Zygosepalum is a genus of flowering plants from the orchid family, Orchidaceae.
Species accepted by the Plants of the World Online as of 2022:[1]
Zygosepalum is a genus of flowering plants from the orchid family, Orchidaceae.
Zygosepalum es un género con ocho especies de orquídeas originarias de Brasil.
Es un género nativo del norte de Suramérica. Se caracteriza por ser una planta epífita con rizomas y pseudobulbo ovoide con cuatro grandes hojas apicales. La inflorescencia es un racimo lateral con una o pocas flores con similar número de pétalos y sépalos con una cresta entera o dividida en tres lóbulos en la base.
Fue propuesto por Heinrich Gustav Reichenbach en 1859, publicado en Nederlandsch Kruidkundig Archief. Verslangen en Mededelingen der Nederlandsche Vereeniging Botanische 4: 330. Zygosepalum kegelii (Rchb.f.) Rchb.f., anteriormente descrita e incluida en el género Zygopetalum es su especie tipo.
El nombre del género proviene del griego zygon, pareja o yugo, y sepalon, sépalo. En referencia a la fusión de la base de los sépalos en sus flores.
Zygosepalum is een geslacht met acht soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn epifytische planten van vochtige, schaduwrijke laagland- en montane regenwouden uit het noorden van Zuid-Amerika, met Brazilië als middelpunt, gekenmerkt door talrijke pseudobulben en een bloemtros met één of twee welriekende bloemen met aan de basis samengegroeide kelkbladen en een opvallende witte bloemlip.
De geslachtsnaam Zygosepalum is afkomstig van het Oudgriekse 'zygon' (paar of juk) en 'sepalon' (kelk), naar de aan de basis vergroeide sepalen of kelkbladen.
Zygosepalum-soorten zijn epifytische, zelden terrestrische planten, met korte of langere, kruipende rizomen, solitaire of in clusters groeiende eivormige pseudobulben, met aan de top tot vier grote, vlezige, ovale, weinig generfde bladeren, en een ijle bloemtros met één tot enkele grote bloemen op een okselstandige, horizontale of klimmende bloemstengel.
De bloemen zijn overwegend groen, rood en wit gekleurd, met gelijkvormige, lancetvormige kelk- en kroonbladen met spitse top, die aan de basis gefuseerd zijn. De bloemlip is ongedeeld tot zwak drielobbig, met een meestal witte, brede, ovale middenlob, met donkerder getinte nerven en een halfcirkelvormige richel aan de basis. Het gynostemium draagt een snavelvormige helmknop en vier wasachtige pollinia verbonden door een stipum.
Uit DNA-onderzoek uit 2005 door Whitten et al.[1] blijkt dat Zygosepalum (tenminste de soort Zygosepalum labiosum), samen met de zustergeslachten Batemannia en Galeottia, een monofyletische clade zou kunnen vormen.
Het geslacht omvat acht soorten. De typesoort is Zygosepalum kegelii.
Zygosepalum is een geslacht met acht soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn epifytische planten van vochtige, schaduwrijke laagland- en montane regenwouden uit het noorden van Zuid-Amerika, met Brazilië als middelpunt, gekenmerkt door talrijke pseudobulben en een bloemtros met één of twee welriekende bloemen met aan de basis samengegroeide kelkbladen en een opvallende witte bloemlip.
Multimedia w Wikimedia Commons Zygosepalum – naziemny oraz epifityczny rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Pseudobulwy oddzielone częściowo od lekko zdrewniałego kłącza, 1-4 liści na wierzchołkach. Liście lancetowate do oblancetowato-podłużnych, lekko błyszczące na wierzchniej części. 1-7 bocznych kwiatostanów produkowanych z dorosłych oraz niedorozwiniętych pseudobulw. Kwiaty rozpostarte, płatki różowe lub blado czerwone, ciemno fioletowe z kremowymi brzegami.[3]
Rośliny z tego rodzaju są przeważnie epifityczne. Występują w ciepłym tropikalnym klimacie oraz w górskich wilgotnych lasach na wysokościach od 200 m do 2500 m. Występują głównie na zacienionych lub częściowo odsłoniętych stanowiskach. Zygosepalum labiosum oraz inne gatunki są wyłącznie ograniczone występowaniem do dolnych partii lasu, niedaleko wody i nad strumieniami. Rośliny z tego rodzaju mogą zakwitach przez większość roku, głównie od października do marca.[3]
Rodzaj ten głównie występuje w dorzeczu Amazonki oraz Orinoko. Najwięcej gatunków z tego rodzaju, aż 5, występuje w Wenezueli. Rośliny występują w północnej Brazylii, Gujanie, Gujanie Francuskiej, Surinamie, Wenezueli, Kolumbii, Ekwadorze, Peru.[3]
Rodzaj sklasyfikowany do podrodziny epidendronowych (Epidendroideae) z rodziny storczykowatych (Orchidaceae), rząd szparagowce (Asparagales) w obrębie roślin jednoliściennych.[4][5]
Zygosepalum – naziemny oraz epifityczny rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Pseudobulwy oddzielone częściowo od lekko zdrewniałego kłącza, 1-4 liści na wierzchołkach. Liście lancetowate do oblancetowato-podłużnych, lekko błyszczące na wierzchniej części. 1-7 bocznych kwiatostanów produkowanych z dorosłych oraz niedorozwiniętych pseudobulw. Kwiaty rozpostarte, płatki różowe lub blado czerwone, ciemno fioletowe z kremowymi brzegami.
Rośliny z tego rodzaju są przeważnie epifityczne. Występują w ciepłym tropikalnym klimacie oraz w górskich wilgotnych lasach na wysokościach od 200 m do 2500 m. Występują głównie na zacienionych lub częściowo odsłoniętych stanowiskach. Zygosepalum labiosum oraz inne gatunki są wyłącznie ograniczone występowaniem do dolnych partii lasu, niedaleko wody i nad strumieniami. Rośliny z tego rodzaju mogą zakwitach przez większość roku, głównie od października do marca.
Rodzaj ten głównie występuje w dorzeczu Amazonki oraz Orinoko. Najwięcej gatunków z tego rodzaju, aż 5, występuje w Wenezueli. Rośliny występują w północnej Brazylii, Gujanie, Gujanie Francuskiej, Surinamie, Wenezueli, Kolumbii, Ekwadorze, Peru.
Zygosepalum é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi proposto por Reichenbach f. em 1859, publicado em Nederlandsch Kruidkundig Archief. Verslangen en Mededelingen der Nederlandsche Botanische Vereeniging 4: 330. O Zygosepalum kegelii (Rchb.f.) Rchb.f., anteriormente descrito e subordinado ao gênero Zygopetalum, é sua espécie tipo. O nome do gênero vem do grego zygon, par ou jugo, e sepalon, no caso sépalas, em referência à fusão da base das sépalas de suas flores.[1]
Zygosepalum agrupa oito espécies epífitas, raro humícolas, que existem do norte da América do Sul até o Pará. Cinco espécies presentes no Brasil. Podem ser encontrados à beira dos igarapés nas matas quentes da Amazônia, em locais saturados de umidade e moderadamente sombrios.
A maioria das espécies epífitas, possui rizomas longos, reptantes, com pseudobulbos espaçados à maneira do Zygopetalum maxillare, outras, humícolas, têm rizomas mais curtos, e pseudobulbos agrupados. Os pseudobulbos normalmente são ovóides ou de secção redonda, grandes ou pequenos. Apresentam folhas que vagamente se parecem com capim, longas, nervuradas, pouco espessas, até quatro por pseudobulbo.
A inflorescência racemosa, normalmente ereta, ocasionalmente horizontal, brota da base do pseudobulbo, em regra apresentando uma ou duas flores médias ou grandes, de sépalas e pétalas parecidas, com labelo inteiro ou com pequenos lobos laterais, frequentemente nervurado, próximo à base da coluna. Quatro polínias cerosas.
O gênero Menadenium originalmente publicado por Rafinesque em 1838 apenas foi validado por Cogniaux em 1902, portanto perdeu sua precedência taxonômica em favor de Zygosepalum.
Zygosepalum é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi proposto por Reichenbach f. em 1859, publicado em Nederlandsch Kruidkundig Archief. Verslangen en Mededelingen der Nederlandsche Botanische Vereeniging 4: 330. O Zygosepalum kegelii (Rchb.f.) Rchb.f., anteriormente descrito e subordinado ao gênero Zygopetalum, é sua espécie tipo. O nome do gênero vem do grego zygon, par ou jugo, e sepalon, no caso sépalas, em referência à fusão da base das sépalas de suas flores.
Zygosepalum là một chi phong lan trong họ Orchidaceae.
Zygosepalum là một chi phong lan trong họ Orchidaceae.
