських берегах. Виліта на полювання пізно. Літає низько й швидко. Полює на малих розмірів жорсткокрилих і комарів. Один малюк народжується після періоду вагітності 150—160 днів.
Немає серйозних загроз для цього виду в цілому. У зв'язку з широким ареалом, здається ймовірним, що він присутній в багатьох охоронних територіях.
Hipposideros ater — є одним з видів кажанів родини Hipposideridae.
Dơi mũi tro [2] (danh pháp khoa học: Hipposideros ater) là một loài động vật có vú trong họ Dơi nếp mũi, bộ Dơi. Loài này được Templeton mô tả năm 1848.[1]
Phương tiện liên quan tới Hipposideros ater tại Wikimedia Commons
Dơi mũi tro (danh pháp khoa học: Hipposideros ater) là một loài động vật có vú trong họ Dơi nếp mũi, bộ Dơi. Loài này được Templeton mô tả năm 1848.
검은둥근잎박쥐(Hipposideros ater)는 잎코박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다. 인도와 스리랑카부터 필리핀, 뉴기니, 오스트레일리아 북부까지 지역에서 발견된다. 이색둥근잎박쥐 분류군에 속하며, 이전에는 같은 종으로 분류했다.[2] 종소명 "아테르"(ater)는 "검다"라는 의미의 라틴어에서 유래했다.[3]
필리핀의 검은둥근잎박쥐는 해수면부터 해발 최대 1200m 사이의 우림에서 발견된다. 숲과 농경지 모두의 동굴에서 서식한다.[4] 오스트레일리아에서는 망그로브 숲과 우림 뿐만아니라 앞이 트인 건조 지역에서도 산다.[5][6] 대부분의 박쥐와 마찬가지로 검은둥근잎박쥐는 밤에 활동적이다. 오스트레일리아서 낮 동안 둥굴과 광산 때로는 나무 구멍 속, 오히려 어둡고 따뜻하며 습한 장소에서 잠을 잔다. 먹이는 작고 날아다니는 곤충이다. 느리게 비행하지만, 기동성이 있다.[5] 짝짓기철은 4월이다. 10월과 12월 사이에 새끼를 낳고, 1월에 젖을 뗀다.[5][6]
오스트레일리아에서 검은둥근잎박쥐는 웨스턴오스트레일리아주 극북 지역(킴벌리)과 노던 준주 북부 반쪽, 케이프요크반도와 주변 지역(퀸즐랜드주)에서 산다. 알려진 분포 지역 외에 퀸즐랜드 주 중부 지역과 노던 준주 남부 지역에서 포획되기도 한다.[5] 뉴기니 지역에서는 3곳에서만 포획되었고, 모두 파푸아뉴기니에 위치한다.[6] 뉴기니의 암본섬과 아루 제도, 모로타이섬, 뉴브리튼섬, 뉴아일랜드섬, 우드라크섬에서 발견된다. 상기에 제도와 탈라우드 제도에서도 발견될 수 있다.[3] 필리핀에서는 발라박섬과 보홀주, 카탄두아네스주, 레이테섬, 루손섬, 마린두케주, 마리피피, 민다나오섬, 네그로스섬, 팔라완주에서 발견된다.[4]
.jpg){kind=small}
